ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่สอง : ลิ้นกับฟัน
ณ ดินแดนที่มีหิมะปรกคลุมตลอดปี ดูเหน็บหนาวและและเงียบงัน
มีปราสารท ที่ทำขึ้นมาจากหินหยกหลากสี ดูสวยสดงดงามเกินจินตนาการ ตั้งตระหง่านยู่
ที่แห่งนี้ผู้คนจากทั้งสามภพต่างรู้ดีว่า เป็นจุดศูนย์กลางแห่งเผ่าพันธุ์ที่สาม หรือก็คือพระราชวังแห่งเผ่าพันธุ์ มาร นั่นเอง
เสียงของเครื่องดนตรีหลากหลายชนิดที่บรรเลงคละครุ้งไปทั่วงานเลี้ยงน้ำชาตอนบ่าย ของเหล่าขุนนาง
ชึ่งถูกจัดขึ้นทุกวันเป็นปกติ ชึ่งเรียกได้ว่า ดินแดนแห่งนี้เป็นดินแดนสรรณ์ของเหล่าบุรุษจากทุกสารทิศ
เพราะนอกจากจะมีดนตรีบรรเลงและยังมีสุรานารีไม่อั้นกันเลยทีเดียว
เฮ้ออ!! เสียงถอนหายใจของบุคคลนิรนามที่นั่งอยู่บนบัลลังที่ตั้งตระหงานเด่นอยู่กลางห้องโถง
เรียกความสนใจของบุคคลที่นั่งอยู่ข้างๆให้หันมามอง
เจ้าเป็น อย่างไรรึ ซิซุมะ?
คำถามไคร่รู้ของผู้ที่นั่งอยู่ข้างๆทำให้ผู้ถูกถามหันไปบอกโดยไม่ค่อยใส่ใจว่า
“เปล่าหรอก ข้าแค่เบื่อหน่ะท่านพี่”
“ใช่ๆ ข้าก็เบื่อ นะ เส็ดจพี่ไม่เห็นมีอะไร สนุกๆ เลย”
เสียงใสๆของ องค์หญิงยูกิฮิโร่ ดังขึ้นมาสมทบ พี่ตนเอง ชึ่งบอกให้รู้ว่าตนเองก็เบื่อเต็มทน เพราะเธอและลูกพี่ลูกน้องทั้งสองนั่งอยู่ที่แห่งนี้เป็นเวลาร่วม สามชั่วโมงมาแล้ว
เฮ้ออออ อดทนหน่อยสิ เจ้าทั้งสองหน่ะ อย่าลืมสิ ว่านี้มันคือหน้าที่ของเรานะ ถ่าเจ้าไม่ทำ แล้วบ้านเมือง ของเราจะสงบสุขได้อย่างไร
ผู้ที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นพี่ใหญ่ หันมองน้องทั้งสองด้วยความเห็นใจ ก่อนจะอธิบายให้น้องทั้งสองเข้าใจ
ก่อนจะหันไปดื่มน้ำชาที่นางสนมยกขึ้นมาถวาย
“แต่ท่านพี่เจ้า ค่ะ ข้าเหนื่อย แล้วข้าก็เหงาด้วย ข้าไม่มีเพื่อนเลย”
องค์หญิงน้อย พูดด้วยเสียงเศร้าๆ ก่อนจะฟุบหน้าลงกับโต๊ะบรรณาการณ์
คนเป็นพี่ที่เห็น น้องสาวผู้แสนจะเย่อหยิ่งที่ปกติจะไม่แสดง ความอ่อนแอออกมาให้ใครเห็นง่ายๆ
ก็ได้แต่เอื้อมมือไปลูบปอยหัวน้องสาวเบาๆก่อนจะหันไปถาม ทัตสึมิยะผู้เป็นพี่
ท่านพี่ ข้าได้ยินมาว่า ทางเผ่าพันธุ์เทพ มีราชโองการ มาให้ดูตัวหรือ พระยะค่ะ?
ถูกต้องแล้วท่านน้อง ดูตัวเป็นเวลา หนึ่งฤดูการณ์ หน่ะ เป็นการเชื่อมสัมพันธ์ถภาพ ของทั้งสามเผาธุ์ พันธุ์ ด้วยและ
งั้นข้าก็จะมีเพื่อนแล้วสิท่านพี่?
