รักวุ้นๆแต่ไม่ขอเปลี่ยนจากเธอ(yuri)เนกิมะ

ลำดับตอนที่ #2 : เปิดตัวคุญบอดี้การ์ด

งืมๆ ขออีก5 นาที่น้าเจ่าค้า  เสียงหนึ่งลอดออกมาจากช่องคอของร่างที่กำลังนอนเอาผ้าห่มคลุมโบ่งอยู่อย่างสุขใจ

ไม่ได้นะคะพี่คาเอเดะลืมไปแล้วหรือว่าวันนี้เป็นวันเกิดของคุญพ่อนะคะ ตื่นเดียวนี้นะคะพี่คาเอเดะ

หญิงสาวร่างบางผมสีเหลืองอ่อนผูด ขึ้นด้วยอารมขุ่นมัว ก็เพราะเธอมายืนปลุกพี่สาวต่างมารดา(จอมขี้เกียจ)ของเธออยู่เกือบจะสองชั้วโมงเเล้ว

แต่รู้สึกว่าเสียงของเธอจะไม่ไปกระทบโสตประสาตของผู้พี่สาวที่กำลังอยู่ในนิทราอันเเสนสุขเลยเเม้แต่นิดเดียว 

กลับมีแค่เสียงครางงืมๆ ตอบกลับมาเพียงเท่านั้น

แต่ถึงกระนั้นสาวร้างบางก็ไม่ลดละความพยายามที่จะปลุกพี่สาวจอมขี้เกียจของเธอลงอยู่ดี

พี่คาเอเดะคะ ตื่นเดียวนี้เลยนะคะ ถ่าไม่ตื่นอายากะจะดึงผ้าห่มออกแล้วนะคะพี่คาเอเดะ  อายากะผูดขึ้นพลางดึงผ้าห่มสีฟ้าครามออก

เผยให้เห็นร่าง สาวผมป๊อปที่มียอยย้อยลงมาจนถึง ป่าของเจ้าตัว แต่บัตินี้ดูมันยุ่งเหยองเหมื่อนรังนกก็ไม่ปาน 

เจ้าตัวอยู่ในชุดสูตราคาเเพงที่ตอนนี้เต็มไปด้วยรอยลิปสติกของหญิงสาวบ่งบอกให้รู้ว่าเมื่อคืนเจ้าตัวไปทำอะไรมา

อายากะมองด้วยสายตาระเอือมอากับกิจวัติประจำวันของพี่สาวเธอ พร้อมกับสบทออกมาอย่างหัวเสีย แต่เรื่องอย่างนี้ก็เกิดขึ้นเป็นปกติอยู่แล้วจนสาวร่างบางเคยชินไปแล้ว

พร้อมกับทำการปลุกคาเอเดะต่อ 

ผ่านไป     5นาที------------10นาที-------------20นาที่------------------30นาที่

ไอพี่คาเอเดะ งืมๆ สาวๆจ้า 

ปึดดดดดด  เสียงเส้นความอดทนของสาวร่างบางขาดออกจากกัน

หนอยไอพี่บ้า  ตุบ ผลั้ก ผลั้ว  (เสียงผ่าเท้ากระทบกับร่างและเสียงตกเตียง)

โอ๊ยยย  นี้ยัยอายากะ มาถีบพี่ทำหอกอะไร เจ็บนะโว้ย ถ่าเอวพี่หักขึ้นมาหมดหล่อจะทำยังไงเนี้ยหา

