ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    fay online (เทพธิดาออนไลน์)

    ลำดับตอนที่ #4 : บทที่3 เมืองเริ่มต้นกับปัญหาให้หมดตัว

    • อัปเดตล่าสุด 9 มี.ค. 58


     

                              บทที่3เกาะเริ่มต้นกับปัญหาให้หมดตัว

     

                         วู้บ          วู้บ

     

                         เกิดแสงขึ้นกลางเมืองแสดงถึงมีผู้เล่นเกิดใหม่ในเกาะผู้เล่นเริ่มต้น

     

                         “โหนี้หรอเมืองเริ่มต้นสวยไปอีกแบบดีนะ”มาเลียฟิเซนต์พูดพร้อมกับหันซ้ายหันขวาเพื่อที่จะสำรวจเมืองเริ่มต้นว่าหน้าตาเป็นไง

                     เมืองเริ่มต้นนั้นเป็นเมืองที่ไม่ค่อยมีอะไรโดดเด่นเหมือนเมืองอื่นๆแต่กับเป็นธรรมชาติของมันเองเรียบง่ายและสวยงามในเวลาเดียวกัน คือเป็นบ้านไม้ที่ไม่ได้ตกแต่งอะไรมากแต่กับดูเป็นธรรมชาติ เมืองเริ่มต้นเป็นเมืองที่ไม่ค่อยใหญ่มากรอบๆของเมืองจะเป็นป่าเลยทำให้เอ็นพีซีของที่นี้สร้างบ้านให้เขากับธรรมชาติมากที่สุด

     

                     “อื่อที่พี่มณีบอกว่าถ้าเขาเมืองเริ่มต้นเมื่อไหร่ต้องไปอาคารแนะนำผู้เล่นเริ่มต้นสินะ” มาเลียฟิเซนต์พูดจบก็หันซ้ายหันขวาเพื่อที่จะตามหาอาคารแนะนำ

                      

                         “แล้วอาคารผู้เล่นอยู่ไหนละ”มาเลียฟิเซนต์พูดเพราะเธอไม่รู้อะไรเลยว่าเธออยู่ตรงใหน

     

                         “นี้นายนะเป็นผู้เล่นมือใหม่หรอ”อยู่ๆก็มีเสียงผู้หญิงดังขึ้นข้างหลังมาเลียฟิเซนต์

     

                      “ใช้ฉันเป็นผู้เล่นมือใหม่นะเธอรู้ไม่อาคารผู้เล่นเริ่มต้นอยู่ตรงไหนมาเลียฟิเซนต์ถามผู้หญิงคนที่ทักเธอก่อน หน้าตาของเธอนั้นจัดว่าเป็นผู้หญิงที่สวยคนหนึ่งเลยก็ได้ไม่ว่า จะดวงตากลมโต คิ้วที่หน้าเป็นธรรมชาติ แกล้มสองข้างที่แดงน้อยๆ แถมผมที่มันไว้ทั้งสองข้างทำให้เธอเหมือนเด็กอายุ16-17ปีเอง

     

                       “อ่ออาคารแนะนำนะหรอเดินตรงไปจากตรงนี้นิดเดียวก็ถึงแล้วละ”เธอพูดแล้วชี้ตรงไปทางถนนใหญ่ที่มีผู้เล่นหลายคนกำลังเดินกันอยู่

     

                      “ขอบคุณมากจะที่บอกทางให้ไปก่อนนะ”มาเลียฟิเซนต์พูดเสร็จก็เดินไปตามทางที่ผู้หญิงคนนั้นบอก

                       “เอะยังไม่ได้ถามชื่อเลยว่าเธอชื่ออะไร”มาเลียฟิเซนต์คิดจะหันไปถามชื่อของเธอแต่เมื่อเธอหันไปกับไม่เห็นใครยืนอยู่ตรงนั้นเลยแม้แต่คนเดียว”อื่อคงไปแล้วมั้ง”

     

                       อาคารแนะนำผู้เล่นเริ่มต้น

     

                         มาเลียฟิเซนต์เดินตามทางที่ผู้หญิงคนนั้นบอกก็เห็นป้ายขนาดใหญ่ที่เขียนไว้ว่าอาคารแนะนำผู้เล่นเริ่มต้นตัวใหญ่มาเลียฟิเซนต์รีบตรงเขาไปข้างในอาคารทันที่เมื่อมาเลียฟิเซนต์เขาไปปุ้บก็เจอพนักงานยืนอยู่คนหนึ่ง

     

                           “คุณผู้เล่นค่ะรับบัตรคิวด้วยค่ะ  “พนักงานคนนั้นพูดแล้วยืนบัตรคิวให้กับมาเลียฟิเซนต์

                  

                          “131313”โหเลขสวยจริงๆเลยนะเนี้ยมาเลียฟิเซนต์คิดเพราะนี้มันเลขโชคร้ายนี้น่าแต่ช่างมันเถาะ

     

                         “หมายเลข131313ค่ะเชิญที่ห้อง13

     

                        ไม่นานก็มาถึงเลขของมาเลียฟิเซนต์ นี้ขนาดห้องยังเป็นเลข13โหน่าสนุก

     

