เส้นทางสู่ตำแหน่งมเหสี

ลำดับตอนที่ #11 : แผนการ

      "ข้าขอเลือกหลินหลี่เพื่อมาเป็นพระชายาของข้าต่อไป" เขาชี้นิ้วเลือกหญิงทั้งสามที่ยืนเป็นแถวหน้ากระดานอยู่ต่อหน้า

      "อะเอ๊ะ?พะ..เพคะ?" หลินหลี่สะดุ้งตกใจที่ตนถูกเลือกให้เป็นพระชายาของฮ่องเต้ซึ่งก็เป็นลูกชายของหลินเฟ่งที่เธอได้ร่วมอาศัยอยู่ด้วย

      "พวกกระหม่อมขอให้พระชายาหลินหลี่ทรงพระเจริญหมื่นหมื่นปีพะยะคะ" เสนาบดีกรมวังและพวกขุนนางทั้งหลายที่ร่วมในพิธีครั้งนี้ต่างก้มลงพื้นและเอ่ยอวยพรให้แก่พระชายาองศ์ใหม่

   ณ บ้านของหลินเฟ่ง

        เสียวหลานทหารราชองศ์รักษ์ที่ตนได้ฝากส่งจดหมายให้แก่ฮ่องเต้ได้กลับมาส่งเรื่องของหลินหลี่ที่ถูกเลือกให้เป็นพระชายาตามที่นางต้องการแล้ว

       "พระราชมารดาพะยะคะ?บัดนี้ฝ่าบาททรงปรีชาเลือกหลินหลี่เป็นพระชายาหลินหลี่แล้วพระเจ้าคะ?"

      "อย่างนั้นหรอ? ดีจริงลูกคนนี้" เธอยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ที่รู้ว่าลูกชายของตนเลือกหญิงที่ตัวเองอยากให้มาเป็นคู่ครองด้วย

     ตำหนักฮองเฮาเหลียวหลี่

         “ฮองเฮาเพคะ?หม่อมฉันคึดว่าท่านต้องเริ่มทำอะไรสักอย่างแล้วนะเพคะ?!” 

         “ยังหรอก?ค่อยดูต่อไปก่อนขื่นทำรีบทำอะไรลงไปตอนนี้มันก็อดสนุกกันพอดี?”

           ขันที่อ้ายจ้านและเหลียวหลี่ได้ถามตอบกันในตำหนักของเหลีวหลี่ฮองเฮาทั้งสองต่างกำลังวางแผนทำอะไรสักอย่างต่อหลินหลี่ที่เป็นพระชายาองศ์ใหม่

          “เอ๊ะ?ทรงจะกระทำแบบต่อนางจริงๆหรอเพคะ?” 

         “ก็ใช่นะสิ?คนอย่างนางนั้นต้องเจอข้าแบบนี้แหละ ฮ่าๆ?” 

      เหลียวหลี่ฮองเฮาและขันทีอ้ายจ้านวางแผนการที่จะลงมือทำอะไรกันสักอย่างและต่างยิ้มน้อยยิ้มใหญ่และหัวเราะดังสนั่นห้องนอนของเธอ

     ตำหนักรับรอง

           “อยู่พระตำหนักนี้ไปก่อนนะเพคะ?เด๋วหม่อมฉันจะนำข้าวของมาถวายเพคะ?!” นางกำนันที่ฮ่องเต้ได้สั่งให้นางพาหลินหลี่พำนับที่ตำหนักรับรองด้านตะวันออกของวัง

         "โอ้กว้างจัง?" หลินหลี่เดินชมทั่วพระตำหนักที่นางกำนันได้พามาซึ่งเป็นสถานที่รับรองและพำนับของเหล่าพระสนมและพระชายานางอื่นๆที่ก่อนเข้าถวายตัวต่อองศ์ฮ่องเต้

        "โอ้!นี้นั้นหรอหลินหลี่หญิงงามที่แม่ของข้าชื่นชมดีนักดีหน่าและยังอยากให้เป็นฮองเฮาอีกคนด้วย" ไท่ถังเดินเข้ามายังตำหนักที่ได้จัดรับรองให้กับหลินหลี่ไว้

       "เอ๊ะ?นะ...นั้นฮ่องเต้...อะ อ่า...มะ..หม่อมฉันขอถวายการต้อนรับเพคะ?" หลินหลี่เหลียวมองหาเสียงที่พูดขึ้นเมื่อหันมองรอบๆก็พบว่าไท่ถังได้ยืนจ้องมองเธอใบหน้าของเขาราวกลับเทพบุตร ผิวขาวใส หน้าคมสูงสมส่วนและยังสวมเพียงชุดสีทองบางลายมังกรแดง

      เขาได้ผลักลำตัวของเธอลงที่เตียงนอนและเขาก็ได้ขึ้นคล้ำร่างของหลินหลี่โดยเริ่มที่จะถอนเสื้อผ้าของเขาและเธออย่างละชิ้นสองชิ้นจนทั้งสองต่างก็เปลื่อยกายพร้อมกัน

      "เอาล่ะข้าจะเริ่มละนะ?" 

      "เอ๊ะ?จะ...จะจะเริ่มอะไรหรอ?"

    "อร๊า!อร๊าก! เสียงควาญครางของหลินหลี่ที่ถูกไท่ถังจับกดและเสียบน้องชายของเขาเข้าสู่ร่างอันเพียวบางของเธอจนแทบจะหมดแรงไท่ถังกระหนำแทงเธอตลอดทั้งคืนจนเสร็จไปหลายรอบเมื่อเสร็จภารกิจทั้งสองก็ได้นอนกอดกันจนถึงสว่างของอีกวัน

ณ ตำหนักเหลีวหลี่

เช้าวันต่อมา

    "ฮองเฮาเพคะ?เมื่อคืนฝ่าบาททรงเสด็จไปยังตำหนักรับรองพระชายาองศ์ใหม่แล้วเพคะ?"

  "ว่าไงนะ?ฝ่าบาททรงเสด็จไปหานางนั้นหรอ?!!" เหลียวหลี่ตกใจกลับการที่นางกำนันหลวงทีนำข่าวที่ไท่ถังไปหาหลินหลี่และยังได้นอนด้วยกันที่ตำหนักรับรองตั้งแต่เมื่อวานจนถึงสว่างของอีกวันโดยไม่บอกเธอสักคำ

"จริงเพคะ?เหล่านางกำนันขันทีต่างลือกันสนั่นทั่วพระราชวังแล้วเพคะ?ว่าเมื่อคืนฝ่าบาทกับพระชายาองศ์ใหม่ได้....เอ่อ...ได้?"

"ได้อะไร?แกจะพูดว่าได้อะไรหรือฝ่าบาทกับนางนั้นได้เสพสุกกันทั้งคืน?"

"พ..เพคะ?เมื่อคืนฝ่าบาทกับพระชายาองศ์ใหม่ได้เสพสุกด้วยกันจนถึงสว่างเลยเพคะ?"

"แก!!กล้ามาก?หลวงทีเจ้าจงไปจัดเกรี้ยวข้าจะไปตำหนักหลวงเมื่อพบกับฝ่าบาท"

"พ..เพคะ?"