ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic Frozen [elsanna] พี่แล้วทำไม ถ้าใจจะรัก Ft. Malora

    ลำดับตอนที่ #11 : ตอนที่10 รักตลอดไป.....

    • อัปเดตล่าสุด 1 เม.ย. 57



    “แค่กๆ “เสียงไอค่อกแค่กดังมาจากสาวผมบลอนด์ ซึ่งไข้หวัดยังไม่ค่อยหายดี แถมพักนี้กลับทำตัวแปลกๆจนทำให้อันนากังวลมากขึ้นไปอีก

    “พี่เอลซ่า......มาให้วัดไข้หน่อย”อันนาถือปรอทวัดไข้มา และกำลังจะเอามือทาบบริเวณหน้าผากของพี่สาว เพื่อวัดอุณหภูมิ แต่เอลซ่ากลับถอยตัวหลบ

    “พ....พี่ว่า พี่ทำเองดีกว่านะ...........”

    อันนาขมวดคิ้ว พี่เอลซ่าดูแปลกไปตั้งแต่ที่ป่วยนะ หรือว่าจะกลัวเธอติดไข้กัน? อยากจะบอกว่าขนาดเดินตากฝนแล้วเข้าไปนั่งเรียนต่อในห้องให้แอร์เป่าเสื้อให้แห้ง เธอยังแข็งแรงสบายดีเลย

    ให้จูบพี่เอลซ่าโชว์ก็ได้นะเอ้า!!!

    “มีใครเค้าให้คนป่วยวัดไข้เองบ้างละ อยู่นิ่งๆนะพี่”ว่าแล้วอันนาก็เอามือประคองท้ายทอยของพี่สาวเอาไว้ พร้อมกับเอาหน้าผากของตัวเองไปแนบ ตอนแรกก็ว่าจะวัดไข้ด้วยวิธีปกติอยู่หรอก แต่ก็กลัวพี่สาวจะพยศขึ้นมา จึงต้องใช้วิธีแบบนี้แทน

    ตึกๆๆๆๆๆ

    เสียงหัวใจที่ได้ยินชัดเจน ประกอบกับใบหน้าที่แดงขึ้นทันทีของเอลซ่า ทำให้อันนาแปลกใจเล็กน้อย

    ปกติเอลซ่าจะไม่ได้แสดงออกชัดเจนขนาดนี้นี่นา..................

    “ไม่เอานะอันนา............ปล่อยก่อน.................”เมื่อรู้ตัวว่าสู้แรงของน้องสาวไม่ได้ เอลซ่าก็เลือกที่จะใช้วิธีพูดอ้อนแทน หารู้ไม่ยิ่งทำให้อันนาไม่อยากจะปล่อยสาวผมบลอนด์ออกจากอ้อมกอดเลยจริงๆ

    สาบานได้ว่าพี่ไม่ได้ตั้งใจจะยั่วฉัน?................... อันนาคิดในใจอย่างปลงๆ

    “พี่นั่นแหละที่ทำตัวแปลกๆ ไม่ต้องกังวลหรอกน่า ฉันไม่ติดหวัดจากพี่ง่ายๆหรอก”อันนาพูดอย่างสบายๆ  แต่ก็ยังไม่ยอมปล่อยมือ นัยน์ตากลมโตยังคงจ้องตาของเอลซ่าอยู่

    “พี่จะหลบตาฉันทำไมเนี่ย?”

    อันนาหลุดถามออกมา เพราะท่าทางของพี่สาวเธอที่ดูเก้อเขินมากกว่าปกติ จนทำให้เธอนึกสงสัย.............

    รึว่าพี่เอลซ่าจะรู้?.........................

    ไม่มีทาง!!พี่เอลซ่าซื่อจะตาย...............

    เธอคิดมาเกินไปแล้วอันนา.........................

    “เปล่า...........พี่......พี่แค่อึดอัดไม่ค่อยสบายตัวนิดหน่อย”

    ถึงคำตอบที่ได้จากปากของพี่สาวจะไม่ตรงกับคำถามที่เธอถามเลยก็ตามที แต่อันนาก็เลือกที่จะปล่อยมันไป เพราะหากเอลซ่าสบายใจที่จะตอบแบบนั้น เธอเองก็ไม่อยากจะคาดคั้นอะไรกับเอลซ่ามาก

    “อืม.......งั้นพี่ก็พักผ่อนนะ เดี๋ยวอีกประมาณ2ชม.ฉันจะกลับมาปลุกให้กินข้าวกินยานะ”อันนาเลือกที่จะเดินออกจากห้องไป ปล่อยให้เอลซ่าจมกับความคิดของตนเอง

    อันนารักเธอ.............................

    มันไม่ใช่ความฝัน?..........................

