คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : ตอนที่ 13
ทำไม.........................
ฉันทำผิดพลาดตรงไหน.........................
ทำไม................................................................
อันนาถึงได้รักฉัน..............................................................
“เอลซ่า.............”อันนาจ้องหน้าพี่สาวของเธอซึ่งตอนนี้หลุบตามองแต่พื้น
“เอลซ่า...........ฉันขอโทษ....................”อันนาค่อยๆเดินเข้าไปใกล้ แต่เป็นเอลซ่าเองที่เขยิบตัวถอยหลัง จนแผ่นหลังบางชิดกับกำแพง
“ทำไม.........ทำไม.............”ฝ่ามือทั้งสองปิดใบหน้าและดวงตาสีฟ้าใสเอาไว้ ราวกับสาวผมบลอนด์ไม่อยากจะรับรู้อะไรอีกต่อไปแล้ว
ยิ่งเห็นท่าทางของผู้เป็นพี่สาว อันนายิ่งรู้สึกเจ็บแปลบที่หัวใจรุนแรงยิ่งขึ้น นัยน์ตาสีฟ้าเข้มเริ่มพร่ามัวไปด้วยหยาดน้ำตาที่เริ่มก่อตัว เธอมันโง่!! นี่เธอทำร้ายเอลซ่าอีกแล้ว!!
พี่เอลซ่าที่น่าสงสาร............ทั้งๆที่พี่ไม่ควรจะต้องมารับรู้เรื่องแบบนี้เลยด้วยซ้ำ............
ฉันจะเป็นคนจบเรื่องราวความรักอันเป็นไปไม่ได้นี้เอง!!!
“ฮึก.......ฉัน...ฉันขอโทษนะพี่เอลซ่า.......เรื่องเมื่อกี้ ฉันล้อเล่น.........พี่ลืมมันไปจะได้มั้ย?”
เอลซ่าเงยหน้าขึ้นมาจากฝ่ามือของตนเอง เห็นอันนาน้ำตาไหล เด็กสาวผมสีน้ำตาลแดงพยายามกลั้นไม่ให้เสียงที่พูดสั่นเครือ ริมฝีปากคลี่ยิ้มสดใสเหมือนอย่างทุกที
“อันนา...................”
“ฉัน............ฉันโอเค......................แค่โกหกน่ะ..............แค่เล่นวันโกหกย้อนหลังเท่านั้นเอง”อันนาฝืนยิ้มออกมา พยายามยกเหตุผลชักแม่น้ำทั้งห้ามาพูดให้พี่สาวของตนสบายใจขึ้น ใบหน้าของเด็กสาวพยายามแหงนเงยขึ้นเพื่อไล่น้ำตาที่เอ่อล้นให้กลับเข้าไป
“พี่.....พี่ขอโทษ......................”เอลซ่าอยากจะกอดปลอบน้องสาวเหลือเกิน แต่ก็ทำไมได้ แค่นี้พวกเธอก็ทำผิดมามากพอแล้ว..............
“เอลซ่า................ฉันขออะไรพี่อย่างนึงได้มั้ย?..................”
อันนาเงียบไปซักพักราวกับตัดสินใจอะไรบางอย่างในใจ ก่อนจะพูดออกมาด้วยเสียงที่สั่นเครือ
“ช่วยบอกฉันที พูดว่าไม่เคยรัก ไม่เคยคิดเกินเลยไปมากกว่าน้องสาวคนหนึ่ง”
ถ้อยคำที่ขอร้อง เหมือนกับเป็นมีดที่กรีดลงกลางใจของเอลซ่า
“แต่.........................”เอลซ่าพูดไม่ออก ทำไมล่ะ?................แบบนี้มันก็ดีแล้วนี่
“นะ................พี่เอลซ่า ฉันจะได้ตัดใจ และทุกอย่างก็จะเหมือนเดิม”อันนาพยายามขอร้อง
“ฉัน................ฉัน.........................”แต่เอลซ่ากลับก้มหน้า และส่ายหน้าไปมา ไม่ยอมพูดออกมาเสียที
“ขอร้องนะ ถ้าพี่ไม่รักฉัน ก็อย่าให้ฉันเหมือนเป็นคนบ้า ที่คิดเอาเองอยู่ฝ่ายเดียว ว่าพี่เองก็มีใจให้ฉันเหมือนกัน”
อันนาแทบอยากจะร้องไห้ออกมา เอลซ่าจะเอายังไงกันแน่................
