คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ตอนที่ 6 ปกป้องไว้ให้ได้
สิ่งที่อยู่รอบตัวมาเลียฟิเซย์นั้นเหมือนวิญญาณที่วนเวียนรอบๆตัวของเธอที่หน้าตาค้ายมาเลียฟิเซย์นั้นเป็นผลของทักษะ จิตวิญญาณแห่งความอารีย์ ที่สามารถสร้างวิญญาณทีรูปร่างเหมือนผู้เล่นทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นค่าสถานะทักษะ แต่ พลังชีวิตของวิญาณแห่งความอารีย์นั้นจะมีแค่ 1 เท่านั้น
เมื่อมาเลียฟิเซย์เห็นอย่างนั้นก็พร้อมที่จะลุยถึง จิตวิญาณของผู้อารีย์นั้นดูเหมือนจะมีความสามารถสูงแต่สำหรับคนอื่นๆที่ได้ทักษะนี้มาหลายๆคนคิดว่าไรประโยชน์เพราะอะไรนะหรอเพราะพลังชิวิตของทักษะจิตวิญญาณแห่งความอารีย์นะสิมีเพียงแค่ 1 แค่โดนโจมตีนิดหน่อยก็หายไปแล้วแต่มันไม่คุ้มกับพลังเวทร์ที่เสียไปเลยทำให้ไม่เป็นที่นิยมกันสักเท่าไรแต่ในสายตาของมาเลียฟิเซย์นั้นตอนนี้คือสมบัติล้ำค้าเพราะตอนนี้เธอสามารถใช้สองทักษะพร้อมกันได้แล้วแถมยังช่วยสนับสนุนกันและกันได้ด้วย
“เอาละนะเจ้าปีศาจไร้หัวถึงเวลาที่นายต้องชดใช้ที่ทำกับเพื่อนๆของฉันแล้วนะ”เมื่อมามาเลียฟิเซย์พูดจบก็พุ้งตัวตรงไปที่ผีศาจไรหัวอย่างรวดเร็วจนหน้าตกใจ แต่ที่หน้าตกใจกว่าวิญญาณแห่งความอารีย์นั้นก็ตามติดมาเลียฟิเซย์ด้วยความเร็วเท่าๆกันอีกด้วยเมื่อเธออยู่ในรัศมีของการโจมตีเธอเลยร่ายเวทร์ แสงศักสิทธิ์ และเมื่อมาเลียฟิเซย์เริ่มร่ายบทเวทร์
“ข้าขอให้ท่านมหาธาตุแห่งแสงโปรดแบ่งเสดเสี้ยวแห่งพลังอำนาจของท่านเพื่อให้ข้าผู้รับใช้แห่งแสงสว่างปัดเปาเหล่าความมืดให้หายไป”
มาเลียฟิเซย์พูดเสร็จก็เกิดวงเวทย์รอบๆนิ้วของเธออีกครั้งเธอหันไปทางปีศาจไร้หัวแล้วปดปล่อยแสงนั้นออก ส่วนร่างแห่งจิตวิญญาณก็ไม่น้อยหน้ากันเริ่มร่ายเวทย์โล่แห่งแสงที่เป็นทักษะป้องกันที่มีประโยชน์ที่สุดในตอนนี้1คน1วิญญาณต่างสนับสนุนกันไปกันและกันอย่างเขาขากันมาเลียฟิเซย์เตรียมพร้อมที่จะร่ายเวทร์แสงศักสิทธิ์อีครั้งแต่ครั้งนี้คิดหรือว่าปีศาจไร้หัวระดับ 100 จะยอมให้เธอโจมตีเพียงฝ่ายเดียวมันยกหมัดที่แสนใหญ่โตของมันแล้วทุบลงมาที่ตัวของมาเลียฟิเซย์เนื่องจากที่ตอนนี้มาเลียฟิเซย์กำลังร่ายเวทร์อยู่ทำให้ร่างกายของเธอไม่สามารถที่จะสามารถหลบการโจมตีของปีศาจไร้หัวนั้นได้แต่คิดหรือว่าจิตวิญญาณของมาเลียฟิเซย์นั้นจะยอมให้ร่างจริงโดมโจมตีได้ ร่างนั้นร่ายเวทร์แสงศักสิทธิ์นั้นใสปีศาจไร้หัวเมื่อมันเห็นว่ามีคนกำลังรอบโจมตีเลยหลบการโจมตีนั้นแล้วตั้งท่าที่จะโจมตีอีกครั้งแต่ครั้งนี้มาเลียฟิเซย์เริ่มตั้งตัวได้แล้วเธอ ร่ายเวทร์ แสงศักสิทธ์ โจมตีพร้อมร่ายเวทร์ ฮิว ไปสลับกันไป โดยที่ ร่างวิญญาณนั้นก็จะทำตรงข้ามกับเธอโดยที่เป็น ฮิว ร่างนั้นก็จะ โจมตี พวกเธอทั้งสองก็สลับกันไปและหลบไปพร้อมๆกัน
