ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : เล่ม๑ เลือกคู่ครองสีดา
หลัาผ่านไป3-4วัน
พวเรา็ไ้ยินประาศหาู่หมั้นอสีาาฤาษีสวามิรึ่เธอะสวยนาไหนันนะและท้าวทศรถ็ให้พระลัษ์พระรามไปูโยให้ผมไปอีแล้วเป็นไรมาป่ะถามริ
แ่็ทำอะไรไม่ไ้เราและี่ม้าไปึ่ผม็นั่หน้าพระรามมันแปลแ่อีฝ่ายไม่ไ้พูอะไรและยิ้มโยพระลัษ์มอ้วยสายาที่หึหวหวพี่เหรอ??่อนที่เราะเินทาไปที่เมือมิถิลาันแล้ว
.
.
.
เมือมิถิลา
หลัาถึไม่นานบวนท้าวนและนาสีา็ออมาพระรามับนาสีา็ไ้สบาันนี้มันรัแรพบ "ท่านอบนาสินะเพะ"ผมแวท่านแ่็ไม่ไ้รับำอบไ้แ่วามเียบ
แปลนริเลยนะและไม่รอ้าไปที่สนามประลอยันธนูันโยพระลัษ์และพระราม็ับมือผมเหมือนเิมแ่ที่แปลพระรามับมือแน่นมาเิมเหมือนลัวผมาไป
.
.
.
สนามประลอยันธนู
และ็เริ่มมีนยันธนูันแ่็มีเ้าายเมืออื่นมามอผมันเห้ย!!ไปมอสีาไม่้อมอผมแ่ถึอย่านั้นพระลัษ์็ุมมือผมไว้แน่น
มีนเริ่มยันธนูแ่็ยันไม่ึ้นเพราะไม่ใู่่ที่แท้ริอนาสีายัไล่ะเพราะนนั้นือพระรามแ่ถึอย่านั้นพระราม็เียบไปนานแล้วนะ...
แ่พอถึาอพระราม็ทำเหมือนในเรื่อ็ยันธนูไ้และไ้อภิเษสมรสับนาสีาโยอีฝ่ายเียบเินไปนผิปิ
และพอบานพระราม็ไม่เ้าเรือนหอแ่มาอยู่ับผมและอผมะั้นอะไรเนี่ยอีฝ่ายอผมอย่าั้นนหลับไปเป็นอะไรอเานะ.-.
.
.
.
.
รุอโยธยา
พวเราไ้ลับมาเมือโยที่ผมนั่หน้าพระลัษ์แล้วส่วนพระราม็ให้สีานั่หน้าแ่็เียบเหมือนเิมเห้อเป็นอะไรันนะ
หลัาลับมาถึ็ไปเ้าเฝ้าท้าวทศรถันและไม่นานพระพร็้อไปูแลท้าวไยเษที่ป่วยโยที่พวเรา็อยู่ในเมืออโยธยานผ่านไปหลายปี
เอาริๆนะผมอนนี้อายุปาไป๒๐ว่าแล้วล่ะแ่ทำไมูเหมือนเยาว์วัยเหมือนเิมเหมือนอายุลลมาโยผม็เริ่มยาวึ้นอีพระลัษ์็ิผมส่วนพระราม็อยู่ับายา
นไม่นานท้าวทศรถึะสละราสมบัิให้ับพระรามึ้นรอราย์แทนเาและ็มีนยอมรับมามายนผมำไ้ว่ามีป้าแ่นหนึ่
็ือป้า่อมุีนี้แหละนาไม่เห็น้วยเพราะที่พระรามยิศรพลาไปเือบโนนาและนา็ไปเป่าหูแม่ไยเษี
และานั้นท้าวทศรถ็ะอาารอ่อนแรและพระพรึ้นรอแทนโยให้พวเาไปบวึ่ผมเรียมาแ่ไม่แสให้ใรเห็นนมันเิึ้นริๆ
.
