คนนี้ คนไหน ที่หัวใจบอกยอม

ลำดับตอนที่ #1 : .Start จุดเริ่มต้น

"อะไรเนื่ย? ตั้งใจทำข้อสอบนะคะ จะเป็นกำลังใจให้ เฮ้ย! คัยส่งให้แกวะ" เสียงๆหนึ่งดังขึ้นกลางวงอ่านหนังสือยามเช้า ใช่แล้ว! วันนี้เป็นเช้าวันสอบวันแรกที่พวกเราต้องเผชิญ แต่ก็นะ ไอ้เรื่องแบบนี้มันเคยเกิดขึ้นกับฉันซะที่ไหน

"ส่งอะไร เอามานี่ดิ๊ เค้าส่งผิดมั้ง" ฉันแย่งโทรศัพท์มือถือคืนมาจากพวกเพื่อนๆที่ตอนนี้ไม่มีใครสนใจหนังสือตรงหน้า ก็เพราะไอ้เมสเสจบ้าที่ใครก็ไม่รู้ส่งมาให้ฉันน่ะสิ

"ส่งผิดอะไรจะบังเอิญขนาดนั้น เมสเสจตั้งใจสอบ กับวันที่แกสอบพอดีเนี่ยนะ"

"ไม่รู้เว้ย! นี่ อ่านหนังสือไปเลย จะสอบอยู่อีกค่อนชั่วโมงข้างหน้าแล้วนะ" ฉันทำทีเป็นไม่สนใจ เก็บโทรศัพท์ลงกระเป๋าแล้วตั้งหน้าตั้งตาอ่านหนังสือต่อไป พลางคิดสงสัยถึงข้อความเจ้ากรรมที่เพิ่งได้รับเมื่อครู่ ส่วนไอ้พวกเพื่อนๆตัวแสบ เมื่อเห็นฉันไม่สนใจ ตัวเองก็ตั้งใจอ่านหนังสือของตัวเองต่อไป

ฉัน 'อัญญิกา' หรือที่เพื่อนๆเรียกว่า 'เอม' ฉันก็เป็นแค่เด็กวัยรุ่นอายุสิบห้าในโรงเรียนหญิงล้วนธรรมด๊า….. ธรรมดาคนนึง แต่ก็ไม่รู้ทำไม เพื่อนๆถึงมองฉันเป็น 'เด็กเรียน' ทั้งๆที่ฉันก็ไม่ได้พยายามทำตัวแบบนั้นเล้ยยย แต่ก็ช่วยไม่ได้อ่ะเนาะ ผลการเรียนอันดับท็อปไฟว์ของชั้นตลอดของฉันคงเป็นเครื่องการันตีแบบนั้น ยกเว้นเพื่อนสนิทกลุ่มนี้แหละที่พอจะรู้ถึงนิสัยรวมไปถึงสันดานจริงๆของฉันว่าเป็นยังไง ฉันเป็นยังไงฉันก็เป็นอย่างงั้น ไม่ได้จงใจจะเปลี่ยนตัวเองเพื่อใครหรือให้ใครมามองว่าตัวเองเป็นอีกคนหนึ่ง แน่นอน เราเป็นตัวของตัวเองก็ดีที่สุดอยู่แล้ว

"เฮ้ย! เอม ไปซื้อน้ำเป็นเพื่อนเราหน่อยดิ" อยู่ๆมิ้งค์ก็พูดขึ้นมาพร้อมกับเดินมาลากแขนฉัน ส่วนคนอื่นๆไม่มีใครสนใจ เพราะนี่ก็เป็นเรื่องธรรมดาของพวกเราอยู่แล้ว

"แกอย่ามาบอกให้ไปเป็นเพื่อนหน่อยเลย บอกทำไมถ้าไม่คิดจะถามว่าไปไม่ไป เล่นฉุดมาเลยอย่างเงี้ย" ฉันพูดอย่างหัวเสีย แต่ไอ้คนที่พูดด้วยเนี่ยสิกลับไม่สนใจ

"เอม คืองี้ว่ะ มีน้องคนนึงเค้าชอบแก แล้วเราก็คิดว่าคงเป็นคนเดียวกับที่ส่งข้อความมาหาแกแหละ น้องเค้าเคยมาขอเบอร์แกจากเราด้วยแหละ แต่เราก็ไม่ได้ให้นะ เราบอกว่าเราหวงเพื่อนเรา" สองประโยคสุดท้ายมิ้งค์พูดพลางทำแววตาประจบ

"อ้อหรอ….." ฉันพูดหน้าตาย เล่นเอาคนฟังทำหน้าไม่ถูก

"ไม่สนหน่อยหรอวะ คนเนี้ยอ่ะ น่ารักนะเว้ย เพื่อนน้องอิม" น้องอิม 'เด็ก'มิ้งค์นี่เอง ไม่ต้องพูดถึงหน้าตา ถึงแม้ตัวจะเป็นหญิง แต่หน้ากับนิสัยแมนๆนี่สิ ทำให้สาวๆหญิงล้วนติดกันตรึม ทำเอามิ้งค์เองที่ขึ้นชื่อว่า 'ป๊อป' อยู่ไม่น้อยปวดหัวเอาหลายตลบต่อวันทีเดียว

"ไม่ล่ะว่ะ แกก็รู้ว่าเราไม่ชอบอะไรแบบ…." ฉันหยุดคำพูดบางคำไว้โดยจงใจ เล่นเอามิ้งค์รีบแหวขึ้นมา

"แบบอะไร?"

"ก็แบบ 'รักร่วมเพศอ่ะ' ประมาณนั้น" ฉันตะโกนใส่หน้ามันก่อนจะวิ่งออกไป ในใจก็อดคิดถึงเรื่องที่เพิ่งรับรู้ไม่ได้ ใช่ว่าฉันรู้สึกแบบที่พูดจริงๆหรอกนะ แต่ว่ามันแปลกๆนี่นา มีผู้หญิงด้วยกันมาชอบ อี๋…คิดแล้วสยิ๋ว (แหม…ทีตัวเองแอบไปชอบคนอื่นเค้าล่ะ อย่าให้เขียนชื่อเป็นบัญชีหางว่าวออกมานะ คิดแล้วไม่สยิ๋วมั่งรึไง)