คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : ตอนพิเศษ พักผ่อนวันหยุด (แก้บรรทัดแล้ว)
ตอนพิเศษ พักผ่อนวันหยุด(หมายเหตุ*ย้อนอดีต เหตุการณ์หลังตอนสวนน้ำมหาภัย พี่เมลลี่อายุ23 เอลซ่าอายุ 18 อันนาและออโรล่าอายุ 15)ปล.โปรดทำสมองให้ว่าง เพราะตอนนี้ไร้ซึ่งสาระใดๆ
หญิงสาวเคยค้นหาข้อมูลในอินเตอร์เน็ตเมื่อนานมาแล้ว เกี่ยวกับอาการของเด็กที่ติดผู้ปกครอง หรือพี่เลี้ยง ในบทความบอกว่า อาการเหล่านี้ จะหายไปเองเมื่อเด็กเหล่านั้นย่างเข้าสู่วัยรุ่น
ได้เห็นดังนั้น หญิงสาวจึงได้สบายใจ และปล่อยปัญหานั้นผ่านไป โดยหวังว่าซักวันนึง เธอจะมีชีวิตเป็นส่วนตัวซะที
แต่ตอนนี้ เธออยากจะควานหาตัวคนเขียนบทความ และด่าสั่งสอนให้กลับไปศึกษาทฤษฎีใหม่ ไม่สิ.......ด่าให้กลับไปเกิดใหม่เลยดีกว่า
ทำไมน่ะเหรอ?
กิ๊งก่อง!//
กิ๊งก่องๆๆๆๆๆๆๆๆ!!//เสียงออดหน้าบ้านที่ดังรัวขึ้น ราวกับคนกดมันจะบอกว่าตนเองมีเรื่องเร่งด่วนอย่างถึงที่สุด
"โอ๊ยยยยยย จะกดหาพระแสงอะไรกัน!!! กุญแจบ้านกุญแจห้องก็มี ไขประตูแล้วเดินขึ้นมาเองสิ!!!"หน้าต่างห้องเปิดออกอย่างแรง พร้อมกับร่างของหญิงสาวหัวกระเซิงในชุดนอนที่ออกมาตะโกนด่าอย่างหัวเสีย
โดยคู่กรณีข้างล่างได้แต่ยืนหัวเราะ จากที่หัวเราะเบาๆ เสียงกลับค่อยๆเร่งระดับวอลลุ่มขึ้น เมื่อเห็นหญิงสาวผมดำหัวฟัดหัวเหวี่ยงด้วยความโกรธ
ออโรล่าทรุดนั่งลงกับพื้นพร้อมกับระเบิดเสียงหัวเราะออกมาดังลั่น ซึ่งข้างๆก็มีเด็กสาวผมสีน้ำตาลแดงที่กำลังตัวสั่นเพราะกลั้นหัวเราะอยู่เหมือนกัน
วันนี้เด็กสาวผมบลอนด์ตามน้องสาวและเพื่อนสนิทของน้องสาวมาด้วย เพราะอันนาบกว่า ให้เธอหัดเปลี่ยนบรรยากาศมาผ่อนคลายบ้าง ซึ่งเอลซ่าก็ยอมแต่โดยดี
เอลซ่าปรามน้องสาวที่ไปร่วมแผนการณ์"ล่อมังกรออกจากถ้ำ?"อย่างจนใจ แต่เมื่อเด็กสาวผมบลอนด์เงยหน้าขึ้นไปมอง ก็อดจะหัวเราะไม่ได้ มือเรียวขาวพยายามปิดริมฝีปากบางเพื่อกลั้นเสียงหัวเราะเอาไว้
ใบหน้าของหญิงสาวผมสีดำที่ซีดขาวเพราะไร้เครื่องสำอางค์ที่แต่งแต้ม ทั้งดวงตาเรียวที่มีรอยคล้ำข้างใต้สภาพที่ดูไม่จืดของหญิงสาววัยทำงาน ทำให้เอลซ่ากลั้นหัวเราะจนตัวสั่นจนแทบยืนไม่ไหว
เมลลี่ที่เห็นเด็กสาวทั้งสามคนหัวเราะจนตัวงออยู่ที่หน้าบ้าน หญิงสาวก็แทบอยากจะกลับไปถล่มไอ้เจ้าของบทความที่เธอได้อ่านไปเสียให้เหี้ยน!!!ถ้าไม่ติดว่าเว็บนั้นมันปิดไปแล้วนะ!!!!