    ภายในใจของสาวผมบลอนด์ตีกันจนมั่ว เอลซ่าคิดว่าทุกอย่างที่ได้ยินในคืนนั้นเป็นเพียงความฝัน ที่เธอละเมอไปเอง แต่ส่วนลึกๆข้างใจหัวใจก็กลับอยากให้มันเป็นเรื่องจริง

    ประกอบกับอาการไข้หวัดที่ยังตกค้างอยู่ ทำให้ในตอนนี้เอลซ่ารู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเองเอาเสียเลย

    ยิ่งคิดก็ยิ่งปวดหัว...............

    ไม่ได้สิเอลซ่า!!! เธอจะมาทำให้อันนาต้องมาเป็นห่วงแบบนี้ไม่ได้นะ ต้องแยกแยะให้ถูกต้องสิ!!

    เมื่อคิดได้ว่าการกระทำของตัวเองในตอนนี้ นอกจากจะส่งผลเสียต่อร่างกายของเธอที่ทำให้ปวดหัวและอ่อนล้าแล้ว ยังทำให้อันนาต้องมาดูแล และกังวลเรื่องของเธออีก

    เอลซ่าจึงตัดสินใจปล่อยเรื่องนี้ไว้ก่อน และหลับตาลง ด้วยฤทธิ์ของยาไม่นานนักสาวผมบลอนด์ก็เข้าสู่ห้วงนิทรา...........









    ลูกต้องดูแลและปกป้องอันนานะเอลซ่า!!






    เสียของผู้เป็นบิดาดังขึ้นในความฝัน........







    “ค่ะ.....คุณพ่อ............หนูจะ....ดูแล............อันนา........”เสียงละเมอพึมพำของพี่สาว ทำให้อันนาที่เข้ามาดูอาการหวัดของเอลซ่า ยกยิ้มอย่างอ่อนใจ

    “สบายใจเถอะนะพี่เอลซ่า เพราะฉันต่างหาก ที่จะเป็นคนปกป้องพี่เอง”

    อันนาคว้ามือเรียวของพี่สาวขึ้นมากุมไว้ แนบใบหน้าเข้ากับมือของเอลซ่า ซึมซับความเย็นที่แผ่ออกมาจากร่างกายของคนป่วย เอลซ่าเป็นคนที่อุณหภูมิต่ำกว่าคนทั่วไปอยู่แล้ว อันนาจึงรู้สึกสบายใจเหมือนได้อยู่ใกล้ๆกับเอลซ่า

    เธอเป็นคนอารมณ์ร้อน อันนารู้ตัวเองดี



    แต่เมื่ออยู่กับเอลซ่า ที่เปรียบเสมือนกับความเย็น ที่ตรงข้ามกับเธอ ทำให้อันนารู้สึกปลอดภัยและหวงแหนพี่สาวคนสำคัญ


    จนไม่รู้ว่าเมื่อไหร่...............ที่ความหวงแหนนั้น กลายเป้นความรักและหลงใหล จนอยากจะครอบครองไว้แต่เพียงผู้เดียว


    รู้ว่าผิด รู้ว่าแปลกประหลาด แต่อันนาก็จะไม่หนีความรู้สึกของตนเอง


    ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เธอจะขอสู้ และจะขอเคียงข้างพี่สาวที่ตนเองรักตลอดไป................









    (จบ)









    ขอบคุณทุกคนที่ติดตามฟิคเรื่องนี้มาจนถึงตอนนี้ค่ะ ดีใจจริงๆที่สามารถแต่งจบได้

    เพราะเราฝึกงาน เลยไม่มีเวลาแต่งต่อแล้วค่ะ ขอบคุณทุกๆคนที่ติดตาม และคอมเมนท์มากๆค่ะ

    ดีใจจริงๆ































    สุขสันต์วัน April fool Day ค่ะ 555555

    (//วิ่งหนีหม้อถังกะละมังไห) มีใครเชื่อจริงๆมั้ยเนี่ย ฮ่าๆ

    เราล้อเล่นนะเอ้อ ตอนต่อไปจะมาลงตามกำหนดเดิมค่ะ แหม ความดราม่ายังไม่มาเลย จะให้เรารีบจบได้อย่างไร

    ขอแค่คนอ่านไม่หนีหายจากเราไป เราก็มีกำลังใจจะแต่งต่อแล้วค่ะ อิๆ

    ปล.เรา
    ไม่เคยโกรธทุกความเห็นที่ทวงเลยนะค่ะ เราชอบค่ะ 555 ดูกระตุ้นดี อิๆ ทวงต่อไปค่ะ เห้นแล้วจากที่อืดๆจะรีบลุกขึ้นมาแต่งทันทีค่ะ ><

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×