-1500
+2500
-2500(โจมตีโดนจุดตาย)
มาเลียฟิเซย์เริ่มสู้ต่อไปเรื่อยๆเมื่อเธอรองตรวจสอบดูว่าปีศาจไร้หัวนั้นเหลือพลังชีวิตเท่าไร
ปีศาจไร้หัว ระดับ 100 Hp400320/500000 MP 400/400
เมื่อมาเลียฟิเซย์เห็นค่าพลังชีวิตของมันเล่นเอาเธอแทบจะล้มทั้งยืนเพราะอะไรนะหรอเธอสู้กับมันมานานมากแล้วแถมMPของเธอจะหมดจนจะไม่เหลือแล้วแต่เจ้า ปีศาจไร้หัวนั้นเลือดของมันยังเหลืออีกเป็นแสนๆแต่ยังไงตอนนี้เธอก็ยังไม่ยอมแพ้หรอกนะถึงพลังชีวิตของมันจะเป็น ล้าน เป็น ล้านๆ ยังไงเธอก็ทำใจมาแล้วว่ายังไงก็ต้องตายแน่ๆเธอก็จะขอรับคามตายนั้นด้วยความยินดี ดีกว่าต้องเดิมข้ามศพของเพื่อนๆของเธอที่ยอมสระเพื่อให้เธอรอดยังไงเธอก็ยังมีศักศิ์ศีรอยู่เธอไม่ยอมรอดเพราะชีวิตของคนอื่นๆแน่ตอนนี้เธอและร่างแห่งจิตวิญญาจนั้นเริ่มจะหมดแรงแล้วเพราะพลังเวทร์ของเธอเหลือไม่ถึง1000กว่าหน่อยมากสุดที่ทำได้คือฮิวและโจมตีอย่างระ2ครั้ง
มาเลียฟิเซยรองคำนวนว่าพลังเวทร์ของเธอพอที่จะทำอะไรได้บ้างและดูว่าเธอจะสามารถถ่วงได้อีกสักกี่นาที่แต่เมื่อเธอกำลังคำนวนอยู่โดยใช้สมาธิปีศาจไร้หัวสัมผัสได้ถึงความคงอยู่ของมาเลียฟิเซย์และเห็นว่าเธอไม่โจมตีมันมันเลยเริ่มที่จะโจมตีก่อนมันวิ่งเขามาหาเธอด้วยความคงที่แต่ตอนนี้มาเลียฟิเซย์นั้นกำลังใช้สมาธิอยู่นั้นไม่สามารถรู้เลยว่าตอนนี้เธอกำลังตกเป็นเป้าหมายของปีศาจไร้หัวนั้นอยู่เมื่อมันเขามาในรัศมีการโจมตีมันยกหมัดของมันขึ้นแล้วทุบมาด้วยความเร็วที่หน้าตกใจเมื่อมาเลียฟิเซย์นั้นรู้สึกถึงอันตรายก็หันไปมองก็พบหมัดของมันที่ตกลงมาที่เธอด้วนความเร็วสูงที่ดูแน่ๆครั้งนี้เธอไม่สามารถหนีการโจมตีครั้งนี้ได้แน่ แต่คิดหรือว่าร่างจิตวิญญาณนั้นเมื่อเห็นเธอตกอยู่ในอันตรายก็เอาตัวของเธอนั้นมาบังการโจมตีของปีศาจไร้หัวนั้นเมื่อพลังโจมตีมหาศานของปีศาจไร้หัวนั้นโดนตัวของ จิตวิญญาณแห่งความอารีย์นั้นที่มีพลังชีวิตเพียงแค่ 1
เมื่อโดนพลังของมันร่างนั้นเลยไม่สามารถรับความเสียหายได้มากกว่านี้ได้ร่างกายที่เป็นวิญญาณนั้นเมื่อสามารถปกป้องผู้เป็นเจ้าของร่างได้ก็ยิ้มออกมาแล้วร่างกายนั้นก็สลายไปอย่างชาช้า