“..................”สาวผมบลอนด์เงียบไป เงียบจนอันนาต้องเรียกกระตุ้นอีกครั้ง เพราะความเงียบที่ก่อตัวมันช่างอึดอัดเหลือเกิน
“พูดมาเถอะพี่ ฉันฟังได้”
เอลซ่าเริ่มสะอื้นไห้อีกครั้ง ความคิดและการตัดสินใจตีกันมั่วไปหมด
“พี่.............พูดไม่ได้...................”
คราวนี้กลับเป็นอันนาเองที่เริ่มทนไม่ได้ ระบายความเสียใจออกมาแทน
“ทำไมล่ะ ทำไม ทำไม!!”เด็กสาวผมสีน้ำตาลแดงตะโกนออกมาอย่างสติแตก
“อันนา..............”
“มันเจ็บนะพี่เอลซ่า เจ็บจะตายอยู่แล้ว มันปวดที่ตรงนี้”มือของเด็กสาวผมสีน้ำตาลแดงทาบที่บริเวณหน้าอกด้านซ้ายของตน บีบรัด เจ็บปวดทรมาณจนแทบจะกรีดร้อง
“พี่เข้าใจนะ..................”เอลซ่าพยายามลุกขึ้นมาหาน้องสาว ที่ตอนนี้กำลังจะทรุดลงไป
“อย่างพี่จะมาเข้าใจอะไรฉัน!! ฉันแอบรักพี่มาตลอด แต่พี่ไม่เคยรู้ ไม่เคยรู้เลย!!!”อันนาปัดมือของเอลซ่าที่กำลังจะแตะตัว และผลักเอลซ่าอย่างแรง ส่งผลให้สาวผมบลอนด์ล้มลงไปบนเตียง
“รู้สิ!!”เอลซ่าเผลอหลุดขึ้นเสียงออกมาบ้างอย่างลืมตัว
“อะ.....อะไร..............พี่เอลซ่าพูดว่าอะไรนะ.............”อันนาเริ่มสับสน
“ฮึก.............พี่รู้ รู้มาตลอด แต่...........แต่พี่ต้องพยายาม.............เพราะว่า................พวกเราเป็นพี่น้องกัน”
เอลซ่าพรั่งพรูเอาความรู้สึกที่อัดอั้นตันใจออกมา ไม่ใช่ว่าเธอไม่เคยสังเกตพฤติกรรมของอันนาเลย แต่ทุกครั้งที่เธอรู้สึกได้ ถึงความรู้สึกที่ลึกซึ้งเกินกว่าพี่น้อง เอลซ่าเลือกที่จะปล่อยมันผ่านไป เพราะหวังว่าอันนาจะเติบโตและลืมเรื่องทุกอย่าง เพราะความรักที่อันนามอบให้กับเธอ อาจเป็นเพียงแค่ความหลงก็ได้
“ฉันไม่สนหรอกนะ!! จะผิดแล้วยังไงล่ะ? ยอมให้เรื่องทุกอย่างมันถูกต้อง แล้วคนที่เจ็บปวดคือพวกเรางั้นเหรอ?”อันนาเถียง เด็กสาวไม่ยอมหรอก พี่เอลซ่าเป็นคนจริงจังและขี้กังวล นิสัยนั้นอันนารู้ดีอยู่แล้ว แต่ไม่คิดเลยว่าเอลซ่าจะขี้ขลาดถึงขนาดยอมเป็นผู้แบกรับความเจ็บปวดทุกอย่างไว้ที่ตนเอง
อันนาคลานมาจ้องหน้าพี่สาวตนเองชัดๆ เผยให้เห็นความรู้สึกในแววตา ที่ทั้งรัก และผิดหวังในตัวของพี่สาว
“พี่......พี่...........กลัว”เอลซ่ายอมรับ ว่าตัวเธอเองทั้งกลัวสายตาคนนอก และสายตาของอันนาในตอนนี้ น่ากลัวเหลือเกิน..........
“งั้นฉันจะทำให้พี่ยอมรับมันเอง”
เมื่อตัดสินใจแล้ว อันนาก็เลือกจะทำโดยที่ไม่ให้เอลซ่าได้ตั้งตัว
เด็กสาวผมบลอนด์คว้าตัวพี่สาวเข้ามาใกล้ ก่อนจะประทับริมฝีปากลงไปยังจุดเดียวกัน โดยไม่สนใจแรงดิ้นจากอีกฝ่ายที่ยังคงตื่นตกใจเลยแม้แต่น้อย
“อื้อ........อื้อ.............”ด้วยความตกใจ และความไม่ประสีประสา จึงทำให้อันนาได้โอกาส สอดลิ้นเข้ามารุกไล่เอลซ่า รุนแรงตามอารมณ์ที่ขุ่นมัวของสาวน้อยผมสีน้ำตาลแดง
เมื่อเห็นว่าพี่สาวใกล้จะหมดลมหายใจ อันนาจึงถอนริมฝีปากออก ให้พี่สาวได้หอบหายใจอย่างหมดแรง
“แฮ่กๆ..........”
