คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 3
The next door...ห้องถัดไปคือหัวใจผม[YeRyeo]
ตอนที่ 3
‘พลั่ก ตุ๊บ!’เสียงกำปั้นแกร่งซัดเข้าที่ใบหน้าของชายผู้หนึ่งอย่างจังจนต้องล้มลงไปกองที่พื้น
“อย่ามายุ่งกับเพื่อนของกูอีก!! เข้าใจมั้ย? ”เสียงของชายหนุ่มหน้าตี๋ดังขึ้น
“อึก..ขะ..เข้าใจแล้วครับ”
“ไปซะ!ก่อนที่กูจะขย้ำพวกมึงให้ตายตรงนี้”
“ฮึย!ฝากไว้ก่อนเถอะมึง”ชายร่างยักษ์คนหนึ่งพูดขึ้น
“มึงอยากตายใช่มั้ย?”ชายหนุ่มพูดขึ้นก่อนที่กระชากคอเสื้อชายร่างยักษ์มาเตรียมที่จะซัดเข้าที่ใบหน้าอีกครั้ง
“เฮ้ยๆๆพอแล้วน่า แค่นี้พวกมันก็ปางตายแล้ว”หนุ่มจีนพูดขึ้นก่อนที่จะล็อกแขนหนุ่มหน้าตี๋เอาไว้
“อะไรว่ะ ฮันกยองแกก็เห็นนี่หว่าว่าพวกมันยังไม่สำนึกน่ะ”
“เออน่า พอแล้ว เฮ้!พวกแกน่ะพาเจ้านายพวกแกกลับไปได้แล้วก่อนที่ไอ้บ้านี่จะฆ่าเจ้านายพวกแก”ฮันกยอง หรือ ฮันเกิงพูดขึ้นก่อนที่จะลากเพื่อนของตนออกไป
*ในรถ*
“ชิ! แกไม่น่าห้ามชั้นเลยไม่งั้นไอ้ห่านั้นตายคามือชั้นไปแล้ว”ชายหนุ่มพูดขึ้นอย่างหงุดหงิด
“อะไรจะโหดขนาดนั้นว่ะเยซอง แค่นี้พวกมันก็กลัวจนตัวสั่นแล้ว”ฮันกยองพูดพลางนึกถึงหน้าเจ้าพวกนั้น
“ก็เพราะใครกันเล่า ถ้าแกไม่ไปยุ่งกับแฟนเจ้าบ้านั้นก่อนนะน่ะ มันก็คงไม่มาหาเรื่องหรอก ”
“ก็ใครจะไปทนไหวเล่าแม่ งทั้งสวยทั้งน่ารักแถมยังเซ็กซี่ด้วย ทำไมถึงไปเป็นแฟนเจ้าบ้านั่นได้น่ะ”ฮันกยองพูกอย่างเสียดาย
“เฮ้อ~ แกนี่มันเจ้าชู้จริงๆ มีน้องฮยอกแจคนเดียวยังไม่พออีกหรอว่ะ”เยซองถาม
“เฮ้ยๆอย่าเหมารวมสิฟระ นั่นมันตัวจริงแต่นี่มันกิ๊กๆโว้ย ยังไงชั้นก็รักน้องฮยอกแจคนเดียวอ่ะแหละ”ฮันกยองบอก
“เออๆชั้นรู้แล้วแหละว่าแกน่ะรักน้องฮยอกแจที่ซู้ดดดดดดด!”
