คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #20 : ปฏิรูป-4
ห้อทำานอานหลาน
เหล่าทีปรึษาราารอานหลานไ้ประุมหารือแนวทาารปิรูปประเทศโยะเริ่ม้นารปิรูปโยให้สร้าเรือสำเภา้าายลับ่าประเทศเพื่อนำำไรมาปรับปรุและสร้าท่าเรือาร้า่อไป…
“ผมึว่าเราวรสร้าสำเภาแบบีนน่ะ?สามารถบรรุสิน้าไ้เยอะ้วยรับ?!” านหลาน
“ฝ่าบาท? หม่อมันึว่าเราวรสร้าป้อมปราารที่ปาแม่น้ำทาภาใ้้วยพะยะะ?!” โนบิ
“ารสร้าป้อมปราารที่ปาแม่น้ำภาใ้ะสามารถสร้าประโยน์ให้แ่ประเทศไ้มามายเลย ทั้ารป้อันประเทศา่าศึศัรูและารป้อันัวอเมือเรา้วย”
“แ่าระสร้าป้อมไ้นั่นะมี่าใ้่ายไม่น้อยเลยล่ะ? ทั้่าบุลและ่า่อสร้าและอีอย่ามันใ้เวลาในาร่อสร้านาน้วยนะ?!” เอ่อัยทู
“เรื่อารสร้าป้อมหรือสร้าเรือ?ผมอเลือให้สร้าเรือเพื่อไป้าาย่อนส่วนสร้าป้อมพรุ่นี้ในที่ประุมผมะเสนออีทีรับ?!” านหลาน
ท้อพระโร
เหล่าเสนาบีและุนนา่าเ้าพิธีประุมว่าราารอษัริย์านหลาน
“ในเมื่อทุท่านมาันพร้อมแล้ว?ผมอเสนอแผนารปิรูปประเทศใน้านเศรษิไม่ทราบว่าะมีใรั้านหรือไม่รับ?!” านหลาน
“หม่อมันั้านแผนารปิรูปและหม่อมันไม่เห็น้วยลับแผนารใๆที่ฝ่าบาททรปิบัิอยู่? ฝ่าบาททรระทำผิหลายเรื่อเพะ?!” มหาอำมาหลวเย่
“ผมทำผิหลายเรื่อ?แล้วเรื่อไรบ้ารับ?!” านหลาน
“ฝ่าบาททรลัลวบออาพระราวัละเลยพระราิเว้นารออว่าราารเพะ?” มหาอำมาหลวเย่
“ผู้ใบอนั่นหรอ?!” านหลาน
“พวทหาร่าลือันสนั่นพระราวัว่าพระอศ์ับสมเ็พระราินีลัลวบออาพระราวัฯและส่วนเรื่อที่ฝ่าบาททรระทำผิให่หลวเลยือฝ่าบาทเปิโอาสให้าว่าาิเ้ามาลทุนลับเมือเราึ่มันะส่ผล่อวันธรรมและวามเป็นอยู่อประานเปลี่ยนไปเพะ?” มหาอำมาหลวเย่
“ผมยอมรับเรื่อที่ผมับพระราินีฟรีเลียลัลวบออาวัริ?แ่ผมไม่ยอมรับำที่ท่านว่าผมทำผิเรื่อที่ะเปิประเทศให้าว่าาิเ้ามาในประเทศ?!” านหลาน
"ถ้าารเปิประเทศแล้วส่ผลให้ประานเปลี่ยนไปหรือวันธรรมเปลี่ยนเเปลผมยินีและะอสละำแหน่ษัริย์นี้…
ทุนฟั่อานี้ือพระบรมราโอารใรล้าัหรือึ่า้าะถือว่านนั่นมีวามผิ"
ทุนในที่ประุม่าลึลับำพูอานหลานในานะราาโยำพูอเาเ็มไป้วยวามุันและเ็มแ็ในารัสินใอย่ามา
เหล่าเสนาบีและุนนา่าใและแื่นและเรลัวในน้ำเสียอานหลานอยู่ไม่น้อยแ่อีในึ่เายัรู้สึว่าานหลานหรือราาอ์ใหม่อเายัอ่อนประสบาร์และอยู่ภายใ้อำนาอมหาอำมาหลวเย่อย่าแน่แท้
“ผมอแ่ั้เหล่าทีปรึษาอผมึ้นเป็นะทีปรึษาราารส่วนพระอ์ให้มีอำนาทั่วอาาัรและอแ่ั้โนบิึ้นเป็น เสนาบีลาโหมฝ่ายทหารและไทู เป็นเสนาบีสมุหนาย ฝ่ายพลเรือน ให้ำแหน่ทั้สอมีอำนาทั่วเราอาาัรและอั้ฟานหลานึ้นเป็น เสนาบีรมท่าวบู่ลับเสนาบีรมวั รัษาารฝ่ายราสำนัและท่าเรือทั้ปวทั่วเราอาาัรและให้เอ่อัยทูเป็น เสนาบีพระลัมหาสมบัิ ฝ่ายในและพระลัทั่วราสำนั และอให้เหล่าเสนาบีและุนนาลอนเ้าเมือและเ้าประเทศราทั้ปวน้อมรับพระบรมราโอารนี้้วยให้มีผลบัับใ้ทันที่” านหลาน
.
.
.
ำหนัมหาอำมาหลวเย่
“แึะทำอะไรันแน่?หรือึะยึอำนาันไ้อย่า่ายๆนั่นหรอ?!” มหาอำมาหลวเย่
มหาอำมาหลวเย่ไ้สั่ให้ลูน้อนำสารหมายที่นเียนไปให้ยัเ้าเมือที่นวบุมและมีพละำลัพลอยู่
ฝาิามผลานและหัวใำลัใให้้วยนะรับ
อัปทุ3วัน
โปริามอน่อไป……….
ความคิดเห็น