คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ตอนที่ 7 นักเรียนแลกเปลี่ยน
ยามเช้าในห้องเรียนของเด็กมัธยมศึกษาปีที่6 วันนี้ออกจะคึกคักเป็นพิเศษ เด็กนักเรียนผู้หญิงในห้องดูจะกระตือรือร้นมากจนผิดสังเกต
“วันนี้เพื่อนๆผู้หญิงในห้องเป็นอะไรกันไปหมดเนี่ย?”อันนาเปรยออกมาอย่างไม่คิดจะหวังคำตอบ เพราะเพื่อนสาวออโรล่าที่กำลังสนใจการล่าบอสในเครื่องเกมส์PsP คงไม่ได้สนใจกับข่าวคราวภายนอกอยู่แล้ว
“อ่อ......วันนี้มีนักเรียนใหม่จะย้ายเข้ามาน่ะ”
แต่ผิดคาด!!!เมื่อแม่สาวติดเกมส์ บ้าผู้ชาย2D กลับตอบคำถามได้ โดยที่ยังไม่ละสายตาออกจากหน้าจอเกมส์
“เอ๋! ไหงเธอถึงได้รู้ละ?”
“ทำไมย่ะ ฉันจะรู้ข่าวสารบ้างมันแปลกตรงไหน? ไม่เหมือนเธอหรอก วันๆเอาแต่นั่งจิ้มไลน์ ส่งข้อความหาพี่เอลซ่า นี่.......ฉันถามจริงเหอะ นี่เธอเป็นพวกซิสค่อนรึเปล่าเนี่ย?” (คำอธิบาย* ซิสค่อน หมายถึง น้องสาวที่รักหรือชอบพี่สาว)
ออโรล่าถึงกับฉุน มือเรียวกดปุ่มหยุดชั่วคราว หันมาปะทะฝีปากกับเพื่อนสนิท ถึงเธอจะบ้าเกมส์ แต่เธอก็รู้ข่าวบ้านการเมืองนะ ไม่เหมือนแม่เพื่อนสาวผมสีน้ำตาลแดง ที่หายใจเข้าออกก็เพ้อหาแต่พี่สาว
ได้โอกาสยิงคำถามไปบ้างล่ะ!!
“ซะ.....ซิสค่อน บ้าอะไรละ!! อย่ามาเล่นศัพท์การ์ตูนกับฉันสิ”อันนารีบปฎิเสธจนมือไม้พันกัน
“ทำไมต้องเสียงสูง? แล้วพูดติดอ่างทำไม?”เมื่อลงมือเค้นแล้ว ต้องรีดความลับออกมาให้หมด
แต่......โชคก็ไม่เข้าข้างคนผมทอง เพราะคุณครูประจำชั้นเข้ามาในห้องพอดี อันนาถอนหายใจอย่างโล่งใจ ส่วนออโรล่าก็ได้แต่กลับไปนั่งที่ของตนเองอย่างไม่เต็มใจนัก จะเข้ามาทำไมเนี่ยคุณครู!!
“เอาล่ะทุกคนเงียบๆหน่อย วันนี้ครูมีเรื่องจะมาประกาศนะ แต่....พวกเธอบางคนก็น่าจะรู้กันอยู่แล้ว”
“จะมีนักเรียนใหม่ย้ายเข้ามาใช่มั้ยคะ!!!!”
“หล่อมั้ยคะคุณครู!!!!”
เหล่านักเรียนหญิงในห้องต่างพากันยิงคำถามนักเรียนใหม่ย้ายมากลางเทอมแบบนี้ น่าสนใจอยู่แล้ว และยิ่งได้ยินว่าเป็นผู้ชายด้วย ยิ่งทำให้สาวๆคาดหวังในหน้าตากันสุดๆ
“พวกผู้หญิงเนี่ยนะ...............”นักเรียนชายในห้องต่างมีความคิดในหัวที่เหมือนกัน
“เดี๋ยวพวกเธอก็ได้เจอตัวเป็นๆแล้วละ เอาล่ะ เข้ามาได้เลยจ๊ะ”
เด็กหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาเดินเข้ามาตามคำเรียกของคุณครู เรียกเสียงซุบซิบ และเสียงกรี๊ดเบาๆจากเด็กผู้หญิงในห้องเรียนได้เป็นอย่างดี เพราะหน้าตาของเขาดูดีมาก เรียกว่าหล่อได้อย่างเต็มปากเลยละ!!!
