คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2
The next door…ห้องถัดไปคือหัวใจผม[YeRyeo]
ตอนที่ 2
‘อ๊ะ!..อย่าๆๆๆเข้ามาน่ะแว้กกกกกก!!!’ร่างเล็กที่นอนหลับอยู่บนเตียงเด้งตัวลุกขึ้นมาอย่างรวดเร็วเนื่องจากฝันร้าย
“แฮ่กๆๆ..”ร่างเล็กเหนื่อยหอบ ก่อนที่จะนึกอะไรขึ้นได้
“อ๊ะ !เมื่อคืนเราถูกปล้นนี่นา”เรียววุคนึกถึงเหตุการ์ณเมื่อคืนก่อนที่จะเช็คดูสภาพของตน
“เสื้อผ้าก็ยังอยู่ดีนี่นา แสดงว่ายังบริสุทธิ์อยู่สิน่ะ แล้วเรารอดมาได้ไงล่ะเนี่ย”เรียววุคลองย้อนเหตุการ์ณเมื่อคืนอีกครั้ง
“จริงสิมีคนมาช่วยเราไว้นี่นา”เรียววุคพยายามนึกหน้าของบุคคลที่มาช่วยเค้าไว้ แต่ด้วยความมืดทำให้เห็นหน้าไม่ชัดแต่ก็พอรู้ว่าเป็นผู้ชาย
“ง่า~จำหน้าไม่ได้ง่ะ แล้วเราจะขอบคุณเค้ายังไงเนี่ย”
“เอ...หรือว่าจะเป็นคนในคอนโดนี้ แล้วเค้าอยู่ห้องไหนล่ะ แล้วเค้าพาเราเข้ามาในห้องใช่ไหม โอ๊ย!เรียววุดทำไมนายถึงซื่อบื้ออย่างงี้น่ะ”เรียววุคบ่นกับตัวเอง
“ถ้าเค้าเป็นคนในคอนโดนี้ก็ขอให้เราได้เจอเค้าและตอบแทนเค้าสักครั้งเถอะ สาธุ~”เรียววุคอธิฐานกับตัวเอง
Sorry sorry sorry sorry เนกา เนกา เนกา ~~~ เสียงโทรศัพท์เรียววุคดังขึ้น
“ฮัลโหล สวัสดีฮะ เรียววุคฮะ”เรียววุคพูด
“เรียววุคนายอยู่ไหนแล้วเนี่ย นี่มัน10โมงแล้วน่ะ นายนัดกับชั้น9โมงครึ่งไม่ใช่หรอ?”เสียงปลายสายตอบกลับมา
“อ่า~ซองมินหรอ? ขอโทษน่ะ เพิ่งตื่นง่ะ เดี๋ยวชั้นจะรีบไปเดี๋ยวนี้แหละ”
“อืมเร็วๆน่ะไม่งั้นชั้นโกรธจริงด้วย แค่นี้น่ะ ติ๊ด!”เสียงปลายสายดับไป
“ตายแล้ว ซองมินโกรธแล้วต้องรีบแล้วสิเรา”เรียววุครีบวางโทรศัพท์ ก่อนที่จะวิ่งไปแต่งตัวอย่างรวดเร็ว
*ร้านกาแฟคอฟฟี่คอฟฟี่*
“หวัดดี...ซองมินชั้นมาแล้ว”เรียววุคกล่าวทักทาย
“หวัดดงหวัดดีบ้านนายสิ แล้วไปทำอะไรมาเนี่ยถึงได้ตื่นสายขนาดนี้’ซองมินพูดอย่างไม่สบอารมณ์นัก
“คือ..เมื่อคืนชั้นถูกปล้นน่ะ ถูกลวมลามด้วยน่ะ”เรียววุคพูดก่อนที่จะยกแก้วน้ำขึ้นมาดื่ม
“ห๊า!!..อะไรน่ะถูกปล้น แถมยังถูกลวนลามด้วย!!!”ซองมินโวยวายเสียงดัง จนคนในร้านต้องหันมามอง