.
.
และไม่นาน็เิึ้นแ่ทำไมู้อไป้วยยิ่อายาวบ้านอยู่ับารเปลี่ยนเป็นสรีเนี่ย!!และเราไ้เินทาไปใ้แ่ว่าผมเมารถ!!!และสภาพเริ่มูไม่ไ้
พระลัษ์ไ้ให้ผมนอนพัเพราะเ้าใผมแหละผมึนอนัอพระลัษ์โยที่สีา็ิว่าผมเป็นายาพระลัษ์แหละท่านไม่รู้ว่าผมเป็นบุรุษ!!
นเวลาผ่านไปพบ่ำแล้วผม็นอนไม่หลับแหละแ่พวเรา็แล้หลับไปและื่นมาอนที่สุมันันหลับไปเรา็ไ้เินทา่อ
.
.
.
แม่น้ำสะโ
พวเราัสินในั่พัันริมน้ำนั่นแ่ผมรู้ว่ามันเิอะไรึ้น่อไปและใ่นายพรานุันและสมุนอเา็ไ้พบเอพวเรานั่พัอยู่
พรานุันึอาสาพา้ามแม่น้ำสะโแล้วสภาพผมเมาเรืออีเลยไ้แ่พะอืพะอมอยู่อย่านั้นโยพระลัษ์ลูบหลัผมยิ่ทำให้ผมอยาอ้วแ่็ยัไม่อ้วหรอนะ
และไ้พามาที่อาศรมอฤาษีภารทวาผู้มีบะแร่ล้าแ่เรา็ะเิน่อึเินทาไปถึอาศรมฤาษีสพัาบถ
แ่็ยัเินทา่อศัรูันโยแ็พ็อแผมาพลิระทันหันเริพระลัษ์เห็นอย่านั้นึอาสาแบผมถึะรู้สึผิแ่อีฝั่ไม่"หนัไหมเพะ..""ไม่เลยัวเ้าเบามา"พระลัษ์ยิ้มให้โยสายาหนึ่มอมาที่ทั้สอ
.
.
.
เาสัู
พวเราัสินใั้อาศรมที่นี้และบำเพ็ศีลันแ่ผมาพลิพระรามึให้ผมนั่พัโยสีานั่เฝ้าผมอยู่้วยอย่าห่วๆเหมือนน้อสาว(?)ึ่ผมรู้แน่นอนว่ามันะเิึ้นเพราะพระพรับสัรุะลับไปอโยธยาและ็ะามหาเราแหละแ่ถึอย่านั้น็ลำบา้อปลอมเป็นสรีและอาบน้ำับแม่นาสีาเนี่ยสิ
และผม็้อูแลเรื่ออาหารับสีาเห้อเป็นเรียนไม่นานพระสัรูับพระพร็มาเอพวเราแ่พระราม็ไม่ลับามเนื้อเรื่อและพระพระลับ
ู่ๆพระพร็พุ่มาหาผมและูบผมอ้าวเห้ย!!ผมใและหน้าแเอามาๆสีาเห็น็ใพระลัษ์พระราม็เ่นัน
พอพระพรผละูบออพระสัรุ็ูบผมอีอะไรเนี่ยอนนี้ผมหน้าแเป็นมะเือเทศแล้วและเา็ผละูบ"้าะรอเ้าพระายาอ้า"่อนที่พวเาะลับไป้วยวามอึ้อทหาร
แ่หลัาไม่นานพวเรา็เินทาไป่อเมื่อพระพรับพระสัรุลับไปแล้วึ่ผม็หน้าแอย่าบอไม่ถู
นมาถึริมฝั่แม่น้ำโทาวารีันและั้อยู่อาศรมที่นี้ถึผมะหน้าแเป็นมะเือเทศไปแล้วหลัาเิเรื่อนั้นและูเหมือนทั้สอไม่พอใอะไรันเนี่ยสิ...
