ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    กรงรักในเงาใจ [มี E-BOOK แล้วนะคะ]

    ลำดับตอนที่ #10 : บทที่ 3 อยากรู้จักมากกว่านี้ (4) [ครบบท]

    • อัปเดตล่าสุด 10 ก.ย. 64


    เธอมองเขาแล้วยิ้มให้อย่างเนิ่นนาน

     

    วันนั้นฝนตกหนัก เธอข้ามถนนด้วยความไม่ระวัง มั่นใจว่านั่นเป็นทางม้าลาย จนมองไม่เห็นสัญญาณไฟเพราะเป็นคนสายตาสั้นมาก

    เดินออกไปไม่ระวังก็ทำให้ปุลินทร์เหยียบเบรกรถแทบไม่ทัน เขารีบลงมาดูอาการเธอ และคำแรกที่พูดออกมาในวันนั้นคือคำว่า ผมขอโทษ คุณเจ็บตรงไหน

    เธอที่เป็นคนผิดและเดินไม่ระวังกลับพูดไม่ออก มองดูเขาประคองพาเข้าไปในรถ ตรงดิ่งไปที่โรงพยาบาล ถามไถ่ตลอดทางว่าเจ็บตรงไหน และบอกว่าขอโทษผมไม่ได้ตั้งใจ

    มาถึงโรงพยาบาลที่หมอธีร์ทำงานที่นั่น ก็ดูเหมือนว่าโลกมันจะกลม เป็นรุ่นพี่ที่รู้จักกัน หมอธีร์เกิดห่างกับปุลินทร์อยู่ 3 ปี ส่วนเธอก็เกิดหลังหมอธีร์ไป 2 ปี

    ปุลินทร์แวะมาหากานต์รวีที่ทำงาน บอกเธอว่าจะชวนไปกินมื้อเที่ยงเพื่อไถ่โทษสำหรับอุบัติเหตุในวันนั้น

    จนสนิทกันมากขึ้น และเกือบพลั้งเผลอไปมีอะไรกันในวันที่พบเธออยู่ในผับแห่งหนึ่ง

    แล้วสัญญาก็ได้เริ่มต้นขึ้น

     

    ปุลินทร์ประคองคนที่ตกน้ำตัวเปียกปอนเข้ามาใต้ตึก หยิบเสื้อคลุมสูทที่ยังพอมีติดรถ ซึ่งเป็นตัวที่เขาใส่เมื่อวานให้เธอสวมใส่ทับเอาไว้ไปด้วย

    ประตูในห้องปิดสนิท ร่างบอบบางของกานต์รวีก็ถูกดันจนชิดติดผนังห้อง มือแกร่งของเขาสอดลุกล้ำเข้าไปที่---ตัดคำ--- ปลุกเร้าอารมณ์ให้อีกฝ่าย

    จะทำอะไรคะ

    เตือนความจำคุณ ว่าผมไม่ได้เป็นเกย์

    ---ตัดคำ--- 

    อื้อ รวีเชื่อแล้ว

    ไม่... น้ำเสียงแหบพร่าปฏิเสธคำร้องขอ คุณต้องเสร็จด้วยน้ำมือผม แล้วผมจะลองเชื่อก็แล้วกัน

    กานต์รวียืนเท้าไม่ติดพื้น ตัวเธอลอยขึ้นไปพร้อมกับคนตัวสูงอุ้มเธอไปนอนที่โซฟา แล้วบรรเลงกิจกรรมเข้าจังหวะไปด้วยกัน

    ปุลินทร์ไปแช่น้ำในอ่างหลังจากที่ปล่อยให้กานต์รวีได้พักผ่อนกับสามยกที่เพิ่งจบไป

    เขาไม่เคยเสพติดเซ็กซ์มากได้ถึงขนาดนี้ ไม่ว่ากับใครก็ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน หรืออาจจะเพราะกานต์รวียังใหม่สำหรับเขา เพราะงั้นความต้องการมันเลยท่วมท้น มีแต่ปรารถนา สะกดคำว่าพอไม่เคยได้เลย

    กานต์รวีตื่นนอนแล้วอยากล้างเนื้อล้างตัวตรงดิ่งเข้าไปในห้องน้ำ ก็มองเห็นปุลินทร์นอนหลับตาแช่น้ำแร่ในอ่าง หญิงสาวเดินไปนั่งขอบอ่างอย่างใจกล้า ยื่นมือไปแตะแก้มสากเบาเบา

    ไม่เหนื่อยเลยใช่ไหม เขาถามยกมือขึ้นไป---ตัดคำ--- 

    ลงมานั่งในอ่างกับผม ---ตัดคำ--- ให้มิด

    คุณพอจะมีเจลบ้างไหมคะ รวีไม่แน่ใจว่ามันจะแสบหรือเปล่า

    เธอเป็นกังวลเพราะไม่ได้ตั้งตัวว่าจะต้องมามีซัมติงกันในอ่างเสียหน่อย

    งั้นมานั่งตรงหน้าผมแทนแล้วกัน

    คุณปลื้ม

    เร็ว

    /////////////////////////

    ขอบพระคุณทุกการติดตามนะคะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×