คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เสียงสุดท้ายที่...ได้ยิน
"ฮึกๆๆ" อันดาวิ่งทามกลางฝนที่หลั่งไหลลงมาจากเบื่องบน 'พี่อีปรออันก่อนนะ อย่าพึ่งเป็นอะไร' "อึกๆๆ"
อันดาวิ่งไปยังคำสุดท้ายที่พี่สาวของตนได้กล่าวเอาไว้ อันดาวิ่งตรงไปยังโรงงานผ้า ที่อยู่ๆแถวคอนโดที่อันดาและอีปชญา อยู่
ณ ตอนนี้ อันดาได้มายืนอยู่ทามกลางฟ้าฝนและเบี่ยงหน้าของเธอคือ โรงงานผ้า หญิงสาววิ่งหาพี่สาวของตนแต่ก็ไม่เจอ...'ฮึกๆๆ พี่อีปอยู่ไหน ไหนบอกว่า...' อันดาชะงักเมื่อนึกได้ว่าพี่สาวของตนไม่ได้พูดว่าโรงงานผ้าเท่านั้น'ทะ...ที่...โรงงาน...ผะ...ผ้า...มะ...อึก' อันดาใช้ความคิดอยู่ครู่นึงแล้วจึงเอยมาว่า"โรงงาน...ผ้า..ไหม!!" อันดารีบวิ่งออกจากโรงงานผ้าแห่งนี้และเร่งฝีเท้าไปยังโรงงานผ้าไหมที่อยู่ทั่นจากโรงงานแห่งนี้ไปอีกสองซอย "รอก่อนนะพี่อีป!" อันดาเร่งฝีเท้าสุดกำลังเเละแล้วก็มาถึงโรงงานที่มุ่งหมายหญิงสาวปีนข้ามประตูที่ไม่สูงเท่าไรของโรงงานและกระโดดข้ามอย่างรวดเร็ว
.......................................................
"หึ!! จะตายแล้วหรอ อย่างพึ่งสิ !! ไหนไหนแกก็รู้ความลับฉันหมดแล้ว !!" ร่างชุดดำเอวบางใบหน้าถูกเงาดำปิดไว้รองเท้าสีขาวถูกโคลนจมไปกว่าครึ่ง
"ฉันไปทำอะไรให้เธอนัก" อีปชญาพูดขึ้นพร้อมน้ำตาและร่ายกายที่ถูกซ้อมจนสะบักสะบอม
"แกเเย่งแฟนฉัน !! แกรู้ความลับของฉัน!! ฉันไม่มีทางปล่อยแกให้ทำให้ชีวิตฉันตกต่ำหรอก !!!"
หญิงสาวปริศนาชุดดำพูดขึ้นและเสียงสั่นเคืองโกรธจัด"พี่อีป !!!" สาวชุดดำปริศนาและอีปชญาหันมองไปตามเสียง อีปชญาได้สติจึงตะโกนออกไปว่า " ช่วยด้วย !!! อัน !!!! ช่วยด้วย!!!!! "
อันดาได้ยินเสียงคุ้นหูก่อนวิ่งไปตามเสียง
ปึก !!!
สาวปริศนาชุดดำใช้ด้ามปืนตบเข้าที่หน้าของอีปชญา ทำให้อีปชญาสลบหมอบ
ฟืบบบบบบ
สาวชุดดำปริศนาลากร่างกายของอีปชญาเข้าไปในเงามืดซึ่งคือทางออกอีกทางของโรงงานผ้าไหม...
ความคิดเห็น