                       “เชิญครับคุณผู้เล่น”เมื่อมาเลียฟิเซนต์เขามาถึงห้องปุบก็เจอผู้ชายหน้าเถื่อนคนหนึ่งกำลังจ้องเธอเหมือนเธอเป็นนักโทษประหานชีวิตอะไรแบบนี้

                    

                      “ค่ะๆ”มาเลียฟิเซนต์รีบตรงไปนั่งบนเก้าอี้ที่ระบบเตรียมไว้ให้

     

                      “เอาละนะครับผมจะอธิบายเกี่ยวกับเกมนี้ให้ผู้เล่นฟังทั้งหมดถ้าต้องการรู้อะไรก็บอกได้นะครับออแล้วผมชื่อคิโตะครับหรือเรียกว่าคิมก็ได้ครับ”พนักงานหน้าเธอที่แนะนำตัวว่าชื่อคิม

     

                        “เอาละครับอยางแรกผมจะให้อุปกรณ์เริ่มต้นกับผู้เล่นก่อนแล้วกัน”คิมพูดจบก็มีเสียงของระบบดังขึ้นในหัวของมาเลียฟิเซนต์

     

                   ผู้เล่น มาเลียฟิเซนต์ได้รับ ยาสีแดง 5ขวดค่ะ

                  ผู้เล่นมาเลียฟิเซนต์ ได้รับ   ยาสีฟ้า 5ขวดค่ะ

                    ผู้เล่น มาเลียฟิเซนต์ได้รับ กล่องข้าวของคุณหมีใจดี2กล่องค่ะ

                    ผู้เล่น มาเลียฟิเซนต์ได้ รับมีดเบ้าเบา F 1เล่มค่ะ

                    ผู้เล่นมาเลียฟิเซนต์ได้รับ เงิน1000 เหรียญค่ะ

                     ผู้เล่นได้รับกระเป๋าหน้ารัก ใบเล็ก 1ชิ้น

                     ผู้เล่นได้รับกล่องแห่งความรักค่ะ 2กล่องค่ะ (ได้จากรางวันในตัวการ์ค่ะ)

                  

                     “เอาละครับเรื่องแรกที่ผมอยากให้ผู้เล่นรู้คือค่าสถานะนะครับโปรดพูดว่า”ค่าสถานะ”ที่นะครับ”คิมบอกเมื่อมาเลียฟิเซนต์พูดตามที่คิมบอกแล้วก็มีหน้าต่างข้อมูล ขึ้นตรงหน้ามาเลียฟิเซนต์

     

    ผู้เล่น มาเลียฟิเซนต์                  ระดับ1                      กิลร์ ยังไม่มี

    อาชีพ ยังไม่มี                           เผ่า ยังไม่มี                สาวกเทพ ยังไม่มี

    อาชีพรอง ยังไม่มี               ฉายา ยังไม่มี             

    ค่าสถานนะ

    Hp      300                         Mp    5000

     

    Atk    15

    Def     30              

    Agi    25

    Ing    250

    Luk   100

                

                              “ค่าสถานะของผู้เล่นจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆตามระดับเวลนะครับต่อไปถ้าดูค่าสถานะเสร็จแล้วเรามาดูตรงแถบทักษะกันดีกว่าคุณพูดว่า”ทักษะ”สิครับ”มาเลียฟิเซนต์พูดตามที่คิมบอก

     

            ทักษะพื้นฐาน

     ยังไม่มี

            ทักษะหลัก

    คำปลอบใจของนางฟ้า ไร้ระดับค่ะ

    เมื่อผู้เล่นปลอบโยนใครก็ตามมีโอกาสสำเร็จมากขึ้น50%ตามความน่าเซื่อถือของคำพูดค่ะ

     

             ทักษะเรียกพิเศษ

    ยังไม่มี 

                

                       “ต่อไปนะครับเมื่อผู้เล่นรู้วิธีดูข้อมูลแล้วผมจะอธิบายเรื่อง เผ่า อาชีพ  กับสาวกนะครับเผ่าของเกมเรามีมากมายหลายชนิด แต่เรื่องสาวกนั้นเกมของเรามีทั้งหมด 16องค์ครับและตอนนี้สาวกเทพที่แข็งแกร่งทั้งหมด3องค์คือ ซุส    โพไซดอน  ฮาเดส  สามมหาเทพที่แข็งแกร่งที่สุดในเกมนี้ครับและที่เหลือก็เป็นเทพที่มีความสามารถแตกต่างกัน สาวกเทพนั้นจะช่วยสนับสนุน เผ่าและอาชีพของผู้ใช้ครับ เช่น ถ้าอยากเป็นอาชีพบวชก็ควนที่จะเป็นสาวกของเทพอพอลโลนะครับเพราะ อพอลโล เป็นเทพแห่งการดนตรี และรักษาโรค จึงเหมาะกับอาชีพสายรักษามาก          แต่ถ้าอยากเล่นเป็นจอมเวทย์   หลายๆคน จะเลือก อะธีนา ที่เป็นเทพแห่งความเฉียวฉลาด ที่เหมาะกับพวกนักเวท   แต่ถ้าไม่เลือกอย่างที่ผมแนะนำก็ได้นะครับเพราะหลายๆคนก็มีความคิดไม่เหมือนกันอย่างเช่น  เล่นอาชีพนักบวชแต่เป็นสาวกของเทพ     ดิมิเทอร์ ที่เป็นเทพแห่งความอุดสมบูรณ์ และการเกษตรกรรม เวทย์สายรักษา จะมีเหล่าต้นไม้เป็นสื่อกลางในการรักษาเป็นต้นครับ และส่วนที่จะได้เป็นสาวกเทพนั้นก็แตกต่างกันออกไปทางเราคงบอกผู้เล่นไม่ได้เพราะเป็นข้อมูลปกปิดครับ”