“ยินดีที่ได้รู้จักทุกครับ ผมชื่อฮานส์ ย้ายมาจากภาคใต้ครับ”
“ชื่อแปลกจังเลย เป็นลูกครึ่งเหรอ?”สาวน้อยคนหนึ่งถามขึ้น
“เป็นลูกเสี้ยวน่ะครับ”เด็กหนุ่มส่งยิ้มอบอุ่นมาให้ ทำให้สาวทั้งห้องแทบจะกรี๊ดสลบ
แต่กับสองสาวคู่ซี้ของเราน่ะเหรอ..................................
//ตอนนี้พี่เอลซ่ากำลังทำอะไรอยู่นะ..........................//
//กรี๊ด..............ท่านอีริคขา ในที่สุดค่าความสัมพันธ์ก็พัฒนาแล้ว.................//
ช่างเป็นวัยรุ่นที่ใช้ชีวิตได้เต็มที่เหลือเกิน.....................
.
“พี่เอลซ่า!!”อันนาวิ่งมาหาพี่สาวที่นั่งรออยู่ที่ม้านั่งหิน ใต้ต้นไม้ใหญ่ บริเวณใกล้หน้าประตูโรงเรียน
วันนี้พี่เอลซ่าเลิกเรียกก่อน สาวผมบลอนด์เลยมานั่งอ่านหนังสือรอน้องสาว แต่ความจริงอันนาไม่ค่อยอยากจะให้เอลซ่ามารอเธอที่โรงเรียนซักเท่าไหร่...............
“พี่สาวครับ มานั่งรอใครเหรอ?”เด็กชายหน้าตากวนบาทาตรงเข้ามาทักหญิงสาวผมบลอนด์ทันที
เอลซ่าละสายตาจากหนังสือ นัยน์ตาสีฟ้าคมกริบ เหลือบมองคนที่พูดกับตนเอง
“พูดกับฉันเหรอ?”
“แหมมม ไม่ต้องมาทำไก๋ พี่สาวนั่งอยู่ตรงนี้แค่คนเดียว พวกผมก็คุยกับพี่แหละ”เด็กชายไม่ได้มาแค่คนเดียว ยังมีกลุ่มเพื่อนมาด้วยประมาณ5-6คน ปกติในประเทศไทยผู้คนโดยส่วนใหญ่ผมจะเป็นสีดำ ยิ่งเอลซ่าผมสีแปลกตาไม่ค่อยได้พบเห็นยิ่งเป็นจุดสนใจ.................
“พูดไทยได้ด้วยวะ นึกว่าฝรั่ง......”เหล่ากลุ่มเด็กผู้ชายซุบซิบกัน
“แต่ฉันไม่รู้จักพวกเธอ ขอตัวก่อนนะ...........”เอลซ่าขยับตัวหนี แต่เหมือนกลุ่มเด็กเกเรจะไม่ยอมปล่อยสาวสวยไปง่ายๆ
“อย่าเล่นตัวสิพี่ จะหนีไปไหน”ขณะที่เด็กชายหัวโจกกำลังจะคว้าแขนของเอลซ่า ก็มีเด็กผู้หญิงผมสีน้ำตาลแดงมาขวางเอาไว้
“จะทำอะไรพี่สาวฉัน!”เป็นอันนานี่เอง นัยน์ตาสีฟ้าเข้มจ้องเขม็งไปยังกลุ่มเด็กผู้ชายตรงหน้า ใบหน้าบึ้งตึง
“เฮ้!!ถึงจะเป็นรุ่นพี่ แต่ก็ไม่กลัวหรอก มาแค่คนเดียวจะทำอะไรได้!!”เจ้าเด็กรุ่นน้องยังคงไม่สนใจ ยังพยายามจะผลักอันนาออกไป
หมับ//
แต่สาวน้อยผมสีน้ำตาลแดงไวกว่า เธอจับเข้าที่ข้อมือของเด็กหัวโจก แล้วบิดไปด้านหลังเต็มแรง ส่งผลให้เจ้าเด็กวัยคะนองร้องโอ๊ยออกมาทันที
“เจ็บๆๆๆ ปล่อยนะ!!”