ใบหน้าของเอลซ่าที่รื้นไปด้วยหยาดน้ำตา และเสียงหอบหายใจ ทำให้อันนาไม่อาจที่จะอดใจไหว
“ฉันตั้งใจที่จะจูบพี่ เป็นความรู้สึกจริงๆ ไม่ได้มาจากความหลง”อันนาเชยคางพี่สาวอีกครั้ง ก่อนที่จะประกบปากกับเอลซ่าอีกครั้ง
“อื้อ!!...........”จูบคราวนี้ เอลซ่าไม่ได้ต่อต้านอันนาอีกต่อไป ไม่ใช่เพราะสมยอม แต่เพราะการจูบนั้นช่วงชิงลมหายใจจากสาวผมบลอนด์ไปจนหมดสิ้น
หายใจไม่ออก.................ไม่ไหว.............................
รู้สึกดี...........................
“พะ.........พอก่อนอันนา แฮ่ก...............”เอลซ่าพยายามผลักร่างของน้องสาวจนสำเร็จ
“กลั้นหายใจทำไมล่ะ? เดี๋ยวก็เป็นลมหรอก”
“ไม่เอา.......หยุดเถอะอันนา มันไม่ถูกต้อง............”
อันนารวบกอดร่างของเอลซ่าไว้ในอ้อมแขน ร่างของทั้งคู่แนบชิดกัน
“ได้ยินมั้ย...............เสียงหัวใจของหนู”
“ได้ยินสิ..............”เอลซ่าหลับตา ความรู้สึกหวานยังคงเหลืออยู่ในริมฝีปาก
“หนูเอง.........ก็ได้ยินเสียงหัวใจของพี่เหมือนกัน”
“อันนา.............”
“ขอร้องนะ..........พี่ช่วยตอบมาจากความรู้สึกจริงๆของพี่ได้มั้ย? ว่าคิดยังไงกับฉันคนนี้กันแน่”
“......................”เอลซ่าจ้องมองใบหน้าของอันนา เด็กสาวหน้าตาสดใส นัยน์ตาสีฟ้าเข้ม ผู้ที่เธอคิดถึงตลอด ไม่ว่าจะเป็นเวลาไหน หัวใจเต้นเร็วทุกครั้งที่ใกล้ชิด เจ็บปวดเหมือนลมหายใจจะขาดหาย เมื่อรู้ว่าอันนาเผชิญอันตราย
หัวใจพองโต....................เมื่อได้ยินคำว่ารัก ออกจากปากของอันนา
อาการแบบนี้...................ถ้าเธอไม่โกหกตัวเอง..............................
ก็คงจะตอบได้อย่างเต็มปาก........................
“พี่รักเธออันนา.................”
“พี่ว่าอะไรนะ?”อันนาถามอีกครั้งอย่างไม่เชื่อหูตัวเอง เพราะเอลซ่าพูดเสียงแผ่วมาก แถมเมื่อพูดจบ สาวผมบลอนด์ก็ดันมุดตัวเองหายเข้าไปใต้ผ้าห่มผืนหนาซะนี่
“เอ้ยยยย แบบนี้ไม่แฟร์นี่!!! ออกมาเดี๋ยวนี้เลยนะพี่”
“ไม่!!!!”
อันนาโวยวายใส่ก้อนผ้าห่มกลมๆตรงหน้า และพยายามดึงผ้าห่มออก แต่ฝ่ายเอลซ่าก็ยื้อผ้าห่มไว้เต็มที่
แต่แรงคนเพิ่งจะหายป่วยหรือจะสู้คนที่แข็งแรงดี แถมดีกรีนักกีฬาทีมชาติได้
ในที่สุดอันนาก็จัดการดึงผ้าห่มออกมาจากตัวของพี่สาวได้
“เสร็จฉันละ!!!”จัดการล็อคข้อมือของเอลซ่าไว้ ไม่ให้อีกฝ่ายขยับตัว หรือดิ้นหนีได้
แต่เมื่อเห็นหน้าตาของเอลซ่าที่แดงเถือกไปจนถึงใบหู พร้อมกับดวงตาที่ปิดแน่น ไม่ยอมจ้องหน้าน้องสาวที่จับตัวเองไว้ ผมสีบลอนด์ที่ปล่อยสยายและยุ่งเหยิงเพราะมุดเข้าไปใต้ผ้าห่ม
อันนาถึงกับฉีกยิ้มเจ้าเล่ห์...........................
