คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ตอนที่8 นางเอก...กับความวิบัติ
ตอนที่8
ผ่านไปไม่นานโอม กับ นักรบก็กลับมาหลังจากสำรวจด้วยหน้าตาเข่งเครียด
“อัศวินพวกฉันทั้งสองคนตรวจสอบดูแล้วว่าแถวนี้อีกไม่ถึงกิโลมีถ้ำอยู่น่าจะเอา มาเลียฟิเซย์พักฟื้นตรงนั้นได้”โอมเป็นคนพูดแล้วชี้ไปทางทิศทางที่ถ้ำนั้นตั้งอยู่
“โอเคนักรบนายมาช่วยฉันเคียทางที่สิเดียวให้เจ้าโอมอุ้มมาเลียฟิเซย์ไปที่ถ้ำเอา”อัศวินลุกขึ้นแล้วอุ้มมาเลียฟิเซย์ในท้าเจ้าหญิงแล้วส่งไปให้โอมอย่างเบามือเพราะกลัวคนที่นอนอยู่นั้นตื่นขึ้นมา
“ไม่ต้องเคียทางหรอกอัศวินทางที่จะไปในถ้ำนั้นไม่มีอสูนระดับสูงอยู่เลยแม้แต่ตัวเดียวที่มีก็ระดับไม่เกิน50ทั้งนั้น”นักรบพูดด้วยสายตาเข่งเคียดส่งไปให้อัศวิน
“ไม่จริงน่านักรบนายโกหกฉันใช้ไม”อัศวินพูดด้วยสายตาที่ตกใจแบบสุดๆเหมือนเห็นผี
“อัศวินนักรบไม่ได้โกหกหรอกนะพอฉันหาที่พักก็ไม่เจอสัตย์อสูนระดับสูงเลยแม้นแต่ตัวเดียวที่เจอก็มีแค่ระดับไม่เกิน50อย่างที่นักรบบอกทั้งนั้นเลย”โอมสนับสนุนคำพูดของนักรบทำให้มีน้ำหนักมากขึ้น
“ถึงจะไม่มีอสูนแถวนี้แต่พวกเราอย่าลดการป้องกันลงแม้นแต่นิดเดียวเขาใจไมถ้าเกิดเหตุไม่ขาดฝันขึ้นอาจเป็นอันตรายได้”อัศวินพูดถึงเขาจะไม่เชื่อในสิ่งที่นักรบหรือโอมพูดเพราะมันไม่น่าจะเป็นไปได้ที่ผู้เล่นระดับ1สามารถไล่มอสเตอร์ออกนอกอาณาเขตได้แน่ๆ พวกเขาทั้งสามคนต่างออกเดินทางไปตามเส้นทางที่โอมบอกและยิ่งทำให้อัศวินตกใจมากกว่าเดิมเมื่อมาเห็นด้วยตาของตัวเองเพราะในระแวกนี้ไม่มีมอสเตอร์เลยแม้แต่นิดเดียวถึงจะมีแต่ระดับมากสุดคือ ตุ้นหัวดุกดิก ระดับ55 ที่พวกเขาทั้งสามมีความสามารถที่จะหลบหรือล้อให้ไปไกลได้ถึงจะไม่สามารถฆ่ามันได้ก็เถาะแต่แค่นี้พวกเขาทั้งสามคนก็พอใจแล้ว
“นี้ไงอัศวินถ้ำที่ฉันบอก”โอมพูดแล้วอุ้มมาเลียฟิเซย์เขาไปในถ่ำ
“โอมนายตรวจสอบแน่ใจแล้วนะไม่มีมอสเตอร์ในถ้ำนี้”นักรบพูดเพราะยังไงเขาก็ไม่ค่อยแน่ใจเหมือนกันว่าในถ้ำนี้มีมอสเตอร์อะไรเคยอาศัยอยู่ไม
“ไม่เป็นไรฉันตรวจสอบแล้วว่าไม่มีมอสเตอร์สักตัวในนี้”โอมพูดเสร็จก็ชูสองนิ้วให้นักรบและอัศวินเพื่อให้มันใจว่าไม่มีมอสเตอร์อยู่ในนี้แน่นอน