“ไม่!! เมื่อกี้ยังปากเก่งอยู่เลยนี่ อ๊ะ.....มู่หลาน!! มาทางนี้หน่อย!!”อันนาร้องเรียกเพื่อนสาว หญิงสาวเชื้อสายจีน ที่มีตำแหน่งเป็นสภานักเรียน แถมยังเป็นนักกีฬาทีมชาติอีกด้วย ทำเอากลุ่มเด็กรุ่นน้องหน้าซีดไปตามๆกัน
“เฮ้ยยย สภานักเรียน ไม่อยู่แล้ววว โชคดีนะเพื่อน”
“เดี๋ยวววว อย่าพึ่งไป ไอ้เพื่อนเลว ทิ้งกันนี่หว่า”เด็กหนุ่มที่โดนอันนาจับตัวไว้ร้องอย่าหมดหวัง เมื่อเพื่อนของตนพากันวิ่งหนีไปหมด
“มีอะไรเหรออันนา?”มู่หลานวิ่งมาตามเสียงเรียกของเพื่อนสาว
“เอาเจ้ารุ่นน้องนี่ไปให้ห้องปกครองที มันจะลวนลามพี่สาวฉัน”
“ผมเปล่านะ!!! รุ่นพี่เค้าใส่ร้ายผม”
“อันนาไม่เคยโกหกใคร นายมากับฉัน”มู่หลานไม่ฟังคำแก้ตัวของเด็กชายรุ่นน้อง เธอลากเด็กชายจากไปทันที โดยจุดหมายคือห้องปกครอง ที่นักเรียนทั้งหลายต่างพากันขยาดกลัว
“ไม่นะ.......ม่ายยยย”
“พี่เอลซ่าเป็นอะไรมั้ย?”อันนารีบถามความปลอดภัยของพี่สาว แต่สิ่งที่ได้รับคืออ้อมกอดอุ่นๆของคนผมบลอนด์
เอ๋.............//
“อันนา.....น้องบ้า.......พี่ดูแลตัวเองได้ พี่ต้องปกป้องน้องสิ”มือขาวผ่องลูบผมน้องสาว อันนาแข็งแรงกว่าสมัยก่อนมาก เพราะเด็กสาวเล่นกีฬาออกกำลังกายเป็นประจำ แต่เอลซ่าก็อดกังวลกลัวน้องจะได้รับบาดเจ็บ
“พี่น่ารังแกจะตาย........ให้ฉันคอยปกป้องพี่น่ะดีแล้ว”อันนาดันตัวออกมาจากอ้อมกอด เธอสังเกตเห็นนัยน์ตาสีใสคลอไปด้วยน้ำตา
อย่าทำหน้าตาแบบนี้นะ..............ถ้าฉันอดใจไม่ไหวจับพี่จูบกลางโรงเรียนจะทำยังไง........
ถึงจะคิดแบบนั้น แต่มือของอันนาก็เกลี่ยน้ำตาให้กับพี่สาวอย่างอ่อนโยน
“ฉันสัญญาว่าจะเป็นมือขวาของพี่ไง จำได้มั้ย?ตอนเด็กๆ”
“อื้อ.....จำได้สิ”เอลซ่ายิ้ม คำพูดเจื้อยแจ๊วของเด็กน้อยในวัยเยาว์ย้อนกลับเข้ามาในห้วงความคิดของสาวผมบลอนด์
นี่ๆ...........พี่เอลซ่า ฉันให้พี่เป็นราชินีนะ!!!
.....แล้วเธอไม่เป็นเหรออันนา เอลซ่าในวัย8ขวบ นึกสงสัย ปกติแล้วเด็กทุกคนอยากจะได้ตำแหน่งราชินี ไม่ก็เจ้าหญิงทั้งนั้นแหละ แล้วนี่น้องเธอกลับยกตำแหน่งนี้ให้กับเธอง่ายๆ แปลกเด็กจริงๆ
ก็พี่เป็นราชินี ส่วนฉันก็จะเป็นองค์รักษ์ของพี่ไง!!!!
ตลกละ!! ทำไมอยากเป็นตำแหน่งนี้ล่ะ?