“เข้าบ้านมาเดี๋ยวนี้!!!!”หญิงสาวตะโกนอีกเป้นครั้งสุดท้าย ก่อนจะหมุนตัวกลับเข้าไป และปิดหน้าต่างอย่างแรง
เสียงไขกุญแจดังขึ้น ก่อนที่เสียงหัวเราะอันดังสนั่นจะค่อยๆเงียบลงไป เมลลี่นอนพักอยู่บนเตียง มือที่ขาวซีดก่ายหน้าผาก หญิงสาวรู้สึกเวียนหัว เพราะยังตื่นไม่เต็มตา แต่ก็ต้องลุกออกไปตะโกนแต่เช้า
ไอ้ทฤษฎีนั่นมันเชื่อไม่ได้!!! วันรุ่นบ้าบออะไร ไม่เห็นยัยเด็กพวกนั้นจะติดเพื่อนอย่างที่บอกเลย!! ยกขบวนมาบ้านเธอแทบทุกเสาร์-อาทิตย์ จนกระทั่งเธอเรียนจบแล้วทำงาน เช้าวันหยุดอันเปรียบดั่งสวรรค์ของเธอก็โดนจอมมารพวกนี้มาป่วน!!!
“พี่เมลลี่เป็นอะไรป่วยเหรอ?..............”ถ้อยคำแสดงความเป็นห่วงดังขึ้นข้างๆหู
“อืมมมม ปวดหัวนิดหน่อยน่ะ............”หญิงสาวก็ตอบกลับไปอย่างลืมตัว ก่อนที่จะนึกขึ้นมาได้............
ในห้องนี้มีเราอยู่คนเดียวนี่!!!! แล้วเมื่อกี้เสียงใคร????
เมื่อหันหน้าไปทางเสียงที่ถามมา ก็พบกับเด็กสาวนัยน์ตาสีม่วง ผมสีทองที่นอนยิ้มหวานอยู่ข้างๆ หญิงสาวผมดำร้องกรี๊ดทันทีด้วยความตกใจ
“เดี๋ยวๆ จะร้องทำไม เดี๋ยวใครมาได้ยิน นึกว่าฉันบุกมาปล้ำพี่ ฉันเสียหายหมด”ออโรล่าเอามือหยุดปากพี่สาวข้างบ้านเอาไว้ เมื่อเมลลี่หายจากอารมณ์ตกใจ ก็เริ่มที่จะประท้วงเอาอากาศหายใจ
“จะปิดปาก หรือจะฆ่าฉันกันแน่!!!!หายใจไม่ออก”เมื่อผลักตัวเด็กสาวที่อายุน้อยกว่า8ปีออกไปได้ เมลลี่ก็เริ่มต้นโวยใส่ทันที
“อย่าดิ้นสิพี่เมลลี่ เดี๋ยวสะดุด อ๊ะ!!”
พลั่ก!!//
“พี่เมลลี่!!ได้ยินเสียงโวยวายเป็นอะไร………………………มั้ย………………………..”เสียงดังโครมคราม พร้อมกับประตู้องนอนที่เปิดเหวี่ยงขึ้น สองพี่น้องที่นั่งรออยู่ในห้องนั่งเล่น ได้ยินเสียงหวีดร้องขึ้นมาจากชั้นบน จึงรีบวิ่งขึ้นมาดู
เสียงที่ดัง กลับค่อยๆเงียบลง เมื่อเห็นภาพในห้องนอนที่แสนจะล่อแหลม……………………..
ออโรล่าที่ใบหน้าซุกอยู่บริเวณซอกคอของพี่เมลลี่ ทั้งยังนอนทับพี่เอลลี่เอาไว้ใต้ร่างอีกต่างงหาก!!!
