คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : บทที่ 1 (จบตอน)
แสเทียนที่ถูุในะเียแ้วใสๆ เรียรายเอาไว้ ส่อแสสว่าไปทั้ห้อ ม่านในห้อถูเปินเห็นวาวที่พราวอยู่เ็มท้อฟ้า
“ุเรทถ้าบอว่าผมรัุ ุะเื่อไหม” เาพูออมาื้อๆ เธอใทำาลมโ หัวใเ้นแรว่ารั้ไหนๆ
“เอ่อ ุเบน เรทว่ามัน... เอ่อ... ะเร็วไปไหมะ” เธอใ้สอมือผลัันหน้าออเาให้ยับลไปาัวเธอ ้อมอใบหน้าอเบน้วยวามเินอายายออมาอย่าัเน แ่สายาปปิวามพึพอใที่เธอมี่อเาไม่ไ้ เบนเหมือนผู้ำัยนะ เาโปรยเสน่ห์แล้ว ไม่มีพลาแม้แ่รั้เียว
“ผมอยาอยู่เมือไทย และถ้าอยู่ที่นี่ริๆ ถ้าผมมีุเรทอยู่้าาย ผมเป็นผู้ายที่โีที่สุในโลแน่ๆ” เาอ้อน้วยำพูหวานๆ ใบหน้าอเา่าน่าหลใหลนั เวยั้อมอเา้วยวามะลึ
วามหล่อมายับรอยยิ้มที่่าผู้หิไ้ลอยอยู่รหน้า เธอไ้แ่ลืมา้าลั้นลมหายใ อนนี้ใบหน้าหล่อเ้มนั้นิแนบเ้ามาใล้ ่อนะเลื่อนริมฝีปาอเาปิริมฝีปาอเธอที่เผยอออ้วยวามใ
วามหวาน่ำุ่มไปทั้ใอายหนุ่ม เารู้สึพึใับร่าบานุ่มนิ่มรหน้าที่ไม่ไ้มีปิิริยา่อ้าน แถมยัูบแลลิ้นามแรึูอเา
าุมพิที่หวานละมุน ยับเป็นยั่วเย้า ัหวะปลายลิ้นทีูุ่นเริ่มหนัหน่ว เธอเพิ่เยูบับผู้ายเป็นรั้แรแทบหายใไม่เป็น ัวสั่นสะท้านอยู่ใ้ร่าหนาๆ อเา ึ่เารับรู้ไ้ถึร่าายที่สั่นเทาอเธอ แ่็ไม่ไ้ิหัห้ามใ มันลับระุ้นวามระหายรัในัวเธอให้เพิ่มมาึ้น
‘อายุเธอ็ไม่ใ่น้อย น่าะมีประสบาร์ทานี้มาบ้า’ เาิเห็นเหมือนเ้า้าัวเอ ลืมำเล่าอมาราว่า ผู้หิไทยีๆ เามัะรันวลสวนัว
เาผละออาริมฝีปาสาวสวย ใบหน้ายัระเลื้อยามลำอสีนวล สอมืออบุมยำหยอเย้าเบาๆ ับหน้าอหน้าใที่ให่พอีมือำลัสวยอเธอภายใ้เสื้อผ้าราาแพ
“ุเบน... อื้อ... อย่า... ่ะ” เธอร้อห้ามเสียแผ่ว อนนี้ยัหายใไม่ทั่วท้อ รู้สึนลุเรียวไปทั้ัวไปับสัมผัสรัวนอายหนุ่มทีุ่ไ้หาวามหอมหวานไปทั้ัว
ุที่เปิไหล่ และบราเียแบบไร้สาย ู่าเป็นุที่เป็นใให้เานั เบนึรั้ให้มันหลุลไปออยู่ที่เอว สอมือประสานสอปละอบราเียที่อยู่ที่้านหลั เธอยัวึ้นามริมฝีปาร้อนที่ระเลื้อยบนเนินเ่น เปิโอาสให้เาเยมเหมือนเ็มใ
ริมฝีปาร้อนระไลุ่ไ้นมารอบรอบนยอสีสวยาม สอฝ่ามือเล้าลึานปทุมู่ามเบียิเ้าหาัน ส่ใบหน้าหล่อเหลาอเาลลุเล้า เธอไ้แ่เผยอปาร้อรวราเรียื่อเาแผ่วๆ สอมือสอยุ้มเส้นผมอเาอย่าลืมัว
เายยิ้มพอใับารสนออบอหิสาว รวบรูอาภร์อเธอออไปให้พ้นาย ผิวายสีน้ำผึ้ัับที่นอนสีาว ่าสวยยวนใอเบนยิ่นั ายหนุ่มระร้ายปลายลิ้นและใบหน้ามายไปทั่วร่าายสีนวล
