ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    SWEAR [KIBUM x EUNHYUK Super Junior Fiction]

    ลำดับตอนที่ #2 : PROMISE

    • อัปเดตล่าสุด 14 ก.ค. 51


















       นัยตาใสกำลังจ้องมองข่าวบันเทิงอยู่หน้าทีวี.. 

                                "งานเปิดตัวภาพยนต์ฟอร์มใหญ่รอบประถมทัศน์.. เต็มไปด้วยผู้คนจากในวงการเลยค่ะ แต่ที่ดูจะสะดุดตาที่สุดก้คงเป็นคู่ของพระเอกภาพยนต์ของเรานี่หละค่ะ.  วันนี้คุนดงแฮควงหนุ่มนายแบบคิมคิบอมมางานเปิดตัวภาพยนต์ของเค้าด้วยค่ะ...  ทั้งคู่ดีสวีทกันมากเลยหล่ะค่ะ.."

                                พรึบ!.

       ร่างโปร่งรีบกดปิดทีวีทันที..  เค้าเบื่อที่จะต้องทนดูคู่รักคู่นี้..  ไม่ใช่ว่าไม่ชอบแต่ยิ่งดูแล้วเค้าก้ยิ่งรู้สึกผิด.. ' สามวันแล้วสินะ..ที่ผมไม่ได้เจอกับคิบอมเลยหลังจากวันที่เค้บอกจะกลับมาหาเย็นๆ แต่เย็นนั้นเค้ากลับส่งข้อความมาเพียงว่า ไม่สามารถมาหาผมได้.. แค่นั้น   เห้อ อ อ .. ถ้าเพียงผมสามารถที่จะตัดใจไปจากเค้าได้.. อะไรๆมันคงจะดีกว่านี้  ผิดที่ผมไม่สามารถหักห้ามความรู้สึกของตัวเองได้ก้เท่านั้น รู้ทั้งรู้ตั้งแต่แรกว่าเค้ามีคนรักอยู่แล้ว.. แต่ผมก้ยังผลั้งเผลอ.. เผลอหวั่นไหวไปกับความหล่อและการเอาใจใส่คนในกองถ่าย... ทุกๆคนรวมถึงผม..  จนสุดท้ายผมก้เก็บอาการไว้ไม่อยู่.. จนเค้ารู้.. '   ร่างโปร่งนอนลงบนโซฟาหน้าทีวีเอามือก่ายหน้าผาก.. . .ตาใสเหลือบออกไปนอกหน้าต่าง..    ท้องฟ้าในยามดึก 'ดาวในฤดูหนาว สวยจิงๆเลย..'   ท้องฟ้าสีน้ำเงินเข้มมีดาวสีเงินระยิบระยับประปรายอยู่เต็มท้องฟ้า... .  อึนฮยอกตัดสินใจลุกขึ้นออกไปที่ระเบียง..  ลมหนาวพัดเข้าปะทะกับตัวของร่างโปร่ง..  อึนฮยอกได้แต่ยืนกอดตัวเอง.. 'อ้อมกอดอุ่นๆที่ผมโหยหามาตลอด..  พอได้มันมาแล้ว..  ทำไมผมถึงไม่มีความสุขเลยหละ? .. ทุกวันนี้ผมมีแต่ความกังวล. .. ระแวงอยู่ตลอดเวลาว่าผมจะเสียอ้อมกอดนั้นไป..   แม้จะรู้ว่าทุกสิ่งมันผิดเรื่องระหว่างเราไม่ควรเกิดขึ้น..  แต่ผมก้ยังจะยื้อเอาไว้..   จะไม่ยอมหั้ยคัยพรากเค้าไปจากผม.. แม้แต่พระเจ้า.. '

































                                "คิบอม.. หนังใหม่ของชั้นโอเคมั๊ย?.."

                                "ไม่..."

       ร่างสูงที่เพ่งสมาธิกับการขับรถนั้นตอบสั้นๆ.. 

                                 "ทำไมอ่ะ?..  ชั้นออกจะชอบเรื่องนี้.. มันสนุกออก"

                                "สนุก.  แต่ชั้นไม่ชอบฉากที่นายเปลือยท่อนบนกอดกับนางเอก!.."

       ร่างบางที่ได้ยิ้นถึงกับอึ้ง.. ก่อนจะยิ้มออกมาน้อยๆ..

                                "ทำไม?.. หึงเหรอ?.."

                                "ผมหึงผมหวงแฟนของผมไม่ได้แล้วใช่มั๊ย?... "

       น้ำเสียงบ่งบอกถึงความน้อยใจ..

                                "โถ่ๆ.. อย่าน้อยใจสิ  คนทั้งวงการเค้าก้รู้ว่าชั้นกับนายเป็นอะไรกัน.."

                                "ก้เหมือนตอนที่ดงแฮโมโหผม ที่ไปถ่ายแบบชุดว่ายน้ำกับสาวๆนั้นแหละ.."

       ดงแฮเงียบทันที.. เมื่อนึกได้ว่าเค้าก้เคยเป็นแบบนี้...  ก่อนจะเริ่มเถียงข้างๆคูๆ..