“เดี๋ยว!! อย่าแม้แต่จะคิดเลยนะ!!!”เมลลี่รีบตะโกน และพยายามผลักเด็กสาวผมทองที่นอนทับอยู่ด้านบนให้ลุกออกไป
“ขะ…….ขอโทษค่ะ!!ที่เข้ามารบกวน ต่อกันตามสบาย เดี๋ยวหนูกับอันนาไปนั่งรอที่ห้องนั่งเล่นเหมือนเดิม”เด็กสาวผมบลอนด์ไม่ฟังคำอธิบายใดๆทั้งสิ้น เอลซ่าพูดรัวเร็ว และรีบลากตัวน้องสาวออกไป พร้อมกลับปิดประตูกลับเข้าที่เดิมเสมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ช่างเป็นเด็กที่มีมารยาทจริงๆ…………………….ไม่ใช่แล้ว!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
“จะนอนอีกนานมั้ย? ลุก!!!!!”เมลลี่ดันตัวเด็กสาวที่ยังคงนอนแน่นิ่งอยู่แบบนั้น จะว่าไป………โรสตัวโตขนาดนี้แล้วรีเนี่ย ในความทรงจำของเธอ ยังเห็นภาพเด็กน้อยผมสีทองจอมขี้แยฉายทับเข้ามาทุกครั้งที่เห็นโรส
“อื้อ………….ลุกออกไปได้แล้ว”ลมหายใจที่เป่ารดต้นคอ ทำให้หญิงสาวรู้สึกแปลกประหลาดจนต้องดิ้นหนี แต่ร่างด้านบนก็ยังไม่ยอมขยับเขยื้อน
เดี๋ยวนะ……………….นี่มันจะนิ่งเกินไปมั้ย……………………………………….
คงไม่ใช่ว่า…………………………………….
มือของหญิงสาวผมดำลูบไปบริเวณศีรษะที่มีเส้นผมสีทองหนานุ่มปกคลุมอยู่ สัมผัสได้ถึงสิ่งที่บวมปูดออกมา
หัวไปฟาดอะไรเข้าละเนี่ย?.....................นัยน์ตาเหลือบไปด้านบน อ่อ………….หัวเตียง………………
ปกติก็สติไม่ค่อยดีอยู่แล้ว โดนแบบนี้จะตื่นขึ้นมาเป็นบ้ารึเปล่านะ……………………
เมลลี่ถอนหายใจ ก่อนจะค่อยๆดันร่างของน้องสาวข้างบ้านตัวแสบให้นอนดีๆ ขณะที่เมลลี่กำลังผลักตัวออโร่ล่า นัยน์ตาสีม่วงกลมโตก็เบิกกว้าง เด็กสาวที่ถูกพรากสติไปเมื่อครู่บัดนี้กลับได้สติกลับคืนมา สิ่งแรกที่เห็นคือใบหน้าขาวซีดของพี่สาวข้างบ้านที่คุ้นตา
“เอ๋……………พี่มานอนอะไรตรงนี้อ่ะ?”ออโรล่าถามงงๆ
“ช่างเถอะ!! ลุกออกไปเร็ว พี่จะไปอาบน้ำ เดี๋ยวเอลซ่ากับอันนารอนาน”เมลลี่กลับไม่ให้คำตอบ แต่กลับผลักตัวเด็กสาวให้ลุกขึ้นและคว้าผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำไป
ฝ่ายออโรล่าที่ยังมึนๆอยู่ ก็มองตามร่างพี่สาวข้างบ้านที่เดินหายเข้าห้องน้ำไป ใบหน้าสวยเอียงคอเล็กน้อยด้วยความสงสัย
พี่เมลลี่เริ่มเข้าสู่วัยทองแล้วเหรอ?................................................
