คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ฉันนี้แหละควอน ยูริ 100%
8 : 12
SM Entertainment
“แปดโมงสิบสองนาที=_=++” เสียงเล็กๆ น่ารักๆ (?) ของซันนี่เอ๋ยขึ้นทันทีที่ยัยนั้นสังเกตเห็นศรีษะงามๆ ของฉันที่กำลังจะก้าวขึ้นบรรไดขั้นแรกเพื่อเดินเข้าไปในบริษัท
“ไง^O^;;”
“ไอ้ยูลลลลลลล!!! แกรุ้มั้ยว่านี้มันกี่โมงแล้ว ฉันบอกแกเป็นร้อยๆ รอบแล้วไงว่าวันนี้แกมีถ่ายแบบตอนแปดโมง แปดโมง แปดโมงนะโว้ยไม่ใช่แปดโมงครึ่งแกจะได้เพิ่งมาเอาปานนี้ แล้วฉันบอกแกไปล้านรอบแล้วใช่มั้ยว่าวันนี้แกต้องถ่ายแบบกับคุณชายซีวอนลูกชายคนเดียวของตระกูลชเว แล้วเขาก็มารอแกตั้งแต่เจ็ดโมงแล้ว ฉอดๆๆๆๆ”
ซันนี่พูด (ด่า) ฉันแบบรัวเป็นชุด พูดเร็วซะจนฉันอยากจะรู้ว่ายัยบ้านี่ใช้จมูกหรือใช่อะไรหายใจกันแน่==;;
“^^” แต่การด่าแบบมาเป็นชุดของซันนี่หาได้สร้างความสำนึกในใจของฉันไม่
ฉันหยิบหูฟังไอพอดสีชมพูแปดของฉันขึ้นมาแล้วจัดการเสียบหูฟังเข้าไปในหูของฉันทั้งสองข้างแล้วทำหน้ายิ้มระเรื่อนไม่รู้ร้อนรู้หนาวไปให้ซันนี่
“ไอ้ ยุลลลลลล แกไม่ได้ฟังฉันเลยช่าม่ายยยยย” ซันนี่ทำท่าอยากจะตรงเข้ามาบีบคอฉันให้ตาย
“ฮ่าๆๆ” ฉันหัวเรอะออกมาเพราะท่าทางตลกๆ แบบนั้นของซันนี่ สงสัยยัยนี่จะยังไม่ชินที่ฉํนเป็นแบบนี้
“ไอ้บ้ายูลลลลลลล”
ฉันเดินออกมาจากห้องแต่งตัวในเวลาแปดโมงห้าสิบถือเป็ฯเวลาที่เลตมาประมาณห้าสิบนะที แต่ไม่เป็นไรวันนี้ฉันไม่มีงานที่อื่น
ฉันเริ่มรู้สึกสนุกมากขึ้นเพราะพอเข้ามาในสตูดิโอแล้วมีแต่พวกทีมงานมาขอร้องบนข่มขู่ไม่ให้ฉันก่อเรื่องแกล้งนายแบบในวันนี้สงสัยว่านายแบบคนนี้จะ VIP สุดๆ แล้วอย่างนี้ควอน ยูริคนนี้จะพลาดได้ยังไงกันล่ะ^O^
“สวัสดีครับคุณ…” ผู้ชายท่าทางสุภาพหน้าตาหล่อเหลาเอาการ ที่ฉันว่าต้องเป้นนายแบบสุดไฮโซอะไรที่พวกทีมงานบอกแน่ (หล่อขนาดนี้ไม่ใช่นายแบบก็บ้าแล้ว=..=)
“สวัสดีค่ะยูริ ควอน ยูริค่ะ^^”
“ครับผมชื่อซีวอนนะครับ ชเวซีวอน><” ฮ่าๆ ฉันว่าวันนี้ฉันมีเรื่องน่าสนุกทำแน่นอนเลยเพราะดูจากท่าทางมีมารยาทสุดๆ ของเขาแล้วคนอย่างนี้ล่ะที่แกล้วสนุก
พอนายซีวอนกับฉันเริ่มคุยกันพวกทีมงานก็ต่างทำหน้าสยองขวัญและหวาดกลัวอย่างกับว่าฉันจะฆ่าไอ้นายแบบไฮโซไม่มีสมองนี้งั้นล่ะ=[]=
“ยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะคุณชายชเว^^” ฉันโค้งให้ ‘คุณชายชเว’ อย่างสุภาพเรียบร้อยและเฟคที่สุดในแปดโลก (สามโลกมันน้อยไป-..- )
“ไม่ครับๆ ไม่ต้องเรียกคุณชงคุณชายหรอกครับ ผมก็คนธรรมดาๆ คนนึงเรียงว่ซีวอนก็ได้ครับ>_<”
อ้วกกกกก=O= เป็นอะไรที่อ้วกมาก ‘ผมก็แค่คนธรรมดาๆ คนนึง’ โอ๊ย นี้เขาไม่รู้รึไงว่าฉันประชด=[]=
“แฮะๆ ค่ะ วอน เอะ! ยูลเรียกอย่างงี้ได้ใช่มั้ยค่ะ^^;;”
ฉันเอียงขอถามนายซีวอนแล้วกระพิบตาปริบๆ ถามอย่างไร (ร้าย) เดียงสา
“ครับ>__< สำหรับยูลจะเรียกอะไรก้ไดทั้งนั้นล่ะ”
ฮ่าๆ นี้เขาถ้าทางจะชอบฉันมากนะเนี่ยยังไม่รู้ตัวอีกว่าหายะนะกำลังจะมาเยือน หึๆๆ (ยูลโรคจิตมาก=[]=)
“ค่ะ วอนนี่ใจดีจังนะค่ะ^O^”
“ไม่หรอกครับ แต่ทุกคนชอบบอกอย่างนั้น ผมไม่ได้เพอร์เฟ็ค ไม่ได้รวยเท่าไร หน้าตาก็ธรมด๊าาา ธรรมดา>O<”
เชื่อค่ะ เชื่อมากๆๆๆๆ
“^++^”
พอเข้ากล่องปุ๊ป ยัยซันนี่นอยๆ ก็รีบตรงหลีเข้ามายืนคุมพฤติกรรมฉันอยู่ตรงหน้า ชิคิดว่าแค่นี้จะหยุดูริคนนี้ได้อย่างงั้นรึ ?
