โรงเรียนสยอง

ลำดับตอนที่ #3 : วิ่ง!!!!

เคนรู้ว่ามันคือเหรียญฟรังส์ของฝรั่งเศสเท่านั้น  เขาถอนกายใจเฮือกสุดท้ายซึ่งดูจะไม่เหมือนเป็นเฮือกสุดท้าย



แต่แล้วความคิดบางอย่างก็ผุดขึ้นมาในหัวสมองของเด็กหนุ่มคนนี้  อะไรกัน!  ทำไมมันถึงมาอยู่ที่นี่ได้!!!



เขาลองปะติดปะต่อเรื่องดู  แสงไฟในห้อง--เสียงเหมือนคนสะกดรอย--เสียงดนตรีปริศนา--และ..........เหรียญประหลาด!



ดูเหมือนว่ามันจะไม่สามารถปะติดปะต่อจนเป็นเรื่องเดียวกันได้เลย  เคนเก็บเหรียญนั้นไนกระเป๋ษเสื้อพลางลุกขึ้นยืน



\"เฮ้อ!!\"เขาปาดเหงื่อออกจากใบหน้าอันร้อนผ่าวกระทันหันจนน่าประหลาด!  เสียงดนตรีอาถรรพ์เงียบไปแล้ว  แต่ความกลัวยังคง



ซุกซ่อนอยู่ภายใต้เสื้อขนแกะสีทองของเขา  เคนออกวิ่งทันที  จุดหมายแรกที่คิดไว้คือประตูทางออก



แต่แล้วเขาก็ต้องหยุดกึกด้วยความประหลาดใจปนหวาดกลัว  หูอันว่องไวของเด็กหนุ่มพลันได้ยินอะไรบางอย่างซึ่งฟังดูเหมือน



เสียงหอนของสัตว์ชนิดหนึ่ง  ไม่ใช่สิ!  เสียงเห่าต่างหากล่ะ!!!  เคนมีประสาทสัมปัสในการแยกแยะเสียงได้ดีกวาเด็กธรรมดาทั่ว



ไป  มันดังมาจากห้องครัวชั้น1  เคนย่องไปดูด้วยความอยากรูอยากเห็น  สุนัขอะไรจะมาอยู่ในโรงเรียนนี้!!!



แต่คิดอักทีคือเขาต้องลองเงี่ยหูฟังดูให้แน่ใจก่อนว่านั่นใช่เสียงที่เขาคิดไหม  เผื่ออาจทีอันตรายรอเขาอยู่เบื้องหน้า!



ไม่มีเสียงใดๆแล้ว  ทั้งดนตรีทั้งฝีเท้า  สุนัขเห่า  มีเพียงเสียงเดียวที่ยังคงกระหน่ำอยู๋อย่างไม่ลดละ  เสียงหอบของเขานั่นเอง!



เคนหอบด้วยความหวาดกลัวสิ่งที่อาจจะเกิดขึ้นกับเขา  เขาจะทำยังไงต่อดี!  แต่แล้วเขาก็ตัดสินใจเดินต่อไปดูเสียงเห่า



ประหลาดนั้นด้วยตัวเอง  เขาเห็นห้องของอาจารย์สมิธตั้งตระหง่านอยู๋เบื้องหน้า และ..........ห้องครัว!



เด็กหนุ่มชักสีหน้า  เขาคิดว่าจะทำไง?  ใจหนึ่งก็คิดว่าควรเข้าไปดูให้แน่ใจ  แต่อีกใจหนึ่งก็คิดว่าควรวิ่งออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่



สุด!  แต่เขาก็ยังอยากรูว่า\"อะไร\"คือต้นเสียงเห่าประหลาดในโรงเรียน  เด็กหนุ่มหอบเบาๆด้วยความตกใจและหวาดกลัว



โธ่!!เคนนะ  เคน!  นายฉลาดและกล้าหาญที่สุดในโรงเรียนนี้ไม่ใช่หรือ?!  โธ่  ทำไมไม่เข้าไปล่ะ  เคนน!



เด็กหนุ่มค่อยๆย่องไปช้าๆ  มือสองข้างเอื้อมไปจับขอบประตูครัว  เขาบิดลูกบิดช้าๆ  และช้าๆ  แต่แล้วทันใดนั้นเคนก็สังเกตเห็น



อะไรบางอย่างในห้องมืดนี้!  มีเสียงเห่าอย่าบ้าคลั่งกระหน่ำเป็นระยะ  ไม่จริง!  สุนัขพันธ์ร็อตไวเลอร์ตัวใหญ่กระหายเนื้อพุ่งตรง



เข้ามาหาเขาเขี้ยวอันแหลมคมราวกับมีดสั้นเปิดกว้าง  เล็บคมกริบเตรียมตระครุบ  เคนรู้สึกว่าขาของเข่าสั่นอย่างที่ไม่เคยเป็นมา



ก่อน  เขาหันไปรอบๆเพื่อหาทางหนี  ข้างๆห้องครัวเป็นห้องน้ำและห้องศิลปะ  ความกลัวแผ่ซ่านไปทั่งจับจิต



คำถามเพียงประโยคเดียวยังคงแล่นอยู๋ในหัว..................สุนัขมาที่นี่ได้อย่างไร!?



คำถาม:  ถ้าเป็นคุณจะทำอย่างไร?