กระจกหลอน

ลำดับตอนที่ #9 : เนวิลล์จนมุม!

เนวิลล์สดุ้งเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูอีกครั้ง  เป็นเสียงหนักๆที่ฟังดูน่าเกลียดน่ากลัวยิ่ขึ้น มันดูเหมือนจะไม่ได้มาจากฝีมือ



มนุษย์ด้วยซ้ำ  ด้วยซ้ำ!  เด็กหนุ่มรู้สึกกลัวขึ้นมาในทันที  นี่เป็นครั้งแรก!  ครั้งแรกที่เขากลัวทั้งที่ไม่เคยกลัวมาก่อน  



ความกล้าหาญทั้งหมดมลายไปสิ้นราวกับสายลมแห่งรัตติกาลได้พัดพามันไป  เขาพูดต่อไปตามสายด้วยเสียงสั่นเครือ



\"คุณน้าลูซี่ครับ!  เอ่อ--ผมว่าผมได้ยินเสียงแปลกๆนะครับ\"เด็กหนุ่มรอฟังคำตอบที่ตามมา  แต่ดูเหมือนว่านางลีนิวส์จะต้องคิดอยู่



นานว่าจะพูดอะไร  เนวิลล์คิดว่าเขาได้ยินเสียงร้องไห้ผ่านสายโทรศัพท์\"คุณน้าลู.....\"เด็กหนุ่มตัดสินใจพูดซ้ำอีกครั้งแต่เขายังพูด



ไม่ทันจบก็มีเสียงหนึ่งแทรกขึ้น  \"เนวิลล์!  เธอว่าใหม?  เธอเคยคิดบ้างใหมว่าเบ็ตตี้อาจจะตกอยู่ในอันตราย  จริงๆนะ



เนวิลล์  เรารู้สึกอย่างนั้น!\"เด็กชายดูเหมือนจะพูดอะไรไม่ออกอยู่ชั่งขณะ  เขาไม่เคยคิดเลยว่าเด็กสาวเจ้าเล่ห์คนนั้นจะตกอยู่



ในอันตราย  ไม่เคยคิดเลย!  



แต่ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงล่ะ!  



ถ้าสมมติว่าตอนนี้เบ็ตตี้ต้องการความช่วยเหลือล่ะ!?  ถ้าสมมติว่าตอนนี้เธอกำลังร้องไห้อยู่ล่ะ  ถ้าสมมติว่าเธอจะไม่ได้กลับมาที่



นี่  ที่แห่งนี้  มาหาเขาอีกชั่วนิรันด์ล่ะ!  เด็กหนุ่มสั่นหัวอย่างหวาดกลัว!  ไม่หรอก!  มันไม่มีทางเป็นไปได้!



ต้องไม่เกิดขึ้นแน่!  มันต้องไม่มีวัน!  ม่มีวันที่จะเกิดเรื่องน่าลกัวที่สุดอย่างนี้--เกิดขึ้นกับเธอหรอก!  แต่ถ้าใช่ล่ะ!



\"คุณนายลีนิวส์ครับ\"เนวิลล์คร่ำครวญออกมาอีกครั้ง\"ผมคิดว่าเบ็ตตี้คงไม่มีทางเป็นอะไรง่ายๆหรอก!  ยังไงก็ตาม  ถ้าคุณนาย



ยังเป็นกังวลอยู่ผมจะออกตามหาเบ็ตตี้ให้เองครับ  ผมสญญา!  สัญญาว่าจะต้องนำเด็กสาวที่คนนั้นกลับมาให้ได้!\"



ดูเหมือนว่าคุณนายลีนิวส์จะเงียบลง  เนวิลล์ชักไม่แน่จเสียแล้วว่าเธอได้วางหูไปหรือกำลังฟังเขาอยู่



แต่แล้วก็มีเสียงนางดังขึ้น  เสียงนั้นฟังดูสงบลง\"เธอพูดจริงนะ  เนวิลล์\"นางย้ำด้วยน้ำเสียงไม่แน่ใจ\"เธอคงรักษาสัญญาทีให้ไว้



เมื่อกี้นี้นะ  เอาล่ะ  ฉันเชื่อเธอ  เนวิลล์!  ฉันเชื่อเธอ!  เธอต้องเอาเบ็ตตี้ลูกสาวของฉันกลับคืนมาให้ได้\"



เนวิลล์อ้าปากค้างด้วยความตกใจ  นี่เขาพูดแบบนั้นไปทำไมนะ  พูดไปทำไม!?  แต่มันเหมือนดลใจให้เด็กหนุ่มพูดออกมา



ด้วยสาเหตุไรสักอย่าง!  \"ครับ  คุณนาย  ผมจะรักษาสัญญาที่ให้ไว้  เอาล่ะครับ  ตอนนี้เรื่องทั้งหมดก็ดีขึ้นแล้ว



ผมอยากให้คุณนายลีนิวส์ใจเย็นๆปละไม่ต้องเป็นกังวลเรื่องนี้ให้มากที่สุด\"อยู่ๆเด็กชายก้คิดคำพูดเหมือนผู้ใหญ่ออกมา



เขาได้ยินเสียงคลิ๊กเบาๆ  ซึ่งนั่นหมายความว่าเขาวางหูไปแล้ว!  ไม่มีอะไรต้องคุยอีกแล้ว!  และต่อไปนี้เป็นเวลาที่เด็กหนุ่มจะ



ต้องรักษาสัญญาที่ให้ไว้เมื่อกี้  แต่มันใหญ่หนักเกินไปนะ!  และมากกว่าสติปัญญาของเขาด้วย!  เด็กหนุ่มลืมเสียงแปลกๆเมื่อกี้



ไปสิ้น  แต่เขาก็ไม่ได้ยินมันแล้ว  นั่นก็หมายความว่ามันเป็นแค่เสียงลม!  แต่เนวิลล์ก็ยังเหมือนรู้สึกติดใจอะไรบางอย่างเกี่ยวกับ



เสียงนั้นอยู่ดี  มันมีอะไรประหลาด  ประหลาดมากๆด้วย!  ช่างเถอะ!  เนวิลล์คิดในใจ  ตอนนี้สิ่งที่ฉันสามารถทำได้ในตอนนี้



คือการเดินไปที่ชั้น  เปิดลิ้นชัก  และหยิบไฟฉายพลังสูงออกมาแล้วก้างพ้นประตูออกไปข้างนอก  ในยามราตรีที่แสนมืดมน



ว่าแล้วเด็กหนุ่มก็พุ่งตัวไปยังลิ้นชักทันที  เขาหยิบไฟฉายออกมาแล้วทดสอบถ่าน  ดี!  ทมันยังใช้ได้!



เด็กชายก้าวไปยังประตู  เขาจับลูกบิดแล้วหมุนมันออก  เด็กหนุ่มตรงเข้าไปสูดอากาศยามค่ำคืนทันที  อากาศตอนนี้หนาวยะ



เยือกจนเนวิลล์ต้องกอดอก  เขาค่อยๆเคลื่อนกายไปยังประตูรั้วหน้าบ้าน  แล้วพุ่งตัวออกไปในทันที!



ขอให้เรื่องนี้จบลงด้วยดีเถอะ!  เด็กหนุ่มคิด  ขอให้สัญญาที่เขาให้ไว้เป็นความจริง  และ........ขอให้เบ็ตตี้กลับมา!