ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : แทบเข็ดเลยแหละ...
บทที่1
แทบเข็ดเลยแหละ...
คืนวันเสาร์ที่ผ่านมาขณะที่กำลังกลับบ้านจากการไปเรียนพิเศษ...
" ผลัก"
" เอ่อ...ขอโทษครับ ขอโทษจริงๆที่ชนคุณพอดีกำลังมองไปทางด้านโน้นอยู่น่ะครับเลยไม่ได้ระวัง...
ผมกล่าวเมื่อผมชนหญิงสาวผู้หนึ่ง...
ดูจากรูปร่างภายนอกแล้ว หญิงสาวผู้นี้จัดได้ว่าดูเป็นผู้ดีมีชาติตระกูลระดับหนึ่ง และด้วยหน้าตาที่แสนสวย บวกกับเรือนร่างที่สุดเซ็กซี่ ทำให้ผมถึงกับผงะไปพักหนึ่งเลยทีเดียว
วกกลับมาที่เรื่องเดิมกันต่อ
" ไม่เป็นไรค่ะ ฉันไม่เป็นไร "
"เอ่อ...งั้นผมไปก่อนนะครับ"
ผมกล่าวเพราะผมรู้สึกกดดันเวลาอยู่ใกล้สาวสวยเช่นนี้
" เดี๋ยวค่ะ"
หญิงสาวผู้นี้เรียกผมเมื่อผมกำลังจะเดินจากไป
"คุณนี้น่ารักเหมือนกันน่ะคะ หน้าคล้ายเพื่อนฉันเลย"
เอ๋..?หน้าคล้ายเพื่อนหรอ ผมเป็นผู้ชายนะไม่ใช่ผู้หญิง จะคล้ายกันได้อย่างไร
รึว่า...หน้าผมจะคล้ายผู้หญิงจริงๆ...!!!
ตอนนั้นใจผมลังเลอยากจะถามหญิงคนนั้นว่าคล้ายเพื่อนชายหรือเพื่อนหญิง แต่ผมก็เปลี่ยนใจ ไม่ถามดีกว่า
กลับมาที่เรื่องเดิมกันต่อ
หญิงสาวยังถามผมแบบไม่หยุด
"เอ่อ...คุณชื่ออะไรคะ?"
" อะ...เอ่อ...ช..ช...ชื่อSkyครับ"
"ต๊ายชื่อน่ารักจัง ว่าแต่ลองมาที่บ้านฉันมั้ยคะ? บ้านฉันอยู่ใกล้แค่นี้เอง..."
โอ้ววว...! นี่มันฝันรึเปล่าวะเนี่ย เพิ่งเจอกันแท้อยู่ดีๆก็จะชวนไปบ้านแระ...
และที่สำคัญก็คือ...
ได้ไปบ้านหญิงสาวสุดสวยผู้นี้...!
นี่มันสวรรค์ชัดๆเลยนี่นา...
"เอ่อ...ผมเกรงใจอ่ะครับ ไม่เป็นไรดีกว่าครับ"
"ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ ฉันอยู่บ้านคนเดียว ที่บ้านไม่มีใครอยู่เลย"
หา...?อยู่บ้านคนเดียวซะด้วย...แถมยังจะชวนเราไปบ้านอีก...รึว่า...!!!
" ครับ งั้นผมไม่เกรงใจล่ะครับ ผมขอไปนะครับ"
ฮ่าๆ อยู่คนเดียวแบบนี้เสร็จตู ใครบอกของฟรีไม่มีในโลก...นี่แหละของฟรีเห็นๆเลย...ฮ่าๆๆๆ
"เอ่อ...ว่าแต่คุณชื่ออะไรครับ ผมยังไม่ได้ถามเลย"
ผมถามไปเพราะอยากรุ้ว่าชื่ออะไร น่าแบบนี้คงชื่อน่ารักๆแน่ๆเลยเรา...
ชื่อพอลล่า...
รึว่า นาตาลี
รึจะเป็น ชาราโปว่าดีล่ะ...
" เอ่อ...ช...ช...ชื่อ"
"เอ่อ...ไม่ต้องอายชื่อผมหรอกครับบอกมาเลย ชื่อพอลล่าใช่มั้ยล่ะหน้าอย่างนี้"
" ชื่ออภิชาติค่ะ"
หา...ชื่อยังกะผู้ชายแหน่ะ หน้าไม่ให้เลยนะพี่คร๊าบบ...
" เอ...ช่างบัญเอิญจริงๆนะครับ น่ารักแบบนี้แต่ชื่ออภิชาติ คงไม่ได้อำผมเล่นใช่มั้ยครับเนี่ย..."
