คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : ตอนที่ 12 สารภาพ
“พี่เอลซ่า.........เค้าอยากไปสวนน้ำอ่ะ..........”เด็กสาวผมสีน้ำตาลแดง เอ่ยขึ้นลอยๆขณะที่โทรทัศน์กำลังเล่นโฆษณาภาพสวนน้ำที่เพิ่งเปิดใหม่ใจกลางกรุงเทพ
วันนี้พี่สาวของเธอออกมานั่งอ่านหนังสือนอกห้อง ซึ่งเป็นอะไรที่แปลกใหม่มาก ตั้งแต่เอลซ่าขึ้นชั้นมัธยมปลาย อันนาก็ได้เจอและทำกิจกรรมต่างๆร่วมกับพี่สาวน้อยลง เพราะเอลซ่าให้เหตุผลว่า เธอต้องเตรียมตัวสอบมหาวิทยาลัย
นัยน์ตาสีฟ้าใสเหลือบมาทางน้องสาวชั่วครู่ ก่อนจะหันไปสนใจตัวอักษรในหน้าหนังสือต่อ เสียงครางตอบรับในลำคอเป็นสัญญาณว่ารับรู้ในสิ่งที่อันนาพูด
การกระทำของพี่สาวทำให้อันนาพองแก้มอย่างไม่พอใจ....................
อ่านหนังสือสอบน่ะได้ แต่ถ้าจะอ่านแบบไม่ลืมหูลืมตา ไม่สนใจกันแบบนี้ อันนาจะไม่ทน!!!
เธอก็อยากมีพี่สาวเหมือนคนอื่นบ้างนะ ไปเที่ยวด้วยกัน ทำอะไรด้วยกัน ซื้อเสื้อผ้าด้วยกัน เพราะเป็นคุณหนูของตระกูลเอเรนฎา จึงทำให้อันนาไม่ได้ออกไปไหนกับเพื่อนๆในชั้นเรียนมากนัก เพราะที่บ้านเป็นห่วง เธอก็เข้าใจดี จึงไม่ได้ทำตัวมีปัญหา
จะโทรชวนยัยออโรล่าไปเที่ยวบ่อยๆก็ไม่ได้
นัดพี่เมลลี่เล่นเกมส์ด้วยกัน//
อาทิตย์นี้ต้องไปดุหนังที่สัญญากะพี่เมลลี่ว่าจะดูด้วยกัน//
จ๊ะ!!ปากบอกว่าเป็นแค่พี่ข้างบ้าน แต่มีนัดกันแทบทุกอาทิตย์ ให้พี่เค้ามารับมาส่งอีกต่างหาก เธอละหมั่นไส้ยัยเพื่อนสาวผมทองเสียจริง
“!!!”ใบหน้านุ่มๆของเด็กสาวผมสีน้ำตาลแดงแทรกเข้ามาทางด้านหลัง ดวงตากลมโตไล่อ่านหนังสือที่อยู่ในมือของพี่สาว
“พี่เอลซ่า...............ไปเที่ยวกันเถอะนะ.........น๊า.................”ไม่พูดอ้อนอย่างเดียว ยังเอาแก้มถูกับแก้มขาวอมชมพูของเอลซ่าอีกด้วย
“อะ...........อันนา..................อื้อ............”เอลซ่าพยายามเบี่ยงหน้าหลบ ใบหน้าขาวเริ่มขึ้นสีระเรื่อ
“ให้เค้าไปเถอะ นะๆๆๆๆ”อันนารู้ดีว่าถ้าออกแรงอ้อนหน่อยละก็ เอลซ่าต้องใจอ่อนแน่ๆ
“แต่.................”