เมื่อมาเลียฟิเซย์เห็นร่างวิญญาณปกป้องเธอก็ตกใจเพราะถ้าเมื่อกี่เธอไม่สามารถหลบการโจมตีนั้นได้เธอได้กับบ้านเก่าแน่ๆแต่เมื่อเธอหันไปทางปีศาจนั้นอยู่ตรงหน้าของเธอพลังที่ใกล้จะหมดของเธอ และกำลังใจ ที่เมื่อรู้ว่าเธอไม่สามารถจัดการปีศาจไร้หัวนั้นได้ จนทำให้ความกดดันและกลัวในพลังอำนาจของปีศาจไร้หัวนั้นจนทำให้มาเลียฟิเซย์ขุกเขาลงกับพื้นตอนแรกๆที่เธอยืนหยัดสู้กับปีศาจไร้หัวนั้นได้เพราะเธอมีกำลังใจที่สามารถอย่ากจะปกป้องเพื่อนๆของเธอแต่ตอนนี้เธอไม่น่าจะไหวแล้วเพราะพลังชีวิตของมันยังเหลืออีกเป็นแสนๆจนทำให้เธอไม่มีแรงที่จะสู้
ปีศาจไร้หัวเมื่อเห็นคู่ต่อสู้ของมันขุกเขามันเลยยกหมัดของมันขึ้นช้าช้ามาเลียฟิเซย์เมื่อเห็นอย่างนั้นเธอก็หลับตาของเธอพร้อมที่จะรับความตาย
ตุ้ม
เมื่อมาเลียฟิเซย์ได้ยินเสียงพลังทำลายของกำปันของปีศาจไร้หัวนั้นเธอคงจะไปรอที่ห้องรอเกิดแล้วก็ได้เธอค่อยๆลืมตาขึ้นช้าช้าเพื่อที่ดูว่าตอนนี้เธออยู่ที่ใหนแต่ตรงหน้าเธอนั้นไม่ใช้ห้องสีขาวแต่เป็นป่าที่เธอเคยอยู่ก่อนหน้าหนีและตรงหน้าเธอนั้นมีร่างของชายทั้งสามกำลังนอนทับเธออยู่โดยที่ไม่ให้เธอได้แรงกระแทกจากการโจมตีจากปีศาจไร้หัวมาก ตอนนี้นักรบนั้นนอนทับเธอเป็นคนแรกต่อ มาก็ โอม และ อัศวินที่ตอนนี้อาการหน้าจะเจ็บหนักที่สุดเพราะต้องรับแรงกระแทกเป็นอันดับต้นๆ มาเลียฟิเซย์กริ๊ดร้องออกมาเมื่อเห็นว่าคนที่ปกป้องเธอเป็นใคร
กริ๊ดดดดดดดดดดดด
“ทำไม่เจ้าพวกบ้า ทำไม่ต้องปกป้องฉันด้วย ทำไม่ฉันรู้จักพวกนายได้ยังไม่ถึงวันทำไม่นายถึงต้องปกป้องฉันแค่เป็นผู้เล่นระดับ1ด้วยทำไม่”มาเลียฟิเซย์พูดพร้อมทั้งหันไปทางนักรบที่บาดเจ็บน้อยที่สุด
“ก็เหมือนที่เธอยอมปกป้องพวกฉันทั้งสามคนนั้นและ แคะ เเคะ”นักรบพูดจบก็กระอักเลือดออกมาคำโต
“แปปนะทุกคนเดียวฉันจะฮิวให้เดียวนี้ละ รอแปปนะ รอแปป”เมื่อนักรบกระอักเลือดออกมามาเลียฟิเซย์เตรียมพร้อมที่จะให้ฮิวแต่ก็ไม่สามารถทำได้เพราะตอนนี้ตัวของเธอนั้นไม่สามารถที่จะขยับจากน้ำหนักของผู้ชายทั้งสามคนได้
“เธอนั้นละพวกฉันทั้งสามคนยอมที่จะสระชีวิตเพื่อช่วยเธอให้รอดแต่เธอกับมาช่วยพวกเราอีกทำไม่เราก็พึ่งเจอกันแล้วทำไม่เธอถึงช่วยพวกเราระ”นักรบพูดพร้อมทั้งเอามือที่เปลื้อนเลือดนั้นไปลูบหัวของมาเลียฟิเซย์นั้นอย่างเบามือแล้วพูดคำที่ทำให้เธอต้องเจ็บป่วดออกมา “เธอพยายามได้ดีที่สุดแล้วรองพักบ้างอย่าทำเพื่อคนอื่น รองทำเพื่อตนเองบ้าง”พูดจบนักรบก็หลับตาลง
