คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : พระชายา
ปราสาทวัปรมาารย์ไท่เียน
วันนี้อ์ไท่เียนและเียนหลาน่านั่บำเพ็าบารมีน ห้อโถประุมบัลลั์ว่าวาม
ไท่เียน “เียนเ้าูนที่มนุษย์ที่เ้าหลรัสิ”
เียนหลาน “เอ๊ะ! ท่านะให้ิันูไปทำไหมันเนี่ย”
ไท่เียน “็ันอยาให้เ้ารับรู้สึว่ารั้าเียวเป็นไ”
เียนหลาน “ไม่้อมาพู้วยแล้วิันะบำเพ็น่อะ”
พระราวัรุิโโ๊ะ….
นายทหารม้าเปล่าประาศว่าษัริย์อ์ใหม่ะบรมราาภิเษึ้นรอราย์สมบัิสืบ่อ
ราินีฟรีเลีย “ฝ่าบาทเพะวันนี้เป็นวันมลเพะ ฝ่าบาทวรไปัเรียมพระวรายนะเพะ”
านหลาน “อ้อ รับ”
ราินีฟรีเลียึ้นรอราย์สมบัิ่อาพระราบิาโยธรรมเนียมว่า้วยึ้นรอราย์แล้วผู้ที่มีอำนาึ้นรอราย์วรอยู่ลับเหล่าพระราวศ์ แ่สืบ้วยษัริย์พระอ์่อนไ้ทำพินัยรรมไว้ว่าให้อ์หิฟรีเลียเป็นรัษาารำแหน่และเป็นผู้สำเร็ราารบริหารประเทศนว่าผู้ล้าที่อ์ไท่เียนไ้บััิว่าะพระราทานผู้ล้าที่มีทั้วามล้า วามสามารถเรื่อ่า ๆ มาปรอประเทศ่อไปและถ้าเมื่อนั่นมาถึเมื่อไหร่ให้อ์หิฟรีเลียยราย์สมบัิแ่ผู้ล้าามพินัยรรมนี้
ราินีฟรีเลียมีพระันษาเพีย35พรรษาทรึ้นรอราย์สมบัิ้วยไว้พระนมายุเพีย18พรรษาทรไม่มีพระราสามี พระโอรสและพระธิา
ราินีฟรีเลียทรยืนพึราวำแพพระราวัฤูร้อนที่เ็มไป้วยอไม้สวยามำนวนมา ภายในใเธอึเพียารำรีวิอเหล่าประานและพระราวศ์อีใ็ึถึแ่เพียว่า ารทีี่านหลานอบลึ้นเป็นษัริย์นั่นไ้อบลแบบเ็มใหรือไม่นะ
พระราพิธีบรมราาภิเษ
ผู้นำนวนมา่ามารวมัวันที่ำแพพระราวัเป็นำนวนมาและภายในวั็เ็มไป้วยเหล่าเื้อพระราวศ์และเหล่าเสนาบีุนนาำนวนมา่ามาประุมและุมนุมในท้อโถ
เมื่อถึเวลาพิธีารานหลานในานะษัริย์พระอ์ใหม่็ไ้ื่นเ้นเนื่อ้วยเาไม่เยึวานะไ้ึ้นมาปรอประเทศและประานแ่เา็ทำไ้แ่ใ้ิวิาที่เยเป็นถึทีปรึษาลยุทธ์อบริษัทึทำให้เาสามารถผ่านพิธีารทั้สิ้นไปไ้อย่าสบาย
านหลานไ้ปิบัิามวิธีารและธรรมเนียม่า ๆ นสามารถเสร็พิธี แ่เมื่อพอถึพิธีารที่เาะ้อออไปพบปะลับาวบ้านนอำแพพระราวัเมื่อบวนนำไ้เลื่อนออไปไ้สัพั็ไ้มีหิราผู้หิเินมาวาทาบวน “ฝ่าบาท ฝ่าบาท่วยหม่อมัน้วยพะยะะ” เสียหิราผู้วาทาบวน านหลานไ้เห็นว่ามีประานมาวาและไ้อวาม่วยเหลือานึไ้เินออไปูแม้นายทหารอ์รัษ์ะห้ามปรามเพียใ
านหลาน “ไม่ทราบว่าุยาย้อารอะไรรับ”
