ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ไพ่หมายเลข 4 เมื่อเป็นหัวหน้าถ้าไร้ฝีมือก็ไร้ค่า
"ี รับ แ่ว่าเรานั้นไ้ัแปลโรสร้าอุเล็น้อยเพื่อลบัวนออไปนะ"หมอสาวไปหยิบระมา
ทำให้ไวโอลินเห็นัวเอ
ร่าอเาถูัแปลให้สูระับร้อยแปสิบแ่หน้าันหวานึ้นหรือแมนึ้น สับสนในัวเอริๆ
ร่าายเพรียวึ้นมา หน้าถูแปลให้เ้มและลึลับึ้น
"เราไ้เรียมุประำัวให้แล้วรับ"ีโร่ีนิ้วพร้อมปราแม่บ้านหยิบุีนโบราสีาวสะอามาให้
สีาวลิบเหลือ าเผ้าสีาวแ่มีวามหนาพอใส่สบายแว่นาสีำและผ้าพันแผล และล่ออนแท็เลน
สีเียวันูมีวามโเี่ยวในนั้นและรอเท้าเ๊ยะไม้
ีโร่และนที่เหลือออาห้อ ไวโอลินเปลี่ยนเสื้อผ้านเสร็ ีโร่็มาบอว่า
"ไปเราะไปานศพอุัน"พร้อมส่เรื่อียาให้
"ยา แม็นาีลิน ยานอนหลับทันทีั้นหรอ รอบอบรินะหมายเลศูนย์ หึหึหึ"ไวบ่นเล็น้อยพร้อมเอายาีที่้นออัวเอ และล้มฟุบไป...
ไวโอลินื่นึ้นมาในรถลีมูีนสีำสนิท ีโร่ับหมอสาวนั่อยุ่ร้าม
"ื่นแล้วหรอรับ ไปันเถอะรับ"ีโร่บอ
"ไม่ยอมใ้หเสียเวลาเลยนะ"พร้อมเปิประูลารถไป...
านศพอไวโอลินมีเพื่อนในมหาวิทยาลัยมามามาย ที่อยู่้าหน้ามีหิสาวที่หน้าหล่ออยู่ในุเรสสีำสนิท าสีแ่ำและบวมเนื่อาารร้อไห้ พร้อมปาน้ำาไปมา านศพัในสุสานแบบริส์
(เพราะเ้าัวเยบอ)
ไวโอลินมอเห็น็รู้สึีปนำที่ไ้เห็นมาหลุอน้อสาวอมห้าว พร้อมรอนานศพเลิ
"แล้วะไม่บอน้อสาวหน่อยหรอรับ อร์ HERO ไ้บอพวเรา่าุ เี๊ยว็เิปัหาภายหลันะรับ"
ีโร่บอแล้วเลื่อนมาเ้าอี้มา้าๆ ไวยิ้มแล้วบอว่า
"ที่อยาะถามือพวนายทำยัไ ถึมีศพั้นไ้หละเนี๊ย"ไวถามพร้อมไปนั่บนป้ายหลุมศพหินอ่อน
"หึหึ หมอรัิาฬ มีวามสามารถฝนารสร้าร่าและัแปลร่าาย ไ้ารสร้าศพที่ับไม่ไ้นั้น่ายมา
เลยละรับ"พร้อมอมยิ้ม
"เอาเถอะ มันะไ้มีวามท้าทายในารทำานหน่อย อีอย่า..."พร้อมเิินไปที่ป้ายหลุมศพัวเอ
"มัน็หน้าสนุีไม่ใ่หรอ"พร้อมมาหยุรป้ายหลุมศพหินอ่อนอัวเอ
พร้อมอระาษและปาาาีโร่แล้วเียนอะไรบาอย่าลไป
"ทำอะไรนะรับ"ีโร่ถามแ่ไวโอลิน็เินไปที่รถลีมูีน
"็แ่เพิ่มวามหน้าสนใเท่านั้น"พร้อมลับไปที่รถและึ้นไปนั่บนรถ หมอสาวส่เ็มียาให้อีเ็ม
"เฮ้อ ระวัันรินะ"ไวบ่นพร้อมียาไปที่อัวเอแล้วฟุบไปอีรั้
ไวโอลินื่นึ้นมาอีรั้ในฤหาส์อันให่โอีรั้บนเีย ไวโอลินเาหัวแล้วเินออาห้อ
พบพ่อบ้านรออยู่
"ท่านไวโอลิน ท่านีโร่รออยู่ ระผมะนำไปรับ"พร้อมเินลบันไไม้ไปยัห้อแห่หนึ่แล้วเปิประูออ
เป็นห้อเ็บอมีไม้วาและระป๋อน้ำและมีหลิไฟระุห้อยอยู่
พ่อบ้านเินไปับที่หลอไฟแล้วหมุนที่านหลอไฟลับไปมา 3 รั้และระุหนึ่ที
แอ๊...