     

                        “ต่อไปนะครับระดับของอุปกรณ์ของเราจะเริ่มตั้งแค่F E D C B A S SSS            sssคือระดับที่สูงสุดของเราครับ ยิ่งอาวุตระดับมากความสามารถและพลังจะยิ่งสูงขึ้นครับ”

     

                        “ส่วนค่าเงินของเกมเรา1000เหรียญสามารถนำไปขึ้นเงินจริงได้1000เหรียญละ 10 ครับ “

                       

                        “ต่อไปคือเรื่องเกาะของระบบนะครับเกาะของเกมเรานั้นแบบออกเป็นเกาะใหญ่ๆอยูทั้งหมด 5 เมือง และเล็ก 5เกาะ

    เกาะที่1คือ เกาะนครแห่งสงคราม เป็นเกาะที่สามารถสู้กันได้โดยไม่ผิดกฎครับ

    เกาะที่2คือ เกาะของเหล่านางฟ้า เป็นเกาะที่เผ่านางฟ้าหรือเทพ อาศัยกันอยู่มากครับ

    เกาะที่3คือ เกาะแห่งภูต ที่มีภูตหลายรูปแบบอาศัยอยู่ครับ เช่น แฟรี่  เอลฟ์  นางเงือก       

    เกาะที่4คือ เกาะแห่งความมืด ที่พวกปีศาจแข็งแกร่งที่สุดเมื่ออยู่ที่นั้นครับทางที่ดีถ้าคุณจะไปเกาะนี้ควนที่จะมีเวทร์ธาตุแสงอยู่หลายๆบทหน่อยนะครับและระวังด้วยนะครับเกาะนี้มีแต่พวกปีศาจชอบการต่อสู้ถ้าเลียงได้ก็ควนที่จะเลียงให้มากที่สุดและถ้าให้ดีควนที่จะหาเพื่อนไม่ก็กลุ่มหรือกิลล์ไปด้วยเพราะเกาะนั้นอันตรายมาก

    เกาะสุดท้ายคือ โอลิมปัส  เป็นเกาะที่เทพในเกมของเราอาศัยอยู่กันเยาะมากๆนะครับ

                       “ส่วนทักษะมีอยู่สามแบบที่คุณเห็นแล้ว ทักษะพื้นฐานนั้นสามารถหาได้จากการทำกิจกรรมต่างๆในชีวิตประจำวันเช่น ถ้าคุณวิ่งบ่อยๆสามารถได้รับทักษะ วิ่งเร็วขึ้นได้ครับ     ทักษะหลักคือทักษะที่ได้จากการทำภารกิจหรือได้จากการทำเงื่อนไขของทักษะสำเร็จ จะต้องเรียกใช้หรือ แสดงผลตลอดเวลาครับ      ส่วนทักษะพิเศษ จะเป็นทักษะที่สามารถหาได้จากภารกิจเพียงเท่านั้นนะครับและต้องเรียกใช้เท่านั้น”คิมพูดอธิบายเกี่ยวกับทักษะทั้งสามรู้แบบให้มาเลียฟิเซนต์ฟัง

     

                          “เอาละครับที่ผมสามารถบอกผู้เล่นมีเพียงแค่นี้ถ้าผู้ต้องการถามอะไรอีกโปรดเก็บบัตรคิวไว้แล้วสามารถมาถามผมได้ตลอดเวลาครับออแล้วถ้าจะไปเก็บเลเวลควนที่จะไปสวนของเหล่ากระต่ายนะครับ”คิมพูดจบก็เชิญให้มาเลียฟิเซนต์ออกจากห้องเพื่อที่จะให้ผู้เล่นออกไปผจญภัยรอบๆเมือง

                       “ฉันรู้สึกไปเองหรือป่าวที่เขาอธิบายหลักๆจะเป็นพวกเผ่าปีศาจไม่ก็อาชีพของนักบวชกับจอมเวทย์หรือฉันรู้สึกไปเองอื่อ รู้สึกไปเองแน่เลย”มาเลียฟิเซนต์พูดจบก็คิดจะไปเดินเล่นที่เมืองเพื่อข้ามเวลา

     

                        “ขอบคุณนะ คิมที่ให้ฉันยืมร่างนายนะคิคิ”อยู่ๆก็มีเสียงดังขึ้นรอบๆห้องแล้วปรากฏร่างของบุรุษร่างใหญ่ขึ้นที่ไม่เป็นใครอื่นคือจิดามณีนั้นเอง  

                      

                         “คุณมณีครับครั้งหน้าจะยืมร่างของผมก็หัดบอกกันก่อนสิครับ”คิมพูดเพราะตอนที่เขากำลังจะบริการผู้เล่นอยู่นั้นระบบก็ตัดเขาออกจากเกมทันที่โดยมีข้อความเล็กๆบอกว่าขอยืมร่างก่อนนะจะพ่อหนุ่ม<3   