ขญะนี้คาเอะเดะลงไปนอนกับพื้นข้างๆเตียงเจ้าตัวอยู่ในถ่ากลุมเอวของตัวเอง

พลางดุน้องสาวตัวเเสบของตัวเองไปพราง

ช่วยไม่ได้นิคะ ก็อายากะเรียกเท่าไหร่พี่ก็ไม่ยอมตื่นก็ต้องเจอย่างนี้เเหละคะ

ว่าแต่ว่าท่านน้องอายากะ มาปลุกพี่ทำไมแต่เช้าอย่างนี้ละเจ้าคะ

นี้พี่คาเอเดะ คะนี้มันบ่ายสองแล้วนะเจ้าคะ

แล้วอีกอย่างพี่ลืมไปแล้วหรอคะว่าวันนี้เป็นวันเกิดของคุญพ่อ

แล้วอีกอย่างพี่ก็ได้สัญญาว่าจะพาดิฉันไปเลือกชื้อของขวัญให้คุญพ่อ

ที่ชิบุย่านะคะ

เพราะฉะนั้นก็จงไปอาบน้ำเดียวนี้เลยนะคะ

รู้เเล้วน่า ยัยน้องสาวจอมยุ่งเอ้ย

คาเอะเดะพูดขึ้นพลางลูกขึ้นยืนเเละเดินเข้าห้องน้ำไป


ปล่อยให้อายากะยื่นมองอย่างเอือมระอา


-----------30นาทีต่อมา


ไปกันได้สักทีกว่าจะปลุกได้ทำไมพี่คาเอเดะถึงชอบนอนกินบ้านกินเมืองอย่างนี้นะ

ก็เเหมเมื่อคืนนี้งานเลี้ยงของทางบริษัติมันเลิกดึกนี้น่า

พี่ก็เลยไปต่อกับเลขาสุดสวยคนใหม่ที่พึ่งเปลี่ยนได้สามวันใช่ไหมคะ

ก็เเหมเขาทำงานดีนี้น่าพี่ก็เลยให้รางวัลเขานิดหน่อยนะ

งั้นเหรอค่ะหนูก็เห็นพี่คาเอเดะพูดอย่างนี้ประจำแต่ก็ไม่เคยเห็นพี่ทนกับเลขาคนเดิมเกินอาทิตสักที

อายากะผูดขึ้นแกลมแซว  ทำเอาพี่สาวตัวดีของเธอผูดไม่ออก ได้เเต่หัวเรอะเเห้งๆ



เเหะๆก็เเหม


โอว้ถึงซะทีชิบุย่าที่รักของฉัน  อายากะผูดขึ้นพรางกระโดดไปมาด้วยอารมสุนทรีสุดๆ 
ทำเอาคาเอเดะอมยิ้มในถ่าทางน่ารักน่าเอ็นดูของน้องสาวตัวเอง



แล้วคิดได้รึยังละว่าจะเอาอะไรเป็นของขวัญให้คุญพ่อในงานเลี้ยงตอนเย็นนี้นะ

ยังเลยคะ อายากะพูดขึ้นพร้อมกับ ส่ายสายตาจ้องร้ายนู้นร้านนี้ที่มีคนพลุกผล่านเต็มไปหมด


ทำเอาคาเอเดะหน้าง้อขึ้นทันที เพราะรู้ว่าถ่าอายากะมาชื้อของโดยที่ไม่ได้คิดไว้ล่วงหน้าอย่างนี้
จะต้องกินเวลาไม่ต่ำกว่า3ชั้วโมงแน่ๆ

แต่ถึงกระนั้นก็ยังไม่บ่นสักคำ

ชึ่งทำให้อายากะยิ้มร่าในความใจดีของพี่ตัวเอง


ก็คาเอเดะนะเป็นคนที่ใจดีอย่างนี้มาตั้งเเต่ไหนแต่ไรแล้ว ทำให้อายากะติดพี่สาวคนนี้มากๆเลย


พี่คาเอเดะคะคิดว่าคุญพ่อจะชอบอะไรคะ 


งืมพี่คิดว่าท่านน้องอายากะน่าจะหาสิ่งที่ทำด้วยตัวเองนะเพราะคุญพ่อจะได้ภูมิใจด้วยไงละเจ้าคะ


จริงด้วยอายากะสบถเบาๆก่อนที่จะเลียวไปเห็นร้านน้ำผลไม่ที่มีป้ายเขียนไว้ว่า

โปลโมชั่นพิเศษวันนี้สำหลับน้ำผลไม้ที่ปั่นเองจะได้รับส่วยลด20%

นั้นไงคะพี่คาเอเดะคุญพ่อนะชอบดื่มน้ำส้มมากๆถ่าอายากะทำให้คุญพ่อทานคุญพ่อต้องชอบแน่ๆเลย

อืมจริงด้วยสิ งั้นอายากะ จะทำไหมละ

ทำคะทำ

งั้นอายากะ

ไปทำก่อนนะเดียวพี่จะเดินเล่นเเถมๆนี้ก่อนแล้วค่อยมาเจอกันที่นี้ดีไหม

ดีคะ

งืมๆงั้นอีกครึ่งชั้วโมงนะ

คะ

พอนัดเเนะกันเสร็จอายากะก็รีบวิ่งเข้าไปในร้านผลไม้

ส่วนคาเอเดะก็นเดินเล่นไปอีกทาง

**************************************************************** อีกด้านหนึ่งของซอยเปลี่ยวๆแถวๆชิบุย่า

มีเด็กสาววัยเเรกเเย้มอายุประมาญ15กำลังวิ่งหนีคนกลุ่มหนึ่งที่ขี่ม้าตามประกบไม่ห่าง(แต่ก็ตามไม่ทันสักที)คนกลุ่มนั้นตระโกนดังลั่นว่าแกจะหนีไปไหนว่ะหยุดเดียวนี้นะโว้ย