“นะๆๆๆ คุณพ่อคุณแม่เองก็บินไปต่างประเทศด้วย พี่พาเค้าไปหน่อยนะ ฉลองปิดเทอมไง น๊า”
“ก็ได้..........แค่ครั้งนี้ครั้งเดียวนะ”เอลซ่าใจอ่อนจนได้ น้องสาวตัวดีขยันอ้อนเก่งขึ้นเรื่อยๆ คงเพราะเริ่มโตเป็นสาวแล้วละมั้ง?..............เธอจึงต้องอนุญาตอย่างเสียมิได้
“เย้!! งั้นหนูไปหาวันที่จะไปก่อนนะ”อันนาร้องอย่างยินดี ก่อนที่จะวิ่งไปค้นหาข้อมูลในเครื่องคอมพิวเตอร์
เอลซ่าที่มองน้องสาววิ่งจากไป ก็ยกมือเรียวขึ้นมาทาบอกแล้วตัวเองอย่างโล่งใจ
จังหวะการเต้นของหัวใจกลับเป็นปกติแล้ว....................ไม่รู้ทำไมเวลาอันนาเข้ามากอด เข้ามาใกล้ หัวใจเธอจะต้องเต้นแรงขึ้นทุกที......................
หรือว่าเราเป็นโรคขี้ตกใจกันนะ......................เฮ้อ................................
.
บรรยากาศในเดือนเมษานั้นร้อนอบอ้าวเป็นอย่างมาก จึงทำให้วันนี้ภายในสวนน้ำจึงอัดแน่นไปด้วยผู้คน ทั้งเด็ก ทั้งผู้ใหญ่
“อะ....อะไรกัน...........คนเยอะขนาดนี้เลยเหรอ.........”อันนาพูดเสียงละห้อย คนเยอะแบบนี้มันดูน่าอึดอัดยังไงก็ไม่รู้
“งั้นกลับบ้านมั้ยละ? หรือไปดูหนังก็ได้”เอลซ่าพยายามโน้มน้าวจิตใจของน้องสาวเธอ
หลังจากที่เอลซ่าอนุญาต อันนาก็บอกว่าจะไปพรุ่งนี้เลย ทำให้วันนี้ทั้งคู่ต้องใช้ชุดว่ายน้ำ ที่เป็นของฝากจากคุณแม่ที่ส่งมาให้จากต่างประเทศ
ตัวอันนาไม่เป็นคนคิดเล็กคิดน้อยอยู่แล้ว ให้อะไรมาก็ใส่ได้ ขอแค่คล่องตัว เล่นสนุกได้ สาวน้อยผมสีน้ำตาลแดงก็ไม่เกี่ยงทั้งนั้นแหละ!
แต่กับเอลซ่าที่อยู่ในวัยรุ่น ที่ร่างกายเริ่มจะเจริญเติบโตเป็นสาว จึงทำให้มักจะกังวลเกี่ยวกับรูปร่างของตนเองมากเป็นพิเศษ ถ้าไม่ติดว่าสัญญากับอันนาไว้แล้วว่าจะพามาเล่นสวนน้ำ และเล่นด้วยกันกับน้องสาว เธอจะไม่ยอมออกจากบ้านแน่ๆ
“ไม่เอาอ่ะ!! อุตส่าห์มาถึงที่แล้วทั้งที จะเล่นอ่ะ”อันนายังคงยืนกรานด้วยนิสัยที่ดื้อรั้น
“ก็ได้ๆ.............งั้นอันนาไปจองล็อคเกอร์นะ เดี๋ยวพี่จะไปติดต่อค่าล็อคเกอร์....อันนาจะเอาห่วงยางด้วยมั้ย?”