“ฮ่าๆๆก็คงงั้นแหละ เฮ้ย!ชั้นส่งแกแค่หน้าคอนโดน่ะเว้ยเดี๋ยวชั้นต้องไปหาน้องฮยอกอีก”
“เออๆๆ”
*คอนโดโซลจิน*
“เซ็งจริงๆเลยวันนี้ กินเหล้าอยู่ดีๆก็โดนต่อยซะงั้นเพราะไอ้ฮันคนเดียวเลย”เยซองบ่นพลางเดินขึ้นบันไดไปที่ห้องพัก(ห้องของเยซองอยู่ชั้น1จึงไม่จำเป็นต้องใช้ลิฟท์ ได้ช่วยชาติประหยัดพลังงานแถมยังได้ออกกำลังกายด้วย)
“ช่วยด้วยฮะ..ช่วยด้วย!!”เสียงร้องขอความช่วยเหลือของใครบางคนดังขึ้น
“เหอๆๆคงได้ปล่อยหมัดอีกแล้วสิน่ะ”เยซองพูดก่อนที่วิ่งไปทางเสียง
พอไปถึงเยซองก็เห็นชายหนุ่มร่างเล็กกำลังโดนชายโรคจิตคนหนึ่งลวนลามอยู่ จึงตัดสินใจต่อยเข้าที่ใบหน้าของชายคนนั้น
“พลั่ก!”เสียงกำปั้นแกร่งกระทบเข้าที่ใบหน้าอย่างแรงจนชายคนนั้นล้มลง
พอได้สติชายโรคจิตคนนั้นก็ลุกขึ้นเตรียมจะนำมีดแทงที่หน้าท้องของเยซอง แต่ก็ถูกเยซองจับไว้ทันก่อนที่จะเหวี่ยงไปทางด้านหลัง แต่ก็ไม่ทันได้ทำอะไรมากชายคนนั้นวิ่งหนีไป
‘เฮ้อ~ทำไมวันนี้มีแต่เรื่องให้ได้ปล่อยหมัดน่ะ’เยซองคิดก่อนที่จะเหลือบไปเห็นชายร่างเล็กนอนสลบอยู่ จึงเข้าไปปลุก
“คุณครับๆ..”เยซองเห็นกุญแจตกอยู่จึงคิดว่าเขาคงจะอยู่ห้องนี้เลยไขกุญแจเข้าไปก่อนที่จะอุ้มร่างเล็กเข้าไปวางไว้บนเตียง เยซองพิจารณาหน้าตาของร่างเล็กก่อนที่จะลงความเห็นว่าน่ารัก~ อ๊ะ!นี่เขาคิดอะไรอยู่เนี่ย ไม่ๆๆน่ะ
แต่ก็น่ารักจริงๆนี่นา นี่เขาคงจะไม่ได้หลงรักร่างเล็กเข้าแล้วใช่มั้ยเนี่ย? เยซองไม่รู้ว่าเขายื่นหน้าเข้าไปหาร่างเล็กตอนไหนแต่พอรู้ตัวอีกทีริมฝีปากของเขาก็ประทับลงบนแก้มใสซะแล้ว
‘จุ๊บ!’
“อือ~”ร่างเล็กส่งเสียงครางออกมา เยซองรีบผละออกจากตัวร่างเล็กทันทีพอรู้ว่าร่างเล็กละเมอก็โล่งใจ นึกว่าจะโดนตราหน้าว่าโรคจิตซะแล้ว
“ราตรีสวัสด์น่ะครับ”เยซองบอกราตรีสวัสด์ร่างเล็กก่อนที่จะเดินกลับไปทางห้องของตนที่อยู่ข้างๆห้องของร่างเล็ก
.
.
.
.
.
ถ้ามีโอกาศเราคงจะได้ทำความรู้จักกันน่ะครับ
PUY SAYS:ตอนที่ 3แล้วน่ะฮะ ช่วยเม้นให้กำลังใจไรเตอร์หน่อยน่ะฮะ ขอขอบคุณทุกคอมเม้นฮะ ดีไม่ดียังไงก็เม้นติ+ชมได้น่ะฮะ ภาษาอาจจะแรงไปหน่อยก็ต้องขอโทดทีฮับ แต่ก็เพื่อสีสันของเรื่องน่ะฮับ
ความคิดเห็น