พวเรา็ไ้ยินประาศหาู่หมั้นอสีาาฤาษีสวามิรึ่เธอะสวยนาไหนันนะและท้าวทศรถ็ให้พระลัษ์พระรามไปูโยให้ผมไปอีแล้วเป็นไรมาป่ะถามริ
แ่็ทำอะไรไม่ไ้เราและี่ม้าไปึ่ผม็นั่หน้าพระรามมันแปลแ่อีฝ่ายไม่ไ้พูอะไรและยิ้มโยพระลัษ์มอ้วยสายาที่หึหวหวพี่เหรอ??่อนที่เราะเินทาไปที่เมือมิถิลาันแล้ว
.
.
.
เมือมิถิลา
หลัาถึไม่นานบวนท้าวนและนาสีา็ออมาพระรามับนาสีา็ไ้สบาันนี้มันรัแรพบ "ท่านอบนาสินะเพะ"ผมแวท่านแ่็ไม่ไ้รับำอบไ้แ่วามเียบ
แปลนริเลยนะและไม่รอ้าไปที่สนามประลอยันธนูันโยพระลัษ์และพระราม็ับมือผมเหมือนเิมแ่ที่แปลพระรามับมือแน่นมาเิมเหมือนลัวผมาไป
.
.
.
สนามประลอยันธนู
และ็เริ่มมีนยันธนูันแ่็มีเ้าายเมืออื่นมามอผมันเห้ย!!ไปมอสีาไม่้อมอผมแ่ถึอย่านั้นพระลัษ์็ุมมือผมไว้แน่น
มีนเริ่มยันธนูแ่็ยันไม่ึ้นเพราะไม่ใู่่ที่แท้ริอนาสีายัไล่ะเพราะนนั้นือพระรามแ่ถึอย่านั้นพระราม็เียบไปนานแล้วนะ...
แ่พอถึาอพระราม็ทำเหมือนในเรื่อ็ยันธนูไ้และไ้อภิเษสมรสับนาสีาโยอีฝ่ายเียบเินไปนผิปิ
และพอบานพระราม็ไม่เ้าเรือนหอแ่มาอยู่ับผมและอผมะั้นอะไรเนี่ยอีฝ่ายอผมอย่าั้นนหลับไปเป็นอะไรอเานะ.-.
.
.
.
.
รุอโยธยา
พวเราไ้ลับมาเมือโยที่ผมนั่หน้าพระลัษ์แล้วส่วนพระราม็ให้สีานั่หน้าแ่็เียบเหมือนเิมเห้อเป็นอะไรันนะ
หลัาลับมาถึ็ไปเ้าเฝ้าท้าวทศรถันและไม่นานพระพร็้อไปูแลท้าวไยเษที่ป่วยโยที่พวเรา็อยู่ในเมืออโยธยานผ่านไปหลายปี
เอาริๆนะผมอนนี้อายุปาไป๒๐ว่าแล้วล่ะแ่ทำไมูเหมือนเยาว์วัยเหมือนเิมเหมือนอายุลลมาโยผม็เริ่มยาวึ้นอีพระลัษ์็ิผมส่วนพระราม็อยู่ับายา
นไม่นานท้าวทศรถึะสละราสมบัิให้ับพระรามึ้นรอราย์แทนเาและ็มีนยอมรับมามายนผมำไ้ว่ามีป้าแ่นหนึ่
็ือป้า่อมุีนี้แหละนาไม่เห็น้วยเพราะที่พระรามยิศรพลาไปเือบโนนาและนา็ไปเป่าหูแม่ไยเษี
และานั้นท้าวทศรถ็ะอาารอ่อนแรและพระพรึ้นรอแทนโยให้พวเาไปบวึ่ผมเรียมาแ่ไม่แสให้ใรเห็นนมันเิึ้นริๆ
.
.
.
