นายเทวดาตัวแสบกับนางสาวพลังเวทมหัศจรรย์

ลำดับตอนที่ #4 : บทที่สี่ ค้างแรมที่ทะเล

บทที่สี่ ค้างแรมที่ทะเล

เช้าวันจันทร์ “ หาว~ เฮ้อ เช้าแล้วหรือเนี่ย ” เอลลิสพูดงัวเงีย แต่พอเธอลงบันไดมา “ ว้าย อะไรกันเนื่ย ” สิ้นเสียงแล้วก็ ปึก! หน้าของเธอคะมำกับพื้น “ อูย เจ็บ ” พอเธอมองขึ้นไปตรงบันไดก็เห็นชายหนุ่มเทวดาเรือนผมสีดำนอนอยู่ที่บันได เอลลิสนึกสนุกจึงปาแปรงสีฟันไปใส่เคอา “ อืม ” เคอาครางอย่างไม่พอใจ แต่ก็ยังนอนต่อ “ นอนหลับเป็นตายเลยนะ ” สาวน้อยพึมพัม และก็คว้าเอายาสีฟันยกขึ้นหมายจะปาใส่เคอาแต่ “ อ้าว เอลลิส ยังไม่ไปแต่งตัวอีก วันนี้น่ะมีการไปค้างคืนที่ริมทะเลไม่ใช่เหรอ ” เซเนเรสที่ใส่ชุดกันเปื้อนเดินมาแล้วพูด เมื่อได้ยินอย่างนั้นก็…” ตายแล้ว ” สาวน้อยตะโกนสุดเสียงเมื่อนึกได้ว่าเธอยังไม่ได้เตรียมของ จนเคอา ตื่นกระทันหันและกลิ้งตกบันไดลงมา “อูย อะไรกันเจ็บชิบ ” เคอาบ่นอย่างอารมณ์เสียแต่…” อ้าก เจ็บ ” เขาร้องเสียงดังเมื่อเอลลิสวิ่งขึ้นบันไดเหยียบเขาที่นอนเอกเขนกหน้าบันได “อูย รีบอะไรกันนักหนาของก็เตรียมให้แล้วไง ” เขาบ่นพึมพัมพลางคลำหลังที่โดนเอลลิสเหยียบ เมื่อเธอเดินขึ้นมาบนห้อง ก็เห็นว่ากระเป๋าผ้าถูกเตรียมไว้แล้วข้างเตียง สงสัยว่าตอนที่เธอตื่นจะไม่ได้สังเกต…แต่ใครเตรียมให้เธอ ชั่งมันเถอะเอาเป็นว่าก็สบายไป เธอคิด เธอรีบอาบน้ำแต่งตัวด้วยชุดนักเรียน เมื่อเสร็จแล้วก็แบกกระเป๋าลงช้างล่าง “ หนักจัง ” เธอพูด เวเนเรสเห็นอย่างนั้นก็ดีดนิ้ว เป๊าะ! ทันใดนั้นกระเป๋าก็ลอยลงบันไดไปและไปวางข้างเก้าอี้โดยอัตโนมัติ “ ทำได้ไงน่ะ เซเนเรส ” เธอพูดอย่างตื่นเต้น ขณะที่เห็นเขาทำข้าวปั้นและอาหารอื่นๆ ใส่กล่อง เขาหันมามองและพูดว่า “ อย่าลืมสิว่าฉันเป็นเทวดา ” เขาพูด ขณะที่เคอาเพิ่งออกมาจากห้องน้ำ

