คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : ตอนที่ 3 (จบตอน)
ม่อนรู้สึหวามวาบไปทั้ใ วามอบอุ่นนุ่มนวลที่นายส่มาให้ ทำให้เธอผ่อนลายลวามเร็เรียอร่าายสอาที่พยายามเบียิอนนี้เ้าัวอ้าว้าามสัาาปล่อยให้นายให่เินทาเ้าสู่ถ้ำรัอย่าถนัถนี่ เาหยััวหยุนิ่เป็นบารั้ว่าวามให่โะหลุลอเ้าไปมภายในไ้ทั้ัว็เล่นเอาเ้าัวแทบเหนื่อย ่อทาที่ับแบอสาววัยบเผาะอรัเาเหมือนะระเบิวามสุออมาเสียให้ไ้ เสียทุ้มราระเส่าบ่บอถึวามพอใออมาเป็นระยะ สาวน้อยใ้ร่าไ้แ่นอนนิ่พยายามปรับัวให้เ้าับเรือนายอเาให้ไ้
ธรรมาิสร้าหนุ่มสาวให้มาู่ันเพียเายับัวออห่าร่าเธอ็แอ่นามเหมือนลัวนายให่ะหลุหายไปพอเาระแทลับเธอถึับผวาราปาห่อสิ้นวามระาอายนายินยิ้มยระหยิ่มในใพอใในัวอเ็ม่อนมามาย
“อา... ม่อน๋านายมีวามสุที่สุเลย” เายัหยอำหวานให้สาวน้อยไ้ยินเป็นระยะ ๆ
สอมือที่ทิ้วาอยู่้าลำัวอม่อนถูเ้าอยึ้นโอบรัร่าแร่เอาไว้แน่น เธอลูบฝ่ามือน้อย ๆ สัมผัสไปทั้แผ่นหลัว้าบารา็ใบหน้ามที่ป้วนเปี้ยน อยู่บนยอสีหวานหยอเย้าอย่าสนุปา สอร่าประสานเสียแห่วามสุัระม
นายให่พลิร่าบาให้ึ้น้าบน ม่อนลืมามอหน้านายอย่าเอียอาย เาันัวเอลุึ้นนั่สอมือโอบรัรอบเอวอม่อนเอาไว้ลูบไล้สะโพมนอย่าทะนุถนอม
“ลอยับูสิ” เาบอเธอเสียระเส่าสอมือประอเอวบาให้ยับามัหวะมือ สาวน้อยทำามนายสั่ยับร่าบเบียร่าแร่เนิบนาบ ม่อนไม่ล้าสบาับนายิน เธอ้มหน้าบลรไหล่อรัรอบอเอาไว้ทันที
ส่วนประสาน้าล่ายัแนบิเธออึอันหายใแทบไม่ออ ยิ่พอนายสั่ให้ยับวามเ็บปนเสียเสียววูบแล่นไปทั่ว่อท้อ ยิ่เาเ้สวนท่อนเนื้อร้าย ๆ ึ้นมาเธอ้อสะอึผวาหายใเฮือ ๆ แ่แทนที่ะยับัวหนีเ็สาวลับระแทลมาอย่าลืมัว
วามสุหรรษาแบบใหม่เพิ่เยเอเธอลืมอายโยยับระแทนายินอย่าสุัวเพิ่มัหวะรุนแรถี่ยับ่อนะเร็ระุร่า่อทารัอมิบนายให่แนบแน่นสาวน้อยถึสวรร์นภาลัยไป่อนนายินเสียอย่านั้น
“ม่อน๋าเ่ั” นายยัมสาวน้อยไม่เลิเาลูบผมและแผ่นหลัอเธออย่าเบามือม่อนหายใหอบเหนื่อยอยู่รอออนายิน
“ให้นายินมีวามสุบ้านะ” เาระิบ้าแ้มนวลหอมแ้มเธอไปหลายฟอ รั้ร่าบาไว้ในอ้อมอเลื่อนัวนิอบเีย ่อนะถอนัวับสาวน้อยให้หันหลัให้
เธอมอหน้านายที่อนนี้หน้าาแ่ำไม่แพ้เธอแ่็ยอมทำามนายอย่าว่า่ายเาประอเธอให้เ้าที่ ่อนะัารส่ัวเอเ้าไปในัวอสาวน้อยอีรั้ ้วยท่าทานี้ทำให้สอร่าสัมผัสันไ้ลึึ้น ม่อนัริมฝีปาัวเอเอาไว้แน่น สอมือับรั้ผ้าห่มที่อยู่ใล้ ๆ เอาไว้แน่นนเ็บมือ
“โอ้ย...นาย๋า...อื้อ...ม่อนอ๊ะอ๊ะอ๊ะ...” เสียม่อนราไม่เป็นภาษาแ่นายให่ไ้ัหวะเ้า็เร่รัวยับระั้นนร่าบาหัวสั่นหัวลอน
“พั่บพั่บพั่บ” เสียเนื้อระทบันัสนั่นไปทั้ห้อม่อนร้อออเสียอย่าลืมัวเธอเร็ัวาแ็หยััวรับสัมผัสที่นายินระแทเ้าอออย่ารุนแร่อเนื่อไม่ยั้
“อ๊าย...นายาม่อน...อะ...ไม่ไหวแล้วนาย...อ้า...” เธอัวสั่นาที่เร็พลอยสั่นไป้วย่อทารัที่ับแบอรัผู้เป็นนายนนัวโแอ่นระแทเ้าสุลำส่ัวเาเอึ้นสวรร์ามเ็ม่อนไปิ ๆ
“อืม...โอว...” เาราบ่บอวามเสียวสุัวเ้เ้าแนบสนิทในัวม่อนแน่นปล่อยวามสุอันแน่นเป็นสายธารนสาวน้อยเสียววูบไปทั่วในท้อ นายินโถมัวทับร่าอม่อนลมาที่อนนี้เธอทิ้ัวลไปนอนราบบนที่นอนแบบหมแร
เายัใ้มูสูมลิ่นัวนาอยู่ลอเวลาสอมือหนาโอบรัม่อนเอาไว้แน่นไม่ยอมยับัวถอยห่า ม่อนนอนน้ำาไหลไป้วยวามเสียเสียวที่ไ้รับแบบสมบูร์สุในืนนี้
“ม่อนน่ารัอย่านี้นายเอาไ้ทั้ืนเลย” เาระิบำวนสยิว้าใบหู
“นาย...” ม่อนไ้ยินถึลับอออาารใเรียื่อนายออมาเสียั
“รับผม ะ่อเลยไหม” ำถามที่วนให้หน้าแ เาทำัวเอยุยิอยู่ในายสาววามหอมหวานสใหม่อวัยแรแย้มอเ็ม่อนเาบ่วหลใหลเธอเ้าเสียแล้ว เาถอนแ่นายอออย่า้า ๆ พลิร่านุ่มนิ่มให้นอนหายุใบหน้าลหาวามเย้ายวนในร่าอม่อนไม่รู้ัเบื่อ
“นาย... อา” ม่อนไ้แ่เรียนาย ๆ และส่เสียราแผ่วแว่วไปทั้ืน
ความคิดเห็น