บทกวีรังสรรค์ของนายตะวันม่านสน

ลำดับตอนที่ #1 : ดอกไม้งามสามฤดู

           กุพชกาหน้าร้อนแล้วซ่อนกลีบ
เพราะกลีบลีบด้วยแรงแห่งแสงใส
ดั่งตัวนางคอยห่วงหวงซ่อนใจ
มิยอมใฝ่รักในข้าแต่ช้าที

            กุพชกาหน้าฝนต้องทนหนาว
น้ำค้างพราวร่วงหล่นบนกลีบสี
อีกสายฝนเทลงมาไม่ปราณี
ดั่งตัวพี่เทใจให้กับนาง


          กุพชกาหน้าหนาวพราวสะพรั่ง
สีสวยดั่งแก้มสาวคราวสดใส
ไม้ว่าสวยด้วยรูปลักษณ์ประทับใจ
แต่คนอ่านสวยใสในสัมพันธ์
          หวังว่าเธออ่านจดหมายแล้วคลายทุกข์
มีความสุขสนุกสุขสร้างสรรค์
มอบกลอนนี้แด่เธอทุกคืนวัน
ขอแค่คิดถึงฉันนั้นก็พอ...