นายเทวดาตัวแสบกับนางสาวพลังเวทมหัศจรรย์

ลำดับตอนที่ #2 : บทที่สอง ใช้ชีวิตในโลกมนุษย์

บทที่สอง ใช้ชีวิตในโลกมนุษย์

เช้าวันต่อมา “ ไปล่ะนะ ” เอลลิสบอก “ เดี๋ยวก่อน ” เสียงเทวดาทั้งสองดังขึ้น ให้ข้าไปด้วย ” เซเนเรสบอก ” ข้าด้วย ” เคอาพูด เอลลิสเหล่เคอา “ ก็ข้าจะไปป่วน เอ๊ยไม่ใช่จะไปเที่ยวเล่นเฉยๆ ” เคอาพูดติดขัด “ แน่ใจนะว่าไม่ได้วางแผนอะไร ” เอลลิสพูด “ เออ ไม่มีอะไรน่ะอย่าบ่นมากไม่งั้นจะป่วนทั้งเมืองให้ดู ” เคอาพูด “ งั้นก็อย่าทำประเจิดประเจ้อมากนักล่ะ ” หลังจากที่เอลลิสพูดจบก็มีแสงสว่างออกมาจากตัวของทั้งสองและพอแสงหายไป “ มันอะไรกันล่ะเนี่ย ” เอลลิสอุทานเมื่อเห็นทั้งสองใส่ชุดนักเรียนของโรงเรียนเธอ “ ไหนบอกว่าจะแค่ไปเที่ยวเฉยๆไง ” เอลลิสพูด เซเนเรสก็พูดตอบว่า “ ก็นะ แต่ว่าอยากลองไปศึกษาที่นั่นดูก็ขอไปเรียนด้วยเลยละกัน ” เอลลิสหัวเราะเบาๆ “นี่ พวกนายจะเข้าไปเรียนได้ไงล่ะในเมื่อใบมอบตัวหรือบัตรนักเรียนก็ไม่มี ” ทั้งสองหัวเราะเสียงดัง “ สงสัยหัวเราะทีหลังดังกว่า นี่อะไร ” เคอาชูกระดาษใบเล็กและใบใหญ่ให้ดูมันเป็นใบมอบตัวและบัตรนักเรียนซึ่งของเซเนเรสก็มี “ ทีนี้จะไปได้หรือยัง ” เซเนเรสพูด “ ก็ได้ เชอะ ” เอลลิสทำท่ากระฟึดกระฟัดเดินไป ทั้งเคอาและเซเนเรสมองหน้ากันและก็หัวเราะ กริ้ง! เสียงกริ่งโรงเรียนเข้าดังขึ้น ยามที่ประตูโรงเรียนก็ปิดประตูไปเสียแล้ว “ว้ายแย่แน่เลยขึ้นห้องไม่ทันมีหวังแย่แน่ๆ ” เอลลิสพูด จากนั้นเอลลิสก็ถูกลากเข้าพุ่มไม้ วู้ม! เสียงดังมาจากด้านหลังของเอลลิส ทั้ง เคอาและเซเนเรสต่างก็มีปีกงอกขึ้นมาจากหลังของทั้งสอง เซเนเรสอุ้มเอลลิสขึ้นเอลลิสดิ้น พร้อมกับพูดว่า “ จะ…จะทำอะไรน่ะ ” เอลลิสพูดด้วยสีหน้าแดงเรือๆอย่างเขินอาย แต่ทั้งสองไม่สังเกตเห็น “ ไปกันเลย ” ทั้งสองพูดพร้อมกัน ปีกกางออก ทะยานสู่ท้องฟ้าพร้อมกับเอลลิสที่อยู่ในอ้อมแขนของเซเนเรส “ ว้าวสวยจังเอลลิสสมองลงมายังเบื้องล่าง ฟุบ! “ กรี้ด~ ” เอลลิสกรี้ดสุดเสียง น้ำตาซึม เพราะทั้งสองพุ่งลงมาด้วยความเร็วสูง ต่อมาก็มาลงจอดที่ดาดฟ้าของโรงเรียน “ พวกนายนี่นะ แย่ที่สุดในโลกเลย ” เอลลิสพูดอย่างโมโหและเดินโครมๆส่วนท้งเคอาและเซเนเรสก็ยังตามเอลลิสต่อไป พอเข้าห้องอาจารย์ก็จ้องมาที่ทั้งสาม “ อ้าวพวกเธอรู้จักกันแล้วหรือ งั้นก็แนะนำเลยละกันนี่ บิลิอัส เคอา และ เอลลิส เซเนเรส” คำพูดนั้นทำให้เอลลิสอึ้ง “ ไปนั่งที่โต๊ะตรงโน้น ข้างซ้ายและขวาของโต๊ะเอลลิสน่ะ ” อาจารย์บอก