ำแพ็ถอยหลัไปและเลื่อนไป้าน้าเผยให้เห็นห้ออีห้อนาให่ พ่อบ้านึเินนำเ้าไปไวึเินามเ้าไป พบห้อนาให่ประมา ว้าประมา 750 ม. เ็มไป้วยรถยนร์ อาวุธ เรื่อบิน น้ำยา่า เรียรายเป็นระเบียบ และเห็นายสอนือ ีโร่ ับายหัวฟูาโหลล้ายหมีแพน้า
"เอ้ามาแล้วหรอรับ"ีโร่็เลื่อนรถมาหาไว ายหัวฟู็เินามมา ีโร่ผายมือไปทาายนนี้
"นี้ือหมายเล สาม หรือ ทรี เป็นฝ่ายารประิษ์ออ์ร์เรา"พอพูบทรี็พุ่หน้ามาหาและสัเุอย่าใล้ิ
"อืม อืม ใ่ไ้ สนใะเป็นหนู...แอ็"ีโร่เบิระโหลเรียสิืนมา
"เอาอ เ้าใไหม?"ีโร่เน้นำ ฟัาำพูสนิทันมาหน้าู
"ไ้ ไ้ ไ้ ฮาว"ทรีหาวแล้วไปุ้ยอที่อสุมันอยู่ หยิบอมาสอสามอย่า
"นี่ือแว่นำแบบริิสามารถป้อันรัสีทุนิ แ่้อเสียทำให้มอไม่เห็น ยเว้นโน่าละนะ"และหยิบาเนที่มีพลัานอยู่มาให้
"นี่ือ รอสออฟาออส มันใ้้อย่าี้"พร้อมบิไปที่รหัวไม้าเน
าเน็ลายเป็นปืนไรเฟิลทีที่เื่อม่อับระบออะไรบาอย่าอยู่ ทรีปุ่มรปลาย้ามปืน็ลับเป็นาเนเหมือนเิม
"บิรหัวสามารถเป็นไรเฟิลที่ใ้พลัานไอน้ำ บิ้าน้ายสามารถเป็นาบอนาย บิ้านวาเป็นปืนู่อนาย บิรปลายเป็นาบเลเอร์เ้ม้นไ้"พร้อมส่ทั้สอให้ไว ็มาถือเอาไว้
"่อไปผลานเอ"พร้อมวัุแออมาแล้วเินไปทุนึามไป ทรีไประูที่อยู่บนำแพ้าอมอร์เอร์ พบแปูลมีมี้อนสีาวเรียเป็นรูปยีนหมุนไปหมุนมาในหลอแ้ว
"นี่ืออาวุธอนายนะ เรียว่า the star ็ไ้ เป็นอาวุธไบโอเมิ โลที่ั้นใ้เวลา 25 ปี ในารทำและแ่ัแปล นสามารถประสานเ้าิสำนึไ้ เอาหละอธิบายแล้วเอาแนมา"ทรีเินไปไู้แล้วเอาุแเสียบ
ปราลิ้นัที่มีที่ล็อแนออมา
"นี่ปิเศษไม่ไ้ใ่ไหมเนี๋ย"ไวริถแนเสื้อแล้วเอาไปวาบนเรื่อ็ล็อทันที แล้วปราเ็มยาวประมา
3 นิ้ว แทเ้าไปที่ปลายนิ้วเ้าไปถึแนระู
"อึ..."ไวัริมฝีปาลั้นวามเ็บปว แ่วามทรมาไม่หยุเท่านั้นปราเ็มอี 18 เ็มยาวประมา 6 นิ้ว