"ค่ะ ไม่ได้อำค่ะ "
"ชื่อเหมือนผู้ชายเลยนะครับ แฮ่ๆ..."
ผมแซวเธอเล่น
" ก็ผู้ชายนั่นแหละค่ะ"
หา...? ผู้ชายน่ะเหรอ เธอแซวผมเล่นอีกป่ะเนี่ย
" เอ่อ...นี่คุณอำผมเล่นอีกรึเปล่าครับ...?"
" เปล่าค่ะ ผู้ชายจริงๆ..."
คราวนี้หน้าเธอดูจริงจังมาก ผมรู้แล้วว่าเธอไม่ได้ล้อผมเล่นแน่ๆ ผมได้แต่อ้ำอึ้งกลับสิ่งที่เธอพูด...
"รึว่าคุณจะเป็น...!!!"
"ใช่ฮ่ะ...ถั่วดำฮ่ะสนใจมั้ยฮะ..."
บัดสี บัดเถลิง เธอเป็นจริงๆด้วยคราวนี้ผมรู้แล้วว่าเธอเป็นจริงๆ... วินาทีนั้นเหมือนฝันของผมพังถลายหมด... ผมไม่สนใจเสียงร้องเรียกของเธอคนนั้นแล้ว ผมวิ่งและวิ่งอย่างเดียวหนีแบบไม่คิดชีวิต...ไม่สิ ห้ามเรียกว่าเธอแต่ต้องเรียกเป็น...เอ่อ...ไม่พูดดีกว่า พุดแล้วสยองครับ...!!!
บทเรียนนี้เป็นบทเรียนสำหรับผมเป็นอย่างดีว่า เวลาคุยกับใครต้องอย่าดูแต่รูปร่างภายนอก จงดูที่จิตใจภายในด้วย และที่สำคัญ...!!! เอ่อ...จงดูด้วยว่าเป็นเพศ3หรือไม่ เพราะถ้าเราไม่สืบให้แน่ชัดก็อาจจะเกิดเหตุบัดสี บัดเถลิงเช่นนี้ขึ้นได้...!!!
" สนใจถั่วดำมั้ยฮะ..."
คำๆนี้คงตามมาหลอกหลอนผม ไปอีกนาน...!!!
แทบเข็ดเลยแหละ...
คืนวันเสาร์ที่ผ่านมาขณะที่กำลังกลับบ้านจากการไปเรียนพิเศษ...
" ผลัก"
" เอ่อ...ขอโทษครับ ขอโทษจริงๆที่ชนคุณพอดีกำลังมองไปทางด้านโน้นอยู่น่ะครับเลยไม่ได้ระวัง...
ผมกล่าวเมื่อผมชนหญิงสาวผู้หนึ่ง...
ดูจากรูปร่างภายนอกแล้ว หญิงสาวผู้นี้จัดได้ว่าดูเป็นผู้ดีมีชาติตระกูลระดับหนึ่ง และด้วยหน้าตาที่แสนสวย บวกกับเรือนร่างที่สุดเซ็กซี่ ทำให้ผมถึงกับผงะไปพักหนึ่งเลยทีเดียว
วกกลับมาที่เรื่องเดิมกันต่อ
" ไม่เป็นไรค่ะ ฉันไม่เป็นไร "
"เอ่อ...งั้นผมไปก่อนนะครับ"
ผมกล่าวเพราะผมรู้สึกกดดันเวลาอยู่ใกล้สาวสวยเช่นนี้
" เดี๋ยวค่ะ"
หญิงสาวผู้นี้เรียกผมเมื่อผมกำลังจะเดินจากไป
"คุณนี้น่ารักเหมือนกันน่ะคะ หน้าคล้ายเพื่อนฉันเลย"
เอ๋..?หน้าคล้ายเพื่อนหรอ ผมเป็นผู้ชายนะไม่ใช่ผู้หญิง จะคล้ายกันได้อย่างไร
รึว่า...หน้าผมจะคล้ายผู้หญิงจริงๆ...!!!
ตอนนั้นใจผมลังเลอยากจะถามหญิงคนนั้นว่าคล้ายเพื่อนชายหรือเพื่อนหญิง แต่ผมก็เปลี่ยนใจ ไม่ถามดีกว่า
กลับมาที่เรื่องเดิมกันต่อ
หญิงสาวยังถามผมแบบไม่หยุด
"เอ่อ...คุณชื่ออะไรคะ?"