“เอาสิๆ อยากเล่นสไลเดอร์!!”อันนาไม่ปฎิเสธของเล่นที่จะช่วยให้เธอสนุกมากขึ้น เด็กสาววิ่งเข้าไปในห้องแต่งตัวทันทีที่ตกลงกับพี่สาวเสร็จ
สองพี่น้องใส่ของรวมกันในล็อคเกอร์ และแยกย้ายกันไปเปลี่ยนชุดว่ายน้ำ ในตอนแรกเอลซ่าอาสาจะเฝ้าอันนาอยู่ข้างบน ปล่อยให้น้องสาวเล่นสนุกไป แต่อันนาก็โวยวายกลับมา ว่าถ้าเล่นคนเดียวแล้วสนุก คงไม่ชวนมาสวนน้ำแล้ว เป่าสระยางเล่นอยู่บ้านก็ได้ เอลซ่าเลยต้องจำใจไปเปลี่ยนชุดเพื่อลงเล่นกับอันนาด้วย
“เอลซ่า!!พี่เสร็จรึยัง?”อันนานั่งทาครีมกันแดดรอ แต่ก็อดจะตะโกนถามเข้าไปไม่ได้ พี่เอลซ่าเปลี่ยนชุดนานเกินไปแล้วนะ..........
“อื้อ...........เสร็จแล้ว”น้ำเสียงที่ไม่ค่อยมั่นใจ กับร่างของสาวบลอนด์ที่ตอนนี้อยู่ในชุดคลุมอาบน้ำสีน้ำเงินเข้ม ทำให้อันนาที่นั่งทาครีมอยู่ เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงไม่เข้าใจ
“ใส่ชุดคลุมทำไมพี่เอลซ่า แล้วจะทาครีมกันแดดได้ไง ถอดเร็วๆ มาๆเดี๋ยวฉันทาให้”อันนากวักมือเรียกพี่สาวให้มานั่งข้างๆ
เอลซ่าตะโกนเรียกสติตัวเองอยู่ในใจ นี่น้องสาวเธอเองนะเอลซ่า!!จะอายทำไม
เอลซ่าตัดสินใจถอดเสื้อคลุมออก เผยให้เห็นชุดว่ายน้ำแบบทูพีชสีฟ้าอ่อน ที่คุณแม่ของเธอส่งตรงมาให้จากประเทศนอร์เวย์
“.................คะ.......แค่นี้ก็จบแล้ว...........มาเดี๋ยวทาครีมให้”อันนาเผลอจ้องเรือนร่างของพี่สาวตาค้างไปครู่นึง หัวใจดวงน้อยเต้นเร็วขึ้นอย่างผิดสังเกต มือของอันนาสั่นอย่างไม่มีสาเหตุ
พี่เอลซ่า......ทำไมถึงได้หุ่นดีขนาดนี้เนี่ย...............
รีบๆทาดีกว่า จะได้ออกไปเล่นเร็วๆ
“อ๊ะ!............”เอลซ่าหลุดเสียงร้องออกมา เมื่อครีมเย็นๆปาดลงบนแผ่นหลังของเธออย่างไม่ทันให้ตั้งตัว
อันนาที่สังเกตเห็นใบหูของพี่สาวที่หันหลังให้กับตัวเอง เป็นสีชมพู ภายในใจของเด็กสาวก็รู้สึกพองโตอย่างน่าประหลาด
อยากเห็นสีหน้าของเอลซ่าจังเลยน๊า..............เด็กสาวคิดเรื่อยเปื่อย มือก็เกลี่ยครีมไปเรื่อยๆ ไม่ได้สนใจอาการที่สะดุ้งเป็นพักๆของพี่สาวเลยแม้แต่น้อย
“อันนา.........เดี๋ยวพี่ทาเองนะ!”เอลซ่าหันมาแย่งครีมกันแดดจากมือของน้องสาว อันนาที่ยังไม่ทันตั้งตัวก็ส่งให้ไปแต่โดยดี
สองพี่น้องไม่มีใครเริ่มบทสนทนาเพราะมัวแต่จมกับความคิดของตนเอง อันนาได้แต่สงสัยตัวเองว่า ทำไมเธอถึงได้มองว่าพี่เอลซ่าสวยมากกันนะ...........ไม่สิ พี่สาวของเธอสวยมาตั้งนานอยู่แล้ว แต่ความรู้สึกนี่มันอะไรกัน ความรู้สึกหวง......ไม่อยากให้ใครมองพี่สาวของเธอ รู้สึกหงุดหงิดกับสายตาของคนในห้องแต่งตัวที่มองมายังพี่สาวเธออย่างชื่นชม.............