หมุนเหมือนสว่านแทเ้าทีุ่่าบนแนและรหัวไหล่อย่าแร
"เอาหละ ปล่อยยาไ้"พร้อมปุ่มปรารูปแปูล่อยลเหมือนียา ในแปูลเิฟออาาศนมอไม่เห็นแล้ว่อยลไป
"แม่เอ้ย เ็บโพๆเลย"ไวสพบถออมาระทืบเท้าระบสยวามเ็บ ปราเส้น้ายสีาว่อยร้อยเรียัน
นลายเป็นผ้าพันแนนปลายนิ้ว ารถ่ายโอนเสร็สิ้น 100 % บนอปราำให้เห็น
"เสร็แล้ว"ทรีบอพร้อมปุ่มปลล็อเรื่อมือ ไวลไปนั่ับพื้น
"เอาหละ ไปฝึัน่อรับ"พร้อมลาไวไวไปในทันที
"ะไม่ให้พัันบ้าหรอ?"ไวทำเสียอออ้อนแ่ีโร่ใส่ที่อุหูทันที และลามานถึห้อแห่หนึ่ที่อยู่ใล้เีย
เป็นประูู้เฟหนามา นาไวลอรวสอบูยัเาะยาเลย
"เนื่อาเรายัเห็นว่าุยัไม่มีฝีมือในาร่อสู้สัเท่าไหร่นั เมื่อูาผลาร่อสู้รั้ที่แล้ว"ไว็หน้าบูเมื่อพูออมา
"เราะสุ่ไปฝึในห้อพิเศษที่มีหุ่นยนร์ที่มีวามสามารถหลายแบบเป็น AI อัริยะ และสามารถเปลี่ยนสภาพพื้นที่ไ้ามใเพราะห้อมันว้า และมีวามทนทานระับที่ว่าอุาบาใส่็ไม่เป็นไรเลย็ว่าไ้
สามารถั้วามยาอระบบไ้นถึระับ 13 และำัเวลา้วยั้ามใ..."ีโร่บ่นแบบอร์ในทีวี
ไวิในใ 'อืมสัสามปีสินะที่ยัยเลโล่เ้าโรเรียนนัสืบไ้สินะ แถมเรา้อฝึอีเยอะับพลัใหม่้วย'
"เ้าใไหมรับ ถ้าุฝึผ่าน็เป็นหมายเลเ้านะรับ ่อไป็เรื่ออาหาร..."ไวยมือห้าม
"อาหาระปล่อยสารอาหารนาโนในอาาศสินะ เอาระับ 13 สามปีั"ีโร่ถึับา้า
"แล้วอร์เราะทำยัไหละรับ?"ไวึบอว่า
"เอาอมพิวเอร์มาะวาแผนให้ แ่อย่าเพิ่ทำีว่า ันรู้ว่านายยัรวบรวมหมยเลไม่รบไปหาสมาิให้เยอะๆ่อนเถอะน่า"ีโร่็นิ่ิไป แล้ว็ถอนหายใออมายาว
"เฮ้อ ็ไ้รับ แ่ายรินะรับ"พร้อมปุ่มแสนม่านา ประูเปิเห็นเป็นห้อลมนาให่ล้ายับ
ห้อีรีโบในเรื่อเอ็์เมน
"เริ่มเลย"ประูหนาปิล พร้อมับเวลาเริ่มนับถอยหลัไป....