                                "ก้.. ก้อันนั้นผู้หญิงเป็นกลุ่มเลยหนิ..  ของชั้นแค่คนเดียวเองไง!.  ฉากเลิฟซีนชั้นก้ไม่ได้เล่นเองด้วย..!!"

                                "จิงเหรอครับ?...  "

                                "อ่าว.. นี่นายดูไม่ออกรึไง สแตนอินคนนั้นกล้ามเป็นมัดๆเลย.. ชั้นมีที่ไหนหละ?.."

                                "เออ.. ชั้นไม่ทันสังเกตุหน่ะ.. เห็นแค่ดงแฮเปลือยท่อนบนกอดกับผู้หญิงผมก้สติแตกแล้ว.. "

                                "มิน่า.. นายดูลุกลี้ลุกลนชอบกล... "

                                "ก้ผมหวงดงแฮหนิครับ.."

       ร่างบางยิ้มหวานก่อนจะเอนตัวซบกับร่างสูงที่ขับรถอยู่..

                                "คิบอม.."

                                "หื้มม ?.."

                                "ชั้นรักนายมากเลยนะ.. รักที่สุดแล้ว.."

                                "ผมก้รักดงแฮ.. ที่สุดเหมือนกันครับ"

                                "สัญญานะ.. ว่าจะรักชั้นคนเดียว เหมือนที่ชั้นรักนาย.."

                                "ครับ..  ผมสัญญาว่าจะรักดงแฮคนเดียว.."

       'ผมสัญญา.. สัญญาจากใจจิง.. เชื่อใจผมนะดงแฮ..'

































      ' You are my everything, nothing your love won't bring  My life is yours alone, the only love I've ever known Your spirit pulls me through when nothing else will do Every night I pray on bended knee That you will always be my everything '   
       ร่างสูงรีบรับโทรศัพท์ทันทีที่ได้ยินเสียงเรียกเข้าเพลงนี้..  ก้มันเป็นเพลงเฉพาะของ..      คิบอมเหลือบมองดงแฮที่หลับไปแล้ว  ก่อนจะเลี่ยงตัวออกมานอกห้อง


                                "ยอโบเซโย.."

                                ..คิบอม..  นายอยู่ไหน?..

                                "นายมีอะไร?.. "

                                ..ชั้น.. ชั้นแค่คิดถึงนาย..

                                "อื้ม..  ชั้นก้คิดถึงนาย แต่นายก้ไม่ควรโทรมารู้มั๊ย?.."

                                ..ชั้นรู้.. แต่เราไม่ได้เจอกันมาสามวันแล้วนะ ชั้นแค่อยากได้ยินเสียงนาย..

                                "อื้มม ม..  ดีใจที่นายยังคิดถึงชั้นอยู่"

                                ..ทำไมพูดแบบนั้นหละ..

                                "ก้นึกว่านาย จะลืมชั้นไปแล้ว.."

                                ..หึ! คนที่ทำชั้นคิดถึงจนทรมานแบบนี้คงลืมได้ง่ายๆเนอะ ชั้นคงต้องถามนายมากกว่า ว่าอยู่กับเค้าจนลืมชั้นไปแล้วรึยัง?..

                                "ไม่.. ไม่เคยเลย แม้วินาทีเดียว  นายเป็นคนที่อยู่ในความคิดของชั้นเสมอ.."

                                ..อยากหั้ยมันเป็นความจิงจัง..

                                "ก้ชั้นพูดจิงหนิ..  ไม่เชื่อเหรอ?"

                                ..เชื่อสิ  ฮยอกแจเชื่อคำพูดคิบอมคนเดียวแหละ..

                                "ดีแล้ว..  อื้ม!คงต้องวางแล้วหละ เด๋วดงแฮตื่น.."

                                ..อื้ม..ฝันดีนะ..

                                "นายก้ด้วย.. ห้ามฝันถึงคนอื่นนอกจากชั้นนะ.."

                                ..อื้ม ชั้นรักนายนะ..

                                "ชั้นก้รักนาย.. ฮยอกแจ"















       ร่างโปร่งที่พึ่งวางโทรศัพท์ไปนั้นยิ้มน้อยๆ หั้ยกับคำบอกรัก.. ถึงจะทรมานอยู่บ้างแต่มันก้ทำหั้ยเค้าอบอุ่นหัวใจเวลาที่ได้รับฟังมัน...               นี่หละความรักของ อีฮยอกแจ.





















    ______________________________________________________

    เต่าสามัญรักคนพิเศษ :)

    โอเคมั๊ยค้ะ? เนื้อหา คำพูด เรื่องราว 
    ไม่รู้ว่าเต่าจะสามารถสื่อหั้ยผู้อ่าน
    เข้าใจเหมือนที่เต่าคิดได้มั๊ย? 
    แต่เรื่องนี้ความรู้สึกมันซับซ้อนจิงๆ


    รักนะค้ะ ผู้อ่านทุกท่าน!!!
    Photobucket

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×