เธออาจจะแค่ติดพี่สาวมากไปหน่อยละมั้ง.................อันนาหาข้อสรุปให้กับตัวเอง เป็นจังหวะเดียวกับที่เอลซ่าจัดการตัวเองเสร็จพอดี
“พี่เอลซ่า!!!ไปเล่นสระน้ำวนกัน!!” พอออกมาข้างนอก อันนาที่แสนจะกระตือรือร้นก็กลับมา เด็กสาวฉุดมือผู้เป็นพี่วิ่งไปตามสระน้ำแบบต่างๆ จนเอลซ่าแทบตั้งหลักไม่ทันเลยทีเดียว
“อันนาอย่าวิ่ง เดี๋ยวหกล้ม”
เมื่ออันนากระโดดลงสระน้ำวน ก็พาพี่สาวไปต่อที่สระน้ำแบบตื้นๆ เด็กสาวสนุกเต็มที่ โดยที่เอลซ่าเองก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี
สองพี่น้องจึงรู้สึกเหมือนตัวเองได้ย้อนเวลากลับไปเหมือนตอนวัยเยาว์อีกครั้ง
“สนุกจังเลย.............ขอบคุณนะที่พาเค้ามา..............”อันนาพูดขึ้นอย่างสบายใจ ขณะที่กำลังนอนอยู่บนห่วงยาง และปล่อยให้มันไหลไปเรื่อยๆ ตามกระแสน้ำในสระ ซึ่งเป็นสระแบบน้ำวน
“อื้อ.........พี่ขอโทษนะ ที่ช่วงนี้เอาแต่ยุ่งอยู่กับหนังสือสอบ”เอลซ่าเองก็รู้สึกผิดที่เธอไม่ค่อยดูแลน้องสาวเลย
“ไม่เป็นไรๆ เค้ารู้ว่าพี่ต้องเตรียมสอบ”อันนาหันไปส่งยิ้มให้พี่สาวที่เกาะห่วงยางอยู่
“ขอบคุณนะอันนา............ที่เข้าใจพี่............”
“อื้อ............”
เอลซ่าอยากจะให้ทุกอย่างสงบสุขแบบนี้ตลอดไป แต่บางเรื่องมันก็มักจะไม่เป็นแบบที่ตัวเองคาดหวัง
“นี่ๆ พี่เอลซ่า เค้าอยากเล่นสไลเดอร์อีกรอบก่อนจะกลับ พี่รอเค้าแป๊ปนึงนะ”
อันนาพูดจบก็แบกห่วงยางวิ่งขึ้นไปยังสไลเดอร์3ชั้น ที่ผู้เล่นจำเป็นจะต้องนั่งบนห่วงยางก่อนที่จะลื่นไถลลงมา เพราะเป็นเครื่องเล่นที่สูงชัน และลงมาปะทะกับน้ำด้วยความแรงพอสมควร สระน้ำที่รองรับชั้นล่างจึงมีความลึก3เมตร เพื่อป้องกันคนที่ตกจากห่วงยางแล้วจะไปกระแทกกับก้นสระ
และด้วยความเป็นระบบเจ้าหน้าที่จะคอยควบคุมปล่อยผู้ที่เล่นน้ำลงมาเป็นรอบๆ เพื่อป้องกันการกระแทกหรือชนกัน
แต่ถึงจะปลอดภัยยังไง เอลซ่าก็ยังเป็นห่วงน้องสาวของเธออยู่ดี สาวผมบลอนด์จึงเดินไปนั่งรอที่สระน้ำจุดที่ห่วงยางของอันนาจะลงมา
ตู้ม!!!//
“สนุกจังเลยพี่เอลซ่า!!”อันนาหัวเราะอย่างสนุกสนาน ขณะที่เอลซ่าว่ายน้ำเข้าไปใกล้ๆ เพื่อที่จะลากห่วงยางและอันนาที่นั่งอยู่ข้างบนกลับเข้าฝั่ง
“ป่ะ......กลับบ้านกันนะ”เอลซ่าตอบรับ
เสียงกรี๊ดที่ดังมาในระยะประชิด ทำให้เอลซ่าเงยหน้าขึ้นไปมองบนสไลด์เดอร์ สาวผมบลอนด์เห็นเด็กสาววัยรุ่นลื่นลงมาอย่างแรง ในใจของเอลซ่าเต็มไปด้วยคำถาม ทำไมถึงมีคนลงมาล่ะ? เจ้าหน้าที่จะต้องปล่อยตามรอบนี่นา?