องค์หญิงน้อยที่ได้ยินดังกล่าวก็เงยหน้า ขึ้นถามผู้เป็นพี่
“ใช่แล้วท่านน้อง ไม่ต้องห่วงนะ เพราะพี่ได้ยินมาว่า องค์หญิง น้อยของเผ่าพันธุ์เทพ อายุ เท่าๆกับเจ้าเลย”
ทัตสึมิยะ ตอบผู้เป็นน้องพร้อมรอยยิ้ม ที่ไม่ค่อยจะ มีคนได้เห็นสักเท่าไหร่
ข้าได้ยินมาว่าเหล่าองค์หญิง ทั้ง5องค์งดงามยิ่งกว่า เทพธิดาเดินดินอีกใช่ไหมเพคะ?
“ฮ่า ๆ ๆ เจ้าไปเอาข่าวรือนี้มาจากไหน ฮึ เริ่มจะแก่แดดแล้วนะ เจ้านิ”
พี่สาว(หรือชาย)ทั้งสอง มองน้องสาวสุดแก่แดดของตน อย่างขำๆ
ข้าก็สักอย่างจะเห็นแล้วสิ ว่าองค์หญิงแห่งพวงเทพ จะงดงามสมคำร่ำรือสักเพียงใด
......................................
ฮัดชิ้ววววว!!! เสียงจามขององค์หญิงหิมะ ไม่ได้ช่วยลดสถานการณ์ตึงเครียด ของโต๊ะประชุมครอบครัวจอมเทพลงเลย
“เฮ้อออออ แล้วลูกๆ จะให้พ่อทำเยี่ยงไร หรือพวกเจ้าอยากให้เกิด สงคราม ให้ประชาชนล้มตาย กันอย่างงั้นหรือลูก”
“ไม่อยาก หรอกเพคะเสด็จพ่อ แต่ พวกลูกยังไม่พร้อมที่จะให้มี พิธีอย่างงั้นเกิดขึ้นเลย นะ เพคะ”
องค์หญิง ฮิเมมิยะ พยายามพูดอ้อนวอนผู้เป็นพ่อ
“มิยะ ลูกพ่อ แต่พ่อคิดว่า พวกเจ้าโตกันแล้วนะ แล้วอีกอย่างลูกพ่อก็งดงามกันทั้งนั้น”
“ข้าไม่เห็นว่าจะเกี่ยวข้อง อะไรกันเลยนะท่านพ่อ ข้าไม่ยอม เด็จขาด แล้วอีกอย่างทางนั้นก็เป็นหญิง ข้าจะไปมีสามีเป็นหญิงรู้ถึงไหนอายถึงนั้น เชอะ ข้าไม่ปลื้มเลย”
--------------------------------------------------------------------------------------
--------------------------------------------------------------------------------------
องค์หญิง หิมะ กอดอกเชิ่ดใส่ผู้เป็นพ่ออย่างงอลๆ
“นางามิ ไม่เอาน่า เจ้า ต้องเข้าใจพ่อนะ”
ผู้เป็นพ่อเอ่ย ก่อนจะถอนหายใจในความเจ้า อารมของลูกคนรอง
พวกเจ้าจะให้พ่อทำอย่างไร พวกเจ้าไม่สงสารพ่อสงสาร ประชาชน ของเราหรืออย่า ฮะแฮ่กกกกกก!!!
ท่านพ่ออออออออ!!!