" อะ...เอ่อ...ช..ช...ชื่อSkyครับ"
"ต๊ายชื่อน่ารักจัง ว่าแต่ลองมาที่บ้านฉันมั้ยคะ? บ้านฉันอยู่ใกล้แค่นี้เอง..."
โอ้ววว...! นี่มันฝันรึเปล่าวะเนี่ย เพิ่งเจอกันแท้อยู่ดีๆก็จะชวนไปบ้านแระ...
และที่สำคัญก็คือ...
ได้ไปบ้านหญิงสาวสุดสวยผู้นี้...!
นี่มันสวรรค์ชัดๆเลยนี่นา...
"เอ่อ...ผมเกรงใจอ่ะครับ ไม่เป็นไรดีกว่าครับ"
"ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ ฉันอยู่บ้านคนเดียว ที่บ้านไม่มีใครอยู่เลย"
หา...?อยู่บ้านคนเดียวซะด้วย...แถมยังจะชวนเราไปบ้านอีก...รึว่า...!!!
" ครับ งั้นผมไม่เกรงใจล่ะครับ ผมขอไปนะครับ"
ฮ่าๆ อยู่คนเดียวแบบนี้เสร็จตู ใครบอกของฟรีไม่มีในโลก...นี่แหละของฟรีเห็นๆเลย...ฮ่าๆๆๆ
"เอ่อ...ว่าแต่คุณชื่ออะไรครับ ผมยังไม่ได้ถามเลย"
ผมถามไปเพราะอยากรุ้ว่าชื่ออะไร น่าแบบนี้คงชื่อน่ารักๆแน่ๆเลยเรา...
ชื่อพอลล่า...
รึว่า นาตาลี
รึจะเป็น ชาราโปว่าดีล่ะ...
" เอ่อ...ช...ช...ชื่อ"
"เอ่อ...ไม่ต้องอายชื่อผมหรอกครับบอกมาเลย ชื่อพอลล่าใช่มั้ยล่ะหน้าอย่างนี้"
" ชื่ออภิชาติค่ะ"
หา...ชื่อยังกะผู้ชายแหน่ะ หน้าไม่ให้เลยนะพี่คร๊าบบ...
" เอ...ช่างบัญเอิญจริงๆนะครับ น่ารักแบบนี้แต่ชื่ออภิชาติ คงไม่ได้อำผมเล่นใช่มั้ยครับเนี่ย..."
"ค่ะ ไม่ได้อำค่ะ "
"ชื่อเหมือนผู้ชายเลยนะครับ แฮ่ๆ..."
ผมแซวเธอเล่น
" ก็ผู้ชายนั่นแหละค่ะ"
หา...? ผู้ชายน่ะเหรอ เธอแซวผมเล่นอีกป่ะเนี่ย
" เอ่อ...นี่คุณอำผมเล่นอีกรึเปล่าครับ...?"
" เปล่าค่ะ ผู้ชายจริงๆ..."
คราวนี้หน้าเธอดูจริงจังมาก ผมรู้แล้วว่าเธอไม่ได้ล้อผมเล่นแน่ๆ ผมได้แต่อ้ำอึ้งกลับสิ่งที่เธอพูด...
"รึว่าคุณจะเป็น...!!!"
"ใช่ฮ่ะ...ถั่วดำฮ่ะสนใจมั้ยฮะ..."
บัดสี บัดเถลิง เธอเป็นจริงๆด้วยคราวนี้ผมรู้แล้วว่าเธอเป็นจริงๆ... วินาทีนั้นเหมือนฝันของผมพังถลายหมด... ผมไม่สนใจเสียงร้องเรียกของเธอคนนั้นแล้ว ผมวิ่งและวิ่งอย่างเดียวหนีแบบไม่คิดชีวิต...ไม่สิ ห้ามเรียกว่าเธอแต่ต้องเรียกเป็น...เอ่อ...ไม่พูดดีกว่า พุดแล้วสยองครับ...!!!
บทเรียนนี้เป็นบทเรียนสำหรับผมเป็นอย่างดีว่า เวลาคุยกับใครต้องอย่าดูแต่รูปร่างภายนอก จงดูที่จิตใจภายในด้วย และที่สำคัญ...!!! เอ่อ...จงดูด้วยว่าเป็นเพศ3หรือไม่ เพราะถ้าเราไม่สืบให้แน่ชัดก็อาจจะเกิดเหตุบัดสี บัดเถลิงเช่นนี้ขึ้นได้...!!!
" สนใจถั่วดำมั้ยฮะ..."
คำๆนี้คงตามมาหลอกหลอนผม ไปอีกนาน...!!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น