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
บแล้ว เม้นท์้วยนะ อบุที่อ่านนะรับ
ทำให้ไวโอลินเห็นัวเอ
ร่าอเาถูัแปลให้สูระับร้อยแปสิบแ่หน้าันหวานึ้นหรือแมนึ้น สับสนในัวเอริๆ
ร่าายเพรียวึ้นมา หน้าถูแปลให้เ้มและลึลับึ้น
"เราไ้เรียมุประำัวให้แล้วรับ"ีโร่ีนิ้วพร้อมปราแม่บ้านหยิบุีนโบราสีาวสะอามาให้
สีาวลิบเหลือ าเผ้าสีาวแ่มีวามหนาพอใส่สบายแว่นาสีำและผ้าพันแผล และล่ออนแท็เลน
สีเียวันูมีวามโเี่ยวในนั้นและรอเท้าเ๊ยะไม้
ีโร่และนที่เหลือออาห้อ ไวโอลินเปลี่ยนเสื้อผ้านเสร็ ีโร่็มาบอว่า
"ไปเราะไปานศพอุัน"พร้อมส่เรื่อียาให้
"ยา แม็นาีลิน ยานอนหลับทันทีั้นหรอ รอบอบรินะหมายเลศูนย์ หึหึหึ"ไวบ่นเล็น้อยพร้อมเอายาีที่้นออัวเอ และล้มฟุบไป...
ไวโอลินื่นึ้นมาในรถลีมูีนสีำสนิท ีโร่ับหมอสาวนั่อยุ่ร้าม
"ื่นแล้วหรอรับ ไปันเถอะรับ"ีโร่บอ
"ไม่ยอมใ้หเสียเวลาเลยนะ"พร้อมเปิประูลารถไป...
านศพอไวโอลินมีเพื่อนในมหาวิทยาลัยมามามาย ที่อยู่้าหน้ามีหิสาวที่หน้าหล่ออยู่ในุเรสสีำสนิท าสีแ่ำและบวมเนื่อาารร้อไห้ พร้อมปาน้ำาไปมา านศพัในสุสานแบบริส์
(เพราะเ้าัวเยบอ)
ไวโอลินมอเห็น็รู้สึีปนำที่ไ้เห็นมาหลุอน้อสาวอมห้าว พร้อมรอนานศพเลิ
"แล้วะไม่บอน้อสาวหน่อยหรอรับ อร์ HERO ไ้บอพวเรา่าุ เี๊ยว็เิปัหาภายหลันะรับ"
ีโร่บอแล้วเลื่อนมาเ้าอี้มา้าๆ ไวยิ้มแล้วบอว่า
"ที่อยาะถามือพวนายทำยัไ ถึมีศพั้นไ้หละเนี๊ย"ไวถามพร้อมไปนั่บนป้ายหลุมศพหินอ่อน
"หึหึ หมอรัิาฬ มีวามสามารถฝนารสร้าร่าและัแปลร่าาย ไ้ารสร้าศพที่ับไม่ไ้นั้น่ายมา
เลยละรับ"พร้อมอมยิ้ม
"เอาเถอะ มันะไ้มีวามท้าทายในารทำานหน่อย อีอย่า..."พร้อมเิินไปที่ป้ายหลุมศพัวเอ
"มัน็หน้าสนุีไม่ใ่หรอ"พร้อมมาหยุรป้ายหลุมศพหินอ่อนอัวเอ
พร้อมอระาษและปาาาีโร่แล้วเียนอะไรบาอย่าลไป
"ทำอะไรนะรับ"ีโร่ถามแ่ไวโอลิน็เินไปที่รถลีมูีน
"็แ่เพิ่มวามหน้าสนใเท่านั้น"พร้อมลับไปที่รถและึ้นไปนั่บนรถ หมอสาวส่เ็มียาให้อีเ็ม
"เฮ้อ ระวัันรินะ"ไวบ่นพร้อมียาไปที่อัวเอแล้วฟุบไปอีรั้
ไวโอลินื่นึ้นมาอีรั้ในฤหาส์อันให่โอีรั้บนเีย ไวโอลินเาหัวแล้วเินออาห้อ
พบพ่อบ้านรออยู่
"ท่านไวโอลิน ท่านีโร่รออยู่ ระผมะนำไปรับ"พร้อมเินลบันไไม้ไปยัห้อแห่หนึ่แล้วเปิประูออ
เป็นห้อเ็บอมีไม้วาและระป๋อน้ำและมีหลิไฟระุห้อยอยู่
พ่อบ้านเินไปับที่หลอไฟแล้วหมุนที่านหลอไฟลับไปมา 3 รั้และระุหนึ่ที
แอ๊...
