รักพี่แล้วได้อะไร...(ได้เสมอ)
"ถ้าแป้งเป็นผู้หญิงของพี่โอบ แป้งจะได้อะไรคะ" มุมปากหยักสวยแขวนไว้ด้วยรอยยิ้มอย่างไม่กลัวตาย เขาจ้องนิ่งแฝงกลับด้วยกลิ่นอายอันตรายสุดหยั่งไว้ราง ๆ เด็กหนอเด็ก หาเรื่องเจ็บตัวแท้ ๆ "แป้งจะได้พี่เสมอ
ผู้เข้าชมรวม
234
ผู้เข้าชมเดือนนี้
234
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
นิยายใหม่
รักพี่แล้วได้อะไร...(ได้เสมอ)
โดย โมริณ
ตัวอย่าง...
ตัวอย่าง...
“พี่โอบมีอะไรกับแป้งก็รีบพูดมาเถอะค่ะ”
หญิงสาวซึ่งอยู่ในอารมณ์น้อยใจเอ่ยขอไปที ตีสีหน้าปั้นปึ่งใส่ วางผ้าห่มลงบนเตียงนอนก็กอดอกสะบัดหน้าหนีคนไม่มีหัวใจ ยามเธอรักจะเป็นจะตายเขากลับเมินและเดินหนี ยามเธอห่างเหินหลบมาเลียแผลใจ เขาดันอยาแทรกซึมเข้ามาในหัวใจอันบอบช้ำและอ่อนไหวของตน
“ที่เราพูดวันนั้น พูดจริงแค่ไหน”
“พี่โอบจะเอาความจริงแค่ไหนกับคนถูกหักอกมาล่ะคะ” เธอหันมายอกย้อน มีความไม่พอใจในน้ำเสียง และยังทิ้งความดื้อรั้นในแววตาให้เขาเอ็นดู
“ไม่ต้องมายุ่งกับแป้งเลย” ปาลินแสดงสีหน้าและความหงุดหงิดเพราะยังอยู่ในอารมณ์โกรธ
นัยน์ตาใสคู่สวยกระจ่างจ้องมองอย่างเอาเรื่อง แต่ใจเธอก็กลัวแสนกลัว ถ้าอติกานต์ไม่ตอแยเธอแล้วจะทำยังไง
ฉิบหาย พูดใหม่ทันมั้ยวะ!
“พี่จะยุ่ง จะตอแยแป้งไปแบบนี้ละ”
เออ แล้วไป
“แป้งเจ็บแล้วจำค่ะ”
อติกานต์เห็นแววอำมหิตอยากเข่นฆ่าเขาด้วยสายตา แต่กลับไม่รู้สึกกลัว ตรงกันข้ามอยากให้หญิงสาวจัดการตนจนแหลกคามือให้รู้แล้วรู้รอด
“แป้ง...” หญิงสาวช้อนตามองเมื่อคำพูดเขาหายไปเฉย ๆ “แป้งรักพี่อีกครั้งได้ไหม”
เขากำลังหลอมละลายหัวใจเธอด้วยน้ำคำ...อีกแล้ว
“แล้วถ้าแป้งรักพี่ แป้งจะได้อะไร” เธอถามอย่างได้เปรียบ
ร่างสูงขยับเข้าไปใกล้ ฉวยโอกาสเชยคางมนเชิดขึ้น สบประสานแววตากันและกัน
“ทุกอย่างที่แป้งอยากได้...” น้ำเสียงเขาแฝงด้วยความอ่อนละมุน ดวงตาดำสนิทคู่นั้นเจิดจ้าเต็มไปด้วยประกายแห่งความรักใคร่
“เหอะ มาสนใจแป้งตอนนี้ก็ไม่ทันละค่ะ” เธอค่อนขอดเชิดปากเถียงอย่างแง่งอน ปัดมือใหญ่ที่บังอาจมาแตะเนื้อต้องตัวออกไปให้พ้น
“แล้วพี่ต้องทำยังไง แป้งถึงจะสนใจมาเป็นผู้หญิงของพี่ ” น้ำเสียงแกมอ้อนเอ่ยกระเซ้า พลางสบดวงตาคู่งามเป็นประกายวาววับอย่างถอนตัวไม่ขึ้น
“แหม…” ปาลินบึนปากใส่อย่างลืมตัว ก่อนตั้งใจถามขึ้นมา “แล้วถ้าแป้งเป็นผู้หญิงของพี่โอบ แป้งจะได้อะไรคะ”
มุมปากหยักสวยแขวนไว้ด้วยรอยยิ้มอย่างไม่กลัวตาย เขาจ้องนิ่งแฝงด้วยกลิ่นอายอันตรายสุดหยั่งไว้ราง ๆ
เด็กหนอเด็ก หาเรื่องเจ็บ…ตัวแท้ ๆ
“แป้งจะได้พี่เสมอ…”
อติกานต์รวบร่างเล็กเข้ามากอดแนบชิดกายแกร่ง รัดรั้งไว้แม้ยายตัวเล็กจะพยายามสะบัดตัวให้พ้นพันธนาการนี้ก็ตาม
“เริ่มกันเลยมั้ย...”
สวัสดีค่า นักอ่านขา
วันนี้โมมาเปิดนิยายเรื่องใหม่ให้ทดลองอ่านกัน
เรื่องนี้ฟีลกู๊ด ไม่ดราม่าเล้ยยยย จริงจริ้งงงง (แต่ขอไว้ 2% แล้วกันเนอะ อิอิ)
ฝากเอาใจช่วยน้องแป้ง กับพี่โอบด้วยน้าาาา
อีบุ๊กมาเดือนนี้ค่ะ ต้นฉบับ 80% แล้วน้า
ผลงานอื่นๆ ของ โมริน ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ โมริน
ความคิดเห็น