ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Nu'est] Cupid เล่ห์กามเทพ

    ลำดับตอนที่ #1 : Intro

    • อัปเดตล่าสุด 26 ก.ค. 57


    Intro

    ในค่ำคืนอันเงียบสงัดเป็นช่วงเวลาของการพักผ่อนที่ดีที่สุดหลายๆคนต่างพา กันหลับไหลไปในห้วงนิทราแต่..จะมีใครรู้ว่าในค่ำคืนเดียวกันนี้จะมีอีกหนึ่ง คนที่ต้องเจอเรื่องโหดร้ายเกินจะทานทนไหว

     

    " อ๊ะ อ๊าาา! "
    เสียงครางระงมจากร่างบางดังออกมาเป็นระยะเคล้าคลอกับเสียงเนื้อกระทบกัน อย่างต่อเนื่อง เสียงเตียงดังเอี๊ยดอ๊าดตามจังหวะรักของคนทั้งคู่ที่บรรเลงไปก่อนจะจบลงใน เวลาใกล้รุ่งสาง


     

    " ฮึก ฮือ " เสียงสะอื้นเล็ดลอดมาจากร่างบนเตียงที่นอนซบหน้าลงกับหมอนในสภาพเปลือยเปล่ามีเพียงเสื้อตัวโคร่งคลุมไว้บนร่างเท่านั้น

     

    " เลิกร้องไห้ได้แล้ว..นายไม่เบื่อบ้างรึไง " ร่างสูงในสภาพกึ่งเปลื่อยนั่งลงข้างๆร่างบางที่นอนร้องไห้สะอึกสะอื้น พลางมองผิวเนียนที่ในตอนนี้เต็มไปด้วยรอยช้ำที่เกิดจากฝีมือของเขา..ก่อนจะ ใช้นิ้วหัวแม่มือจรดบนแก้มขาวเช็ดน้ำใสๆที่กำลังไหลออกมาจากตาคู่สวยอย่าง แผ่วเบา

     

    " อย่ามาแตะตัวชั้ล " แขนเรียวรีบปัดมือที่สัมผัสแก้มนิ่มของตัวเองออกอย่างไวก่อนจะรีบลุกแล้วถอย หลังไปจนชิดขอบเตียง...แต่ทว่ากลับโดนมือหนากระชากแขนเรียวอย่างแรงจนร่าง บางต้องเซกลับมาที่เดิม

     

    " จะมาหวงตัวตอนนี้มันก็ไม่ทันแล้วหล่ะเพราะทุกส่วนของร่างกายนายชั้ลได้ลิ้ม ลองมาหมดแล้ว " ร่างสูงกัดฟันกรอดพร้อมกับออกแรงบีบแขนเรียวแน่นด้วยความโมโห...จนอีกคนต้อง นิ่วหน้าเพราะความเจ็บปวด

     

    " นายมันเลว ชั้ลเกลียดนาย " ร่างบางตวาดใส่อีกคนอย่างอาฆาตพร้อมกับพยายามออกแรงสะบัดแขนให้หลุดจากการ เกาะกุมของอีกคนแม้จะรู้ว่าเป็นไปได้ยากก็ตาม
     

                ร่างสูงออกแรงบีบแขน เล็กพลางโน้มหน้าไปใกล้ใบหน้าหวานพร้อมกับแสยะยิ้มอย่างเหนือกว่่าก่อนจะพูด ประโยคที่ทิ่มแทงใจอีกคนอย่างเลือดเย็น

     

    " ฮึ ถึงชั้ลจะเลวชั้ลก้ได้ชื่อว่าเป็นคนแรกของนาย...ชเว มินกิ " เมื่อสิ้นประโยคร่างบางก้ร่วงลงนอนฟุบบนเตียงนุ่มอีกครั้งตามแรงสะบัดของอีก คนก่อนที่ดวงตาคู่สวยที่เอ่อล้นด้วยหยาดน้ำใสอีกครั้ง

     

    " เมื่อไหร่นายจะปล่อยชั้ลไปสักที " เสียงสั่นเครือเอ่ยถามร่างสูงที่กำลังจะเดินออกไปอย่างแผ่วเบา...แต่อีกคน กลับได้ยินมันชัดเจนราวกระซิบอยู่ข้างหู

     

    " จนกว่าชั้ลจะตาย " ร่างสูงหันมาแสยะยิ้มพร้อมกับตอบทิ้งท้ายก่อนจะเปิดประตูแล้วเดินออกจากห้อง ไปโดยไม่หันกลับมามองเลยแม้แต่น้อย ทิ้งให้ร่างบางของใครอีกคนนอนร้องไห้จนหลับไป

     

    © themy butter
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×