ำแพ็ถอยหลัไปและเลื่อนไป้าน้าเผยให้เห็นห้ออีห้อนาให่ พ่อบ้านึเินนำเ้าไปไวึเินามเ้าไป พบห้อนาให่ประมา ว้าประมา 750 ม. เ็มไป้วยรถยนร์ อาวุธ เรื่อบิน น้ำยา่า เรียรายเป็นระเบียบ และเห็นายสอนือ ีโร่ ับายหัวฟูาโหลล้ายหมีแพน้า
"เอ้ามาแล้วหรอรับ"ีโร่็เลื่อนรถมาหาไว ายหัวฟู็เินามมา ีโร่ผายมือไปทาายนนี้
"นี้ือหมายเล สาม หรือ ทรี เป็นฝ่ายารประิษ์ออ์ร์เรา"พอพูบทรี็พุ่หน้ามาหาและสัเุอย่าใล้ิ
"อืม อืม ใ่ไ้ สนใะเป็นหนู...แอ็"ีโร่เบิระโหลเรียสิืนมา
"เอาอ เ้าใไหม?"ีโร่เน้นำ ฟัาำพูสนิทันมาหน้าู
"ไ้ ไ้ ไ้ ฮาว"ทรีหาวแล้วไปุ้ยอที่อสุมันอยู่ หยิบอมาสอสามอย่า
"นี่ือแว่นำแบบริิสามารถป้อันรัสีทุนิ แ่้อเสียทำให้มอไม่เห็น ยเว้นโน่าละนะ"และหยิบาเนที่มีพลัานอยู่มาให้
"นี่ือ รอสออฟาออส มันใ้้อย่าี้"พร้อมบิไปที่รหัวไม้าเน
าเน็ลายเป็นปืนไรเฟิลทีที่เื่อม่อับระบออะไรบาอย่าอยู่ ทรีปุ่มรปลาย้ามปืน็ลับเป็นาเนเหมือนเิม
"บิรหัวสามารถเป็นไรเฟิลที่ใ้พลัานไอน้ำ บิ้าน้ายสามารถเป็นาบอนาย บิ้านวาเป็นปืนู่อนาย บิรปลายเป็นาบเลเอร์เ้ม้นไ้"พร้อมส่ทั้สอให้ไว ็มาถือเอาไว้
"่อไปผลานเอ"พร้อมวัุแออมาแล้วเินไปทุนึามไป ทรีไประูที่อยู่บนำแพ้าอมอร์เอร์ พบแปูลมีมี้อนสีาวเรียเป็นรูปยีนหมุนไปหมุนมาในหลอแ้ว
"นี่ืออาวุธอนายนะ เรียว่า the star ็ไ้ เป็นอาวุธไบโอเมิ โลที่ั้นใ้เวลา 25 ปี ในารทำและแ่ัแปล นสามารถประสานเ้าิสำนึไ้ เอาหละอธิบายแล้วเอาแนมา"ทรีเินไปไู้แล้วเอาุแเสียบ
ปราลิ้นัที่มีที่ล็อแนออมา
"นี่ปิเศษไม่ไ้ใ่ไหมเนี๋ย"ไวริถแนเสื้อแล้วเอาไปวาบนเรื่อ็ล็อทันที แล้วปราเ็มยาวประมา
3 นิ้ว แทเ้าไปที่ปลายนิ้วเ้าไปถึแนระู
"อึ..."ไวัริมฝีปาลั้นวามเ็บปว แ่วามทรมาไม่หยุเท่านั้นปราเ็มอี 18 เ็มยาวประมา 6 นิ้ว
หมุนเหมือนสว่านแทเ้าทีุ่่าบนแนและรหัวไหล่อย่าแร