เมื่อมาถึงที่โรงเรียนทั้งสามวิ่งสุดชีวิต “ สาม สอง หนึ่ง ศูนย์ ” ปึง! เสียงประตูเปดโคมพร้อมกับคำสุดท้ายของประโยค “ มาตรงเวลาดีนะ ” เด็กผู้หญิง หนึ่งกล่าว เธอชื่อ เซริซา ฟีเน่ เป็นหัวหน้าห้องและประธานนักเรียนยอดอัจฉริยะของโรงเรียนอีกอย่างคือ เธอเป็นเพื่อนหญิงเพียงคนเดียวที่เธอไว้ใจ แต่ก็ไม่ได้สนิทกันมากนัก ดวงตาสีเขียวอ่อนมองมาที่ทั้งสาม “ เซเนเรส เคอา ขอยืมตัวของเอลลิสไปก่อนก็แล้วกัน พอดีจะนำไปเข้าที่ประชุม และเดี๋ยวจะนำตัวมาคืนให้ ” พอเธอพูดจบเธอก็ลากตัวเอลลิสไป จริงๆแล้วการประชุมไม่ควรเกี่ยวอะไรเลยกับการประชุม แต่เธอเป็ฯรองประธานนักเรียนเมื่อเอามาเปรียบกับฟีเน่แล้วเธอเป็นคนที่ไม่ได้เรื่องชนิดสุดยอดเลยทีเดียว เธอคิด สามสิบนาทีผ่านไป เอลลิสกลับมาที่ห้องพร้อมกับฟีเน่ “ นำตัวมาคืนแล้วแค่นี้ล่ะ ” เธอพูดจบก็เดินจากไป ปึง! เสียงเปิดประตูดังขึ้น เอาล่ะเพื่อนๆทั้งหลายให้จับกลุ่มกันสี่คนสำหรับกการไปพักแรมครั้งนี้ ” เสียงประกาศก้องของ ริปฟิน เฟร์ ชายหนุ่มรูปหล่อ ดวงตาสีส้มสดใส เรือนผมสีครีมยาวประบ่าแต่ถูกรวบด้วยปลอกสีขาว และท่าทางรักสนุก ยิ้มอยู่ตลอดเวลา แถมเป็นลุกผู้อำนวยการอีกทำให้สาวๆติดกันตรึม เคอาและเซเนเรสก็คงยังมีสาวๆมาชวนเข้ากลุ่มเยอะแยะเหมือนเคยแต่พวกเขาก็ยังยืนยันคำตอบเดิมคือต้องการเข้ากลุ่มกับเอลลิสซึ่งเธอก็ไม่ปฏิเสธเพราะยังไงก็ไม่มีใครมาชวนเข้ากลุ่มอยู๋แล้ว แต่มีสิ่งที่เหนือความคาดหมายกว่านั้นคือ “ ผมขอเข้ากลุ่มด้วยนะครับ เจ้าหญิง ” เฟร์ที่ตอนนั้นยืนอยู่หน้าห้องเรียนเดินมานั่งคุกเข่าที่ข้างหน้าของเอลลิสพูดแล้วจับมือข้างขวาของเธอขึ้นมาจุ่มพิตลงไป เธอหน้าแดง ทั่วทั้งห้องตะลึง นักเรียนที่ได้ไปพักค้างแรมให้ลงมาขึ้นบนรถไดแล้วขณะนี้ถึงเวลาแล้ว เสียงประกาศดังขึ้นทำให้ทุกคนเปลี่ยนจากตะลึงเป็นรีบหยิบสัมภาระและลงไปที่รถ ในขณะที่เฟร์ ลุกยืนขึ้นเดินไปหยิบสัมภาระของตน กลับมาถามเอลลิสว่า “ ตกลงไหมครับ ” เขาถามก้มลงจ้องตาของเอลลิส “ ก็…ก็ได้ค่ะ ” เธอตอบหน้าขาวใสยิ่งแดงเข้าไปใหญ่

ในการเดินทางไปทะเลครั้งนี้มีแต่คนจ้องมอง ด้วยสายตาถมึงถึงใส่เธอตลอดทาง เพราะว่ารอบกายเธอทั้งซ้ายและขวามีหนุ่ม เจ้าเสน่ ( แต่ไม่ใช่สำหรับชั้น ) ถึงสามคนมานั่งกับเธอแถมอยู่กลุ่มเดียวกันอีก ตะหาก อีกอย่างเธอจะหลับตรงนี้ไม่ได้เพราะว่า ขืนหลับไปและไปซบไหล่ ใครคนใดคนหนึ่งเข้ามีหวังโดนล้อแย่เลย เธอคิด แต่จะทำยังไงได้ก็มันง่วงนี่นา จานั้นเธอก็ผลอยหลับไปโดยไม่พิงซ้างพิงขวาแต่ ปึก! หัวของเธอเอนไปข้างหน้าและโขกเข้ากับเก้าอี้อย่างแรง “ อูย~เจ็บ ” เธอร้องครางออกมาเบาๆ เฟร์ที่สังเกตเอลลิสอยู่นานก็ถามว่า “ เป็นไงบ้าง ” เขาถามแสดงความเป็นห่วง “ ไม่เป็นไร ” สาวน้อยตอบ อีกข้างหนึ่งของเอลลิสเป็นเคอาที่แอบชำเลืองมองทั้งสองที่กำลังพูดคุยกันอย่างสนุกสนานถูกคอกันอยู่ และชำเลืองมองอีกข้างของเขาเห็นเซเนเรสที่กำลังหลับอยู่

