ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    The Soul of Money

    ลำดับตอนที่ #1 : "เงินกู้ Battle Money”

    • อัปเดตล่าสุด 24 มิ.ย. 55


    เมือง “เทเรเซีย” ปี 20xx เวลา 8:50 น.
     กริ๊ง...กริ๊ง...กริ๊ง แป๊ก!
    “หนวกหูว้อย! คนจะหลับจะนอน มาดังอะไรหลายรอบว้า หลับต่ออีกรอบดีกว่า อืม….”
    “เฮ้ย! วันนี้วันนัดนี่หว่าซวยแล้วนัดไว้ตอน 9 โมงด้วย”
    อ่าสวัสดีครับผมชื่อว่า “เลก้า ทีเนอร์” อายุ 17 เป็นนักเรียน ม.ปลาย คนนึงที่ตอนนี้มีปัญหาเรื่องเงินมากๆ
    แถมดูท่าผมจะไปนัดสายซะแล้วสิผมคงต้องรีบไปแล้ว

    เวลา 9:30 น. ณ ร้านกาแฟ “จีเซอร์น่า” ย่านใจกลางเมือง
     แก๊งๆ เสียงกระดิ่งหน้าร้านดังขึ้นพร้อมกับผมเปิดประตูเข้ามา
    “อ้าว! มาแต่เช้าเชียวอรุณสวัสดิ์นะจ๊ะ เลก้าคุง” 
    “อรุณสวัสดิ์เช่นกันครับพี่ลิลลี่ พอดีว่าวันนี้ผมมีนัดน่ะครับเลยต้องรีบมา… ว่าแต่เห็นผู้ชายใส่ชุดเหมือนนักธุรกิจไหมครับ พอดีผมนัดเขาไว้น่ะครับ”
    เธอคนนี้ชื่อว่า “ลิลลี่ จีอาร์ค” เป็นพี่สาวผมสีขาวหน้าตาดี อายุ 20 ผมรู้จักเขาตั้งแต่ผมเด็กๆนู่นเลย
    เธอเป็นลูกสาวเจ้าของร้านนี้ แถมยังใจดีสุดๆไปเลย
    “อ๊า! วันนี้พี่ลิลลี่ยังสวยเหมือนเดิมเลย นี่สินะเสน่ห์ของสาวแก่กว่า”
    ผมคิดแบบนั้นอยู่ในใจ
     “อ๋อ! ถ้าผู้ชายคนนั้นล่ะก็เขานั่งอยู่โต๊ะข้างในสุดน่ะจ๊ะดูท่าทางหงุดหงิดน่าดูด้วย”
    เธอพูดพร้อมกับชี้นิ้วไปที่ โต๊ะในสุด
    “หวา! ซวยแล้วงั้นผมไปหาเขาก่อนนะครับบายครับ”
    “บายจ๊ะ”
    ผมรีบเดินเข้าไปหาผู้ชายคนนั้นทันที
    “สวัสดีครับ คุณเป็นคนของ บริษัทเงินทุน” “Battle Money” หรือเปล่าครับ”
    ผมถามผู้ชายรูปร่างสูงหน้าตาดีผมสีฟ้าท่าทางเหมือนจะเป็นพวกมาดขรึม ดูๆไปแล้วคล้ายพวกนายแบบ
    “อ่าใช่ครับคุณคงจะเป็นคุณ เลก้า ทีเนอร์ ใช่ไหมครับ”
    “อ๋อใช่ครับ ผมเอง เลก้า ทีเนอร์”
    ผมตอบกลับไป
    “ใช้ไม่ได้เลยนะครับนี่!!!!”
    อยู่ๆเขาก็ตะคอกกลับมาทำเอาผม เหวอ ไปแป๊ปนึงเลยทีเดียว
    “ผมนัดคุณไว้ 9 โมงคุณมาสายไปครึ่งชั่วโมง แล้วอย่างนี้จะรู้ได้ไงครับว่าคุณจะลงแข่งได้ตรงเวลา”
    “แข่ง? แข่งอะไรกันครับ”
    “เอาเป็นว่าถ้าคุณต้องการกู้เงินก็ตามผมมาที่รถเถอะครับผมจะพาไปที่บริษัท แล้วคุณจะทราบรายละเอียดเอง”
    “อ่าครับ โอเคครับ”
    ผมตามเขาขึ้นไปบนรถสีดำที่จอดอยู่หน้าร้าน