การเรียนทั้งวันผ่านไปด้วยดี แต่ที่ได้รับความสนใจเป็นพิเศษคือ เซเนเรสและเคอา

พอตกกลางตกคืน….เอลลิสออกมาเดินเล่นอยู่หน้าบ้าน มองไปเห็นเจ่ออายืนอยู่บนต้นไม้ ดวงตาสีน้ำตาลอ่อนเหม่อมองออกไป เอลลิสรีบวิ่งกลับเข้าบ้านเพราะไม่อยากทะเลาะด้วย แต่ก่อนที่จะวิ่งก็ได้ยินเสียงพึมเจ่อของเจ่ออาว่า “ จันทราสีเลือด ” เอลลิสได้ยินก็หยุดฟังนิดนึงและก็รีบกลับเข้าบ้าน ระหว่างที่กำลังขึ้นบันไดเพื่อที่จะขึ้นไปที่ห้องนอน ก็พลางคิดและบ่นพึมพัมว่า “ หมายถึงอะไรกันนะในโลกนี้จะมี จันทรา สีแดงได้ไงกัน ” แล้วก็เดินเข้าห้อง

เช้าวันต่อมาเธอแต่งตัวเสร็จและออกมานอกบ้าน พลางมองหาเซเนเรสและเคอา เมื่อมาถึงต้นไม้ที่เธอเห็นเคอายืนอยู่ เธอก็ “ โอ๊ย~ ” เธอร้อง เนื่องจากเคอาที่นอนอยู่บนต้นไม้นั้นหล่นลงมาทับเธอ “ อูย อะไรกันอีกล่ะเนี่ยยังกลางคืนอยู่เลยไม่ใช่หรือ ” เสียงของเทวดาหนุ่มบ่น “ เคอา ” เสียงของสาวน้อยตะโกนลั่น เมื่อชายหนุ่มเทวดาตื่นขึ้นและลืมตาขึ้นมาสบตากับสาวน้อยร่างบางที่เขานอนทับ แววตาสีม่วงกลมโตกำลังจ้องเขาอยู่ หน้าของทั้งสองห่างกันแค่คืบ “ นี่นายจะลุกออกไปได้รึยัง ตัวนี่ก็หนักเป็นบ้า แถมหล่มมาทับฉันอีก ” สาวน้อยพูดด้วยสีหน้าแดงระเรือ ดูดูไปก็น่ารักไม่น้อย ในเวลาที่ไม่บ่นและทำสีหน้าท้าทายเขา ขณะที่เขากำลังตกอยู่ในภวังค์ “ เคอา ” เสียงเรียกของสาวน้อยทำให้เจ้าของชื่อตื่นจากภวังค์ขึ้น “ อะ…อะไร ” เคอาเอ่ยถาม “ เมื่อไหร่นายออกไปจากตัวฉันเสียทีล่ะ ” สาวน้อยพูด “ อ้อ ขอโทษ ” หลังจากเคอาเอ่ยขอโทษ ก็ลุกออกจากบนร่างบางของเอลลิส “ เฮ้นี่ เสร็จกันรึยัง เดี๋ยวก็ได้บินขึ้นไปแบบเมื่อวานนี้อีกหรอก ” เสียงของเซเนเรสดังขึ้น “ เสร็จแล้ว ” ทั้งสองพูดพร้อมกัน “ นายมาพูดตามฉันทำไม ” เอลลิสถาม “ อ้าว ใครพูดตามเธอล่ะ ” เคอาตอบ “ หนอยก็เห็นชัดๆว่านายพูดตามฉัน ” เอลลิสพูด “ เอ๊ะ ได้ไงก็ฉันไม้ได้พูดตามเธอ เธอต่างหากที่พูดตามฉัน ” เคอาพูด ขณะที่ทั้งสองกำลังทะเลาะกันนั้น เซเนเรสก็พูดตัดบทขึ้น “ เอาล่ะๆ อย่าทะเลาะกันน่ารีบๆไปโรงเรียนกันดีกว่า ” เซเนเรสพูดจบเอสลิสก็อุทานว่า “ ตายเเล้วนี่มันสายแล้วนี่นา ” จากนั้นทั้งสามก็รีบวิ่งอย่างไม่คิดชีวิตไปที่โรงเรียน “ แฮ่ก ในที่สุดก็ทัน ไม่ต้องบินขันไปแลัวสินะ ”