จอมเทพ สึบาสะ ตรัสก่อนจะทรงทรุดฮวบลงกับพื้น ทำเอา องค์หญิงทั้ง5ตกใจ ก่อนจะรีบทรุดมาดูอาการผู้เป็นพ่อ
**********************
ณ ห้องหมอหลวง แห่งพระตำหนัก จอมเทพ
ท่านพ่อเป็นอย่างไรบ้างหมอหลวงงงง
ทันทีที่ ประตูเปิดออก องค์หญิงทั้งสี่ รีบทรุดไปหาหมอหลวงพร้อมๆกัน
ท่านจอมเทพ มิได้ เป็นอะไรมากหรอกพะยะค่ะ เพียงแต่ว่าพระองค์ ทรงงานหนักเกินไป ควรที่จะให้พระองค์ได้พักผ่อนบ้าง แล้วช่วงนี้มีอะไรก็ควรอย่า ขัดใจพระองค์ เพียงเท่านี้และพระเจ้าค่ะ
หมอหลวงพูดจบก็ ก้มคำนับให้องค์หญิงทั้งสี่ หนึ่งครั้งก่อนจะเดินออกไป
องค์หญิงทั้งสี่พระองค์ ได้ยินเช่นนั้นจึงมองหน้ากันให้เลิ่กลัก ก่อนที่องค์หญิง ฮิเมมิยะจะตรัส
“พี่ว่าเราคงไม่มีทางเลือกแล้วละมั้ง เด็จน้อง”
*********************************
ณ พระราชวังโคโนเอะ
จุดศูนย์กลาง แห่งเผ่าพันธุ์มนุษย์
ณ เขตพระราชฐานชั้นนอก มีพระตำหนักสามฤดูชึ่งเป็นที่รู้จักกันดีในชื่อ ตำหนักป้อมปืนชึ่งมีไว้ พักผ่อนย่อนใจ ของคนในราชสำนัก แต่ถ่าเกิดสงครามก็เป็นแหล่งที่ทหารจะใช้ในการ ป้องกันบ้านเมือง จากพวกรุกราน
ข้างๆ ตำหนักมีต้นซากุระ เกิดเป็นแนวราบ และไม่ใกล้ไม่ไกลนั้นก็เป็น บ่อน้ำขนาดใหญ่ชึ่งมีไว้ สำหลับผักผ่อนของคนในราชสำนักนั่นและ แต่ขณะนี้ชึ่งเป็นเวลาบ่ายคล้อย จึงไม่ค่อยมีผู้ใด เผ่นผ้านเนื่องจากต่างฝ่ายก็ต่างมีหน้าที่เป็นของตนเอง เพราะใกล้วันดูตัวขององค์หญิงเพียงองค์เดียวของเมืองแห่งนี้เข้ามาเต็มทีแล้ว
แต่แปลกที่ริมบ่อน้ำที่ไม่น่าจะมีคนผ่านไปมา กลับเกิด ร่างของเด็กสาวผิวสีช๊อกโกแลตที่กำลังนั่งห้อยเท้าอยู่บนกิ่งต้นซากุระ ที่ยื่นออกไปใกล้ บ่อน้ำ
“เฮ้อออออ ในชีวิตนี้ ของข้ามันจะมีอะไรนอกจากพิธีดูตัวหรือเปล่านะ”
เด็กสาวสบถออกมาอย่างเซงๆ ก่อนจะก้มลงมองแมวน้อย ที่กำลังนอนหลับสบายอยู่บนตักตัวเอง
“ถ่าข้าเกิดเป็นแมวอย่างเจ้าคงจะดี สินะ”
สาวเจ้าพูดขึ้นก่อนจะ ลูบหัวแมวน้อยขนปุหปุย โดยที่ไม่ทันรู้ตัวเลยว่าใต้ต้นซากุระที่ตนนั่งอยู่ นั้น ได้ปรากฏ ร่างของบุคคลสองคน
“ฮึ ข้าพึ่งเคยเห็นนะ คนอะไรอยากเกิดเป็นแมว”
หนึ่งในสองคนพูดขึ้นทำลายบรรยากาศ อันเงียบสงบของสาวผมสีช๊อกโกแลตก่อนจะหันไปหัวเรอะ คิดคักกัน
เรียกเอาสาวผมสีช๊อกโกแลตที่อยู่ในพวัง หันมาส่งค้อนให้วงใหญ่เลยทีเดียว
“ฮึ้ยย เจ้าทั้งสองจะเข้าใน อะไรข้า”
“ฮ่า ๆ ๆ ใครจะไปอยากเข้าใจกัน คนอยากเกิดเป็นแมว”
ทั้งสองยังไม่เลิกแซว สาวผมสีช๊อกโกแล็ต
“ข้าไม่เถียงกับเจ้าทั้งสองแล้ว จริงสิแล้วเจ้าทั้งสองไม่ ซ้อมดาบกันเหรอ เดี๊ยว ก็โดน ท่านครู บ่นเอาหรอก”
“ไม่มีใครบ่นทั้งนั้นและ เพราะเราทั้งสองเรียนจบหลักสูตรวันนี้แล้ว ไม่เหมื่อนบางคนโดดวิชาเรียน”
ทั้งสองพูดจบก่อนจะมองหน้า สาวผมช๊อกโกแล็ต ที่โดดวิชาดาบของวันนี้มานั่ง เล่นสบายใจเชิบ
เฮ้ออออ ก็ข้าเบื่อนิน่า ว่าแต่พวกเจ้ามาทำอะไร กันอย่างงั้นหรือ?