“ เรื่องทั้งหมดก็เป็นแบบนี้ละมาเลียฟิเซย์ที่พวกเราทั้งสามคนก็เพราะเธอ”โอมพูดแล้วชี้นิ้วมาที่มาเลียฟิเซย์เพื่อให้คนที่ตอนนี้ทำหน้างงเหมือนสุนัขอยู่ตอนนี้ให้แน่ใจมากขึ้นว่าเป็นเธอที่ช่วยพวกเขาทั้งสามคน
“ไม่ใช้ฉันนะ ที่พวกนายเล่ามาถึงจะเป็นฉัน แต่ นั้นก็ไม่ใช้ฉันแน่ๆเพราะฉันจำเรื่องตอนนั้นไม่ได้เลยแม้นแต่นิดเดียวจริงๆนะ”มาเลียฟิเซย์รีบโบกมือทั้งสองข้างเพื่อบอกว่าเธอไม่ได้เป็นคนทำเลยแม้แต่นิดเดียว
“ใช้พวกฉันรู้ว่าคนๆนั้นไม่ใช้เธอถึงร่างกายจะเป็นของเธอก็เถาะ”อัศวินพูดเพราะยังไงเขาก็รู้แน่ผู้หญิงในตอนนั้นไม่ใช้มาเลียฟิเซย์แน่ไม่ว่าจะเป็นความรู้สึกหรือพลังอำนาจ เพราะมาเลียฟิเซย์ที่อยู่ต่อหน้าพวกเขานั้นใสซื่อบ่างครั้งก็บ่องๆ ถึงอีกคนในตอนนั้น จะบริสุทธิ์แล้วซงอำนาจจนพวกเขาทั้งสามคนมิกล้าต่อกอนด้วย
“แล้วแบบนี้จะทำอะไรดีละจะออกเดินทางกับเกาะหรือเธออย่ากจะพักผ่อนเป็นเจ้าหญิงต่อละ”นักรบพูดขัดขึ้นระหว่างบทสนธนาของทั้งสอง
“ออกเดินทางเลยก็ได้ฉันว่าตอนนี้ฉันเริ่มที่จะไหวแล้วละไม่อย่ากจะเป็นตัวถ่วงของใครบางคน”มาเลียฟิเซย์พูดแล้วส่งสายตาจิกกัดไปให้นักรบแต่ถึงจะส่งไปแต่คนที่โดนนั้นเฉยกว่าที่คิดแล้วมองเธอด้วยสายตาหน้าสมเพทแบบว่า “ทำได้แค่นี้เองหรอเหาะนึกว่าจะเก่ง” เล่นทำเอามาเลียฟิเซย์สติเกือบแตกแค่รอยยิ้มที่ดูถูกและเสียงเหาะแค่นี้ละที่ทำให้สายตาจิกกัดของเธอทรงอำนาจขึ้นบรรยากาศในถ้ำที่ซื้นอยู่แล้วกับยิ้งซื้นแล้วเย็นขึ้นอย่างช้าๆ
“ใช้สิฉันไม่มีอะไรดีนิ ระดับก็แค่1จะทำอะไรกับ คุณ นักรบครังที่ระดับ50ได้ละค่ะ”มาเลียฟิเซย์พูดอย่างช้าๆให้นักรบได้ยิ้นชัดๆว่าตอนนี้ถ้านายยังไม่หุบปากฉันจะฆ่านายแล้วฝั่งไว้ที่ป่านี้แน่ แต่แล้วเสียงระบบก็ดังขึ้นในหัวของมาเลียฟิเซย์
ผู้เล่น มาเลียฟิเซย์ ได้รับ ทักษะ จิตสังหาร ระดับ1ค่ะ
สามารถปล่อยจิตสังหารออกมากดดันคู่ต่อสู้ได้ค่ะ แรงกดดันจะเพิ่มขึ้นตามความสามารถของผู้ใช้
“มาเลียฟิเซย์เธอได้ทักษะจิตสังหารมาแล้วหรอดีมากเพราะทักษะนี้ผู้เล่นทุกคนจะต้องมีนะเป็นทักษะพื้นฐานเลยนะเนี้ย”โอมพูดเพราะเขาสัมผัสได้ถึงจิตสังหารจากตัวของเธอถึงจะเบาบ่างจนไม่น่าเชื่อก็เถาะ
“ใช้พึ่งได้มาเมื่อกี่นี้เอง”มาเลียฟิเซย์พูดแล้วมองไปที่นักรบถึงจะหน้าโมโหก็เถาะแต่ครั้งนี้ที่เธอได้ทักษะสามัญประจำตัวที่ทุกคนต้องมี