     

                          “แต่แบบนี้ไม่เอาเปรียบไปหน่อยหรอครับคุณมณีให้ข้อมูลกับผู้เล่นคนเมื่อกี่ไปเยาะเหมือนกันนะครับ”คิมพูดเพราะข้อมูลจริงๆมีแค่นิดเดียวเองเช่นเผ่า อาชีพ ระดับอาวุต ระบบทักษะอีกนิดหน่อยไม่ค่อยระเอียดมากเพราะผู้เล่นหลายๆคนเร่งให้เขาเล่าเพื่อที่จะได้ออกไปผจญภัยเป็นหลักๆ

     

                           “ไม่เยาะหรอกจะก็เป็นข้อมูลที่หาได้ตามระบบนั้นและแค่ฉันให้เพิ่มเติมไปนิดหน่อยเองแล้วคิมถ้าเด็กคนนั้นติดต่อนายมาเมื่อไรบอกฉันทันที่เลยนะ”จิดามณีพูดเสร็จก็หายตัวไปอย่างไรร่องรอยอีกครั้ง

     

                                “เหยๆ ประธานของเรานี้ชอบทำอะไรให้เป็นเรื่องยุ่งอยากจริงๆ”คิมพูดจบก็มีผู้เล่นใหม่เขามาเพื่อที่จะรับของเริ่มต้น

     

                               “อื่อมีอะไรหน้าสนใจบ้างน้า” มาเลียฟิเซนต์เดินไปเรื่อยๆอย่างไม่มีจุดหมาย

     

                              “พ่อหนุ่มจะยายขออาหารกับยาของพ่อหนูได้ไมจะ”อยู่ๆก็คุณยายคนหนึ่งเดินเขามาใกล้มาเลียฟิเซนต์ เพื่อขออาหารและยากับเธอ

     

                              “ถ้าหนูให้ยายนะเดียวยายจะพาหนูไปรับเผ่าปีศาจก็ได้นะจะ”คุณยายพูดของรางวันเพื่อแรกกับเผ่าปีศาจที่เป็นเผ่าแห่งความมืด

     

                                “ยายแก แกบังอาจมาหรอกฉันหรอ”อยู่ๆก็มีผู้ชายคนหนึ่งเดินเขามาข้างหลังมาเลียฟิเซนต์แล้วตรงเขาไปหาคุณยายที่มาขอยาและอาหารกับเธอแล้วอยู่ๆผู้ชายคนนั้นก็ยกหมัดหวังที่จะต่อยยายคนนั้นแล้วคิดหรอว่ามาเลียฟิเซนต์คนนี้จะทนมองได้

     

                        “หยุดนะนายคิดจะทำอะไรยายคนนี้นะ”มาเลียฟิเซนต์พูดแล้วจับมือผู้ชายคนนั้นเพื่อที่จะไม่สามารถต่อยคุณยายคนนั้นได้

       

                                “ก็ยายคนนี้นะมันบังอาจมาหรอกเอายากับอาหารของข้านิหว่า บอกว่าจะให้เผ่าปีศาจกับข้าที่ไหนได้พาข้าไปเปลี่ยนเผ่าเป็นสไลท์ชิหน้าโมโห”ผู้ชายคนนั้นพูดจบก็พยายามสะบัดมือมาเลียฟิเซนต์ออกจากการจับกุมของเธอ

     

                         “อย่าเขามาขวางสิฟะอุสามาช่วยไม่ให้โดนหลอกแบบข้าแต่กับมาขวาง”ผู้ชายคนนั้นพูดจบก็สะบัดมือมาเลียฟิเซนต์อย่างแรงเพราะพลังโจมตีของเธอไม่ค่อยมากเลยทำให้ผู้ชายคนนั้นหลุดจากการจับกุมของเธอไปได้ง่ายๆ

     

                           “ให้ทำยังไงนายถึงจะไม่ทำร้ายคุณยายคนนี้บอกมาสิ”มาเลียฟิเซนต์พูดต่อรองกับผู้ชายคนนั้นเพราะยังไงผู้หญิงอย่างเธอก็สู้แรงผู้ชายได้อย่างไรกันละ

     

                    “ถ้าอย่างนั้นนายเอาเงินที่ได้จากระบบทั้งหมดมาสิข้าจะปล่อยยายคนนี้ไปก็ได้”ผู้ชายคนนั้นพูดเพราะถ้าเขาตีราคาแล้วอาหารกับยาก็ประมาณ1000เหรียญหรือเกินกว่านั้นนิดหน่อยก็เถาะยังดีกว่าไม่มีอะไรติดตัวถึงจะทำร้ายยายคนนี้ไปของที่ยายคนนี้หลอกก็ไม่กับคืนมา

                 

                          “ถ้าอย่างนั้นนายเอาเงินของฉันไปแลกกับที่นายจะไม่ทำร้ายคุณยายคนนี้นะ”มาเลียฟิเซนต์พูดพร้อมทั้งเปิดหน้าต่างเพื่อที่จะเอาเงิน1000เหรียญมามอบให้ชายคนนั้น

     