รวิาน์ทำไ้แ่เพียส่เสียร้อราระมับรสรัอปลายลิ้นและนิ้วเรียวที่เาประเนลมาบนเนื้อัวเธอ สัมผัสที่อ่อนโยนบาราว็หยอเย้าหนัหน่ววนให้หลใหล เธอเลิ้มไปส่ายบิเร่าๆ หลับาพริ้ม วามเย็นอแอร์อนิันที่ระทบผิวไม่ไ้ทำให้วามร้อนรุ่มในายสาวลลไปไ้เลย ผลานที่ามอเบน ทำให้หิสาวส่สัาวามพร้อมออมาพรั่พรู
“เรท ุ่าสวย หอมหวานไปทั้ัวเลย” เาเอ่ยม เลื่อนใบหน้ามาลอเลียที่้าหู เสียลมหายใเา็แรไม่แพ้ัน
หิสาวสะุ้วาบ ไม่ทันไ้รู้ัวว่าเาเปลื้อเสื้อผ้าเปลือยายั้แ่อนไหน เบนเบียบวามแ็แร่บนหน้าาอเธอแบบใ เวเบียิายาวๆ อเธอเอาไว้แน่น อนนี้่อยๆ ปรือาึ้นมอเา เผยอปาึ้นเหมือนะร้อห้าม เมื่อเาพยายามแทรัวลมาในัวอเธอ และพยายาม้าอ้าาสวยๆ ให้ออว้า
“ุเบน ไม่นะะ ันลัว... อย่า...” เธอร้อห้ามเสียแผ่ว สายาบ่บอวามหวาลัวออมา เมื่อรู้แน่ว่าัวเาแทรส่วามับแน่นบนลีบุหลาบามที่ปิแน่นสนิท ไม่เยมีใรเยย่าเยือน
“เรท เรามาันั้ไลแล้วนะ ผมอยามีวามสุับุ” เาบอเธอทำหน้าาหวานึ้ บรรปิลีบปาอวบอุ่นที่ะเอ่ยพูอะไรออมาอีมามาย ุมพิที่ล่อลวเธอให้หลใหลไ้อีรั้
“อึ... อื้อ...” เธออุทานในลำอ้วยวามใ วามปวร้าวอนเาแทรวามให่โลมานร่าบาแทบแ เธอพยายามยับสะโพหนีารรุรานสุแรเิ
เบน็รู้สึใไม่น้อย ที่เธอยัไม่เยผ่านในเรื่อราวแบบนี้มา่อน เาสอมือรั้สะโพอเธอเอาไว้ หยััวเอเอาไว้นิ่ให้หิสาวุ้นินับแนายอเา
“โอ๊ย... ันเ็บนะะ ุเบน... อ๊า...” เธอน้ำาริน สิลับืนมาในอนนี้ ลืมามอเา้วยวามระาอาย ส่สายาอ้อนวอนอวามเห็นใาเา เา้อสบายิ้มปลอบประโลม บรรแนบิใบหน้าริมฝีปาปิลีบปาสีเย้ายวนเพื่อปลอบใเธออีรั้ และเร่เร้าปลุอารม์ร้อนรัอเธอใหุ้รุ่น
เาระหยิ่มในใ มันอิ่มเอมที่ไ้รอบรอเธอทั้ัวแบบนี้ แล้วยิ่เห็นเธอเป็นแม่วาน้อยที่นอนสั่นระริอยู่ใ้ร่ายิ่พอใให่
“ผมะรับผิอบ เรทแ่านับผมนะ” เาบอเธอเสียหวานนุ่มหู เธอไ้แ่นอนน้ำาไหลริน วามรู้สึผิอัแน่นเ้ามาทั้ใ ผิหวัในัวเอที่ยอมให้เาระทำับร่าายอเธอไ้นานี้
‘ทำไมเผลอปล่อยัวเอนานี้ เธอหลเสน่ห์เาแล้วใ่ไหม ยายเว’ เธอพ้อัวเออยู่ในใ
เาพรมูบไปทั้ใบหน้า ูบับน้ำาให้เธออย่าอ่อนโยน
“ว่าไรับ ุะแ่านับผมไหม” เาย้ำน้ำำ มอ้อสบา เธอสะอื้นฮัๆ ัวโยน พยัหน้าให้เาน้อยๆ ยอมำนน
‘ะไม่ยอมไ้ยัไ นบ้า... มาอแ่านทั้ที่ยัแทรัวอยู่บนัวันนี่ล่ะนะ’ เธอมอ้อนเาทั้ใบหน้า ่อนอเาอยู่ในใ
เายยิ้มยินีมามาย อะไรในีวิมัน่ายเสมอสำหรับผู้ายที่ื่อ “เบน”
สอายประสานเป็นหนึ่เียว เธอแทบหลอมร่าัวอ่อนเป็นี้ผึ้ลนไฟ หลุมพราแห่รัที่เาุเอาไว้หลุมให่โลไปอย่าเ็มัว
อนนี้หัวสมอไม่ไ้ิอะไร ปล่อยให้เาึและโยนัวเธอึ้นสวรร์อย่าสุล้น ายหนุ่ม็ไม่่าัน เาเปรมปรีิ์สุมสมับร่าสวยามอเธอ และที่สุยิ่ว่าเธอยินยอมอย่าเ็มใ เาะเป็นนแรและเา็ะเป็นนสุท้ายอเธอ
ความคิดเห็น