คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ขอฉันไปด้วยได้ไหม
โหลาน “วันนี้ผมะไปทำานนะรับุอยู่ที่บ้านไ้ไหมรับ”
เป๋ยหลาน “ันอไป้วยไ้ไหมะ ันลัวารอยู่นเียวนะะ”
โหลาน “ะ แ่ที่ทำานผมเาให้เ้าไปแ่นที่ทำานนะรับ นอื่นเาไม่ให้เ้ารับ”
เป๋ยหลาน “ไม่เป็นไระ ันสามารถแปลร่าเป็นลูแ้วไ้เ๋วันะใหุ้พิัวไป้วยนะะ ันสัาะไม่อวามวุ่นวายใหุ้หรอะ”
โหลาน “ถ้าั่น็ไ้รับ”
เมื่อโหลานพูบเป๋ยหลาน็ไ้แปลเป็นลูแ้วนาพพา โหลานไ้นำลูแ้วห้อยไว้บนออเาแ่พอเมื่อเาห้อยไ้เพียแป๊ปเียวโหลาน็สามารถรับรู้ไ้ว่าัวเอเหมือนมีพลัวิเศษ
บริษัทสแนอยย์….
วันนี้บริิษัทอโหลานมีารประุมเรื่อารวาลยุทธบริษัทเพื่อให้ยอายบริษัทมีำนวนมาึ้น เป๋ยหลานในร่าลูแ้วไ้ึพลัวิาอโหลานเพื่อให้เธอมีำลัที่ะสามารถ่วยโหลานในารวาลยุทธไ้ เมื่อเธอไ้ำลัวิาเพิ่มึ้นแล้วเธอึสวมร่าอโหลานทันที่โยเธอเสนอ่อที่ประุมว่า
เป๋ยหลาน “ทำไมไม่ลอวาายแบบออนไลน์ละรับ ถ้าหาว่าเราทำอย่านี้ลู้า็สามารถเลือื้อสิน้าอเราไ้เพิ่มึ้นอีทั้ยัสะว่อารสั่ื้อ เพราะสามารถสั่อโยไม่้อออาบ้านและไม่้อับรถให้อัราย้วย”
เมื่อเาพูบที่ประุมลับเียบสบและนิ่ไปสัพัานั่น็ไ้มีเสียบมือาประธานบริษัทและผู้เ้าประุมนอื่นๆอีำนวนมาและพาันเห็น้วยลับ้อเสนออเป๋ยหลาน
ประธานบริษัท “ี นั่นทำามนี้นะทุน”
ทุน่าอบันอย่าพร้อมเพียันลับ้อเสนออโหลาน เมื่อเป๋ยหลานเห็นว่าที่ประุมะทำามที่นเสนอเธอเลยออาร่าอโหลาน
โหลานเาไ้เสนอลยุทธ่าๆในารแ้ปัหาอบริษัทามแบบอเานบารประุม เาึไ้ลับบ้านามปิ เมื่อถึบ้านเป๋ยหลาน็ไ้ลายร่าลับืนเป็นร่าหิสาว โหลานสสัยว่าที่ประธานบริษัทไ้ื่นมเาในเรื่อที่เาเสนอให้ายแบบออนไลน์ทั้ที่เาไม่ไ้เป็นนเสนอ
เป๋ยหลานไ้ยินวามสสัยอโหลานเธอึอบ้อสสัยอโหลาน้วยน้ำเสียอ่อนหวาน “อ้อ ือันเป็นนเสนอไปเอนะ” ำอบอเป๋ยหลานยิ่ทำให้โหลานเิวามประหลาใว่ายุอเธอที่หลมาเาไ้มีารใ้ำว่าออนไลน์้วยหรอแล้วที่ที่อเธอมาเป็นอย่าไรันแน่
เมื่อเป๋ยหลานเห็นปิิริยาอโหลานที่มีวามสสัยในหัวเธอึพูอบไปว่า
เป๋ยหลาน “ถ้าท่านสสัยนั ิันสามารถพาุไปไ้นะะ”
โหลาน “เอ๊ะ!! พาไปไ้้วยหรอ”
เป๋ยหลาน “แุ่้อห้ามทำใๆที่ทำให้ัวุเป็นุเ่นเ็านะะ”
โหลาน “เอ๊ะ!!!! ะ ไ้รับ แล้วะไปยัไหรอรับ?”
เมื่อโหลานพูบเป๋ยหลานเธอึไ้ลายร่าเป็นลูแ้วใสอีรั้เพียแ่รอบนี้มีแสรัศมีส่อสว่ามาทำให้โหลานมอไม่เห็นัวอเป๋ยหลานเลยเพียแ่ไ้ยินแ่เสีย เป๋ยหลานเธอึพูให้โหลานทำามเธอ
เป๋ยหลาน “ุโหลานหลับาละ แล้วนับหนึ่ถึสามนะะ อย่าลืมาเ็านะะ”
โหลาน “ะ ไ้รับ ”
เป๋ยหลานไ้พาโหลาน้ามมิิสู่โลยุอีเมื่อราว5,000ปี่อน เธอึบอให้โหลานลืมาึ้นแล้วมอไปรอบๆ
โหลาน “โอ้! ให่ั"
โปริามอน่อไป….
ความคิดเห็น