“หึใหนละคำขอบคุณ”นักรบพูดแล้วส่งสายตามาบอกว่าต้องการคำขอบคุณจากเธอ
“หน่อยยยย ชิถือว่าครั้งนี้นายมีความดีความชอบ ขอบคุณก็แล้วกัน”มาเลียฟิเซย์พูดแล้วเอามือกอดอกแล้วสบัดหน้าแรงๆที่นึงเหนือคุณหนูจอมเอาแต่ใจ
“ยังดีที่ยังพอมีมารยาท”นักรบพูดแล้วออกมาจากถ้ำเพราะเขารู้ว่าถ้าอยู่ต่อจะเกิดอะไรขึ้นส่วนคนที่ตอนนี้ถูกบอกอย่างงั้นก็กริ๊ดสิค่ะ มาเลียฟิเซย์ปล่อยจิตสังหารออกมามากกว่าเดิมและแรงขึ้นที่ระนิดๆโดยที่โอมกับอัศวินไม่รู้ตัว
“นี้ๆมาเลียฟิเซย์เธอรองดูหน้าตางทักษะที่สิฉันอย่ากรู้ว่าเธอมีทักษะอะไรบ้าง”อัศวินพูดเพราะเขาจะได้ว่าแผนที่จะฟึกฝีมือให้มาเลียฟิเซย์ได้
“ได้ๆแปปนะเดียวขอดูก่อนไม่แน่ใจว่าตอนหลับระบบประกาศอะไรไปบ้าง”มาเลียฟิเซย์พูดเพราะเธอตั้งระบบปิดเสียงเอาไว้เลยไม่แน่ใจว่ามีอะไรเกินขึ้นตอนที่เธอหลับอยู่หรือป่าว
ทักษะษะพื้นฐาน
ช่วยเหลือ ระดับ 43 (เวทร์สายรักษาเพิ่มขึ้น15%)
วิ่งเร็ว ระดับ 24
อดทน ระดับ 15
ซ้อนแอบ ระดับ 4
จิตสังหาร ระดับ10
ทักษะหลัก
คำปลอบใจ ไร้ระดับ
ฮิวระดับ ระดับ 40
แสงสักศิทธิ์ ระดับ25
เกาะแห่งแสง ระดับ4
พรแห่งพระผู้อารีย์ ระดับ1
จิตวิญญาณแห่งความอารีย์ ระดับ10
ทักษะพิเศษ
พรของเทพ ไร้ระดับ
เป็นที่รักของเทพที่ยอมรับในตัวผู้เล่นค่ะ
หยดน้ำตาสักศิทธ์ ไร้ระดับ
เมื่อผู้เล่นรำไหลจะทำให้เหล่าเทพที่เฝ้ามองผู้เล่นอยู่นั้นโกธาและพิโรธเกินคำบรรยายค่ะ
“มีแค่นี้ละโอม อัศวิน”มาเลียฟิเซย์พูดชื่อทักษะและระดับทั้งหมดให้โอมกับอัศวินได้ยิน
“อื่อ 2 ทักษะสุดท้ายนี้มันคืออะไรวะโอม ฉันไม่เคยเห็นได้ยินมาก่อนเลย”อัศวินพูดเพราะตั้งแต่เขาเล่นเกมนี้มาไม่เคยได้ยิน2ทักษะนี้เลยแม้นแต่นิดเดียว
“อัศวินฉันอยู่กับนายตลอดนะเว้ยถ้านายไม่รู้แล้วคิดว่าฉันจะรู้ไม่”โอมพูดเพราะเอาจริงๆอัศวินนั้นคือหัวสมองของพวกเขาทั้งสามคน
“ชั่งมันเถาะปะๆเราออกเดินทางกันได้แล้วถ้ายังมางงเรื่องทักษะสองอันนี้คงไม่ได้คำตอบหรอกเดินทางไปเรื่อยๆและค่อยหาคำตอบกันดีกว่า” มาเลียฟิเซย์เพราะประเด้นหลักที่เธอเร่งให้เดินทางเพราะคุณชายที่ตอนนี้รออยู่ข้างนอกนั้นไงละที่ทำให้เธอเร่งออกเดินทาง