เมื่อถึงที่หมาย ทั้งสี่เดินลงจากรถ เซเนเรสยังคงสะลึมสะลืออยู๋ แต่พอหายแล้วเขาก็รีบเดินมาหาเอลลิสที่นั่งพักอยู่คนเดียวและถามว่า “ เอลลิส เอารอสมูนมาด้วยรึเปล่า ” เขาถาม “ เอามาสิ ” สาวน้อยตอบ “ งั้นก็อย่าใช้ซี้ซั้วละกัน ไม่งั้นเรื่องยุ่งเกิดขึ้นมาอีกเข้าใจไหม ” เขาพูด “ เข้าใจจ๊ะ ” สาวน้อยตอบ นักเรียนเข้ากลุ่ม เสียงอาจารย์ประกาศ ทั้งสี่มารวมตัวกัน คนที่มาช้าที่สุดเห็นจะเป็ฯ เฟร์ และดูเหมือนว่า เคอา จะไม่ถูกกับ เฟร์ “ นี่นายมาช้าจริงเดี๋ยวก็ทิ้งซะนี่ ” เคอาพูด “ แค่ หนึ่งนาที สามสิบเก้า-จุดแปดวินาที่เนี่ยนะ ” เฟร์พูดย้อนด้วยน้ำเสียงกวนๆ “ ผิด สองนาที สี่สิบเก้าจุดหกต่างหาก ” เคอาพูดทั้งสองพูดกระทบกระทั่งกันนานและเซเนเรสก็พูดตัดบทขึ้น “ พวกนายหยุดพูดกันซะทีคืนนี้และคืนต่อไปเราต้องนอนห้องเดียวกัน ” เซเนเรสพูด “ ไหงเป็นงั้นล่ะ ” เอลลิสถาม “ ก็นอนตามกลุ่มไง ” เขาตอบ “ ไม่ได้นะ ” เอลลิสค้าน “ ทำไมล่ะ ” เขาถาม “ ก็…เปล่าไม่มีอะไรหรอก ” เอลลิสตอบ ชายสามหญิงหนึ่งเชียวนะ นอนด้วยกันอย่างนี้น่ากลัวชะมัด ไม่ใช่เซเนเรสหรอก เคอากับเฟร์ต่างหากที่น่ากลัว เธอคิด

นักเรียนตั้งแต่เวลานี้เป็นต้นไปจนถึงหกโมงเย็นเป็นเวลาตามสบาย ให้กลับถึงที่นี่ก่อนหนึ่งทุ่มนะ เสียงของอาจารย์พูดแล้วพอพูดจบนักเรียนก็ต่างแยกย้ายกันไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเอลลิสนำกุญแจไปแล้วรีบขึ้นไปบนห้องของตนเองหวังที่จะเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เร็วที่สุดเมื่อเธอปลดกระดุมออกหมดและกำลังจะถอดเสื้อนักเรียน ประตูก็เปิดออกชายหนุ่มทั้งสามเดินเข้ามา เธออึ้งหน้าแดงเป็นลูกตำลึงแล้วก็ “ กรี้ด~” เธอร้อง ชายหนุ่มเซเนเรส เคอาและเฟร์ยืนอึ้ง “ ออกไปให้หมดนะ ” ทันใดนั้นหินรอสมูนของเรืองเรืองแสงทั้งสามก็กระเด็นออกไปจากห้อง ประตูปิดดังปัง ทั้งสามยังอึ้งอยู่ เฟร์เอ่ยขึ้นมาว่า “ เซ็กซี่ชะมัด ” เขาพูด

ประตูเปิดออก พร้อมกับสาวน้อยที่สวมชุดสีชมพูเสื้อสายเดี่ยวพลิ้ว พร้อมกับกางเกงขาสามส่วนพลิ้ว เหมือนกัน ชายหนุ่มทั้งสามอึ้งอีกแล้ว เมื่อเห็นสาวน้อยเอลลิสในแบบที่ไม่เคยเห็นมาก่อน ทั้งท่าทางเขินอายหน้าแดงระเรือ และการมัดผมโดยผูกสองแกะใช้ริปบิ้นสีชมพูแซมผมไว้ เมื่อเธอเห็นทั้งสามก็เดินเชิดหน้าไป ทั้งสามหนุ่มรีบเข้าห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างรวดเร็วและวิ่ง เฟร์วิ่งเร็วสุดทิ้งห่างพวกเคอาและเซเนเรส เขาวิ่งไปและเห็นว่าเอลลิสกำลังนั่งอยู่บนต้นไม้ เขารีบปีนขึ้นไปและพูด “ เอ่อเอลลิส..” เขาพูดแต่เอลลิสแสดงท่าทาง จุ๊ๆ เป็นสัญญาณให้เขาเงียบ เธอเอื้อมมือหมายจะจับผีเสื้อที่อยู่ข้างหน้าเธอ เปรี้ย! เสียงกิ่งไม้ใหญ่หนาที่เธอและเฟร์กำลังนั่งอยู่นั้นกำลังจะหักลง เมื่อหักลง ร่างกำยำของเฟร์มาโอบกอดเธอไว้ ทั้งสองหล่นลงไปพร้อมกัน ตุบ! เสียงทั้งสองกระทบกับผืนทราย เฟร์ใช้ตัวเองรองเอลลิส ทำให้หลังของเขากระทบกับพื้นทรายอย่างแรง “ อูยดีนะที่เป็นทรายถ้าเป็นซีเมน หลังหักแน่ ” เขาพึมพัม เมื่อลืมตาขึ้น เขาเห็นใบหน้าของเอลลิสอย่างใกล้ชิดชนได้ยินเสียงลมหายใจ “ เป็นอะไรรึเปล่า บาดเจ็บตรงไหนไหม ” เธอถาม “ ไม่เป็นไร ” เขาตอบ หน้าของเขาแดงขึ้น เอลลิสสังเกตเห็นอากัปกริยาของเขาและก็รู้ตัวหน้าของเธอก็แดงขึ้นเหมือนกัน