“พี่เอลซ่า.................เมื่อกี้ฉันได้ยินนะ...........................”อันนาแกล้งก้มลงไปกระซิบข้างๆหูของพี่สาว
“ถ้าพี่ไม่ลืมตามาคุยกับฉันดีๆ ฉันจะ..............ปล้ำ...............พี่..............นะ.................ฟู่ว............”พูดเน้นย้ำทีละคำ ก่อนจะตบท้ายด้วยการเป่าลมใส่หูคนที่แกล้งทำเป็นนอนนิ่งๆหลับตาให้สะดุ้งเฮือก
“มะ.....ไม่เอานะ!”
นั่นไง...........พี่เอลซ่าน่ะหลอกง่ายจะตาย
เอลซ่าลืมตาขึ้นมาทันที สาวผมบลอนด์รีบยันตัวเพื่อจะลุกขึ้นนั่ง ซึ่งอันนาก็ปล่อยให้พี่สาวลุกขึ้นนั่งอย่างโดยดี..............
แต่ปล่อยไปเฉยๆแบบนี้ก็น่าเสียดายแย่สิ.........................
“คิกๆ ขอจุ๊บละนะ........”หัวเราะคิกคัก ก่อนจะรวบตัวพี่สาวเข้าไปแล้วประกบปากอีกครั้งโดยที่เอลซ่าไม่ทันได้ตั้งตัว
“อื้อ!!!”เอลซ่าแทบจะหมดเรี่ยวหมดแรง เพราะน้องสาวของเธอจูบเก่งอย่างน่าเหลือเชื่อ และดูเหมือนรอบนี้จะดูตั้งใจกว่าสองรอบที่ผ่านมา จึงทำให้เอลซ่าตัวร้อนวูบวาบไปหมด จนนึกสงสัยว่าไข้กลับแล้วรึเปล่านะ?
“โอเคๆ ปล่อยแล้วก็ได้ ห้ามหนีไปใต้ผ้าห่มอีกนะ ถ้าหนีอีก ไม่จบแค่จูบแน่ๆ”อันนาจับไหล่พี่สาวให้อยู่นิ่งๆไว้
เอลซ่าก็ยอมทำตามแต่โดยดี แต่ก็ยังไม่ยอมจ้องหน้าอันนาอยู่ดี อันนาที่เห็นพี่สาวที่หอบหายใจน้อยๆ นัยน์ตาสีฟ้าใสฉ่ำไปด้วยน้ำตา..............แต่คาดว่าไม่ใช่น้ำตาแห่งความเสียใจ เห็นแล้วอยากจะทำมากกว่าจูบซะแล้วสิ......................
ไม่ได้ๆ วันนี้เราจะมาคุยเรื่องสำคัญนะ มากกว่าจูบน่ะ ถ้าพี่เอลซ่ายอมรับเรื่องของเรา เมื่อไหร่จะทำก็ทำได้!
“พี่จะเขินไปทำไมเนี่ย? ฉันบอกอีกรอบก็ได้นะ ฉันรักพี่เอลซ่า รักพี่เอลซ่าที่สุดเลยนะ”จับหน้าของเอลซ่าให้หันมามองที่เธอตรงๆ ก่อนจะพูดออกไปอีกครั้ง คราวนี้อันนาสังเกตเห็นได้ชัดเลย หน้าของพี่สาวเธอมันร้อนจนแทบจะระเบิดอยู่แล้ว
“ไม่เอานะ!!!”เอลซ่าพยายามจะก้มหน้า หันหน้าหนี เห็ดได้ชัดว่าสาวผมบลอนด์กำลังเขินแบบสุดๆ
“บอกเค้าบ้างสิ เมื่อกี้ยังพูดอยู่เลย..............หรือว่าพี่ไม่รักเค้าแล้ว............”อันนาทำเสียงหงอย พร้อมกับทำหน้าตาเศร้า ทำให้เอลซ่ารู้สึกผิด
“พี่..............พี่.......พี่ก็รักอันนา รักมากด้วย รักมาตลอดเหมือนกัน”เอลซ่าเมื่อเห็นน้องสาวเศร้าหมองจึงรวบรวมความกล้าและพูดออกมา
“ฉันดีใจนะ..............ที่เราใจตรงกัน................”อันนาสบตาเอลซ่านัยน์ตาสีฟ้าสดสื่อความหมายออกมาได้หวานซึ้ง จนเอลซ่าแอบหลบตาเพราะความเขินอีกครั้ง.................