“พี่เอลซ่าเป็นอะไรมั้ย?..........”อันนาถามพี่สาวของตัวเอง ที่นั่งจ้องชาในถ้วยอย่างเหม่อๆ
“อ๊ะ....ปะ...เปล่า”เอลซ่าก้มหน้างุดๆ เมื่อเงยขึ้นมาเห็นน้องสาวที่ยื่นหน้าเข้ามาจ้องในระยะประชิด ใบหน้าขาวค่อยๆกลายเป็นสีชมพูเล็กน้อย
อันนาที่เริ่มแน่ใจความรู้สึกของตนเองหลังจากเหตุการณ์สวนน้ำ ก็เผยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมา
เธอไม่รู้หรอก...............ว่าพี่เอลซ่าคิดกับเธอยังไง..............แต่อาการแบบนี้ ยังไงก็ก็กำลังเขินอยู่ชัดๆ
“นี่..............เขินเหรอ?”อันนาแกล้งทำหน้าไร้เดียงสา แล้วสะกิดพี่สาวตนเอง “เขินทำไมล่ะพี่เอลซ่า......... คนรักกัน......มันก็ถือเป็นเรื่องปกตินี่”
เอลซ่าเอามือปิดหน้าทันที ใบหน้าของสาวผมบลอนด์ร้อนจนควันจะขึ้นอยู่แล้ว
“นี่!!!!อย่าเที่ยวไปพูดอะไรแปลกๆกับพี่สาวเธอสิ”เสียงของหญิงสาวผมสีดำดังขึ้นขัดขวางการกลั่นแกล้งของอันนา
“อ่ะ........พี่เมลลี่สวัสดีค่ะ”เอลซ่ายกมือไหว้อย่างเรียบร้อย เมลลี่รับไหว้ ก่อนจะหันไปมองเด็กสาวผมสีน้ำตาลแดงที่โบกมือทักทายด้วยใบหน้าบูดบึ้ง....................
พี่เมลลี่อ่ะ................มาขัดทำไม...............พี่เอลซ่าเขินน่ารักจะตาย อดดูต่อเลย.....................
“โอย.............หัวปูดเลย...............”ออโรล่าเดินเอามือนวดศีรษะ และมานั่งสมทบกับเพื่อนๆ
“อ้าว?..........ไหงพี่เอลซ่ากับอันนาทำหน้าแปลกๆแบบนั้นล่ะ?”ออโรล่าถามออกมา เพราะตั้งแต่นั่งลงบนเบาะ และคว้าคุกกี้ช็อคโกแลตมาเคี้ยวตุ้ยๆ ก็รู้สึกได้ถึงสายตาสีฟ้าสองคู่ที่มองจ้องเธออยู่ราวกับที่หน้าเธอมีอะไรติดงั้นแหละ
“อธิบายเองละกัน เรื่องบนห้องน่ะ” เมลลี่โยนระเบิดไว้ ก่อนที่จะเดินเข้าห้องครัวไป
ทิ้งให้ออโรล่าถูกอันนาจับสอบสวน ว่าให้ภาพล่อแหลมที่เธอกับพี่เอลซ่าไปเห็นเข้าคืออะไรกันแน่ เอลซ่าที่เอาหนังสือโน๊ตย่อมาเปิดอ่าน เพื่อกลบเกลื่อนว่าไม่ได้สนใจ แต่กลับไม่มีเสียงพลิกหน้ากระดาษเลยแม้แต่น้อย
“เอ๋.................ในห้อง ฉันจำว่าเสียหลักล้ม แล้วภาพก็มืดไปหมดเลย...........”ออโรล่าเล่าให้ฟัง ขณะที่มือก็นวดบริเวณที่ระบมอยู่ไปด้วย ผลที่ได้รับคือหน้าตาเหรอหราของสองพี่น้อง โดยเฉพาะกับเอลซ่า ที่ถึงกับปิดหนังสือในมือเลยทีเดียว
“แล้ว……………แล้ว…………….”เอลซ่าถึงกับพูดติดอ่าง ใบหน้าขาวเริ่มกลายเป็นสีแดงด้วยความอับอาย
“นี่พี่เอลซ่าคิดอะไรเนี่ย? ลามกที่สุด”ออโรล่าคิดถึงภาพตอนที่เธอรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา ก็รู้สึกเขินแบบฉับพลัน
“เปล่าคิดนะ!!!เปล่าซะหน่อย!!”
“แล้วทำไมต้องเสียงสูงด้วยละพี่เอลซ่า”อันนายังคงจี้คำถามแกล้งพี่สาวของเธอไม่เลิก เอลซ่าทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ ที่จนมุมไม่รู้จะพูดแก้ตัวอย่างดี
“เอลซ่าเพิ่งจะหายดี พวกเธอก็แกล้งอยู่นั่นแหละ”เมลลี่ที่เดินมาเห็นเหตุการณ์ สองตัวแสบรุมแกล้งกระต่ายน้อย จึงได้เดินเข้าไปห้าม และลงโทษโดยการแจกมะเหงกคนละตุ๊บ
“โอย……………….พี่เมลลี่ขี้แกล้งอ่า”อันนากับออโรล่าประสานเสียงกัน
“ที่ขี้แกล้งน่ะมันพวกเธอต่างหาก เอ้า!!!ทำข้าวมาให้แล้ว รีบกินก่อนที่จะหายร้อน”เมลลี่ลูบหัวเอลซ่าอย่างเอ็นดู เมื่อเห็นใบหน้าสวยที่มีน้ำตาคลออยู่เล็กน้อยของเด็กสาวผมบลอนด์เมลลี่ก็เข้าใจได้ในทันที
หน้าตาชวนรังแกชะมัด!!!!!