และไม่นาน็เิึ้นแ่ทำไมู้อไป้วยยิ่อายาวบ้านอยู่ับารเปลี่ยนเป็นสรีเนี่ย!!และเราไ้เินทาไปใ้แ่ว่าผมเมารถ!!!และสภาพเริ่มูไม่ไ้
พระลัษ์ไ้ให้ผมนอนพัเพราะเ้าใผมแหละผมึนอนัอพระลัษ์โยที่สีา็ิว่าผมเป็นายาพระลัษ์แหละท่านไม่รู้ว่าผมเป็นบุรุษ!!
นเวลาผ่านไปพบ่ำแล้วผม็นอนไม่หลับแหละแ่พวเรา็แล้หลับไปและื่นมาอนที่สุมันันหลับไปเรา็ไ้เินทา่อ
.
.
.
แม่น้ำสะโ
พวเราัสินในั่พัันริมน้ำนั่นแ่ผมรู้ว่ามันเิอะไรึ้น่อไปและใ่นายพรานุันและสมุนอเา็ไ้พบเอพวเรานั่พัอยู่
พรานุันึอาสาพา้ามแม่น้ำสะโแล้วสภาพผมเมาเรืออีเลยไ้แ่พะอืพะอมอยู่อย่านั้นโยพระลัษ์ลูบหลัผมยิ่ทำให้ผมอยาอ้วแ่็ยัไม่อ้วหรอนะ
และไ้พามาที่อาศรมอฤาษีภารทวาผู้มีบะแร่ล้าแ่เรา็ะเิน่อึเินทาไปถึอาศรมฤาษีสพัาบถ
แ่็ยัเินทา่อศัรูันโยแ็พ็อแผมาพลิระทันหันเริพระลัษ์เห็นอย่านั้นึอาสาแบผมถึะรู้สึผิแ่อีฝั่ไม่"หนัไหมเพะ..""ไม่เลยัวเ้าเบามา"พระลัษ์ยิ้มให้โยสายาหนึ่มอมาที่ทั้สอ
.
.
.
เาสัู
พวเราัสินใั้อาศรมที่นี้และบำเพ็ศีลันแ่ผมาพลิพระรามึให้ผมนั่พัโยสีานั่เฝ้าผมอยู่้วยอย่าห่วๆเหมือนน้อสาว(?)ึ่ผมรู้แน่นอนว่ามันะเิึ้นเพราะพระพรับสัรุะลับไปอโยธยาและ็ะามหาเราแหละแ่ถึอย่านั้น็ลำบา้อปลอมเป็นสรีและอาบน้ำับแม่นาสีาเนี่ยสิ
และผม็้อูแลเรื่ออาหารับสีาเห้อเป็นเรียนไม่นานพระสัรูับพระพร็มาเอพวเราแ่พระราม็ไม่ลับามเนื้อเรื่อและพระพระลับ
ู่ๆพระพร็พุ่มาหาผมและูบผมอ้าวเห้ย!!ผมใและหน้าแเอามาๆสีาเห็น็ใพระลัษ์พระราม็เ่นัน
พอพระพรผละูบออพระสัรุ็ูบผมอีอะไรเนี่ยอนนี้ผมหน้าแเป็นมะเือเทศแล้วและเา็ผละูบ"้าะรอเ้าพระายาอ้า"่อนที่พวเาะลับไป้วยวามอึ้อทหาร
แ่หลัาไม่นานพวเรา็เินทาไป่อเมื่อพระพรับพระสัรุลับไปแล้วึ่ผม็หน้าแอย่าบอไม่ถู
นมาถึริมฝั่แม่น้ำโทาวารีันและั้อยู่อาศรมที่นี้ถึผมะหน้าแเป็นมะเือเทศไปแล้วหลัาเิเรื่อนั้นและูเหมือนทั้สอไม่พอใอะไรันเนี่ยสิ...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น