ถึงจะข้องใจ แต่เธอต้องปกป้องอันนาก่อนเป็นอันดับแรก
“อันนาหลบไป!!”เอลซ่าผลักที่ห่วงยางของอันนากระเด็นไปไกล
“อะไร?พี่เอลซ่า!!!!”อันนาที่ยังคงมึนงงอยู่ได้ไม่นาน กลับต้องกรีดร้องออกมาอย่างตกใจ เมื่อร่างของพี่สาวถูกห่วงยางที่ลื่นไถลลงมาชนเข้าที่ตัวอย่างแรง จนเกิดแรงน้ำปะทะขึ้นสูง
“โอ๊ยยยยย ทำไมมาขวาง ไม่ดูตาม้าตาเรือเลย”เด็กสาวที่เป็นคนชนเอลซ่า ดูท่าทางเป็นเด็กม.ต้นวัยคึกคะนอง หน้าตาร้ายกาจ
“แก!!!!”อันนากระโดดลงจากห่วงยางทันที เด็กสาวผมแดงว่ายไปกระชากตัวคู่กรณีให้ลงมาห่วงยาง
“อีนี่!!มากระชากทำไม?”
เพี้ยะ!!//
คู่กรณีกำลังจะโวยวายแต่กลับถูกตบจนหน้าหัน โดยฝีมือของเด็กสาวผมสีน้ำตาลแดง พอกำลังจะหันมาเอาเรื่อง เด็กสาวก็เกิดอาการขนลุกด้วยความกลัว เมื่อนัยน์ตาสีฟ้าเข้มวาวโรจน์ไปด้วยความโกรธ
“นี่ถือว่าเป็นแค่บทเรียน ถ้าพี่สาวฉันเป็นอะไรไป ทั้งแกและครอบครัวจะไม่ได้อยู่อย่างสงบสุขแน่!!”อันนาขู่สมทบ ก่อนจะกวาดสายตามองพี่สาวเธอ แต่ไม่พบ..................
“เอลซ่า!!!เอลซ่า!!!”อันนาเริ่มแผดเสียงร้องอย่างคนสติแตก ไลฟ์การ์ดที่อยู่บริเวณนั้นรีบรุดเข้ามาช่วย ตั้งแต่เห็นอุบัติเหตุ
“สงสัยจะจมน้ำ!!”เสียงไลฟ์การ์ดคนนึงพูดขึ้นมา
อันนารีบดำดิ่งลงไปในสระน้ำทันที ภายในใจก็ต่อว่าตัวเองสารพัด ถ้าฉันไม่อยากเล่นสไลด์เดอร์................พี่เอลซ่าก็คงไม่ต้องเป็นแบบนี้ ฉันต้องหาพี่ให้เจอ!!!
