คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : บทที่ 4 แฟนเก่า (1)
4
แฟนเก่า
ปุลินทร์ชวนกานต์รวีไปเที่ยวประเทศญี่ปุ่นเพราะก่อนหน้านั้นตั้งใจจะพาน้องสาวไปเที่ยวเลยเคลียร์งานเอาไว้เสร็จสรรพ
แต่รายนั้นพูดไม่เข้าหูเลยต้องพาหญิงสาวมาเปิดหูเปิดตา
“คิดเอาไว้หรือยังว่าจะไปเที่ยวที่ไหนบ้าง
ผมจะได้ตามใจ”
เธอยิ้มก้มเก็บเสื้อผ้าของเขาใส่กระเป๋า
พับลงไปอย่างดี
“รวีแล้วแต่คุณค่ะ คุณพาไปไหน รวีก็ไปได้ทั้งนั้น”
“กับผม
ไม่ต้องเชื่อฟัง หรือเชื่องตลอดเวลาก็ได้ ผมให้อิสระกับคุณได้เสมอ จะเถียง ต่อว่า ถ้าเรื่องไหนทำให้ลำบากใจคุณก็พูดมาได้เลย
และต้องเข้าใจว่าผมจ้างคุณมาอุ้มท้อง ไม่ได้เป็นทาส”
คนฟังเงยหน้าส่งยิ้มหวานให้
“ไหนชอบอะไรบ้าง
บอกผมได้หรือเปล่า”
“รวีชอบที่
ๆ มีแสงไฟสว่างจ้า ชอบคนเยอะจะได้ไม่เหงา
ชอบที่สูงเพราะเราจะได้มองเห็นได้สุดลูกหูลูกตา ชอบเดินไปกินไป
และก็ชอบอากาศหนาวด้วย ยิ่งมีหิมะ รวียิ่งชอบค่ะ”
เขาตั้งใจฟังอย่างเพลิดเพลิน
จินตนาการไปว่าจะทำในสิ่งที่เธอชอบออกมาให้ประทับใจได้ยังไง
“งั้นยกเลิกเที่ยวบินรอไปฤดูหนาวก่อนได้นะ
หรือจะเปลี่ยนไปประเทศที่เป็นเมืองหนาวตลอดเวลา ผมก็จะตามใจคุณทุกอย่าง”
“ทำไม” กานต์รวีถามยิ้ม ๆ กับการเอาใจของเขา
“ไม่ดีเหรอ
หรือว่าไม่ชอบให้เอาใจ”
“ผู้หญิงไม่ว่าใครก็ชอบให้แฟนเอาใจทั้งนั้นล่ะค่ะ” กานต์รวีเผลอไผลพูดไปแล้วตั้งสติเมื่อคนที่ฟังอยู่จ้องไม่คลาด
“รวีไม่ได้หมายความว่าเราเป็นแฟนกัน
แค่ยกตัวอย่างให้ฟังค่ะ” หญิงสาวรีบแก้ตัว
“งั้นถ้าผมจะเอาใจคุณบ้าง
คงไม่ว่ากันนะ”
“เอ่อ
รวีถามคุณได้ใช่ไหม”
“ได้ทุกเรื่อง
ไม่ได้ห้ามไม่ให้ถาม”
“คุณมีแฟนไหม”
“ไม่มี
คุณสบายใจได้นะเพราะผมคบผู้หญิงทีละคน จะไม่ให้ใครหน้าไหนมากวนใจคุณได้
จำไว้ว่าคุณคือปัจจุบันของผมนับจากนี้ไปจนถึง 1 ปี
และผมก็คงจะเชื่อใจคุณได้เหมือนกันใช่ไหม”
“คุณพิสูจน์มาแล้ว
ถ้ารวีมีแฟนจริง ๆ คุณคงไม่ได้เป็นคนแรกของรวีเหมือนกัน”
นั่นสิ
เขาคิดตามมันก็ใช่ หน้าตาสะสวยแบบนี้ยังคลาแคลงใจว่าทำไมไม่ยอมมีแฟน
“เมื่อคืนผมคิดดูแล้ว
ในระหว่างนี้จนกว่าสัญญาจะสิ้นสุดลงไป
ผมจะให้เงินเดือนคุณใช้เผื่ออยากจับจ่ายใช้สอยอะไร”
“เงิน
1 ล้านที่ให้มาก็มากพอแล้วค่ะ รวีไม่อยากได้”
“งั้นผมจะตามใจคุณ
ถ้าไม่อยากได้ก็จะไม่ยัดเยียดให้ลำบากใจ”
เขามั่นใจว่าเธอเก่งและมีความสามารถหาเงินเลี้ยงตัวเองได้สบาย ๆ
“ขอบคุณค่ะ”
“งั้นก็ไปเที่ยวได้
ว่าแต่ที่ทำงานของคุณคงจะไม่มีปัญหาใช่ไหม”
“ไม่ค่ะ
ปกติรวีก็ไม่เคยลาป่วยหรืออะไรอยู่แล้ว ปีนี้ขอสักครั้งจะเป็นไป ว่าไหม”
“โอเค” เขาไม่ทู่ซี้แล้วพาเธอเดินทางไปยังสนามบิน
ขอบพระคุณทุกการติดตามนะคะ
ความคิดเห็น