ทาสพิศวาสอาญาเถื่อน [มีอีบุ๊ก + เปิดจองเล่ม]

ลำดับตอนที่ #9 : บทที่ 2 อาญา (5)

“ใครตามฆ่าเหรอกันตา” น้ำเสียงเยือกเย็นเปล่งถาม

เธอกรีดร้องออกมาอีกครา แล้วแขนก็ถูกกระชากลากไปใต้ต้นไม้ต้นเดิม กรชวัลนั่งชันเข่าขึ้นมา สองมือยื่นไปบีบคอระหงของคนที่ทำร้ายเขา

กำปั้นน้อย ๆ ที่พยายามต่อต้าน ทุบตีก็ไม่เป็นผล

“อยากตายมากสินะ เดี๋ยวฉันทำให้เธอได้ตายทั้งเป็น!”

สิ้นน้ำเสียงขู่ขวัญ กรชวัลใช้แรงชายที่มีเพื่อเป็นบทลงโทษสถานแรก เขาเจ็บ เขาโกรธ ใบหน้าของน้องสาวลอยมา ยิ่งทำให้เขาอยากลงทัณฑ์กับเธออย่างโหดร้าย

กำปั้นหนัก ๆ ตุ๊ยท้องเข้าไปทำให้คนที่ดีดดิ้นอยู่หมดแรง

“อย่าทำอะไรฉันเลย”

กรชวัลกระชากชายกระโปรงชุดเจ้าสาวให้มันขาดลิ่ว แสยะยิ้มมองกันตาด้วยความโหดเหี้ยม

น้ำตาที่ไหลอาบแก้มลงมา เสียงสะอื้นที่ดังปานจะขาดใจ ทำให้เขาที่กลายเป็นคนตาบอด หูหนวก ไม่สนใจสิ่งใด

กันตาหวาดผวากรีดร้องจนหมดสติไป

ชายหนุ่มชะงักไป ต่อให้โกรธหรือเกลียดกันตามากขนาดไหนก็ตาม สิ่งที่จะทำให้เธอทุกข์ทรมานใจมีตั้งหลายวิธี เขามันเป็นลูกผู้ชายพอ ไม่ขืนใจใครให้เสียศักดิ์ศรีแน่นอน วิธีนี้มันคงไม่เข้าท่าสักเท่าไร ในเมื่อขยาด ขยะแขยง จะเอาตัวเองไปแปดเปื้อนทำไมกัน?

กรชวัลนึกอะไรดี ๆ ออก ยกมือใหญ่ปาดเลือดที่ศีรษะเต็มฝ่ามือแล้วจัดการพลิกร่างกันตาให้นอนคว่ำ ป้ายเลือดลงไปบริเวณแก้มก้นให้เธอได้เข้าใจผิดว่าโดนเขาข่มเหงกระทำย่ำยีอย่างทารุณ และทุกส่วนที่จะทำให้เธอเข้าใจผิดกระอักเลือดแทบตายได้

****************

บุพพัณหสมัยในยามนี้ กับบางคนที่ซึมซับความเจ็บปวดจนหลับไหลไปกับน้ำตา แขนข้างหนึ่งของกรชวัลลากกันตากลับบ้านด้วยกัน จนมาหยุดที่หน้าบ้าน เขาก้มมองดูแขนอีกข้างที่กันตาขีดข่วน จิกจนเลือดซึม

แล้วหันไปมองคนที่สลบไสลคราบน้ำตายังเปื้อนบนใบหน้าสวยหวาน ชุดเจ้าสาวเปื้อนโคลนจนเลอะเทอะ มีคราบเลือดสีแดงฉาน

เขามองหน้าเธอเป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่จะปล่อยมือที่ปวกเปียกลงไป

มณฑาเดินเข้ามาหา มองดูกันตายิ่งหดหู่ใจ น้ำตาไหลพรากด้วยความปวดใจ

“ชวัล!” นางหันมามองลูกชายด้วยสายตาของความผิดหวัง แล้วฟาดฝ่ามือลงไปที่แก้มสากสุดแรงมือ

“ทำไมทำแบบนี้ ทำไม ทำไมกัน แม่ถามว่าแกทำแบบนี้กับกันตาทำไม ฮือ ๆ ” ได้แต่สะอื้นทรุดกายนั่งลงข้างกันตา

“แม่นาย”

“คิดเหรอว่ามอบสิ่งที่มันเป็นบาปในใจให้กันตา แล้วจะลืมความเจ็บปวดในใจลงไปได้ ไม่มีทาง! ชวัลจะต้องรู้สึกผิดที่ทำลายกันตาในครั้งนี้ ไสหัวไปให้พ้น ไป!”

กรชวัลส่ายหน้าเดินเข้าไปในบ้าน

เขาขบคิดที่ทำกับกันตา ใต้ฝักบัวที่น้ำไหลลงมากระทบใบหน้าคม มันคงไม่สามารถทดแทนสิ่งที่พบเจอ ภาพของก้อยที่จบชีวิตตัวเองก็ลอยมา แล้วลูกในท้องก็มาตายไปพร้อมกับแม่

ทำไมวินาทีนั้นเขาไม่ย่ำยีเธอไปเลย เปลี่ยนใจทำไมกัน

“โธ่เว้ย!” หมัดข้างหนึ่งที่กำเอาไว้แน่นก็อัดเข้าไปกำแพง จนเจ็บแล้วหยุดไปเอง

“ทำไมแกไม่ทำลายผู้หญิงคนนั้น แกหยุดทำไมไอ้ชวัล ทำไม!”