เมื่อหิราผู้นั่นเห็นว่าผู้ที่ลมาุยลับนเป็นถึว่าที่ษัริย์พระอ์ใหม่เธอมีสีหน้าที่ีอีใแ่อีใ็ลัวว่าานหลานะไม่รับำร้ออน หิราไ้เอ่ยนามนว่า “ิันเหลียวเย่พะยะะ”
านหลาน “แล้วเรื่อทีุ่ยายะให้ผม่วยมีไรหรอรับ”
เธอไม่อบำถามอานหลานแ่ลับร้ออร้อไห้อย่าหนันประานที่มามุู้บวนเส็ษัริย์พระอ์ใหม่่าใและแปลประหลาใ่อเหุาร์ที่เิึ้น
เมื่อนายทหารอ์รัษ์เห็นว่าหิราผู้นี้ะัวาเวลาพิธีารนึเินไปับแน้ายอหิรา้วยวามรุ่นแรนทำให้หิราผู้นั่นร้อะโน้วยวามเ็บปว แ่าวบ้านที่มุู้เหุาร์่าหนิ่เยราวลับไม่ไ้เิเหุาร์อะไร
านหลานเห็นว่าทหารทำไม่ถู้อึไ้เินไปแะัวอนายทหารอ์รัษ์ผู้นั่นและระิบพูเบาๆ
านหลาน “ปล่อย”
อ์รัษ์ “เอ๊ะ! ะ ไ้พะยะะ”
ารที่อ์รัษ์ผู้นั่นล้าที่ะทำวามรุ่นแรใส่าวบ้านและารที่าวบ้าน่าไม่เ้า่วยเนื่อานายทหารทุนในวั่าเป็นนออำมาหลวเย่ทั้สิ้น
านหลาน ยืนมือไปับหิราผู้นั่นแล้วพูว่า “เป็นไรไหมรับ”
หิรา “หม่อมันมิเป็นไรเพะ”
านหลาน “นั่นุยายสะวุยลับผมไหมรับ”
หิรา “เรื่อที่หม่อมันะทูลมิสามารถทูลให้ทรทราบไ้ที่นี้เพะ”
านหลาน “นั่นุยายไปอยู่ที่ห้อรับแนะรับ ถ้าผมทำไรเสร็ะมาพูุย้วยรับ”
เมื่อพูบานหลานไ้สั่ให้นายทหารนหนึ่พาหิราเ้าไปยัห้อรับแส่วนน็ปิบัิหน้าที่ามพิธีา่อไปนเสร็
ราินีฟรีเลีย “อฝ่าบาททรพระเริเพะ”
านหลาน “อะ อ์หิ! ไม่วรทำแบบนี้เลยนะรับ”
ราินีฟรีเลีย “ไม่ไ้หรอเพะหม่อมันเพียธรรมแบบราประเพีะ”
านหลาน “อ้อ หรอรับ”
เมื่อราินีฟรีเลียและานหลานไ้พูุยันอย่ามีวามสนุอยู่นั่น ทันในั่นสัพัอำมาหลวเย่็ไ้เินเ้ามาัารุยอสอน
อำมาเย่ “ฝ่าบาทเพะ ฝ่าบาท้อมีพระายา้วยนะเพะ”
านหลาน “เอ๊ะ!!!!! พระายาหรอรับ”
ราินีฟรีเลีย “แล้วพระายาอฝ่าบาทเป็นใรันะอำมาเย่”
อำมาหลวเย่ “หม่อมันไ้ัเรียมไว้แล้วเพะ”
านหลาน “เอ๊ะ! ายาหรือเ้าสาวผมนั่นหรอรับ เอ่อ…แ่ว่า”
อำมาหลวเย่ “พระายาที่หม่อมันไ้เรียมไว้อนนี้ไ้รอฝ่าบาทที่อยู่ในห้อพระบรรทมแล้วเพะ”
านหลาน “เอ๊ะ! ห้อผมนั่นหรอรับ”
เมื่อพูุยร่วมันเสร็่าน่าลับไปยับนห้อนอนอพวเา านหลานำำที่อำมาหลวเย่พูไว้ว่าายาอัวเอไ้รออยู่บนห้ออเา านหลานยืนรอหน้าประูห้อนอนอเาโยไม่ล้าที่ะเปิประูเ้าไป านหลานยืนรวบรวมวามล้าที่หมในร่าายเา็ไ้เปิประูเ้าไปแล้วพบลับร่าอหิสาว
านหลาน “อะ เอ๊ะ! สวยั”
ฝาให้ำลัใและิามผลาน้วยนะรับ
นิยายอัปเทุ3วัน
โปริามอน่อไป……..
ความคิดเห็น