“ชู่ว~นายจะเสียงดังไปทำไมเนี่ย..เห็นมั้ยคนในร้านหันมามองหมดแล้ว”เรียววุคบอกกับซองมิน
“โถ่..ก็คนมันเป็นห่วงนี่นา แล้วเป็นอะไรมากมั้ยเนี่ย”ซองมินถามเรียววุคอย่างเป็นห่วง
“ไม่เป็นไรหรอก เผอิญมีคนมาช่วยไว้น่ะ”
“ใครๆๆ ใครมาช่วยนายหรอ? ชายหรือหญิง หล่อมั้ย? สวยมั้ย?”ซองมินถามเป็นชุด
“โอ๊ย!นายเล่นถามเป็นชุดซะขนาดนี้ใครจะไปตอบทันเล่า”
“นี่น่ะ ถ้าชั้นรู้ว่าคนที่มาช่วยชั้นเป็นใครชั้นคงไม่มานั่งกลุ้มอย่างงี้หรอก เฮ้อ~”เรียววุคถอนหายใจ
“อ้าวหรอโทดทีล่ะ ก็คนมันสงสัยนี่น่ะ”ซองมินพูดพร้อมทำหน้าแอ็บแบ๊ว
“จ้าๆๆ”
“นี่เรียววุค ต่อไปนี้นายจะกลับคอนโดคนเดียวไม่ได้แล้วน่ะ”ซองมินบอก
“อืมก็คงงั้นแหละ แล้วจะทำยังไงล่ะ?”เรียววุคถาม
“หาแฟนซักคนจิ”
“บ้าหรอหน้าตาอย่างชั้นจะมีใครเอา(ก็มีพี่เย่ไงฮะ^^- คนเขียน)”เรียววุคบอกอย่างน้อยใจ
“มีดิ แค่นายยังไม่เจอเฉยๆแหละ”
“อืม..เอางี้ล่ะกันเดี๋ยวชั้นกับคยูจะไปส่งนายทุกวันดีมั้ย?”ซองมินเสนอ
“ไม่ดีกว่า รบกวนนายป่าวๆ”เรียววุคปฏิเสธ
“รบกงรบกวนอะไรเล่า ชั้นจะเก็บเงินค่าส่งด้วยแหละ”ซองมินบอกอย่างอารมร์ดี
“ห๊า!!..ไหงงกงี้อ่ะ”
“ฮ่าๆๆ ล้อเล่นน่ะ ไม่รบกวนหรอกเราเป็นเพื่อนกันน่ะเรื่องแค่นี้สบายมาก”ซองมินพูด
“ขอบใจมากน่ะซองมิน นายเป็นเพื่อนที่ดีจริงๆ”เรียววุดยิ้มตอบ
“นายก็เป็นเพื่อนที่ดีสำหรับชั้นเหมือนกันแหละ”ซองมินยิ้มรับ
“ป่ะ..เรียววุคเราไปช้อปปิ้งแก้เซงกันดีกว่า”ซองมินพูดพร้อมลุกขึ้น
“อืมก็ได้ แต่นายเลี้ยงน่ะ”เรียววุคลุกขึ้นตาม
“ง่ะ..เอางั้นก็ได้รีบไปกันเหอะ”
“อืมป่ะไปกันเถอะ”
ทั้งสองออกจากร้านกาแฟเพื่อมุ่งหน้าไปช้อปปิ้งที่ห้างชื่อดังของกรุงโซลเรียกว่างานนี้ซองมินกระเป๋าฉีกแน่เพราะเรียววุคน่ะถ้าได้ช้อปทีช้อปไม่หยุดเลยทีเดียวยิ่งถ้าได้ซองมินเลี้ยงอย่างงี้แล้วล่ะก็เห็นทีทั้งสองคงได้กลับคอนโดค่ำๆนู่นแหละ
PUY SAYS:ฮ่าๆๆได้ฤกษ์ลงตอนที่2แล้ว ขอขอบคุณทุกๆคอมเม้นเลยน่ะฮะ ถ้าว่างๆพรุ่งนี้จะมาอัพต่อน่ะฮับ
รักทุกคนที่เม้นฮะ(เกี่ยว?)
ความคิดเห็น