“จ้าๆเอาโอมเก็บของเร็วถ้าช้าเดียวพวกเราไม่รอนายนะ”อัศวินพูดพร้อมเดินออกไปข้างนอกพร้อมยืนรอใกล้ๆนักรบแล้วคุยอะไรสักอย่างที่เกี่ยวกับเธอเนี้ยละเพราะมาเลียฟิเซย์รู้สึกได้ยินชื่อของเธอรอยมากับลม
“เจ้าพวกบ้าดูหุ้นฉันก่อนพูดปะฟะเนี้ย”โอมพูดเพราะร่างกายของเขานั้นอยู่ในระดับเด็ก มปลาย ทำให้การทำอะไรลำบากมากกว่าเดิมแต่ที่ยังดีที่มีของไม่ค่อยมากเลยทำให้โอมได้แค่บ่น
“โอมมานี้มะ เดียวฉันช่วยนายเก็บของอีกแรงแล้วกันจะได้เสร็จเร็วๆ”มาเลียฟิเซย์อาสารช่วยโอมในการเก็บของครั้งนี้
“มาเลียฟิเซย์เธอเป็นคนดีจริงๆไม่เหมือนเจ้าพวกบ้า สอง คนนั้น”โอมบอกแล้วหันหน้าไปทางสองคนที่กำลังคุยกันอยู่อย่างไม่รู้สึกรู้สาอะไร
ผ่านไปไม่นานของทั้งหมดก็เก็บเสร็จโดยได้รับความรวมมือจากมาเลียฟิเซย์และโอมนั้นเอง
“เอาละจ้าเก็บของเสร็จแล้วถึงเวลาแห่งการผจญภัยสักที่เย้ยๆ”มาเลียฟิเซย์พูดแล้วยกมือขึ้นเหมือนเด็กๆที่เขาค่ายพักแรมก็ว่าได้
“นี้เธออายุเท่าไรกันเนี้ยทำตัวเหมือนเด็กพึ่งเคยเขาป่า ไม่สิควนพูดว่าลูกลิงได้กับป่านี้จะดีไม่น้า”นักรบพูดถึงตอนแรกๆเธอจะยอมรับได้เพราะเธอรู้ว่าเขาชมเธอว่าหน้าเด็กแต่ประโยชน์หลังนี้สิเล่นเอา
“ข้าแต่...พระ...”อยู่ๆตอนที่มาเลียฟิเซย์กำลังท่องมนทร์เวทร์อยู่นั้นก็มีมือสองคู่มาปิดปากของเธอไว้ที่ไม่ใช้ใครอื่นนอกจากโอมและอัศวินนั้นเอง “พวกนายสองคนมาห้ามฉันทำไม่”มาเลียฟิเซย์พูดด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์สักเท่าไรที่มีคนมาขัด
ส่วนตอนนี้คนที่เกือบจะโดนแสงสักศิทธิ์นั้นก็ยังเดินไปสบายๆพร้อมผิวปากอย่างสบายอุรา ยิ้งทำให้แม่สาวที่เกือบจะปล่อยแสงวิบัตินั้นแล้วถึงกับเอานิ้วทั้งห้าของเธอชี้ไปทางนักรบแล้วพูดว่า
“ข้าแต่พระผู้อารีย์ ตอนนี้ข้ามิไหวแล้วขอปดปล่อยแสงแห่งความวิบัติ นี้ใส่อมนุษย์ที่ข้ารังเกลียดและชิงชังด้วย”
แสงสักศิทธ์แบบฉบับมาเลียฟิเซย์ x5
“ตายสะเจ้าบ้านักรบ”มาเลียฟิเซย์ตะโกนขึ้นมาพร้อมปล่อยลำแสงวิบัติที่ตอนนี้เปรี่ยนชื่อเป็นชื่อที่เธอคิดขึ้นเองเรียบร้อย
ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว
เสียงของลำแสงวิบัตทั้งห้าของเธอผ่านร่างของนักรบไปเหมือนนักรบที่ยืนอยู่ตรงนั้นไม่มีตัวตนทำให้มาเลียฟิเซย์ตกใจมากเพราะเธอแน่ใจแล้วว่าเธอเร่งไปที่นักรบแน่ๆแต่ทำไม่ถึงนักรบไม่เกิดความเสียหายเลยแม้นแต่นิดเดียว