นัยน์ตาสีฟ้าเข้มสังเกตเห็นร่างของสาวผมบลอนด์ที่หมดสติอยู่บริเวณก้นสระ เป็นจังหวะเดียวกับที่ไลฟ์การ์ดที่ช่วยกันดำน้ำหาตัวผู้บาดเจ็บเจอเอลซ่าพอดี
เมื่อเอลซ่าถูกพาตัวขึ้นจากน้ำมาไว้บนบริเวณขอบสระ อันนาก็รีบเข้าไปหาพี่สาวทันที
“หนูเป็นน้องสาวของเค้าค่ะ!!หนูจะช่วยพี่เอง!!”อันนาประคองหน้าพี่สาวที่หมดสติอยู่ ก่อนจะจับให้ใบหน้าแหงนเงยขึ้น เพื่อเป็นการเปิดทางเดินหายใจ เด็กสาวใช้วิชาCPRหรือการปฐมพยายามช่วยชีวิต ที่ตนเองเรียนมาให้เป็นประโยชน์ โดยกดลงบนบริเวณกลางหน้าอกของเอลซ่าเร็วและแรงเป็นจังหวะ สลับกับการประกบริมฝีปากเป่าลมเข้าไป
ทำแบบนี้ได้ซักครู่ใหญ่ สาวผมบลอนด์ก็สำลักน้ำออกมา
“แค่กๆๆๆๆๆ”เอลซ่าไอ และหอบหายใจจนตัวโยน เมื่อนัยน์ตาสีฟ้าใสลืมขึ้น ก็เห็นใบหน้าของน้องสาวที่ชุ่มไปด้วยน้ำตามองกลับมา
“อ......อันนา..............ปลอดภัย......ใช่มั้ย............”เมื่อได้ฟังคำที่หลุดออกมาจากปากของพี่สาวคำแรก น้ำตาของอันนายิ่งไหลไม่หยุด เด็กสาวผมสีน้ำตาลแดงโอบกอดตัวของพี่สาวไว้ แล้วร้องไห้สะอึกสะอื้น
“ฮือ...........พี่บ้า!!! พี่เอลซ่า บ้าที่สุดเลย!! ทำไมไม่ห่วงตัวเองบ้าง ถ้าพี่ตายไปหนูจะอยู่ไง ฮือ!!”
“แค่เธอไม่เป็นอะไรพี่ก็พอใจแล้ว...........”เอลซ่าโอบกอดน้องสาว ถึงร่างกายจะอ่อนเพลีย และปวดไปทั่ว แต่สาวผม บลอนด์ก็ยังยิ้มออกมาได้
ตั้งแต่นั้นมา...........อันนาก็เอาใจใส่พี่สาวของเธอมากขึ้น และด้วยนิสัยของสาวน้อยผมสีน้ำแดง ที่เป็นคนตรงๆ บ่อยครั้งที่อันนารู้สึกได้ว่าหัวใจของเธอทำงานผิดปกติเวลาอยู่ใกล้กับพี่เอลซ่า พี่สาวสุดที่รักของเธอเอง
แต่ไม่นานนักสาวผมสีน้ำตาลแดงก็สามารถหาคำตอบให้แก่ตนเองได้ แต่คำตอบนั้น กลับต้องเก็บและปิดตายไว้ในส่วนที่ลึกที่สุดของจิตใจ
รอ.....................รอจนกว่าทุกอย่างจะพร้อม
เธอจะทำให้ทุกอย่างชัดเจนเอง...............................
.
บ้าจริง..........มัวแต่คิดเรื่องที่คุยกับออโรล่าทั้งวัน จนเผลอกลับเย็นจนได้.............
อันนาคิดกับตัวเองอย่างหัวเสีย ขณะที่ไขกุญแจสำรองเพื่อเข้าบ้าน
ป่านนี้พี่เอลซ่าจะหายดีรึยังนะ? ตื่นเต้นชะมัด..............ถ้าพี่เอลซ่าเกลียดเราจะทำยังไงเนี่ย?