เอลซ่าถึงกับหลุดยิ้มออกมาเมื่อคิดถึงคำตอบของน้องสาวเมื่อวัยเยาว์
เพราะว่า องค์รักษ์ได้อยู่กับพระราชินีตลอดเวลาตลอดเวลาน่ะสิ!!!
“พี่เอลซ่า....ยิ้มคนเดียวอีกแล้ว”อันนาทำหน้ามุ่ย หรือพี่สาวของเธอจะเรียนหนักไปกันนะ?
“ไม่มีอะไร ไปกันเถอะองค์รักษ์ของพี่”เอลซ่าหันมายิ้มหวานให้กับอันนา รอยยิ้มอันอ่อนโยน ทำเอาหัวใจของผู้เป็นน้องสาวเต้นไม่เป็นจังหวะ ใบหน้าของสาวผมแดงร้อนขึ้น
เอลซ่าที่เห็นอาการของน้องสาวเลยรีบถามด้วยความเป็นห่วง
“อันนาหน้าแดงนะ! ไม่สบายรึเปล่า? เดี๋ยวพี่วัดไข้ให้”สาวผมบบลอนด์ก้าวเข้าประชิดตัวของผู้เป็นน้องสาว ก่อนที่หน้าผากขาวเนียนจะแนบลงมา อันนารีบถอยตัวออกมาเสียก่อน
“มะ.....ไม่เป็นไรค่ะ หนูปกติดี อากาศมันร้อนน่ะ แหะๆ”อันนารีบแก้ตัวยกใหญ่ ถ้าเป็นที่บ้านนะ เธอจะไม่ว่าซักคำ แต่นี่มันข้างนอก!! พี่น่ะไม่รู้อะไร ถ้าฉันเผลอใจ kiss พี่ขึ้นมา คงได้ถูกเกลียดทั้งชาติแน่ๆ
“ก็ได้........กลับบ้านไปอย่าลืมกินยาด้วยนะ”เอลซ่ายอมแต่โดยดี เมื่อน้องสาวจับมือเธอเดินออกไป เพื่อมุ่งหน้ากลับบ้าน
เมื่อสองพี่น้องเดินออกจากโรงเรียนจนลับสายตาไป สาวผมทองก็เดินออกมาจากที่ซ่อน ที่เธอไม่ไปกับอันนาด้วย เพราะอยากจะสังเกตอะไรบางอย่าง
อืม...................แปลกอย่างที่พี่ราพันเซลบอกจริงๆด้วย
ท่าทางของอันนามันเหมือนกับฉากในด่านเกมส์จีบหนุ่ม ”พี่คะฉันรักพี่” ของเธอชัดๆ ไอ้สายตาเหมือนจะกลืนพี่เอลซ่าไปทั้งตัวนั่นอีก มีน้องสาวที่ไหนเค้ามองพี่สาวกันแบบนี้บ้างห๊ะ? แบบนี้มันต้องสืบ!!
ว่าแล้วสาวน้อยก็หยิบโทรศัทพ์ไอโฟนขึ้นมา เตรียมส่งข้อความไลน์ไปบอกพี่ราพันเซล
“หวัดดีออโรล่า......”
เสียงทักทายที่ดังขึ้นใกล้ตัว ทำเอาสาวผมทองสะดุ้ง จนเกือบทำโทรศัพท์มือถือโหม่งโลก
“เหวอ!! ตกใจหมด นาย!!นักเรียนใหม่?”
“ครับ......แล้วอันนาไปไหนละ?”เด็กหนุ่มรูปหล่อถาม เมื่อเห็นว่าสาวผมสีน้ำตาลแดงเพื่อนซี้ของออโรล่าหายไป
“กลับไปแล้ว.........เอ๊ะ!!แล้วนายรู้จักชื่อฉันกับอันนาได้ไง?”ออโรล่าถามอย่างจับผิด เพิ่งย้ายมาวันแรก แถมเธอกับเพื่อนสาวก็ไม่ได้แนะนำตัวให้รู้จักซะหน่อย ทำไมตา......มาน...ลาน....อ่อ....ห่าน!! ตาห่านนี่ถึงได้จำชื่อพวกเธอสองคนได้ล่ะ?