หลังจากที่ทั้งหมดจัดการกับข้าวห่อไข่ อาหารกลางวันที่เมลลี่แสนจะภูมิใจ เวลาบ่ายก็เกิดอาการว่าง นอนกลิ้งเล่นกัน
“เบื่อจัง…………..”อันนาพูด ขณะที่เอลซ่าหยิบ shot note มาอ่านฆ่าเวลา
“ดูการ์ตูนกันมั้ย?”เมลลี่ชักชวน
“เอ๋………….จะดีเหรอ? พวกเราก็โตกันแล้วนะ”อันนาหยิบดีวีดีแผ่นนั้นมาพลิกดูหน้าปก.............หว๋าย............Sleeping Beautyไม่น่าดูเลยแฮะ..............
“เอาน่า ถือว่าคลายเครียดละกัน ตอนไปเช่าที่ร้าน เลือกเรื่องอื่นไป แต่พนักงานหยิบแผ่นผิดมาให้น่ะสิ”เมลลี่บ่นอุบ อย่างกับว่าเธออยากดู แค่เห็นหน้าปกก็ขนลุกแล้ว..........ชุดสีชมพูแปร๋นมาเชียว
“เอาเถอะๆ ดูคลายเครียดๆ พี่เอลซ่าก็ใกล้จะสอบแล้ว ดูอะไรที่มันเบาสมองหน่อยก็ได้”ออโรล่าที่เริ่มไม่อยากจะทำอะไร คว้าหมอนอิงไปนอนกอด และยัดแผ่นเข้าเครื่องเล่น
ทั้งหมดเลยต้องจำใจหยุดเถียงกัน และมุ่งความสนใจไปที่ภาพที่ฉายอยู่ด้านหน้าแทน
“ฉันว่ายัยเจ้าหญิงต้องติ๊งต๊องแน่ๆเลย”อันนาเริ่มวิพากษ์วิจารณ์ เมื่อเจ้าหญิงแสนสวยในเรื่องเริ่มเต้นรำกับเสื้อผ้า
“เออ...........เธออาจจะใสซื่อก็ได้ ก็โตมาในป่านี่นา............”เอลซ่ารีบแก้ต่างให้ ถึงในใจเธอจะแอบเห็นด้วยกับน้องสาวก็เถอะ
“นี่พวกเธอจะนั่งดูกันเงียบๆไม่ได้รึไงห๊ะ?”เมลลี่หันมาเอ็ดใส่ หญิงสาวดูตั้งใจดูผิดจากที่พูดในตอนแรก ทำให้ออโรล่าที่กำลังจะสัปหงกถึงกับสะดุ้งสุดตัว
“หึๆ คนข้างๆพี่ก็ตั้งใจดูมากกกกก กำลังจะไปดูในฝันอยู่แล้ว”อันนาพูดแซวเพื่อนสาวผมทอง ที่ว่างเมื่อไหร่เป็นต้องหลับ จนเพื่อนๆในโรงเรียนตั้งฉายาให้ว่า เจ้าหญิงขี้เซา
“ก็โรสชอบนอนดึกนี่…………”เมลลี่หันไปบอกเหตุผลกับเด็กสาวผมสีน้ำตาลแดง ที่เริ่มเอาคางตัวเองเกยไหล่ของพี่สาวผู้มีผมสีบลอนด์
“มีแก้ตัวแทนกันด้วย เป็นห่วงกันจริงๆเลยน๊า”อันนายังคงแซวไม่หยุด
“ก็นี่มันน้องสาวฉัน ถึงจะไม่ใช่น้องแท้ๆก็เหอะ”เมลลี่บ่นประโยคท้ายอุบอิบอยู่ในลำคอ
“ไม่ใช่น้องสาวซะหน่อย……….ฉันไม่อยากได้พี่เป็นพี่สาวหรอกนะ”ออโรล่าลืมตาขึ้นมา หน้าของเด็กสาวมุ่ยลงเพราะไม่ชอบใจที่พี่สาวข้างบ้านมาทึกทักเอาตัวเองเป็นน้องสาว