“มาเลียฟิเซย์เธอเล่นอะไรเนี้ยยยย และ เมื่อกี่เธอยิงออกไปได้ยังไงนะตั้ง5เส้น”โอทพูดแล้วมาจับมือของมาเลียฟิเซย์ไว้เพราะกลัวเธอจะโมโหอีกรอบแล้วปล่อยแสงสักศิรธิ์นั้นอีก
ผู้เล่น มาเลียฟิเซย์ ได้รับทักษะ หลัก บทมนทร์ตรา ไร้ระดับค่ะ
สามารถร่ายเวทร์บทเดียวกันได้ตามจำนวนและความสามารถของผู้เล่นค่ะ
“อัศวินฉันได้ทักษะมาด้วยละ”มาเลียฟิเซย์พูดเพราะเมื่อกี่ระบบประกาศว่าเธอได้ทักษะ บทมนทร์ตรา ที่สามารถร่ายเวทร์พร้อมกันได้ในที่เดียว
“ออนั้นนะหรอเป็นทักษะที่สายเวทร์ใช้บ่อยๆนะได้ยินมาว่าเป็นทักษะพื้นฐานอีกอันหนึ่งของสายเวทร์เลยก็ได้นะ อย่างเช่นนะ ถ้าเธอจ่ะร่ายเวทร์ ฮิวใช้ไม่ แต่เวทร์สายนี้ของเสียคือดีเลย์นะ แต่ถ้ามีทักษะนี้ เธอสามารถร่ายเวทร์บทเดียวกันได้พร้อมกัน5ครั้งเลยก็ได้ ก็คือเธอสามารถฮิวได้ 5 ครั้งในที่เดียวแต่ พลังเวทร์ก็ยังเสียเท่าเดิมนะ”อัศวินพูดเพราะเขาพอได้ยินความสามารถของทักษะนี้มาบ้าง
“ใหนละคำขอบคุณ”นักรบพูดแบบเดิมอีกครั้งแต่ครั้งนี้แถมสายตาบอกว่าถ้าเธอไม่ได้ฉันละก็เธอก็เป็นแค่ผู้เล่นระดับ1ไร้ฝีมือตลอดไปแน่ๆ
“ขอบพระคุณมากค่ะ”มาเลียฟิเซย์พูดแบบกัดฟันของเธออย่างสุดความสามารถของเธอเพราะตอนนี้ความโกรธของเธอถูกเปรี่ยนมาเป็นจิตสังหารแทน
ระดับ จิตสังหารของผู้เล่นมาเลียฟิเซย์เป็นระดับ 18 ค่ะ
“ไหนๆเธอก็ได้ทักษะนี้มาแล้วก็ใช้หน่อยก็แล้วกันนะเธอฮิวพวกเราทั้งสามคนไปเรื่อยๆนะถึงพวกเราจะได้ช่วยเพิ่มระดับทักษะฮิว”โอมพูดเพราะถึงเขาจะไม่บาทเจ็บแต่ถ้าโดนฮิวแล้วความเหนื่อยล่าจะหายไปนิดหน่อย
“ได้นะได้อยู่หรอกนะแต่ไม่รู้ว่าพลังเวทร์ฉันจะพอไม่นะสิ”มาเลียฟิเซย์พูดกับตัวเองแล้วเปิดดูค่าสถานะของเธอ
ผู้เล่น มาเลียฟิเซย์ ระดับ 1 Hp1500 MP25800
เมื่อมาเลียฟิเซย์เปิดดูค่าพลังเวทร์ของเธอถึงจะดูมากมายแต่ตอนนี้เธอระดับแค่1เองพลังเวทร์แบบนี้คงจะเป็นปกติของทุกคนสินะ อนิจังโดยที่เธอไม่รู้เล่ยว่า mp ที่เกินหลักหมื่นของเธอนั้นเกินระดับของผู้เล่นเวล50ระดับกลางๆไปแล้วด้วยซ้ำ
“เออใช้โอมทำไม่ตอนนั้นที่ฉัน เผลอ ยิงลำแสงสักศิทธิ์ไปทำไม่นักรบถึงไม่เป็นอะไรเลยละ”มาเลียฟิเซย์เน้นตรงคำว่าเผ่อขีดเส้นสักสิบบรรทัด
