คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : The her is an inspiration เพราะเทอร์คือแรงบันดาลใจ
ตอนที่ 2
ส่วนผมน๊ะหรอ ชื่อฟลุ๊คครับ หน้าตาก้อไม่หล่อหรอก .. แค่สาวๆในโรงเรียนหมายปอง และก้อกรี๊สๆๆ ตลอดเวลาที่ผมเดินผ่าน ^o^
นิสัยหรอ ผมเปนคนเก็บความรู้สึกเก่ง ไม่ค่อยอยากยุ่งกับใคร โลกส่วนตัวสูง ไม่ค่อยพูด แล้วที่โมโหวันนี้ ก้อแค่รู้สึกรำคาญที่เห็นเพื่อนๆของผม แกล้งไอ้แชมป์มัน มันเกิดอาการหงุดหงิดทุกครั้งที่เห็นแชมป์โดนเพื่อนแกล้ง ไม่รู้เป็นอะไร รู้สึกขัดหูขัดตาแปลกๆ
ผมกับฟลุ๊ครู้จักกันตอนที่มันย้ายโรงเรียนมาอ่ะแหละครับ เห็นมันไม่ค่อยกล้าพูดกับใคร ท่าทางเซ่อๆ สงสารเลยเข้าไปตีสนิท 5555 ก้อเห็นมันเรียนเก่งดีคบไว้ลอกการบ้าน (ผมไม่ได้เลวน๊ะ จริงใจกะมันจริงๆ ^^)
เวลาที่ผมมีปัญหาหรือเหงาๆ ก้อได้มันนั่นแหละไว้คอยคุยด้วย ไปไหนมาไหนด้วยกัน นั่งโต๊ะติดกัน กินข้าวด้วยกัน ไปเที่ยวด้วยกัน จนผมโดนเพื่อนๆล้อว่าเป็นสามี ภรรยากะมันไปแล้ว ผมไม่สนใจว่าใครจะมองยังไง เพราะผมเองก้อไม่ได้รู้สึกอะไรเกินเพื่อนกับมันเลย เลยคอยปกป้องเพื่อนรักคนนี้ของผมอยู่ตลอด (ตอนนี้ผมนั่งเรียนอยู่ แต่ไม่รู้ว่าอาจารย์กำลังพูดอะไร เพราะไม่ได้สนใจ มัวแต่เล่าประวัติให้คุณผู้อ่านฟังอยู่น๊ะ >
................กริ้งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง ....
เสียงกริ่งพักเที่ยง
"เห้ยยยยยยย แชมป์ วันนี้แดกไรดีว่ะ .. "
"ไม่รู้ดิ้ว่ะ แร้วมึงจะแดกอะไรล่ะ"
"ไม่รู้ว่ะ เดี๋ยวเดินไปดูๆๆ ก้อรู้เองแหละ "
"ไปเหอะว่ะ ตอนนี้กระผมหิ้วววววว หิวจนไส้จะกริ่วแล้วครับท่าน "....."
ณ โรงอาหาร ..
"วิ้ดดดดดด วิ้วววววววววว สามี ภรรยา มาแร้วครับ 55555555"
เสียงไอ้พวกส้นตี... ทั้งหลายแซวมาเป็นระยะๆ O^O
"ไอ้พวกเชี้ยเนี้ย วันๆแม่งทำอะไรกันบ้างว่ะ หัดทำตัวให้เป็นประโยชน์บ้างป่าว เชี้ยเอ้ยยยย"
ผมได้แต่บ่นพึมพำ =.=
"เอาเหอะน่ะ อย่าไปสนใจพวกมันเลย ไหนบอกว่าไม่สนใจคำพูดของคนอื่นไงว่ะ"
แชมป์มันบ่นผมตามมาติดๆ
"เออๆๆ ว่ะ งั้นก้อไปหาไรกินเหอะ ...."ครั้งนี้ถือว่ายอมไปก่อนเหอะนะ รองครั้งหน้าพ่อจะด่าให้กระจายเลยคอยดู เหอะๆ"
................................................................................................................................
สรุปแร้ววันนี้เราได้ก๊วยเตี๋ยวมากินครับ ผมรู้สึกดีกับฟลุ๊คมากๆ เพราะเป็นเพื่อนคนเดียวที่คอยปกป้องผมตลอด ไม่ว่าจะโดนเพื่อนๆในห้องแกล้งแบบไหน ก้อจะมีฟลุ๊คเนี้ยแหละมาคอยไล่เตะไอ้พวกนั้นไปตลอด ผมชอบมองหน้าฟลุ๊ค เพราะฟลุ๊คเป็นคนที่อบอุ่น และก้อคงเป็นเพื่อนคนเดียวที่ดีกับผมมากขนาดนี้ เห้ออออ .. หักใจ ห้ามใจน๊ะมึง เพื่อน เพื่อน เพื่อน - -"
คำว่าเพื่อน มันดังก้องขึ้นในความคิดของผม....ความรู้สึกแปลกๆนี้มันเกิดขึ้นมาตอนไหนไม่รู้ แต่ที่รู้ๆ ตอนนี้ผมมีความสุขทุกครั้งที่ได้ใกล้ชิดกับฟลุ๊ค ถึงแม้ว่า ฟลุ๊คมันจะไม่รับรู้ถึงความรู้สึกนั้นก้อตาม ......