หยุดก็ตายดิวะ  หญิงสาวตะโกนโต้ตอบพร้อมกับวิ่งไม่คิดชีวิตเธอวิ่งไปเรื่อยๆ


จนทิ้งระยะห่างพวกที่กำลังขี่ม้าตามมาพอประมาญเธอเห็นชิบุญ่าที่มีคนเดินกันขวักไขว่เธอจึงคิดที่จะเข้าไปปะปนกับคนพวกนั้น

พอเธอวิ่งเข้าไปปะปนกับพวกนั้นแล้วเธอจึงหยุดพร้อมกับหันมาเย้ยกลุ่มที่ขี่ม้าตามเธอมาเมื้อกี้ว่า โธ่เอ็ย มีปัญญาแค่นั้นหรอวะ

เธอหันไปวิ่งต่อ แต่พอเธอหันไปก็ดันวิ่งไปชนกับร่างอีกร่างหนึ่งทำให้น้ำสีส้มๆเหนี้ยวๆที่อีกฝ่ายพึ่งจะทำเส็จสดๆร้อนๆ
หกรดเสื้อตัวโปรดของเธอ

ทำให้เธอโกรธมากก็เพราะว่าที่เธอวิ่งหนีพวกนั้นมาก็เพราะเธอไม่อยากให้เสื้อตัวนี้มันเลอะเเต่ก็ดันมาเลอะเพราะน้ำที่อีกฝ่ายถือมา
อยู่ดีเธอจึงด่ายัยที่เดินมาขวางทางวิ่งเธอ(รู้สึกว่าชิบุย่าจะเป็นถนนคนเดินนะ)

ยัยบ้าเอ็ย กล้าดียังไงมาทำให้เสื้อของฉันเลอะหะ

นี้คุญคะคุญนั้นเเละที่เป็นคนวิ่งมาชนชั้นก่อน คุญรู้รึเปล่าว่าน้ำส้มขวดนี้นะฉันตั้งใจทำมันมากแค่ไหน

เธอจะว่าชั้นได้ยังไงก็ว่าเธอไม่เดินมาขวางทางชั้นๆจะวิ่งไปชนเธอได้ยังไงเล่า

นี้คุญคุญต่างหากละที่เป็นฝ่ายผิดนะแล้วอีกอย่างที่มันถนนคนเดินนะคะไม่ใช่ถนนคนวิ่ง

นี้เธอ

โธ่เอ็ยเธออยากเจอดีนักใช่ไหมฮะยัยบ้า

โฮ่ะๆๆ คุญจะทำอะไรดิฉันหรือคะ คุญบ้าพลัง  อายากะพูดขึ้นด้วยเสียงที่ยั่วโมโหอีกฝ่ายอย่างนึกสนุก ว่าไงละคะคุ อุ

ไม่ทันที่อายากะจะได้พูดจนจบประโยค  ก็ถูกอีกฝ่ายดึวตัวเข้าไปหอมเเก้มฟรอดใหญ่เล่นเอาสาวเจ้าเเก้มเเดง

ข คุญ ทำอะไรนะ อายากะพูดขึ้นพรางเอามือกุมเเก้มที่เเดงร่ากับการกระทำของคนตรงหน้า 

อ้าวก็เธออยากรู้เองไม่ใช่หรอว่าฉันจะทำอะไรเธอนะฮะ   อาสึนะยักคิ้วข้างเดียว ก่อนจะพูดล้อเลียนอีกฝ่ายอย่างอารมดี