“พี่เอลซ่า..........ขี้อายชะมัด..........”
“ก็ไม่ได้ใจกล้าแบบเธอนี่นา.............”เอลซ่าก้มหน้างุดๆ
“หึๆ จุ๊บ.....”อันนาก้มหน้าลงไป ให้ริมฝีปากของตนเองสัมผัสกับแก้มนุ่มๆของเอลซ่า
“หว๋า.........ไม่เอาแล้วนะ!!”เอลซ่ารีบกุมแก้มของตนเองทันที
“แค่หอมแก้มเอง จะเขินไปทำไม จูบไปตั้งหลายครั้ง...........”
“หยุดพูดเดี๋ยวนี้เลยนะ!!!”เอลซ่าแทบจะเอาหมอนมากดหน้าน้องสาวคนนี้ไว้ พอยอมหน่อยละได้ใจเชียว
“ขอกอดหน่อยนะ”อันนาคว้าตัวพี่สาวเข้าไปกอด
เอลซ่าก็ได้แต่ปล่อยเลยตามเลย
“ถ้าจะทำก่อนขอ ไม่ต้องขอก็ได้นะ............”เอลซ่าลูบหัวอันนาเบาๆอย่างเคยชิน รู้สึกได้ถึงแรงสั่นเบาๆของน้องสาว
“เค้า.......ฮึก........เค้าดีใจมากเลยนะ ที่พี่ก็รักเค้าเหมือนกัน”อันนาสะอึกสะอื้น ทำให้เอลซ่าชะงัก และกอดปลอบน้องสาวอย่างจริงจัง
“ไม่ร้องไห้นะ เดี๋ยวไม่สวยหรอก พี่เคยบอกแล้วไง ว่าสำหรับพี่แล้ว อันนาคือคนที่สำคัญที่สุดในชีวิตของพี่”
“รักพี่นะ รักที่สุดเลย”อันนาได้แต่พูดซ้ำๆ และระบายรอยยิ้มออกมาเต็มใบหน้า
“พี่ก็รักอันนาที่สุดเหมือนกัน”เอลซ่ากอดน้องสาว
คืนนี้คงเป็นคืนที่สองพี่น้องรู้สึกมีความสุข และหลับฝันดีมากกว่าทุกวัน
เพราะพวกเธอได้รับรู้ว่าที่หัวใจทั้งสองดวงนั้นผูกพันกันด้วยสายสัมพันธ์แห่งความรัก
หากแต่ความสุขนั้นไม่อาจคงอยู่ได้ตลอดไป สองพี่น้องยังคงต้องฝ่าฝันอุปสรรคที่ถาโถมเข้ามาอีกนับไม่ถ้วน
ทั้งสองจะจับมือกันและมั่นคงต่อไปหรือไม่ คงต้องแล้วแต่โชคชะตา และการตัดสินใจ.....................
เมาท์มอย//
ตอนนี้แต่งยากจริงๆค่ะ เลยมาลงช้า ไม่เรทเกินไปเนอะ มีแค่ฉากจูบเอง (เรารู้นะว่าหลายคนอยากให้ทำมากกว่าจูบ อิๆ)เราชอบพาย้อนอดีตบ่อยๆเลยทำให้รีดเดอร์งงสินะค่ะ.....(วันหลังจะอธิบาย หรือเกริ่นมากกว่านี้เนอะ)......จะปรับปรุงให้ง่ายต่อการอ่านยิ่งขึ้นนะคะ ขอบคุณทุกคอมเมนต์มากเลย รู้สึกไม่ไหลลื่น จะติจะชม จะโวยก็เขียนบอกมาได้เลยค่ะ ยิ่งยาว ยิ่งเยอะ เรายิ่งชอบ >< ในที่สุดตอนนี้สองพี่น้องก็เปิดเผยออกมาซะทีว่าใจตรงกัน ขอให้ทุกท่านสุขสันต์กับน้ำตาลที่ท่วมจอค่ะ อิๆ
ความคิดเห็น