“นั้นเรียกว่าเผลอหรอถ้าแม่คุณเอาจริงไม่ยิงมาสัก 10 สายเลยสินะ”โอมพูดเพราะเขาสัมผัสนำเสียงของเธอเน้นตรงคำว่า เผลอ อย่างเห็นชัด “ออที่เธอทำอะไรนักรบไม่ได้นะหรอเพราะพวดเราทั้งสามคนเป็นเจ้าของภารกิจนะเเละยังเป็นตัวละครหลักในภารกิจนี้ด้วยเธอที่เป็นแค่ผู้ช่วยเลยไม่สามารถทำอันตรายพวกเราได้สักนิดเลยนะสิ”โอมรีบพูดเพราะเขาเห็นสายตาของมาเลียฟิเซย์ที่บอกว่า นั้นเผลอ ก็คือ เผลอ
“ออแบบนั้นนั้นเองแบบนี้ถ้าฉันอย่ากจะฆ่านักรบเท่าไรก็ไม่สามารถทำได้สิ ชิแบบนี้แย้แน่ๆ”มาเลียฟิเซย์พูดแล้วเอาเล็บมากัดเพราะตอนนี้เธอไม่สบอารมณ์แบบสุดๆที่ไม่สามารถจัดการนักรบได้
“เธอหรอคิดจะจัดการฉัน เหาะ ระดับแค่1ยังไม่เจียมตัวอีกเหาะแบบนี้สินะถึงได้ถูกคนอื่นปกป้องอยู่ตลอด”นักรบพูดแล้วยิ้มก่วนประสาทแบบเดิมๆแต่ครั้งนี้กับไปจุด แบ็กโฮ เขาให้สะแล้ว
อยู่ดีๆรอบๆตัวของมาเลียฟิเซย์นั้นก็เกิดพลังกดดันที่ทำให้ทั้งสามคนถึงกับขนลุกซู้แค่นั้นยังไม่พอรอบๆของเธอนั้นปรากฎ จิตวิญญาณของผู้อารีย์ออกมาอย่างช้าๆแค่นั้นยังไมพอนะมาเลียฟิเซย์นั้นชูนิ้วทั้งสิบของเธอขึ้นมาพร้อมพูดว่า
“ข้าแต่เทพพีแห่งแสงสว่าง ความโกธาของข้า ขอปลอดปล่อยนะที่นี้ สังหารทุกสิ่งที่ขวางหน้ามิให้ผู้ไดได้ริรอดออกไปจากความโกธาของข้า”
บมมนทร์ตราที่เปรี่ยนไปตามความรู้สึกของเธอนั้นยิ้งทำให้ลำแสงสักศิทธิ์นั้นยิ้งมีอำนาจเกินกว่าที่ใครจะคิดไว้แถมครั้งนี้ไม่ใช้ห้า แต่เป็นสิบ
แสงสักศิทธิ์เต็มกำลัง X10 + X10(จิตวิญญาณของผู้อารีย์)
ฟิ้วX20
แสงสักศิทร์ผ่านตัวของทั้งสามคนไปแต่ก็เล่นเอาทั้งสามคนใจหายวาบเพราะอะไรนะหรอพังทำลายของมันนะสิเล่นเอาต้นไม่รอบๆเป็นรูโบขนาดใหญ่เต็มไปหมดทั้งสามคนคิดว่าคงจบแล้วแต่ก็คิดผิดเพราะครั้งนี้หนักกว่าเก่าเมื่อมาเลียฟิเซย์เห็นว่าแสงนั้นทำอะไรไม่ได้ก็สร้างเพิ่มขึ้นมาอีกเป็นสองเท่าของเมื่อกี่รอบๆตัวของมาเลียฟิเซย์นั้นเกิดวงเวทร์สีขาวเป็นจำนวนมากแล้วลำแสงเหล่านั้นก็ถูกปล่อยออกมาอีกครั้ง
แสงสักศิทร์ X40