"เอาหละ ปล่อยยาไ้"พร้อมปุ่มปรารูปแปูล่อยลเหมือนียา ในแปูลเิฟออาาศนมอไม่เห็นแล้ว่อยลไป
"แม่เอ้ย เ็บโพๆเลย"ไวสพบถออมาระทืบเท้าระบสยวามเ็บ ปราเส้น้ายสีาว่อยร้อยเรียัน
นลายเป็นผ้าพันแนนปลายนิ้ว ารถ่ายโอนเสร็สิ้น 100 % บนอปราำให้เห็น
"เสร็แล้ว"ทรีบอพร้อมปุ่มปลล็อเรื่อมือ ไวลไปนั่ับพื้น
"เอาหละ ไปฝึัน่อรับ"พร้อมลาไวไวไปในทันที
"ะไม่ให้พัันบ้าหรอ?"ไวทำเสียอออ้อนแ่ีโร่ใส่ที่อุหูทันที และลามานถึห้อแห่หนึ่ที่อยู่ใล้เีย
เป็นประูู้เฟหนามา นาไวลอรวสอบูยัเาะยาเลย
"เนื่อาเรายัเห็นว่าุยัไม่มีฝีมือในาร่อสู้สัเท่าไหร่นั เมื่อูาผลาร่อสู้รั้ที่แล้ว"ไว็หน้าบูเมื่อพูออมา
"เราะสุ่ไปฝึในห้อพิเศษที่มีหุ่นยนร์ที่มีวามสามารถหลายแบบเป็น AI อัริยะ และสามารถเปลี่ยนสภาพพื้นที่ไ้ามใเพราะห้อมันว้า และมีวามทนทานระับที่ว่าอุาบาใส่็ไม่เป็นไรเลย็ว่าไ้
สามารถั้วามยาอระบบไ้นถึระับ 13 และำัเวลา้วยั้ามใ..."ีโร่บ่นแบบอร์ในทีวี
ไวิในใ 'อืมสัสามปีสินะที่ยัยเลโล่เ้าโรเรียนนัสืบไ้สินะ แถมเรา้อฝึอีเยอะับพลัใหม่้วย'
"เ้าใไหมรับ ถ้าุฝึผ่าน็เป็นหมายเลเ้านะรับ ่อไป็เรื่ออาหาร..."ไวยมือห้าม
"อาหาระปล่อยสารอาหารนาโนในอาาศสินะ เอาระับ 13 สามปีั"ีโร่ถึับา้า
"แล้วอร์เราะทำยัไหละรับ?"ไวึบอว่า
"เอาอมพิวเอร์มาะวาแผนให้ แ่อย่าเพิ่ทำีว่า ันรู้ว่านายยัรวบรวมหมยเลไม่รบไปหาสมาิให้เยอะๆ่อนเถอะน่า"ีโร่็นิ่ิไป แล้ว็ถอนหายใออมายาว
"เฮ้อ ็ไ้รับ แ่ายรินะรับ"พร้อมปุ่มแสนม่านา ประูเปิเห็นเป็นห้อลมนาให่ล้ายับ
ห้อีรีโบในเรื่อเอ็์เมน
"เริ่มเลย"ประูหนาปิล พร้อมับเวลาเริ่มนับถอยหลัไป....
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
บแล้ว เม้นท์้วยนะ อบุที่อ่านนะรับ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น