ฝันไปเหอะย่ะยัยเต็ย แบร่
ฉันแอบแลบลิ้นใส่ซันนี่อย่างท้าทายส่วนยัยนั้นก็ทำอะไรไปไม่ได้มากกว่ายืนทำหน้าโหด โฮะๆ นัดนี้ควอน ยูรินำหนึ่งแต้ม^O^
วันนี้เป็นการถ่ายแบบชุดกีฬาต้องแต่งตัวสปอต์ๆ หน่อย แต่นายแบบวันนี้ดูหล่อกว่านายแบบทุกคนที่ฉันเคยพบแจอมาก ไม่อยากจะบอกว่ากล้าอย่างเงียเป็นมัดๆ ดูด้วยตาก็รู้ว่าแนนปึกเป็นกำแพงซีเมน ดีนะที่ชุดนี้ไม่ได้โชซิกแพ็กไม่งั้นได้มีคนเลือดกำเดาไหลชัวร์=.,= (หนึ่งในนั้นเป็นเธอใช่มั้ยควอนยูล==+++)
“ยูลใส่ชุดนี้แล้วน่ารักจังเลย><” และก็เป็นนายซีวอนผ็โชคร้ายที่ไม่รู้ว่าตัวเองกำลังตกอยู่ในชตากรรมที่โหดร้ายมากเพียงไหน หนึ่งเดียวในสตูดิโอนี้ที่ไม่รู้ถึงริดเดชของฉัน!
“จริงหรอค่ะ>< วอนใส่ชุดนี้แล้วก็เมฃท่มากๆๆๆ เลยนะค่ะ><” ฉันทำท่าทางเหมือนเด็แปดขวบตอนได้ของขวัญวันเกิดสาบานเลยว่านี้ไม่ใช่ฉัน
“เข้าฉากครับ- -;;;” พี่อุนซูผู้กำกับการถ่ายแบบครั้งนี้เอ๋ยด้วยสีหน้ากังวันอย่างเห็นได้ชัด
แหม่ ไม่เห็นต้องกังวนล่วงหน้าขนาดนี้เลยความจริงฉันก็ยังคิดวิธีแกล้งอีตาคุณชายนี้ไม่ได้หรอกนะ วันนี้อุปกรณ์ไม่ค่อยมีเลย ถ้าใส่รองเท้าส้นแข็มแบบครั้งที่แล้วที่ฉันเอาส้นร้องเท้าหงายขึ้นแล้วให้อีตานายแบบหน้าโง่เดินเหยียบค่อยง่านหน่อยแต่วันนี้เป็นรองเท้ากีฬความจริงฉันก็ชอบนะ
เอะ! ร้องเท้ากีฬางั้นหรอ ฮึๆๆ
“ไปเปลี่ยนชุดได้ครับ” พอผู้กำกับสั่งปุบฉันก็รีบลุกออกจากตักของนายซีวอนปัป ถ่ายแบบชุดกีฬานี้ก็คร่องตัวดีแหะ
“หนักมั้ยค่ะ^^” ฉันหันไปถามคนที่ยังนั้งอยู่ ฮิๆ คงไม่หนักหรอกถ้าฉันไม่นั้งแล้วเอามือเท้าขาเขาแล้วก็กดแรงๆ ตลอดหน่ะ^^
“มะ ไม่เลยครับ”
“จริงหรอค่ะ ยูลว่ายุลตัวหนักมากเลยนะ”
“ไม่เลยๆ ยูลตัวเบาเหมือนนุ่นเลยล่ะ^^;;”
ปากกับใจตรงกันจักนะ พูดอย่างนี้มาต่อยกันเลยดีกว่า= =^
“งั้นยูลไปเปลี่ยนชุดกอนนะค่ะ วอนตามมาไวๆ นะค่ะ^^”
“ครับ>///<”
ฮ่าๆ ตามมาไวๆ รีบๆ ลุกจากเกาอี้ไวๆ เลย^^++
ปัง โครม
นายคุณชายซีวอนล้มลงกับพื้นและตามมาด้วยเก้าอี้ตัวที่เขานั้งเมื่อกี้
“โอ้ยยยยยยยย” ผู้เคราะร้ายนามว่าชเวซีวอน
“คุณชายซีวอนO_O” ทุกคนในกอง
“ฮ่าๆๆๆ” ควอน ยูริ^^
เฮ้อ ก็นะถ้าไม่ได้แกล้วใครก็ไม่ใช่ควอน ยุริสิจริงมั้ยล่ะ^^?
ความคิดเห็น