“หึ………..ฉันก็ได้อยากได้เธอเป็นน้องสาวนักหรอก ยัยเด็กจอมยุ่ง ขี้แย คิดถึงตอนนั้นที่จังเลยน๊า………ที่ร้องไห้เพราะเผลอฉี่รดน้องหมีตัวโปรด”เมลลี่พูดอย่างยิ้มเยาะ ใบหน้าสวยคมฉีกยิ้มที่เผยให้เห็นถึงชัยชนะ
“ไม่น๊า!!อย่าเผากันสิ พี่เอลซ่ากับอันนาก็อย่าตั้งใจฟังขนาดนั้นสิ!!!!ออโรล่าหน้าขึ้นสีด้วยความอายที่ถูกพี่สาวคนสนิทแฉเรื่องตอนยังเด็ก
“แหมมมมม มันก็น่าสนใจดีออกได้รู้เรื่องใหม่ๆเยอะแยะเลย”อันนากับเอลซ่าพร้อมใจกันหัวเราะคิกคัก
“งอน!!!งอนแล้ว!!!”ออโรลาเมื่อเถียงสู้ไม่ได้ก็ทิ้งตังลงนอนที่เบาะทันที ทิ้งให้เมลลี่มองตาม และยิ้มด้วยความเอ็นดู
เมื่อเวลาเด็กๆมาเล่นที่บ้าน เมลลี่จะปูเบาะนอนไว้ที่พื้นในห้องนั่งเล่น เพราะเด็กๆนั้นชอบเผลอหลับไประหว่างเล่น มีเบาะนอนจะได้หลับสบายไม่ตื่นมาปวดคอ
จนกระทั่งเด็กๆเหล่านี้โต………………………….เมลลี่ก็ยังต้องปูเบาะเหมือนเดิม…………………………………….
ทุกคนละความสนใจจากสาวน้อยผมทอง ปล่อยให้นอนงอนอยู่แบบนั้น ฝ่ายออโรล่านอนกลิ้งไปกลิ้งมาก็ผล็อยไปตามระเบียบ
“พี่เอลซ่านอนดูกัน”อันนาชวนพี่สาวให้ล้มตัวลงนอน
“ไม่เอาอันนา เดี๋ยวติดเป็นนิสัย”เอลซ่าพูดปรามน้องสาวตัวเอง การนอนดูโทรทัศน์นอกจากจะทำให้มารยาทไม่ดี ยังส่งผลเสียต่อสายตาอีกด้วย
อันนาทำปากบู๋ พี่สาวเธอนี่ไม่ผ่อนคลายเอาเสียเลย แต่ก็นะ……………..พี่เอลซ่าน่ะขัดเธอไม่ได้หรอก!!!
“เอาเถอะน่า!!!”
“ไม่เอานะ อย่าโถมเข้ามาสิ!!!”เอลซ่าที่ร้องเสียงแหลม เพราะน้องสาวที่โถมเข้ามาทับทั้งตัว ตัวอันนาก็ไม่ได้เบาๆเหมือนสมัยเด็ก ทั้งคู่เลยล้มกลิ้งไปด้วยกันสมใจอันนา
“ระวังตกเบาะหัวฟาดพื้นนะ”เมลลี่เตือนอย่างไม่จริงจังนัก ก่อนจะหันกลับไปสนใจการ์ตูนตรงหน้าต่อ
“รับทราบค่ะ!!!”อันนาตอบรับ ในขณะที่ใช้ตัวทับเอล่าไม่ให้ขยับเขยื้อน
“ลุกออกไปนะ!!หนัก!!”เอลซ่าร้องครางอย่างน่าสงสาร เธอถูกอันนาทับในท่านอนหงาย ฝ่ายอันนาที่อยู่ด้านบนกลับหัวเราะอย่างชอบใจ
“ถ้ายอมนอนดูหนังกับเค้าดีๆจะยอมปล่อย ยอมมั้ยๆ”อันนาแกล้งขยับตัวให้ทับพี่สาวได้ทั่วถึง?ยิ่งขึ้น
“โอ๊ย………ยอมแล้วๆ ลงไปซะที จะแบนแล้วเนี่ย”เอลซ่ารีบตอบตกลง ก่อนที่กระดูกจะหัก อันนาบ้า……..
