คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #31 : บทที่ 6 ดาวลูกไก่ (3)
“คุณมีอารมณ์กับคนที่ไม่รักได้อย่างนั้นเหรอคะ คุณชวัล”
เขากระตุกยิ้ม
“อย่างนั้นหรอกเรอะ คงจะยังไม่รู้อะไรสินะ”
“อะไร!”
“ทำไมเธอไม่ถามตัวเองล่ะกันตา คืนนั้นมันไม่ใช่ยาปลุกเซ็กซ์หรอก มันก็แค่ยาบำรุงเท่านั้น ความกลัวของเธอปรุงแต่งความอยาก ความกระสันซ่านขึ้นมาเองต่างหาก จนยอมตกเป็นของฉัน ทีนี้เธอจะถามตัวเองได้หรือยัง ว่ากล้าดียังไง ถึงมีอารมณ์ร่วมกับคนที่ไม่รักอย่างฉันได้”
“ไม่จริง คืนนั้นคุณฉีดยาบ้า ๆ นั่นให้ฉัน” เธอเถียงสุดใจ
“จริงไม่จริง เธอรู้ดีแก่ใจ คนอย่างไอ้ชวัลไม่เคยใช้ยาพวกนั้นไม่ว่ากับผู้หญิงคนไหน”
“แต่ก็ทำระยำด้วยการใช้กำลังปลุกปล้ำคนไม่มีทางสู้ คงภูมิใจมากสินะ ไอ้คนหน้าตัวเมีย”
หมัดที่กำเอาไว้แน่น เขากำมันให้แน่นกว่าเก่า
“ไอ้หน้าตัวเมียที่เธอกล่าวหา มันทำให้ครางเสียงดังไปจนถึงท้ายไร่ สำนึกบ้างนะกันตา ว่าความสุขที่ได้รับจากฉัน มันสำลักจนตัวสั่นขนาดไหน นับหรือเปล่าว่าตัวเองเสร็จไปกี่ครั้ง หรือว่ามันเพลินเมื่อโดนขย่ม”
“คุณชวัล!”
เขาชี้หน้า
“จำเอาไว้ อย่ามาเรียกฉันว่าหน้าตัวเมีย เพราะฉันไม่ใช่!”
ต่อว่าเธอแล้วก็เดินออกไปจากห้องนอนของก้อย กวักมือเรียกชัยเข้ามาหา
“ครับพ่อเลี้ยง”
“ช่วงนี้จับตาดูผู้หญิงคนนี้หน่อยแล้วกัน อย่าให้ทำอะไรสุ่มเสี่ยงอีก แล้วเรื่องที่ให้สืบไปถึงไหนแล้ว”
“เจอเกล้าขวัญทำงานที่ร้านบาร์แห่งหนึ่งในตัวเมืองเชียงใหม่ครับพ่อเลี้ยง ยังไม่สบโอกาสลักพาตัวมา ตำรวจนอกเครื่องแบบที่เจ้าของบาร์จ้างมาดูแลความปลอดภัยไม่ธรรมดาเลยครับ”
“เห็นทีต้องลงมือเองแล้วสินะ”
“ให้ผมติดตามไปนะครับ”
“คืนนี้ฉันจะลุยเดี่ยวเอง ส่วนนายกับคนอื่นก็ลากคอไอ้เทพไปท้ายไร่ อย่าให้แม่นายเห็นเด็ดขาด สั่งสอนให้มันหลาบจำว่าติดหนี้ฉันมันต้องใช้คืน ถ้าไม่มีเงินคืน ก็ให้มันชดใช้ให้สาสมกับหนี้ที่มันติดฉันแล้วกัน”
“ได้ครับพ่อเลี้ยง”
“อ้อ อย่ามือหนักเอามันให้ถึงตายล่ะ ฉันยังไม่อยากฆ่าใคร ไว้มันสำนึกขึ้นมาเมื่อไร ฉันจะคุยกับมันอีกที”
“ครับ” ชัยรายงานความเคลื่อนไหวของเกล้าขวัญให้กรชวัลทราบรายละเอียด แล้วค้อมหัวเมื่อเจ้านายเดินผ่านหน้าขับรถคู่ใจออกไป
“พ่อเลี้ยงไปไหนชัย”
“เข้าเมืองไปเที่ยวบาร์ครับแม่นาย”
ชัยเดินออกไปเพื่อทำตามคำสั่งของเจ้านาย
**************
กรชวัลขับรถมาจอดที่หน้าบาร์แห่งหนึ่ง ก้าวฉับไปที่หน้าประตู เพียงแค่ตวัดสายตาไปมองพนักงานต้อนรับและทำการตรวจบัตร ก็ต้องก้มหน้างุดแล้วผายมือเชิญให้เข้าไปด้านใน
“พ่อเลี้ยง” ผู้จัดการร้านเดินเข้ามาทักทาย “ให้หวานช่วยอะไรบอกได้เลยนะคะ”
เขากวาดสายตามองไปรอบ ๆ แล้วเพ่งมองพนักงานผสมเครื่องดื่มที่เคาน์เตอร์บาร์ก่อนจะกระตุกยิ้ม
“ฉันต้องการบาร์เทรนเดอร์คนนั้นมาชงเหล้า ขอห้องวีไอพีหน่อยนะ”
“เอ่อ เดี๋ยวหวานหาสาว ๆ สวย ๆ มาบริการพ่อเลี้ยงดีกว่านะคะ ให้หนุ่ม ๆ เอาใจแม่ยกแถวนี้ดีกว่า”
“ฉันจะเอาไอ้หมอนั่น ไปเรียกมันมาบริการ”
“แต่พ่อเลี้ยง”
“ฉันรู้มันเป็นเกย์” หวานพึมพำ ขบคิดไปว่าพ่อเลี้ยงกรชวัลคงจะชอบพอกับเพศเดียวกัน
“พ่อเลี้ยงจะค้างคืนไหมคะ”
“ไม่... ดีลงานกันได้ฉันก็จะไปต่อที่อื่น”
หวานไม่ติดใจอะไรจึงให้เด็กจัดหาห้องอย่างดีให้ แล้วไปเรียกคนที่พ่อเลี้ยงกรชวัลต้องการให้เข้าไปหา
เกล้าขวัญเดินเข้ามาในห้องวีไอพีพร้อมกับถือเครื่องดื่มเข้ามาด้วย “ผมเกล้านะครับ ยินดีให้บริการ อยากได้ อยากให้ทำอะไร ขอแค่บอกผมทำให้ได้หมด”
กรชวัลตวัดสายตาไปมอง จ้องหน้าไอ้คนที่มันทำให้น้องสาวตัวเองต้องตาย ข่มอารมณ์ที่เจ็บปวดเอาไว้ให้ลึกสุดใจที่มี ใจที่เจ้าคิดเจ้าแค้นมันมีแต่อยากจะเอาคืน อยากให้มันเจ็บช้ำและตายทั้งเป็นวินาทีนี้ด้วยซ้ำ
ขอบพระคุณทุกการติดตามนะคะ
ความคิดเห็น