แล้วสุดที่รัก ของเจ้าทั้งสองละ
สาวผมสีช๊อกโกแล็ตที่พึ่งกระโดดลงมาจากกิ่งไม้ ปัดมือก่อนจะยื่นแมวน้อยให้กับนาเดีย ชึ่งเป็นองค์รักฝ่ายขวาและเพื่อนสมัยเด็กของเธอ
“เคียวยะกับเอลลิสอะหรอ นู๊นแนะ อ่านหนังสืออยู่ในสวนหนังสือ พวกข้าสองคนเบื่อก็เลยออกมาหาเจ้าอะแหละ”
ยามาโตะ องค์รักฝ่ายช้ายที่ยืนพิงต้นซากุระอยู่พูดขึ้นอย่างอารมดี
ว่าแต่เจ้าเถอะ เห็นบอกว่าพรุ้งนี้จะเดินทางไป ดินแดนเทพเพื่อเข้าพิธีดูตัวแล้ว ไม่ใช่เหรอ ทำไมไม่ไปเตียมตัว
รู้แล้วละน่า ไม่ต้องตอกย้ำจะได้ไหม ใช่สิพวกเจ้าอะได้คู่หูที่ตน รักพวกเจ้า ก็สบายใจเชิบอะสิ ไม่เหมื่อนข้า นิ
โคโนกะ พูดขึ้นก่อนจะ กอดอก พลางถอนหายใจ
“เอาน่าๆ พวกเราก็แค่ถาม เจ้าอย่าคิดมากไปเลย พรุ้งนี้เราจะต้องออกเดินทางแล้วนะ แล้วอีกอย่าง ข้าได้ยินมาว่า องค์หญิงแห่งเผ่าพันธุ์ เทพ งดงามแทบทุกคน หรือท่าเจ้าไม่ชอบ เจ้าก็ไม่ต้องเลือกก็ได้นิ จริงไหม”
“ข้าก็ขอให้เป็นอย่างงั้นแล้วกัน”
องค์หญิง โคโนกะพูดขึ้นก่อนจะหันไปมองดอกซากุระที่ร่วงหล่น
****************************
รุ่งเช้า
ขบวนเสด็จ ของทั้งสองเผ่าเคลื่อนย้าย เข้าสู่งานเลี้ยงที่เผ่าพันธุ์เทพจัดขึ้นเพื่อต้อนรับคู่ดูตัวขององค์หญิงเผ่าพันธุ์ตนอย่างอลังการ
ณ ปราสารทขององค์หญิง ทั้ง5
วันนี้คงเป็นวันที่วุ่นวาย ที่สุดสำหลับองค์หญิงทั้งสี่พระองค์เลยกระมั้ง เพราะต้องตื่นแต่เช้า แต่งองค์ทรงเครื่องด้วยกิโมโน เต็มยศ ชึ่งดูยุ่งเยิ่ยงมาก สำหลับองค์หญิงทั้งห้า ชึ่งแตกต่างกันออกไปองค์หญิงฮิเมมิยะก็ดูแลองค์หญิงเล็กที่สลืมสลือเนื่องจากตื่นเช้า และ องค์หญิง ซากุระกิ ดูจะเป็นเรื่องธรรมดา เหมื่อนเช่นทุกวัน แต่มันติดที่ตรง
แย่แล้วเพคะ องค์หญิงนางามิหายไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น