“ดีมาก!!ร้องซะเว่อร์เชียว ตอนเด็กๆเค้าก็เล่นแบบนี้”อันนาหัวเราะคิกคักก่อนจะยอมกลิ้งตัวลงไปแต่โดยดี
เอลซ่าแจกค้อนให้น้องสาววงเบ่อเริ่ม กล้าพูดนะ!!!ตอนนั้นอันนาเป็นแค่เด็ก 5 ขวบ ตอนนี้อันนาอายุ 15 หลังเธอไม่หักก็ดีแค่ไหนแล้ว………………..
หลังจากที่การสู้รบย่อมๆจบลง ทั้งห้องก็เงียบเสียงลง มีเพียงเสียงในจอโทรทัศน์เท่านั้นที่ดังออกมา
“อ๊ะ…………….”เอลซ่าสะดุ้งเล็กน้อย เมื่อศีรษะของอันนาซบลงมาบนไหล่ของเธอ เมื่อหันไปมองก็พบว่าอันนาหลับไปเสียแล้ว
เอลซ่าลูบหัวน้องสาวเบาๆด้วยรอยยิ้ม และหันกลับไปสนใจฉากในโทรทัศน์ มือขาวนวลยกขึ้นปิดริมฝีปากที่อ้าหาว
เริ่มง่วงเหมือนกันนะเนี่ย………………………….
ในที่สุดการ์ตูนก็จบลง เมลลี่ปาดน้ำตาที่หางตาออกเพราะความซาบซึ้ง ห๊ะ…………….ไม่ใช่เหรอ
หญิงสาวปาดน้ำตาที่เกิดจากความง่วงออกไป เมลลี่มีนิสัยที่เวลาเริ่มดูอะไรแล้ว จะต้องดูจนจบ ไม่ว่าหนัง หรือการ์ตูนเรื่องนั้นจะน่าเบื่อ หรือดนตรีกล่อมชวนง่วงขนาดไหนก็ตาม
เมลลี่เหลือบไปข้างตัว หญิงสาวก็ผุดรอยยิ้มออกมา เมื่อเด็กสาวทั้งสามคนนอนสนิทอย่างไม่รู้สึกตัว ถึงจะโตเป็นเด็กมัธยมกันหมดแล้ว แต่เจ้าพวกนี้ก็ยังดูเป็นเด็กน้อยในสายตาเธออยู่ดีละนะ
อา………………….ทำไมความคิดเราชักเหมือนคุณแม่เข้าไปทุกทีนะ……………….
เมลลี่รีบสะบัดความคิดออกจากหัว เห็นเด็กทั้งสามคนนอนแล้ว มันก็เกิดง่วงขึ้นมาแฮะ……………..
นอนซักหน่อยละกัน…………………….ถึงเวลาอาหารเย็นแล้วค่อยตื่น เมลลี่คิด ก่อนจะทิ้งตัวลงไปข้างๆออโรล่า ก่อนที่ความง่วงงุนจะเข้าครอบงำ
หากหยุดเวลาได้ พวกเธอก็อยากจะหยุดเวลาเข้าไว้ ณ ที่ตรงนี้……………
ที่มีแต่ความสุข และความสบายใจ……………………………
หากแต่อนาคตข้างหน้านั้นมีสิ่งต่างๆที่จะรอให้พวกเธอได้ร่วมเผชิญ และฝ่าฟันไปด้วยกัน……………………………….
อนาคตที่ไม่มีใครล่วงรู้………………………………….
เมาท์มอย//เป็นตอนพิเศษที่ไร้สาระมาก 555 ถือว่าเอาไว้อ่านสบายๆละกันเนอะ ช่วงนี้เน็ตที่บ้านเราไม่ค่อยดี คอมก็ไวรัสกิน ตองสำรองไฟล์ไว้หลายๆที่ พอจะกลับมาพิมพ์ต่อก็มีงงเล็กน้อย
คลายเครียด เบาๆ พักตับกันก่อน แล้วเจอกันตอนหน้าค่ะ
ความคิดเห็น