เด็กสาวยืนลังเล มือกำค้างอยู่บริเวณประตูห้อง หัวใจดวงน้อยเต้นรัวจนถี่ยิบ ใบหน้าใสเริ่มมีเหงื่อไหลซึม
อันนาสูดหายใจลึกๆ ขณะที่มือกำลังจะจรดที่ประตู ทันใดนั้น!ประตูก็ถูกเปิดออกจากในห้องเสียก่อน
“อ๊ะ!!”อีกฝ่ายก็ดูจะตกใจไม่น้อย จึงจะรีบปิดประตูเข้าไปเหมือนเดิม แต่อันนาใช้โอกาสนั้นให้เป็นประโยชน์โดยการแทรกตัวเข้าไป โดยที่เจ้าของห้องยังไม่ทันส่งเสียง หรือได้พูดห้ามอะไร
“เอลซ่า...............”เมื่ออันนาห้องมาอยู่ภายในห้อง บรรยากาศก็เต็มไปด้วยความกดดัน เอลซ่าเองก็ถอยหลังกลับไปใกล้บริเวณเตียงของตนเอง เว้นระยะห่างไว้พอสมควร
“ขอโทษที่กลับบ้านช้านะ..........พี่หายดีรึยัง?”
อันนาเป็นฝ่ายเริ่มบทสนทนาก่อน เพื่อไม่ให้บรรยากาศดูน่าอึดอัดไปมากกว่านี้
“ก็..........ดีขึ้นมากแล้ว ขอบคุณนะ...........”เอลซ่ายิ้มตอบกลับบางๆ กับท่าทีเป็นห่วงเกินเหตุของน้องสาวเธอ แต่สาวผม บลอนด์ก็สังเกตเห็นใบหน้าของน้องสาว ที่ดูเหมือนมีอะไรอยู่ในใจ ดูอึดอัดและกระอักกระอ่วน
“อันนา.........มีอะไรไม่สบายใจรึเปล่า?”
“คือ.............คือ....................”เด็กสาวผมสีน้ำตาลแดงเริ่มพูดติดอ่าง เอาแล้วไง ซ้อมพูดมาทั้งวัน แต่ในสถานการณ์จริงดันพูดไม่ออกซะอย่างนั้น!!
“ค่อยๆพูดก็ได้อันนา”เอลซ่าพยายามปลอบให้น้องสาวใจเย็นลง อะไรที่ทำให้น้องสาวของเธอที่ปกติเป็นคนมั่นใจในตัวเอง ถึงกับพูดติดอ่างได้เชียว
“เอลซ่า..............ฉัน...............ฉันมีเรื่องจะสารภาพ..............”อันนาก้มหน้ามองพื้น ไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมาสบตากับอีกฝ่ายที่ตอนนี้ย้ายตัวเองไปนั่งอยู่ข้างเตียง
“พูดมาเถอะ พี่จะรับฟังอันนาเองนะ”อันนายิ้มอ่อนโยน............น้องสาวของเธอไปทำอะไรผิดมาล่ะเนี่ย?
“เอลซ่า........ฉัน............ฉัน..............ฉันรักพี่!!! รักแบบไม่ใช่พี่น้อง แล้วรักมานานแล้วด้วย!!”ถ้อยคำสารภาพพร้อมกับใบหน้าที่แดงเถือก แววตาสีฟ้าเข้มที่ดูจริงจัง กับทำให้เอลซ่านิ่งไปราวกับโดนคำสาปให้แข็งเป็นหิน
ภายในความคิดของสาวผมบลอนด์มีอยู่เพียงคำเดียวที่สะท้อนก้องไปมา
ฉันรักพี่...............................
ไม่นะ...............สิ่งที่เธอกลัวมากที่สุด มันกำลังเกิดขึ้นแล้ว......................
ความรู้สึกที่เธอเฝ้าปฎิเสธมันมาตลอด...................................
แล้วเธอจะทำอย่างไรต่อไปดี......................................
เมาท์มอย....... มีย้อนอดีตเกี่ยวกับอันนาเล็กน้อย ว่าทำไมถึงได้รักหลงเอลซ่าขนาดนั้น หุๆ สารภาพแล้วววว คุณพี่ช็อคค่ะ แล้วเราก็ตัดจบ (//วิ่ง) ตอนต่อไปก็ลุ้นกันหน่อย ว่าเอลซ่าจะตอบรับดีๆ หรือจะหนีความจริงอีก
ขอบคุณคนอ่าน และคอมเมนท์ทุกคอมเมนท์ค่ะ
ความคิดเห็น