“ผมก็จำชื่อได้หมดทุกคนละ ย้ายเข้ามากลางเทอมทั้งที เลยต้องศึกษาเพื่อนๆในห้องไว้ก่อน”ฮานส์ส่งยิ้มเป็นมิตรให้
“เหรอ...อืมๆ งั้นเราไปละนะ บายยย”ออโรล่าตอบรับอย่างส่งๆไป เพราะพี่เมลี่ส่งข้อความบอกว่า ขับรถมารอที่หน้าโรงเรียนแล้ว
“บายยย”เด็กหนุ่มบอกลาเพื่อนร่วมห้อง ก่อนจะเหม่อมองไปยังทางที่อันนาเดินกลับไป
อันนา.......... ลูกสาวคนเล็กของตระกูลเอเรนฎางั้นเหรอ....................น่าสนใจจัง...................
.
“พี่อ่านอะไรอยู่เหรอ?”อันนาชะโงกหน้าข้ามไหล่เอลซ่ามาดูหนังสือที่สาวผมบลอนด์อ่าน
“การออกแบบขั้นต้นน่ะ บ้านพวกนี้สวยดีนะ”เอลซ่าเปิดผ่านการออกแบบบ้าน และแบบแปลน ใบหน้าหวานยิ้มอย่างมีความสุข นัยน์ตาสีฟ้าเป็นประกาย
“ไหนๆดูหน่อย สวยจัง..........พี่ชอบออกแบบ คิดคำนวณนี่นา...........แล้วทำไมพี่ไปเรียนบริหารซะได้ละ?”อันนาไล่สายตาไปตามรูปภาพ แล้วนึกขึ้นได้ว่าตอนเด็กๆวิชาที่เอลซ่าชอบเรียนก็คือคณิตศาสตร์และพี่สาวของเธอจะวาดรูปสวยมากๆ ทำไมถึงได้เลือกเรียนคณะบริหารกันละ........
“...............”มือของเอลซ่าชะงักไปชั่วครู่ ก่อนที่จะเปิดหนังสือต่อไป แต่อันนาก็สังเกตถึงปฎิกริยาได้
“ก็อยากทำอะไรที่มันท้าทาย........พึ่งมาสนใจการบริหาร”เอลซ่าตอบ
“ไม่จริงอ่ะ....เค้าไม่เชื่อ........”อันนายังคงเซ้าซี้
“.........พี่ทำอะไรมีเหตุผลอันนา นี่ก็ดึกแล้ว นอนเถอะ”เอลซ่าตัดบท และปิดหนังสือ การกระทำนี้ทำให้อันนารู้ตัวว่าไม่ควรจะไปเค้นคำตอบกับพี่สาวของเธอ
“บู่....นอนก็ได้ แต่........จุ๊บ.........”
เอลซ่าถึงกับชะงักเมื่อน้องสาวยื่นหน้าเข้ามาใกล้จนริมฝีปากแตะกันเบาๆ อันนาฉีกยิ้มหวานหยดก่อนจะผละออกไป
“อันนา!!!”
“Good night kiss ไง”อันนาพูด ก่อนจะล้มตัวลงนอน ทิ้งให้เอลซ่าที่ยังตกใจจนหน้าแดงอยู่ ได้สงบสติอารมณ์ซักพัก เมื่อสาวผมบลอนด์สอดตัวเข้ามาในผ้าห่ม ก็ได้สะดุ้งสุดตัวอีกรอบเมื่ออันนาเข้ามาสวมกอดที่ด้านหลัง
“กอดหน่อย........ตัวพี่เย็นดี นะนะ”น้องสาวสุดที่รักออดอ้อนเสียงหวานแบบนี้ มีหรอที่คนเป็นพี่จะใจแข็งได้ลง
“อะ.....อืม ฝันดีนะ”เอลซ่ายอมแต่โดยดี
เมื่อสาวผมบลอนด์เข้าสู่ห้วงนิทรา อันนาได้แต่ยิ้มเจ้าเล่ห์ เมื่อกี้....เอลซ่าคงจะไม่รู้ตัว แต่หัวใจของสาวผมบลอนด์เต้นเร็วมาก จนทำให้เธอแอบดีใจลึกๆ
พี่เอลซ่า.......ฉันหวังว่า พี่จะคิดแบบเดียวกับฉันนะ......................
แต่.......ทำไมพี่ถึงเลือกเรียนคณะบริหาร ทั้งๆที่พี่ชอบการออกแบบนะ..................