                   “ได้ข้าจะลืมเรื่องที่ยายคนนี้หลอกข้าละกัน”พูดเสร็จผู้ชายคนนั้นก็หยิบเงินของมาเลียฟิเซนต์ออกไปแล้วเดินออกนอกเมือง

     

                         “แม่หนูฉันขอบใจแม่หนูมากจริงๆนะ”คุณยายพูดพร้อมขอบคุณเธอที่เธอช่วยไว้

     

                          “ไม่เป็นไรหรอกคุณยายฉันอยากถามหน่อยทำไม่คุณยายต้องหลอกจะเปรี่ยนเผ่าให้พวกเขาเพื่อที่จะแลกกับอาหารและยานิดๆหน่อยๆด้วยค่ะ”มาเลียฟิเซนต์พูดเพราะของพวกนี้ไม่ได้หายากอะไรเลยขนาดยาเริ่มต้นปุบก็ได้มาถึง10ขวดแล้ว

     

                          “เพราะที่บ้านของยายมีหลานอยู่คนหนึ่งนะเด็กคนนั้นโดนสาปจะลดเลือดของเด็กคนนั้นอย่างช้าๆเงินที่ยายหามาได้ก็นำไปซื้อยาให้หลานยายกินจนไม่มีเงินพอที่จะไปซื่อข้าวกินนะพ่อหนุ่ม”คุณยายพูดจบก็ทำหน้าเศร้าเพราะถ้าเธอไม่สามารถหายาไปให้หลานได้ภายในวันนี้หลานของยายจะต้องตายแน่ๆ

     

                           “อื่อคุณยายค่ะถ้าไม่รังเกลียดเอายากับอาหารของหนูไปไมตอนนี้หนูคงยังไม่ได้ใช้มันหรอกและอีกอย่างนะหนูเป็นผู้หญิงค่ะ”มาเลียฟิเซนต์พูดพร้อมทั้งหยิบยาฟื้นพลังสีฟ้าและแดงกับกล่องข้าวคุณหมีออกมาให้คุณยาย

     

                            “จริงหรอจะที่หนูเป็นผู้หญิงแบบนี้ยายคงรับไม่ได้หรอกจะเพราะแค่เงินที่แม่หนูจ่ายให้ยายไปก็เกรงใจมากแล้วถ้าให้ยากับอาหารมาอีกแม่หนูจะอยู่ยังไงละ”คุณยายพูดเพราะที่เธอได้ยินมาเมื่อผู้เล่นเริ่มต้นจะได้รับของมาไม่กี่สิ่งรวมแล้วเงิน ยา อาหาร ที่ระบบให้และมันสำคัญมากในการใช้ชีวิตในโลกแห่งนี้แถมยังเป็นผู้หญิงแบบนี้แล้วยิ่งลำบากมากกว่าเดิม

     

                         “ถ้างันหนูรู้แล้วค่ะว่าคุณยายช่วยไรหนูได้”มาเลียฟิเซนต์พูดแล้วยิ้มออกมาน้อยๆ

     

                         “อะไรหรอจะที่ยายคนนี้ช่วยหนูได้”คุณยายถามเพราะเธอคิดไม่ออกจริงๆว่าเธอสามารถช่วยอะไรแม่หนูคนนี้ได้บ้าง

     

                    “คุณยายให้ที่พักกับหนูก็พอแล้วค่ะ ส่วนเรื่องอาหารเดียวหนูไปหากินเองได้ค่ะและเพื่อหนูได้ยาเพิ่มพลังเดียวหนูเอามาฝากแล้วกันนะค่ะ คุณยายพอจะให้หนูได้ไม่ค่ะ”มาเลียฟิเซนต์พูดเพราะตอนนี้เธอไม่มีเงินเหลือแล้วทำให้ไม่มีเงินไปเช้าห้องพักในเมือง

     

                   “ได้นะได้อยู่หรอกจะแต่บ้านของยายไม่ค่อยใหญ่มากนะแม่หนูจะอยู่ได้ไม่ละจะ”คุณยายพูดเพราะบ้านของเธอแคบมากเพราะอยู่กับยายหลานแค่2คน

     

                     “ไม่เป็นไรค่ะหนูอยู่ได้แน่”มาเลียฟิเซนต์พูดแล้วยิ้มออกมา

     

                      “โอ้คุยกันมาตั้งนานยายยังไม่รู้จักหนูเลย ยายชื่อ จำปา  นะจะ”ยายคนนั้นที่ชื่อจำปาแนะนำตัว

     

                      “หนูชื่อมาเลียฟิเซนต์ค่ะ”มาเลียฟิเซนต์แนะนำตัว

     

                      “ตามมาสิจะเดียวยายจะพาไปดูบ้านของยาย”ยายจำปาพูดเสร็จก็นำหน้ามาเลียฟิเซนต์ตรงไปที่บ้านของเธอบ้านของยายจำปาไม่ค่อยใหญ่มากเป็นบ้านไม้เก่าๆที่จะพังแหลงมิพังแหลงอยู่แล้วแต่สำหรับมาเลียฟิเซนต์ไม่เป็นปัญหาเพราะเธอเคยนอนอยู่ขอบถนนกับพี่ชายของเธอเลยบ้านของยายจำปียังถือว่าดีกว่าเป็นเท่าตัว

     

