คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1 เมริณ
อนที่ 1 เมริ
เมริ หิสาว อายุ25ปี เธอมีอาีพเป็นนัเียนนิยายรัื่อั เเ่เธอเป็นผู้ที่ไม่เยมีประสบาร์าร้านวามรัเลย เธอมัใ้ารสัเุ ารูหนั เเละ ารไปเที่ยวบ้า เพื่อรับเเรบันาลใในารเียนนิยายเเทน
๊อ ๊อ ๊อ
"ยัยเม เวลานี้ทำไมยัไม่ออาห้ออี ไม่สบายหรือเปล่าลู" เสียเาะเป็นัหวะอเเม่ พร้อมนํ้าเสียทีู่เป็นห่วลูสาว
"๋าเเม่ เมื่นเเล้ว อเวลาแปปนึนะะ เี๋ยวเมออไป" เมริ อบ้วยน้ำเสียัวเีย
เมริ ื่นึันมาพร้อมับารเอามือ่ายหน้าผา เธอำลัเรียเรื่อเียนนิยายเรื่อใหม่ เพราะเเฟนนัอ่านอเธอ เรียร้อให้เธอเียนนิยายรัแบบสายวายูบ้า เเละเธอ็ยัปาไว รับปาว่าเอันภายใน3เือนเเน่นอน
เอาไีเนี้ย ปาพล่อยะมัเลย ไปรับปาแฟนนัอ่านไว้เเล้ว้วย เมริพูัพ้อับัวเอ เพราะเธอไม่รู้ะเริ่มารไหนริๆ
"มาเเล้วหรอลู มาิน้าว่อนมา" สายาเเม่มอ้วยวามห่วใย เเละรู้ไ้ทันทีว่าลูมีเรื่อไม่สบายใ
"เมเรียอ่ะเเม่ นิยายเรื่อใหม่ มันันไปหม ิไม่ออ ว่าะเริ่มารไหน" สายาหิสาวมอเเม่ เเละเ็มไป้วยวามว่าเปล่า
"ปิลูไม่เห็นเรียเลย ทำไมเรื่อนี้เมถึเรียล่ะ"เเม่ถาม้วยวามสสัย
"็เมน่ะสิเเม่ปาไว ันไปรับปาะเียนนิยายวายเอาไว้ภายใน3เือน ไม่รู้ะไปศึษา หรือเอาเเรบันาลใาใรเลย" เมริอบเเม่ในมือ็ิน้าวไป ส่วนอีมือ็เท้าาุมมับอยู่
เเม่นิ่พร้อมับรุ่นิอยู่สัพั
"เม เเม่นึออเเล้ว ไม่ลอไปปรึษา ไปุยับทนนท์ูล่ะ ที่เป็นเพื่อนห้อเียวันสมัยมัธยมปลาย ที่ว่าอบผู้าย้วยัน
"โห...แม่ ทนนท์ัวเียี้หน้าเมเลย เมันไปแผลฤทธิ์ับเาไว้เยอะอีอนนั้น ไม่มีทาที่นายนั้นะ่วยเเน่นอน"เมริอบเเม่้วยวามมั่นใ
"แ่ถ้าไม่ลอ็ไม่รู้นะ ลอู็ไม่เสียหายไม่ใ่หรอ"เเม่มอพร้อมอบลูสาวที่ำลัทำหน้าบึ้ึอยู่
"อบุนะเเม่ ั้นหนูะลอสืบูาเพื่อนเ่าๆ สมัยมัธยมปลายู ว่าอนนี้นนท์อยู่ไหน ะลอไปุยู"
"๊ะ นเ่อเเม่ แ่ระวัไปหลุมรัทนนท์เอานะ" เเม่วนประสาทเม เพราะอยาให้ลูสาวหายเรีย
"ไม่มีทาเลยเเม่ ็รู้อยู่ว่าานั้นไม่นิยมผู้หิ อย่าเเม้เเ่ะิ ถ้า้อบานั้น เมยอมึ้นานลอีวิ" เมริอบเเม่้วยวามมั่นใ
"ถ้าทนนท์ไม่มีเเฟน เม็ลอีบเลยนะ เเม่โอเร เเม่ไม่ิ อให้เมมีแฟนับเ้าบ้า เป็นถึนัเียนนิยายรั เเ่ไม่เยมีวามรัับเ้าเลย"เเม่อบ้วยใบหน้ายิ้มเเย้ม พร้อมวนประสาทลู