หัวคิ้วของเด็กสาวหักลงเพราะใช้ความคิด แถมพี่เอลซ่ายังปิดบังเธออีก
ถ้าพี่ไม่ยอมบอก ฉันก็จะสืบเอง พี่ปิดความลับกับฉันไม่ได้หรอก............................
แถม........
ในคืนนั้นเด็กสาวผมสีน้ำตาลแดงนอนกระสับกระส่าย จนทำให้พี่สาวรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา
“อันนา.....อันนา......”เอลซ่าเขย่าปลุกน้องสาว
อันนาที่พึมพำตลอดเพราะฝันร้าย เด็กสาวได้พบสัจธรรมความจริงบางอย่างในความฝัน
“องค์รักษ์ได้อยู่กับราชินีตลอดเวลาก็จริง แต่องค์รักษ์ไม่ได้กับราชินีนี่นา!!!!”
เด็กสาวพูดโพล่งออกมา ก่อนที่จะเบิกตากว้าง และสะดุ้งตื่นขึ้นมา
“เอ๋......พูดอะไรน่ะอันนา?”เอลซ่าที่ยังจับใจความไม่ได้ละเอียดนัก รีบนำทิชชู่มาเช็ดเหงื่อที่ซึมออกตามไรผมให้แก่น้องสาว
“พี่...เอลซ่า..............”อันนาหอบหายใจด้วยความตกใจ ก่อนจะคว้าตัวของเอลซ่าเข้าไปกอด
“อัน.....นา.....ไม่เป็นไรนะ พี่อยู่นี่แล้ว น้องจะปลอดภัยและมีความสุขนะ”ถึงจะไม่ทันตั้งตัว แต่เอลซ่าก็กอดปลอบน้องสาว
“พี่เอลซ่า.......................เค้าไม่เป็นแล้ว..........เค้าไม่เป็นองค์รักษ์แล้ว.........เค้าจะเป็นราชาองค์รักษ์นะ”อันนาพูดซ้ำๆเหมือนกับเจ้าตัวยังไม่ตื่นจากความฝันอย่างเต็มตา
“จ๊ะๆ เป็นราชาองค์รักษ์”เอลซ่าเองก็ไม่รู้ว่าน้องสาวของเธอฝันร้ายเรื่องอะไร แต่ถ้าอันนาสบายใจ จะเป็นอะไรก็ได้ทั้งนั้นแหละ
“จริงๆนะ สัญญานะ..............”อันนายังคงทำหน้าเศร้า
“จริงๆ พี่เป็นราชินี แล้วอันนาก็เป็นราชาองค์รักษ์ไง”เมื่อได้รับคำยืนยันจากพี่สาว อันนาก็ฉีกยิ้มอย่างดีใจ เด็กสาวโถมตัวกอดพี่สาว ริมฝีปากบางกระซิบข้างหุเอลซ่า
“ฉันรักพี่นะเอลซ่า..............”แล้วอันนาก็เงียบไป
เมื่อเอลซ่าผละออก ก็พบว่าสาวน้อยผมสีน้ำตาลแดงไปเฝ้าพระอินทร์เรียบร้อยแล้ว เอลซ่าจัดให้อันนานอนหลับดีๆ สาวผมบลอนด์ถอนหายใจเบาๆกับความตลกของน้องสาวตัวเอง
แต่เมื่อหลับตาลง คำพูดที่อันนากระซิบข้างหูเมื่อครู่ กลับดังห้องขึ้นในหัว
ฉันรักพี่นะเอลซ่า..........//
ตึกตึกตึก...........//
เสียงหัวใจที่เต้นรัว ทำให้สาวผมบลอนด์นึกหวั่นใจ............ อย่ารู้สึก// อันนาเป็นน้องสาวนะ............
เมื่อตั้งสติจนจังหวะหัวใจกลับเป็นปกติ เอลซ่าก็ผล่อยหลับด้วยความเหนื่อยอ่อน...............
พี่จะทำทุกอย่างเพื่อให้เธอมีความสุขนะอันนา............
//เมาท์มอย............สอบเสร็จแล้ววว กลับมาอัพฟิคแล้ว ตอนนี้ไม่มีอะไรจะบ่น
ขอให้ทุกคนสนุกไปกับฟิคค่า
ความคิดเห็น