เสียงของอาจารย์พูดแล้วพอพูดจบนักเรียนก็ต่างแยกย้ายกันไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเอลลิสนำกุญแจไปแล้วรีบขึ้นไปบนห้องของตนเองหวังที่จะเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เร็วที่สุดเมื่อเธอปลดกระดุมออกหมดและกำลังจะถอดเสื้อนักเรียน ประตูก็เปิดออกชายหนุ่มทั้งสามเดินเข้ามา เธออึ้งหน้าแดงเป็นลูกตำลึงแล้วก็ “ กรี้ด~” เธอร้อง ชายหนุ่มเซเนเรส เคอาและเฟร์ยืนอึ้ง “ ออกไปให้หมดนะ ” ทันใดนั้นหินรอสมูนของเรืองเรืองแสงทั้งสามก็กระเด็นออกไปจากห้อง ประตูปิดดังปัง ทั้งสามยังอึ้งอยู่ เฟร์เอ่ยขึ้นมาว่า “ เซ็กซี่ชะมัด ” เขาพูด

ประตูเปิดออก พร้อมกับสาวน้อยที่สวมชุดสีชมพูเสื้อสายเดี่ยวพลิ้ว พร้อมกับกางเกงขาสามส่วนพลิ้ว เหมือนกัน ชายหนุ่มทั้งสามอึ้งอีกแล้ว เมื่อเห็นสาวน้อยเอลลิสในแบบที่ไม่เคยเห็นมาก่อน ทั้งท่าทางเขินอายหน้าแดงระเรือ และการมัดผมโดยผูกสองแกะใช้ริปบิ้นสีชมพูแซมผมไว้ เมื่อเธอเห็นทั้งสามก็เดินเชิดหน้าไป ทั้งสามหนุ่มรีบเข้าห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างรวดเร็วและวิ่ง เฟร์วิ่งเร็วสุดทิ้งห่างพวกเคอาและเซเนเรส เขาวิ่งไปและเห็นว่าเอลลิสกำลังนั่งอยู่บนต้นไม้ เขารีบปีนขึ้นไปและพูด “ เอ่อเอลลิส..” เขาพูดแต่เอลลิสแสดงท่าทาง จุ๊ๆ เป็นสัญญาณให้เขาเงียบ เธอเอื้อมมือหมายจะจับผีเสื้อที่อยู่ข้างหน้าเธอ เปรี้ย! เสียงกิ่งไม้ใหญ่หนาที่เธอและเฟร์กำลังนั่งอยู่นั้นกำลังจะหักลง เมื่อหักลง ร่างกำยำของเฟร์มาโอบกอดเธอไว้ ทั้งสองหล่นลงไปพร้อมกัน ตุบ! เสียงทั้งสองกระทบกับผืนทราย เฟร์ใช้ตัวเองรองเอลลิส ทำให้หลังของเขากระทบกับพื้นทรายอย่างแรง “ อูยดีนะที่เป็นทรายถ้าเป็นซีเมน หลังหักแน่ ” เขาพึมพัม เมื่อลืมตาขึ้น เขาเห็นใบหน้าของเอลลิสอย่างใกล้ชิดชนได้ยินเสียงลมหายใจ “ เป็นอะไรรึเปล่า บาดเจ็บตรงไหนไหม ” เธอถาม “ ไม่เป็นไร ” เขาตอบ หน้าของเขาแดงขึ้น เอลลิสสังเกตเห็นอากัปกริยาของเขาและก็รู้ตัวหน้าของเธอก็แดงขึ้นเหมือนกัน