“ไม่นะ ไม่ นักรบตอบฉันสิ โอม อัศวิน ตอบฉันหน่อย”มาเลียฟิเซย์พูดพร้อมทั่งพยายามที่จะลุกออกไปจากตรงนี้เพื่อที่จะไปรักษาพวกเขาทั้งสามแต่ก็ไม่สามารถทำได้เพราะผู้หญิงอย่างเธอคงสู่น้ำหนักของผู้ชายทั้งสามไหวหรอกส่วนท่างด้านปีศาจไร้หัวนั้นเมื่อเห็นว่าสตูรของมันยังไม่ตายมันยกหมัดขึ้นมาอีกครั้งแต่ครั้งนี้ยกสู้กว่าเดิมมากเพราะมันหวังว่าครั้งนี่จะทำให้เจ้าพวกมนุษย์แสนอ่อนแอพวกนี้ตานในทันที่มันออกแรงทั้งหมดของมันทุบมาอย่างรุนแรงส่วนตอนนี้มาเลียฟิเซย์ กำลังกริ๊ดร้องพร้อมที่น้ำตาพึ่งหยุดไปไม่นานแต่ต้องกับมาไหลอีกครั้งจนตอนนี้จิตใจของเธอเริ่มที่จะรับกับความเจ็บป่วดไม่ไหวเลยทำให้ร่างกายของเธอเขาสู้โหมหมดสติทำให้ร่างกายของเธอไรการป้องกันตัวมากกว่าเดิม ปีศาจไร้หัวนั้นปล่อยหมัดของมันด้วยความเร็วสูง
เพ้ง
เกิดแสงละอองรอบๆตัวของเธอและนักรบ โอม และ อัศวิน เมื่อปีศาจไร้หัวเห็นว่าการโจมตีของมันไม่ได้ผลก็โจมตีต่อไปเรื่อยๆที่ละอองแสงที่เกิดรอบๆตัวของมาเลียฟิเซย์กับเพื่อนๆของเธอถึงจะถูกเรียกว่าละอองแสงแต่หมัดของปีศาจไร้หัวไม่สามารถเขามาในละอองแสงนี้ได้เลยแถมเมื่อมันโจมตีโดนละอองแสนนั้นแล้วเหมือนมันโจมตีใสเกาะที่มีความหนาไม่มากๆที่แตกแล้วสามารถสร้างใหม่ได้เรื่อยๆแถมยังมีแรงผักเมื่อปีศาจไร้หัวโจมตีมาด้วย มันโจมตีอยู่นานก็ไม่สามารถทำลายละอองแสงได้ยิ้งทำให้มันโมโหมากขึ้นกว่าเดิมเป็นเท่าตัวมันเริ่มโจมตีละอองแสงเร็วขึ้นเลื่อยๆ
เพ้ง เพ้ง เพ้ง เพ้ง เพ้ง เพ้ง
ก็ดังต่อไปเรื่อยๆโดยที่ระอองแสงนั้นไม่ลดน้อยลงเลยแม้แต่นิดเดียวละอองแสงเหล่านั้นเริ่มไม่ใช้อยู่ป้องกันการโจมตีของปีศาจไร้หัวมันเริ่มเขาไปในบาดแผลของ นักรบ โอม อัศวินอย่างช้าช้าแล้วแผลของทั้งสามคนก็หายไปอย่างรวดเร็วเมื่อแผลหายพวกเขาทั้งสามคนก็ได้สติเมื่อมองไปรอบๆก็เห็นมีแต่แสงขาวๆอยู่รอบๆตัวของพวกเขาและเมื่อพวกเขาได้ยินเสียงทุบอย่างรุนแรงมาไม่ไกลก็เห็นปีศาจไร้หัวกำลังพยายามทำลายละอองแสงเหล่านี้เพื่อที่จะเขามาโจมตีพวกตนแต่มองไปนานๆมันก็ไม่สามารถทำลายเกาะแห่งนี้ได้เลยทำให้ความสนใจของทั้งสามอยู่ที่ ทำไม่แสงพวกนี้ถึงเกิดขึ้นได้ โดยที่ไม่รู้สาเหตุพวกเขาทั้งสามคนหันหน้าพร้อมกันเพื่อที่จะตามหามาเลียฟิเซย์ว่าเธอนั้นมีส่วนเกี่ยวข้องกับละอองแสงพวกนี้แล้วคำตอบก็อยู่ตรงหน้าพวกเขาทั้งสามคนก็สัมผัสได้ถึงพลัง
........................................................................................................................................
ขอโทษที่นะค่ะที่ไม่มีเวลามาลงนิยายเลยเพราะตอนนี้เป็นช่วง ซ้องคะเเนนเก็บนะค่ะ เเถมเรายังตกเกือบทุกวิชา ซ้อมจนร่างเเตกเป็นผงเลยละค่ะ
ตอนนี้เรียบพิมพ์มากถ้ามีคำผิดตรงใหนก็บอกที่นะค่ะ จะได้เเก้ไขให้
รักผู้อ่านทุกคนนะค่ะ
ความคิดเห็น