    เวลา 10:20 น. บนรถของบริษัท “Battle Money”
     ผมอยู่บนรถคันนี้มาจะ 40 นาทีแล้วแต่ไม่มีใครยอมพูดอะไรเลย ผมเลยต้องนั่งเงียบไปจนถึงที่บริษัท
    ผมลงจากรถมาแล้วมองไปด้านหน้าเห็นตึกใหญ่สีดำชนิดที่มองจากตรงไหนของเมืองก็เห็นขนาดประมาณ 400 ชั้นได้ นี่เป็นตึกของบริษัท “Battle Money” สินะสมแล้วที่บริษัทนี้กุมอำนาจธุรกิจ 45 % ของทั่วโลก
     “เอาล่ะมาทางนี้ ครับคุณทีเนอร์”
     ผมตามผู้ชายคนนั้นเข้าไปในบริษัท
     “สวัสดีค่ะคุณริวซากิ”
     ประชาสัมพันธ์สาวที่ล๊อบบี้ทักทายคนที่พาผมเข้ามา
     “สวัสดีครับคุณเกรเจอร์”
     เขาตอบกลับไป
     “งั้นผมขอแนะนำตัวหน่อยนะครับ ผมชื่อ “ริวซากิ จิน” เป็นพนักงานระดับ 2 ทำหน้าที่รองหัวหน้าผู้ควบคุม Battle Field ของการแข่ง ผมต้องการให้คุณเข้าร่วมการแข่งเพื่อกู้เงินของบริษัทเราด้วยครับ อธิบายไปจะนาน ดังนั้น เราจะพาคุณไปดูการแข่งก่อนนะครับ”
     เขาพาผมเข้าไปในห้องโถงขนาดใหญ่ภายในห้องนี้มีจอภาพและคนอยู่เป็นจำนวนมาก จอแต่ละจอฉายภาพแตกต่างกันไปแต่ส่วนมากมักเป็นภาพการต่อสู้บางอย่าง ส่วนคนในห้องนี้เหมือนกำลังรอคอยเวลาอยู่
     “ดูที่จอภาพนี้ครับ”
     เขาชี้ให้ดูจอภาพที่ใหญ่ที่สุดในห้องซึ่งมีคนมุงดูส่งเสียงเชียร์อยู่เป็นจำนวนมากในจอเป็นภาพคน 2 คนกำลังสู้กันอยู่ในเมืองๆนึงด้วย... “เฮ้ย! เวทมนต์เรอะ” ผมร้องด้วยความตกใจ
     “ไม่ใช่เวทมนต์หรอกครับมันเป็นแค่ ข้อมูล Electronic น่ะครับ”
     “ข้อมูล? เหมือนพวกเกมส์งั้นสินะ”
     “ถูกต้องครับ แต่นี่เราจะส่งจิตใต้สำนึกคุณเข้าไปในนั้นจริงๆ แต่พูดอย่างงั้นไปนี่ก็ไม่ใช่เกมส์สักทีเดียวหรอกครับ”
     “เอ๋! หมายความว่าไงกัน?”
     “เอาน่าลองดูต่อเถอะครับ”
     เขาพูดแล้วมองไปทางจอภาพขนาดยักษ์
     “จงออกมา “Burning Saber” ” 
     คนนึงในจอภาพพูดขึ้นมาทันใดนั้นก็ปรากฏ ดาบขนาดยักษ์ ที่มีไฟลุกท่วมออกมาอยู่หน้ามือของเขา
     พร้อมกับมีตัวเลข โผล่ขึ้นมาว่า 200 Cost / 20 S.
     “จงหายไปซะเจ้าสวะ”
     ทันทีที่พูดจบเขาก็ ฟันดาบขนาดยักษ์นั้นใส่อีกฝ่ายที่กางโล่ดินเอาไว้ แต่กลับมีตัวหนังสือขึ้นมาว่า “Guard Break” “4900” อีกฝ่ายนอนแน่นิ่งไปในทันที
     “Match end”
    “The winner is Nova Herbic”
    มีเสียงประกาศดังขึ้นในห้องพร้อมกับเสียง เฮ! ดังสนั่นของคนที่มุงดูพร้อมกับที่จอภาพมีตัวหนังสือขึ้นว่า
    “Winner Nova Herbic Cost + 8000”
     “นี่แหละครับกฎการกู้ยืมของที่นี่คุณจะต้องลงแข่ง Match เหล่านี้ครับและคอสท์นั่นคือเงินครับ”
     “นิ...นิ...นี่มันบ้าอะไรฟะเนี่ย แล้วคอสนี่มันอะไรกัน เงินมันสกุล Tear นะเฟ้ย ไม่ใช่คอสท์พวกแกคิดจะหลอกกันเรอะ”
     ผมไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาพูดเลยตะคอกถามออกไปเสียงดัง
     “ใจเย็นๆสิครับผมกำลังจะอธิบายอยู่นี่ไง (ยิ้ม)”

    To be continued…..

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×