"นี่เเม่ไม่หวเมเลยหรอ เมะเอาเวลาที่ไหนไปมีแฟน วันๆ ็แ่แ่นิยาย " เมริมอเเม่พร้อมทำปาวํ่าทะเล้นใส่เเม่
"เอาล่ะเเม่ เมอิ่มเเล้ว เมอไปโทรหาใบเย่อน นารอบรู้เรื่อนอื่นเยอะ"เมริพูับเเม่พร้อมั๊ะี้เเม่เเละวิ่ึ้นห้อไปทันที
แม่มอเมริ เเละยิ้มามหลัไป พร้อมส่ายหัวเบาๆ ้วยวามเอ็นูับยัยลูสาวที่ไม่รู้ัโ เเละไม่มีวามเป็นุลสรีสันิ
"ฮัลโหล ไเม ไ้ฤษ์โทรมาล่ะหรอ ไลน์ล่าสุเเยัไม่อบันเลยนะ ไวันนี้ถึโทรมาไ้" เสียปลายสายพูาอๆ ปนวามรู้สึน้อยใเพื่อน
"โอ๋ๆ อย่าอลเลยนะเย ัน็เป็นแบบนี้แหละ แน่าะินไ้เเล้วนะเว้ย" เมริพูาอออ้อนเพื่อนที่ปลายสาย
"เออ ็ไ้ มีอะไร ว่ามา"
"เยำ ทนนท์ เพื่อนสนิทเเ สมัยมอปลายไ้ไหม"
"ไ้ิ อาทิย์ที่เเล้วันเพิ่ไปเที่ยว เเละไปาเฟ่มันมาเอ แถามถึมันทำไม" เยเิหน้า พลาิสสัย
"ันมีเรื่ออยาให้ทนนท์่วย เี่ยวับนิยายเรื่อใหม่"
"นิยายเรื่อใหม่ เเล้วมันะ่วยอะไรไ้ว่ะ รำพัอนนี้มันยัเอาัวเอไม่รอเลย"ใบเยพูพร้อมส่ายหัวใส่ปลายสาย
"อ้าว มีอะไร ทนนท์เป็นอะไรเย" เมริใับำถามที่ปลายสาย และอยารู้ำอบในทันที
"็าเฟ่นมหวาน ที่มันทำแหละ ราย่ายเยอะว่ารายรับ อนนี้มัน็เรีย บ่นๆ ับันอยู่"
"อ้าวหรอ ั้นเย เเ่วยพาันไปหาทนนท์ไ้ไหม ันอยาุย้วย"
"บ้าหรอ เียใหม่เลยนะเม" ใบเยะโนเสียใส่ปลายสาย้วยวามใ
"อะไรนะ าเฟ่ ทนนท์ อยู่เียใหม่ เลยหรอว่ะ" เมริใเหมือนัน ิว่าทนนท์อยู่รุเทพ
"เอาี้ล่ะัน ันเอาไลน์ เอาเฟ อมันให้ มีอะไระไุ้ยับมันโยรเลย"
"เออ...ไ้ อบใมาเย ไว้ว่านัเอันนะ"
"เออ..ไว้เอันนะเม ิถึแนะ"
หลัาวาสายไปแล้ว เมริ็ิว่า ะเอาไ่อี หรือะถือโอาสไปเที่ยวเียใหม่ พัผ่อน้วยเลยีไหม เพราะเป็นัหวัที่อยาไป้วยอยู่เเล้ว เเละำลัิ้วยว่า ะให้ทนนท์่วยอะไรเี่ยวับนิยายเรื่อใหม่ไ้บ้า ึ่เธอ็เอามือุมหน้าผาอีแล้ว
ั้นอนอน่อนแล้วัน ิไม่ออโว้ย!
เมริพึมพำับัวเอเบาๆ พร้อมถอนหายใเฮือให่
^____________________^
สวัสีนัอ่านทุน้วยนะะ เรื่อนี้เป็นผลานเรื่อแรอะวันรัน์หามีำผิหรือุผิพลารไหนสามารถอมเมน์บอไ้เลยนะะ
ฝาหัวใและอมเมน์เพื่อเป็นำลัใให้ไรท์้วยน้า และอย่าลืมบันทึนิยายเ้าั้นหนัสือไว้เพื่อรับารแ้เือนอน่อไปนะะ
ฝาิาม้วยน้าาาา
ความคิดเห็น