                       “คุณยายครับกับมาแล้วหรอครับ”อยู่ๆก็มีเด็กผู้ชายคนหนึ่งเดินออกมาเปิดประตูให้ยายจำปาให้เขาไปในบ้าน

     

                    “หนูมาเลียฟิเซนต์ จะนี้หลานยายเองชื่อ เก่งกล้า นะจะหรือเรียกว่าเก่งก็ได้นะสั้นๆ และหลานเก่งนี้คือหนูมาเลียฟิเซนต์จะต่อไปนี้เธอจะมาอยู่กับเรานะ”ยายจำปาพูดพร้อมแนะนำให้รู้จักกันของแต่ระฝ่าย เก่งกล้า เป็นเด็กชายอายุประมาณ15ปีเพราะส่วนสูงยังไม่ให้แถมใบหน้าก็ออกเข้มๆให้มุมของคนไทยในสมัยก่อนอยู่นิดหน่อย แต่ที่แน่ๆมาเลียฟิเซนต์รู้ได้ทันที่ว่าเก่งกล้าป่วยเพราะร่างกายของเก่งกล้านั้นซีดจัดจนเกือบจะเป็นสีขาวเหมือนไม่มีเลือดในร่างกาย

     

                    “สวัสดีครับพี่มาเลียฟิเซนต์”เก่งกล้าพูดแล้วไหว้มาเลียฟิเซนต์อย่างสวยงามตามแบบฉบับคนไทย

     

                     “หลานยายยายบอกแล้วไงจะอย่าลุกขึ้นมาเดินแบบนี้สิเดียวอาการกำเริบจะเป็นยังไง”ยายจำปาพูดแล้วจับมือหลานของต้นเข้ามาในบ้านแล้วพาไปนอนที่เตียงไม้ที่มีผ้าและอ่างน้ำตั้งอยู่

     

                        “หนูมาเลียฟิเซนต์ทำตัวตามสบายนะจะเดียวยายไปเตรียมที่นอนให้หนูนอนก่อน”ยายจำปีพูดเสร็จก็เดินไปหาผ้ากับหมอนให้มาเลียฟิเซนต์

     

                        “เก่งกล้าโดนคำสาปอะไรหรอจะ”มาเลียฟิเซนต์ถามเพราะถ้าเธอสามารถช่วยอะไรได้บ้างก็ยังดี

     

                        “ผมโดนภูตสาปนะครับเพราะตอนนั้นผมเผลอไปหยิบดอกไม้ของภูตเขาพวกเธอเลยโกรธเเละสาปผมให้เป็นแบบนี้ละครับ”เก่งกล้าพูดเพราะตอนนั้นเขาเข้าไปในป่าเพื่อหาของป่ามาขายเพื่อหารายได้ให้กับยายของตน

     

                         “แล้วแบบนี้ไม่เบื่อหรอที่ต้องอยู่บ้านไม่สามารถทำอะไรได้เลยแบบนี้และพ่อแม่ละจะไม่อยู่หรอ”มาเลียฟิเซนต์ถามเพราะถ้าให้อยู่แต่ในบ้านแบบนี้เป็นเธอเธอก็ไม่เอา

     

                          “ถึงเบื่อก็ออกไปไม่ได้หรอกครับแถมพ่อแม่ยังทิ้งผมให้อยู่ในความดูแลของยายจำปานะครับแค่นี้ผมก็รบกวนคุณยายมากพอแล้วผมคิดว่าผมจะสามารถช่วยอะไรคุณยายได้บ้างเพื่อจะตอบแทนในการดูแลผมมาตรอดแต่ก็ไม่สามารถช่วยได้แม้ผมอยากจะช่วยแต่เป็นภาระให้กับคุณยายมากขึ้น มากขึ้น ผมคิดว่าผมไม่สมควนที่จะอยู่ต่อไปด้วยซ้ำครับ”เก่งกล้าพูดเพราะเขาติดคำสาปแบบนี้ทำให้ช่วยงานคุณยายก็ไม่ได้แถมต้องให้คุณยายออกไปโกหกเพื่อที่จะนำยาฟื้นพลังมาให้เขากินวันละขวดอีกยิ่งทำให้คุณยายต้องลำบากมากกว่าเดิมเป็นเท่าตัว

     

                      “แต่พี่ไม่คิดอย่างนั้นนะ เก่ง พี่ว่าคุณยายจำปานะเขาอยากทำด้วยความเต็มใจเพราะเธอเป็นคนสำคัญของยายจำปานะถ้าเธอตายขึ้นมาความพยายามที่คุณยายจำปาทำมาตลอดก็จะสูญเปล่าที่คุณยายต้องไปโกหกเพื่อที่จะนำอาหารและยามาให้หนูนะก็จะไม่มีค่าอะไรเลยนะ เก่งกล้าเธอรองคิดดีๆสิ  เธอจะทนอยู่กับความเจ็บปวดที่ไม่สามารถช่วยคุณยายได้รองเปลี่ยนมาคิดว่าถ้าผมหายจากคำสาปนี้เมื่อไรผมจะสามารถทำอะไรเพื่อยายได้บ้างจะช่วยอะไรยายได้บ้าง ไม่ใช้มานั่งคิดว่าทำไม่ตัวเองมันไรค่า ขนาดช่วยยายของตนยังทำไม่ได้ ขนาดพ่อแม่ยังไม่ต้องการทำไมละยิ้มไว้สิ ยิ้ม”มาเลียฟิเซนต์พูดปลอบใจเก่งกล้า พร้อมทั้งเอานิ้วทั้งสองข้างมาใกล้ๆปากของเก่งกล้าแล้วขี้ออกมาให้เป็นรูปยิ้มเพราะเธอเขาใจดีความรู้สึกของเก่งกล้าที่ไม่ไม่สามารถช่วยคนที่ดูแลมาตลอดนั้นเป็นยังไงมันเจ็บปวดขนาดไหน