ปึด  เล่นเอาเส้นความอดทนของอายากะขาดออกจากกัน   ย ยัยบ้า ยัยลามกทุเรศที่สุดเลย 

อายากะด่าอีกฝ่ายด้วยอารมที่โกรธสุดขีด ยิ่งทำให้อีกฝ่ายได้ใจ และอยากเเกล้งมากขึ้น

หึหึ  ที่ว่าลามกนะแค่หอมเเก้มยังไม่มั้ง แต่ถ่าทำอย่างอื่นนะค่อยว่าหน่อย

อาสึนะเอ่ยขึ้นด้วยเสียงหื่นๆ พลางยื่นหน้าเข้าไปใกล้อายากะเรื่อยๆ

แต่อายากะกลับโดนมนของตาสองสีคู่นั้นสะกดจนไม่อาจเบื่อนหน้าหนีอีกฝ่ายได้

หมับ  อาสึนะอย่าเสียมารยาทกับคุญหนูผู้สูงศักนะ 
เสียงนุ่มทุ่มต่ำของมือปริศนาที่เอื้อมมาดึงเเกลมกระชากคอเสื้ออาสึนะจากด้านหลังเอ่ยขึ้นด้วยถ่าทีเมินเฉย 

เรียกสติของทั้งสองกลับมาได้เป็นอย่างดี

คุญฮิเมมิยะ/พี่จิคาเนะ   ทั้งสองอุทานขึ้นพร้อมกัน

สวัสดีจ่ะอายากะจัง ฉันต้องขอโทษแทนน้องสาวตัวดีของฉันด้วยนะจ่ะ

เธอหันไปยิ้มหวานให้อายากะพร้อมกับพูดขึ้นด้วยเสียงนุ่มทุ่มต่ำอันเป็นเอกลักเฉพาะตัวของเธอ
ทำเอาอายากะเคลิ้บเคล้ม กับ ร้อยยิ้มพิคราศใจสาวๆของผู้ที่มาใหม่ทันที

แต่ดันมีเสียงที่อายากะไม่อยากได้ยินดังขึ้นมาขัดจังหวะเสียก่อน

พี่มาได้ไง

ถามซากของพวกที่เราไปถล่มมาเมื่อสามวันก่อนนะพวกนันบอกว่าอาสึนะวิ่งเข้ามาในนี้

พี่เลยตามเข้ามาทันเวลาก่อนที่เธอจะเสียมารยาทกับน้องของเพื่อนพี่พอดี

งืมๆ แต่เอ๋ย่าบอกนะว่ายัยนี้นะเป็นน้องของพี่คาเอเดะ นะ

ก็อืมนะดิ

อาสึนะหันมามองอายากะที่กำลังยืนงงเป็นไก่ตาเเตกกับบทสนทนาของทั้งสองคนอยู่

หึหึเสร็จฉันแน่ยัยบ๋อง อาสึนะนึกในใจพลางยิ้มเจ้าเล่ให้อายากะ

ท่านน้องอายากะกลับกันได้รึยังเจ้าคะ อ้าวววจิคาเนะ อาสึนะมาได้ไงเนี้ย

คาเอเดะเดินเข้ามาเรียกอายากะ เลยเหลือกไปเห็นเพื่อนสนิทกับรุ่นน้อง
ถึงถามด้วยความเเปลกใจ

อ๋อหนูแค่มาทำความรู้จักกับคุญหนูน้องของพี่คาเอเดะนะคะ
อาสึนะรีบเปลี่ยนเสียงให้ดูเป็นเด็กสาวน่ารักและพูดขึ้นก่อนที่คนอื่นจะทันได้พูดอะไร

เล่นเอาอายากะถึงกับเหวอ
กับกิริยามารยาทของอีกฝ่ายที่เปลี่ยนจากหลังเท้าเป็นหน้ามือ

ต่างจากจิคาเนะที่รู้จักน้องของตัวเองเป็นอย่างดีจึงได้เเต่อมยิ้ม

อือๆดีแล้วละเจ้าคะรู้จักกันใว้เพราะจะต้องสนิทกันมากกว่านี้อีก

นี้พี่คาเอเดะหมายความว่ายังไงคะ อายากกะเอ่ยถามด้วยความมึน+งง

อ้าวยังไม่รู้อีกหรอว่าอาสึนะเนี้ยเขาจะมาเป็นบอดี้การ์ดให้กับตั้งปีนึงเชียวน้า

หา พี่ว่าอะไรนะคะอย่าบอกนะคะว่ายัยเนี้ยคือคนที่คุญพ่อพูดถึงนะ

ถูกต้องเเล้วละจ่ะคุญหนู อาสึนะหันมาพูดพลางยิ้มเจ้าเล่ให้อายากะ

หะหาม่ะไม่จริ๊งง่ะ อายากะพูดขึ้นก่อนที่จะเป็นลมล้มลงเเต่โชคดีที่อาสึนะคว้าตัวไว้ได้ทันจึงไม่ล้มหัวฟาดพื้น