16.00 น.
เวรทำความสะอาดห้องเรียนก่อนกลับ
วันนี้ผมกะฟลุ๊ค และเพื่อนอีกสามคนโดนเวรทำความสะอาดห้องเรียนก่อนกลับบ้านครับ เริ่มจาดกวาดห้อง ปัดฝุ่น ลบกระดาน
"เห้ยยยยยย ได้ยินมาว่าห้องนี้มีอาถรรพ์ว่ะ มีรุ่นพี่เคยมาเล่นซ่อนแอบกันแล้วเจอของดี จนไม่กล้ามาเรียนเลยน๊ะเว้ยยยย" ไอ้บิ๊กมันพูด
"เห้ยๆๆ จริงหรอว่ะ แม่งอยากลองของว่ะ " เสียงเพื่อนอีกสองคนพูดตามหลังมาไวไว
และพวกมันก้อชวนกันเล่นซ่อนแอบ แถมพ่วงฟลุ๊คไปด้วยอีกคน
"อ่าววว....แชมป์ ไม่เล่นด้วยกันหรอว่ะ" ฟลุ๊คถาม
"ไม่เอาอ่ะ เล่นเป็นเด็กๆไปได้ ...."
และสุดท้ายผมก้อโดนบังคับไปเล่นซ่อนแอบด้วยจนได้
ตาแรกไอ้บิ๊กเป็นคนหาครับ ห้องเรียนก้อแสนจะคับแคบ จะแอบตรงไหนดีล่ะครับท่าน
"1.....2......3.....4.....5......6........." ในขณะที่ไอ้บิ๊กกำลังนับไปเรื่อยๆ
ผมยังหาที่ซ่อนไม่ได้เลย เหลือบไปทางไหนก้อไม่เจอที่ซ่อน และ ปึ้งงงงงงงง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
เจอซอกตู้เก็บของครับบบบบ วิ่งให้เร็วที่สุดไปที่จุดมุ่งหมาย 555555 รอดแล้วเรา (คิดในใจ)
และผมก้อเบียดตัวเองเข้าไป แต่
"เห้ยยยยย....ไอ้ฟลุ๊คมาอยู่อะไรตรงนี้ว่ะ"
ตัวของเราสองคน ยืนเบียดกันในซอกตู้เก็บของ ขนาดที่แบบว่า หายใจรดต้นคอกันเลยทีเดียวววว
ในเวลานั้นใจผมเต้นตุ๊บๆๆๆๆ ไม่เป็นจังหวะเลยครับ รู้สึกตื่นเต้นแปลกๆ ลมหายใจของฟลุ๊คอุ่นๆ กระทบลงที่ใบหน้าตลอดเรย เหงื่อผมตอนนี้เริ่มซึมออกทางใบหน้า สายตาของเราจ้องมองกัน เพราะหันไปทางอื่นไม่ได้ แคบเกิน - -" / >//< บอกเรยตอนนี้ อึดอัดแปลกๆๆ รู้สึกเหมือนตัวจะลอยๆๆๆๆ
และ ...........
"ฮัด ฮัด ฮัด !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" ผม จะ จะ จะ จามครับ
"เห้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ...................อย่าน๊ะมึง" เสียงฟลุ๊คกระซิบ พร้อมเอามือมาอุดจมูกผมไว้
ซักพักอาการที่อยากจะจามก้อหายไป ฟลุ๊คจึงค่อยๆ เอามือออกจากหน้าผม ตอนนี้ไม่รู้ว่าหน้าผมจะเปนยังไง แต่รู้สึกร้อนวูบวาบไปทั้งตัว
"ฮั้ดดดดดด เช้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย !!!!!!"
"ไอ้เชี้ยยยเอ้ยยยยยยยย จามออกมาจนได้" เสียงฟลุ๊คบ่นงึมงำ
"โป้งไอ้ฟลุ๊ค มึงด้วยไอ้แชมป์ .." แหม๋ อยู่กันเป็นคู่เลยน๊ะมึง สามีภรรยาอีกแร้วมึง" ไอ้บิ๊กแซวแล้วเดินจากไป
แม่งงงงงงงง จามออกมาจนได้ ฟลุ๊คยังบ่นไม่หยุด
"ก้อมันอดไม่ได้นี่หว่า" ผมพูดกะฟลุ๊ค พร้อมเดินออกจากซอกตู้มา
"พอแล้วๆๆ กลับบ้านเถอะว่ะ เย็นแล้ว" ... ผมพูดกับเพื่อน
"เออๆๆๆ กลับเหะ ไว้ค่อยว่ากันพรุ่งนี้ แม่งไม่เห็นจะเจออะไรเลย" ฟลุ๊คบ่น
"ไปแชมป์ เด่วกูเดินไปส่ง ... "
ผมรู้สึกดีใจมากๆๆ ที่ได้ยินคำนี้ มีความสุขจังเน้อะ
"เออๆๆๆ ป่ะ กลับ"
ผมกะฟลุ๊คก้อเดินกลับบ้านพร้อมกัน เหอๆๆๆ เขิลเบยยยยยยยย
Prince Sugar
facebook.com/taqzime.bzw
ความคิดเห็น