     

                           “พี่มาเลียฟิเซนต์ผม ผมไม่เคยคิดแบบนี้มาก่อนจริงสิถ้าคมตายขึ้นมาใครจะดูแลคุณยายละใครจะช่วยนวดหลังให้คุณยายละ ใครจะมาเปิดประตูบ้านเมื่อยายจำปากลับมาละ ใครจะเป็นคนตักน้ำมาให้ยายกินละ ใครถ้าผมตายขึ้นมาความพยายามของคุณยายจะต้องสูญเปล่าไปใช้ไม่ครับพี่มาเลียฟิเซนต์ ผมขอบคุณพี่มากๆครับพี่ทำให้ผมรู้ว่าถ้าผมหายไปใครจะช่วยคุณยายผมขอบคุณพี่มากๆนะครับ”เก่งกล้าพูดจบน้ำตาก็ไหลออกมาอย่างช้าๆมาเลียฟิเซนต์เห็นแบบนั้นก็ลุกขึ้นไปนั่งใกล้ๆเก่งกล้าพร้อมโอบกอบเพื่อที่จะทำให้คนตัวเล็กหายเศร้าไปได้บ้างก็ยังดี

     

                          “หนูมาเลียฟิเซนต์จะยายเอาหมอนกับผ้ามาให้แล้วจะ”ยายจำปาเดินมาหลังเธอพยายามหาหมอนกับผ้ามาเกือบครึ้งชั่วโมงก็เห็นมาเลียฟิเซนต์กับหลานของเธอกอดกันอยู่

     

                              ชู้ ชู้

                         มาเลียฟิเซนต์ทำปากและเสียงในทำนองว่าคุณยายค่ะเงียบๆหน่อย

     

                      “หลานของยายหลับไปแล้วค่ะ”มาเลียฟิเซนต์พูดแล้วปล่อยอ้อมกอดจากเก่งกล้าเมื่อเห็นว่าเขาหลับสนิทแล้ว

     

                      “หลานเก่งหลับแล้วหรออื่อวันนี้หลับเร็วจังเลยนะว่าไม่หนูมาเลียฟิเซนต์”ยายจำปาพูดเพราะตอนนี้พึ่งจะหัวค่ำเองยังไม่ถึงเวลาที่เธอกับหลานนอนเป็นปกติสักเท่าไร

     

                      “คิคิ ยายจำปาค่าครั้งหน้าเรียกหนูว่ามาเลียแล้วกันนะค่ะจะได้สั้นๆลงหน่อย”มาเลียฟิเซนต์พูดเพราะยังไงชื่อของเธอก็ยังยาวอยู่ดี

     

                      “จะๆหนูมาเลียเอานี้จะหมอนกับผ้าเอาไว้กันหนาวนะ”ยายจำปาพูดแล้วนำหมอนเก่าๆกับผ้าที่เกือบจะขาดมาให้มาเลียฟิเซนต์

     

                    “ขอบคุณมากๆเลยค่ะเดียวหนูไปนอนตรงห้องนั่งเล่นแล้วกันนะค่ะ”มาเลียฟิเซนต์พูดเสร็จก็นำผ้ากับหมอนไปว่างไว้ที่ห้องนั่งเล่นแล้วอยู่ๆยายจำปาก็ถามว่า

     

                      “แล้วหนูมาเลียพรุ้งนี้จะไปไหนต่อหรอจะเพื่อยายจะแนะนำได้ถูก”ยายจำปาถามเพราะเธอนั้นไม่มีอะไรยาก็ไม่มี ข้าวก็ไม่มี เงินก็ไม่มี จะรอดจากการเดินทางหรือป่าวก็ไม่รู้

     

                 “คุณยายจำปาค่ะที่นี้มีโบสถ์หรือวัดอะไรแบบนี้หรือป่าวค่ะหนูอย่างจะรองไปดูสักหน่อย”มาเลียฟิเซนต์พูดเพราะเธอตั้งใจจะเป็นอาชีพนักบวชอยู่แล้วด้วย

     

                     “หนูมาเรียจะไปโบสถ์หรอจะน้าจะอยู่สุดทางทิศตะวันตกนะจะรองไปดูสิ”ยายจำปาพูดพร้อมบอกเส้นทางให้มาเลียฟิเซนต์ว่าโบสถ์นั้นอยู่ตรงไหนของเกาะเริ่มต้นนี้

     

                        “ขอบคุณค่ะยายจำปาหนูว่ายายไปนอนก่อนเถาะค่ะเดียวอีกไม่นานหนูก็จะนอนแล้ว”พูดเพราะอีกไม่นานก็จะ4ทุ่มแล้วด้วย