กริ้งเสียงกริ่งแสดงความหมายว่าถึงเวลาเข้าเรียนเสียแล้ว

ชั่วโมงแรกเป็นวิชาพละทั้งสามจึงไปเปลี่ยนชุดและไปที่โรงยิม “ เฮ้ นักเรียน วันนี้วอลเล่ย์บอลกันนะจับกลุ่ม 3 ตนแลั้วไปหาครูอาจารย์พูดแล้วก็ไปนั่งที่เก้าอี้ ผ่านไปหนึ่งนาทีรอบๆตัวของเคอาและเซเนเรสต่างก็มีสาวๆรุมล้อม ต่างคนต่างชวนทั้งสองไปเข้ากลุ่ม แต่ทั้งสองก็เดินเลี่ยงออกมา เซเนเรสพูดว่า “ คนที่พวกเรานั้นเลือกเข้ากลุ่มคือ เอลลิส ทีนี้พวกผมก็มีกลุ่มแล้ว ไปหากลุ่มอื่นเถอะ ” เมื่อสาวๆได้ยินอย่างนั้นก็ทำตาเขียวใส่เอลลิสที่ยืนอึ้งอยู่ พอจบชั่วโมงพละ “ นี่พวกนายจะทำให้ฉันไม่มีเพื่อนหรือไงฮะ ” เอลลิสพูดอย่างขุ่นเคืองกับเซเนเรสและเคอา “ ขอตัวล่ะชั่วโมงนี้ฉันจะโดด ” เคอาพูด “ หาว่าไงนะ แล้วนี่จะให้บอกอาจารย์ยังไงล่ะ ” เอลลิสถาม “ ก็บอกว่าเป็นไข้ ไม่สบายอะไรทำนองเนี่ย ” หลังจาก เคอาพูดจบเขาก็เดินไปที่สวนและนอน แต่ก่อนที่จะนอนนั้นก็ได้ยินเสียงพูดว่า “ หนอยยัยเอลลิส จะฮุบทีเดียวสองคนหรือไงกัน ” และก็มีอีกเสียงพูดว่า “ ไปสั่งสอนมันให้รู้สำนึกเลยดีกว่า ” ว่าเเล้วก้ได้ยินเสียงเดินไปเคอาก็รีบลงจากต้นไม้เเละรีบไปหาเอลลิส บังเอิญเขาเห็นเอลลิสอยู่หน้าห้องน้ำาหญิงเพียงลำพัง เมื่อเขากำลังจะเข้าไปเตือนพวกผู้หญิงที่หวังจะทำร้ายเอลลิสก็เดินเข้ามาก่อนพร้อมกับไม้ในมือ เงื้อมมือขึ้นกำลังจะฟาด แต่ก็ “ กรี้ด~ ” เสียงของพวกผู้หญิงดังขึ้นพร้อมกับร่างที่ลอยกระเด็นออกไปของพวกเธอเหล่านั้น และดูเหมือว่า รอบๆตัวของเอลลิสจะมีแสงสีทองวนอยู่รอบๆกาย ตูม! เสียงระเบิดดังมาจากหน้าโรงเรียน เคอารีบวิ่งตรงไปหาเอลลิส “ นี่ ยัยตัวแสบ ทำอะไรฮะ” เคอาพูด “ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันอยุ่ๆก็มีพลังเพิ่มขึ้นจนไม่สามมารถควบคุมได้ ” หลังจากที่เธอพูดประโยคสุดท้ายจบก็สลบไป เมื่อตื่นขึ้น เธอก็พบว่าตัวเธอเองนั้นอยู่ในห้องพยาบาลของโรงเรียนและทั้งสองข้างมีชายหนุ่มสองคนยืนอยู่ “ เป็นอะไรหรือเปล่า ” เซเนเรสถาม “ อืมไม่เป็นอะไร ” เอลลิสตอบ “ มิยักกะรู้เธอมีพลังด้วยเหรอ ” เคอาพูดด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน “ ก็ไม่รู้เหมือนกันพอฉันโกรธและนึกจะให้พวกนั้นกระเด็นออกไปพลังอะไรก็ม่รู้พุ่งพล่านจนควบคุมไม่อยู่แล้วพวกนั้นก็กระเด้นไปเลย ” เอลลิสเล่า “เอาเถอะยังไงซะเรื่องมันก็จบฉันก็แปลงความทรงจำพวกนั้นใหม่แล้วตอนนี้ก็ถึงเวลากลับบ้านกลับกันเถอะ” ต่อมาทั้งสามก็พากันเดินกลับบ้าน