เหมือนเดิมแต่แสงพวกนั้นผ่านร่างของทั้งสามคนไปแต่นั้นยิ้งทำให้มาเลียฟิเซย์นั้นโมโหเขาไปกว่าเดิมเริ่มสร้างแสงสักศิทร์มากขึ้นเรื่อยๆเพิ่มจำนวนที่ระ1ที่ละ1ไปเรื่อยๆโดยไม่หยุดและคิดไม่ว่าจิตวิญญาณของผู้อารีย์ก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆตามจำนวนของผู้ใช้จาก 20 21 22 23........ไปเรื่อยๆอย่างไม่มีที่ท้าว่าจะหยุดแต่เมื่อถึงลำแสงที่30นั้นเองร่างกายของมาเลียฟิเซย์นั้นก็เกิดอาการชักกระตุกขึ้นวิญญาณของแห่งผู้อารีย์นั้นเมื่อเห็นผู้เป็นนายเกิดอากาก็ร่ายเวทร์ฮิวใสผู้เป็นนายอย่างรวดเร็วและเมื่อร่างของมาเลียฟิเซย์หายจากการชักวิญญาณของเธอก็หายไปด้วยเช่นกันทำให้มั้งสามคนเดินไปดูอาการของมาเลียฟิเซย์นั้นว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอบ้าง
“เจ้าบ้านักรบพูดอะหัดคิดสะบ้างสิฟะถ้าเมื่อกี่เราไม่ได้เป็นเจ้าของภารกิจละก็ร่างพุ่นไปทั้งตัวแล้วก็ได้นะเฟ้ย”โอมพูดเพราะเขาเป็นพวกจิตอ่อนมากเห็นพลังทำลายของแสงนั้นแล้วเล่นเอาทักษะ นักรบสีเลือด ที่เป็นทักษะประจำอาชีพของนักรบชิดซ้ายไปเลย ส่วยทักษะ หอกเทพกินุส ของอัศวินก็เช่นกันนั้นชิดขวาไปเลย ส่วนทักษะ ศลพันตะวันของเขานั้นก็ตกกระป๋องไปได้เลยเพราะถึงจะจำนวนมากกว่าแต่พลังทำลายนั้นเรียกได้ว่าเบามากๆๆๆๆๆ
“ก็แค่พูดว่าชอบทำให้คนอื่นเป็นห่วงแค่นี้เนี้ยนะไม่นึกว่าเธอจะโกรธแบบนี้แต่เล่นเอาสะตกใจเหมือนกันพลังทำลายจะโอเวอร์อะไรปานนั้น”นักรบพูดเพราะเขาแค่คิดจะแห่ยเล่นๆแต่ไม่นึกว่าคุณเธอจะโกรธถึงขันสติแตกแล้วโจมตีทุกคนไม่เลือกหน้าแบบนี้
“ฉันรู้สึกไปเองหรือป่าวฝะที่คิดว่าครั้งนี้น้องมาเลียฟิเซย์นั้นโกรธจริงอะไรจริง”อัศวินพูดเพราะเขาไม่เคยเห็นมาเลียฟิเซย์เป็นแบบนี้ถึงขันสติแตกโจมตีแม้นแต่คนที่ไม่มีความผิด
“ฉันว่า นักรบ นายควนที่จะเตรียมตัวเขียนรายงายไม่ก็เรียงความ50หน้าที่เขียนกล่าวขอโทษมาเลียฟิเซย์แล้วละไม่สิ ไม่สิฉันว่านายควนจะอัดคริปเป็นละครเเล้วส่งให้เธอน่าจะง่ายกว่านะ”โอมพูดอย่างติดตลกแต่คนฟังนั้นไม่ขำด้วยเพราะเขาเห็นลางว่าเขาต้องทำแบบที่โอมพูดจริงๆแน่
ผู้เล่น มาเลียฟิเซย์ ครบเงื่อนไขของระบบ ได้ทักษะ มนตราแห่งความตาย
ผู้เล่น มาเลียฟิเซย์ ครบเงื่อนไขของระบบ ได้ทักษะ ฝนแสงลงทันณฑ์
ผู้เล่น มาเลียฟิเซย์ ได้รับทักษะ พิเศษ ราตรีแห่งความเจ็บปวดค่ะ
ผู้เล่น มาเลียฟิเซย์ ได้รับทักษะ พิเศษ โฮลี่เอลฟ์ ค่ะ
ความคิดเห็น