     

                           “จะๆหนูมาเลียก็รีบๆนอนนะจะถ้านอนดึกเดียวแก่เร็วไม่รู้ด้วยนะ”ยายจำปีพูดจบก็ตรงไปที่ห้องของเธอเพื่อที่ตอนเช้าจะเขาเมืองไปขอยาและอาหารมาให้หลานของเธอ

     

                     “ค่า”มาเลียฟิเซนต์พูดแล้วเปิดดูว่าในกระเป๋าของเธอมีอะไรอยู่บ้างเมื่อเธอเปิดกระเป๋าดูมีกล่องอยู่สองกล่องในกระเป๋าของเธอ

     

                    “กล่องอะไรหว่า”มาเลียฟิเซนต์พูดแล้วเปิดดูข้อมูลของกล่องทั้งสองใบของเธอ

     

                     กล่องแห่งความรัก

     กล่องที่ได้รับความรักมาจากเทพแห่งโชคชะตา เมื่อเปิดขึ้นมาสุ่มได้รับไอเทมระดับb-sss

     

                        โหสุ่มได้ของระดับBขึ้นไปด้วยถ้าโชคดีหน่อยก็เอาไปขายและกันมาเลียฟิเซนต์พูดจบก็หยิบกล่อมทั้งสองมาเปิดดูแล้วอยู่ๆกล่องก็ส่องแสงที่ไม่ค่อยสว่างมากแต่ทำให้มาเลียฟิเซนต์มองไม่เห็นว่าข้างในกล่องนั้นมีอะไร

     

                           ผู้เล่นได้รับ ตำลาแห่งความการปกป้องค่ะ ไอเทมระดับSSS ไม่สามารถโอนขายให้กับผู้อื่นได้ค่ะ

                      ผู้เล่นได้รับ ผลึก ปีกของพระผู้นำทางแห่งความตายค่ะ ไอเทมไรระดับ ไม่สามารถโดนขายหรือให้กับผู้อื่นได้ค่ะ

                      โหได้ ของระดับSSSมาตั้งชิ้นหนึ่งแนะ มาเลียฟิเซนต์พูดแล้วรีบเปิดข้อมูลดูว่าเธอได้อะไรมาบ้าง

     

                      ตำราแห่งการปกป้อง ระดับ sss

    เพิ่มพลังป้องกัน300 เพิ่มพลังเวทย์500

        ได้รับทักษะสามทักษะค่ะ

         อ้อมกอดของเทพีแก่งการปกป้อง ไร้ระดับ

         เพลงแห่งการชำระ                      ไร้ระดับ

         ที่อยู่ของผู้อารี                              ไร้ระดับ

     

              อ้อมกอดของเทพีแห่งความปกป้อง ไร้ระดับ       ใช้พลังเวทย์ 1500 หน่วย

        สร้างอาณาเขตแห่งการปกป้องขึ้นตามความสามารถของผู้ใช้ การโจมตีทุกประเภทไม่สามารถผ่านเขามาในอาณาเขตได้ค่ะ 

              เพลงแห่งการชำระ   ไร้ระดับ                ใช้พลังเวทย์ 1000 หน่วย

         เมื่อผู้เล่นร้องเพลงแห่งการชำระ สร้างเปลวเพลิงบริสุทธิ์สามารถป้องกันสัตย์อสูนในรัศมีของเปลวเพลิงไม่กล้าเขามาทำร้ายผู้เล่นได้ค่ะ   (สามารถใช้ได้จนกว่าจะหยุดร้องเพลงค่ะ)      

             ที่อยู่ของผู้อารี       ไร้ระดับ                   ใช้พลังเวทย์ 2500 หน่วย

              เมื่อผู้เล่นอยู่ที่ไหนที่มีรูปแบบเป็นบ้าน จะสร้างอาณาเขตเคลือบตัวบ้านเพื่อเพิ่มความสามารถของการรักษาทุกคนที่อยู่ในบ้านเป็น 5 เท่า และ สามารถกันไม่ให้มอนสเตอร์เขามาได้ถ้าผู้เล่นไม่อนุญาตค่ะ            

            

               ผลึก  ปีกของพระผู้นำทางแห่งความตาย   ไร้ระดับ

              เจ้าจงคิดให้ดีก่อนที่จะทำลายผลึกแห่งนี้ เพราะ ความมืดอยู่กับเจ้าตลอดไปจะนำพาความเศล้าหมองเดินทางมาหาเจ้า เเละกลิ่นอายเเห่งการดับศูนย์

     

               โหหหหหหหๆๆๆๆๆๆๆ

               อาวุตระดับ sss นี้โหดเป็นบ้าได้ทักษะมาตั้งสามทักษะแน้แล้วผลึกนี้มันคืออะไรยะเนี้ยคำอธิบายก็มีประโยชน์มากกจริงๆเหยยๆคิดไปก็ปวดหัวป่าวๆนอนดีกว่าพรุ้งนี้ต้องไปโบสถ์ด้วยนอนดีกว่าพูดจบมาเลียฟิเซนต์ก็นอนหลับไปโดยที่ไม่รู้ว่ายังมีคนมองเธออยู่ตลอดเวลาของเธอนั้น

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×