คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : ลงโทษ
อนที่ 15
ผมเลยหันไปมอแบมแบมสสัย แบมแลยมอลับมาที่ผมแบบุุ
“วิพื้นนว่าะสั่ให้หยุ!!”
แบมมมมมมในใผมนี่รีร้อเลยแม่หน้าลัวว่ะ็วิพื้นไปเรื่อยๆแมผมเริ่มล้า
ุบ
โอ้ยยยยยยยย หนัอะไรว่ะ ผมรู้สึเหมือนอะไรมาทับหลัพอ
หันไปูแนแม่เหมือนหมแรเลย
หนูแบม มาร์หนั แบมแบมมานั่ทับที่หลัผม ผมเลยหยุวิพื้น
“ใรสั่ให้หยุ!” ผมเลยวิ่อไม่ไหว้แล้วโว้ยยยย
แ่เรใเอ้
ผมวิไปัพัเหื่อเริ่ไหล
“พอๆ!!” ยัทำเสียัใส่อีเ็บเสียราไว้ใ้ร่าพี่ีว่ามั้ยน้อแบม^^
“นอนหาย เรียมิอัพ!!” แม่้อมเป็นพี่ว้าอ๋อว่ะแมู่่ั
“............” แล้วแบม็มานั่หันหน้ามาหาผม
“100 รั้เริ่ม!!” โอ้ววว
แม่เ้าทำไไ้ทำามิรับแฟนสั่เรใหน่อย
ุ๊บ
เห้ยแม่ออัวแรสาส มีารุ๊บปาผม้วยเว้ยยยยยย
ผมเลยูบนานๆแ่ไม่มีารลุล้ำใๆ
ึ
“โอ้ยย” ไม่้อสสัยโนแบมแบมัปาแสบนันะไอัวี พรุ่นี้โนแน่ๆ 555 โอ้ย
ืนนี้อียาวไลว่าะไ้นอนเือบเ้าปาอนนี้ไม่่าานที่พึ่โน่อยมาเลย
บวมะน่าลัว
07.35น.
ผมเป็นนื่นเร็วน้า
นอนไม่่อยหลับ้วยไไม่มีนให้อ (อิพี่มาอ่อย ฟ้อแน่//ไรท์)
ผมสัเเห็นนที่นอนอยู่บนเียหลับาพริ้มน่าเอ็นูมา
เห็นแล้วอยาับริๆ
ุ๊บ
Morning kiss นะัวอ้วน
บ้าแล้วยิ้มนเียว็มี อาบน้ำีว่าทำไมในห้อแบมมีที่แปรฟันสออันว่ะ
อ้าวเฮ้ยย
ไม่เหมือนทีุ่ยันไว้นี่หน่า อีอออ่าเอออะเอือเอ้าแอะไอ่อี่อันอับอา
(ที่บอว่าเฮะเลือเาและไม่มีวันลับมา//แปล)
อารม์ีเิ๊นนนนนนนนนน นมีวามสุไ้ำไรเยอะ้วยเมื่อืน
ปาบวมหน่อยแ่็ุ้มแหละว่ะ
End Mark
BamBam
รี๊
ผมเปิประูเ้าไปในห้อน้ำเหมือนว่าะปวี่
แ่พอเปิมาเอมาร์ที่หน้าระ
ผมมอไปที่ปามาร์ปาบวมมา้วย สสัยเมื่อืนัแรไปหน่อย
“ื่นแล้วหรอ^^” มียมีนิ้มนะไอมาร์
“มีา็ูเอาเอิว่ะ” ผมอบวนๆไป
“พูไม่เพราะเลยนะรับว่าที่ภรรยา^^” อะ . ไอ
ผมเลยมอไปที่มือที่ถือแปรไว้อยู่ผมระุยิ้มที่มุมปาหนึ่ที่อนะเินออไป
ผมเป็นน
เอาแปรมาให้ไอมาร์เอ ผมเลยเผลอหลับไปอีรั้
ผมเินออมาาห้อโยุมุ่หมาย็ือห้อรัว
่อ
“ม๊า หอมั” ผมเินเ้าไปอม๊าที่ำลัทำอาหารเ้าอยู่
“ไม่้อมาอ้อน พี่มาร์ละ” ผมนะทำไม้อเรียพี่หรือว่ามาร์เิเือน่อน
“อาบน้ำอยู่รับ” ผมบอ่อนะเินเ้าไป่วยหยิบนู้นหยิบนี่ให้
ผม็พอทำอาหารเป็นบ้าแหละรับไม่ใ่ว่าทำไม่เป็น
“แล้วนี่ ะไป่อมหาลัยที่นู้นเลยมั้ย” ผม็พยัหน้าไป
“แล้วะ่ออะไรล่ะ”
“็น่าะบริหารมั่ ไ้่วยม๊า้วย” ผม็ลมือทำอาหาร่อ
“แล้วะลับเมื่อไหร่ละ
รีบลับไปทำเรื่อเรียน่อไ้แล้วนะใล้บม.ปลายแล้วนิ”
“น่าะลับอาทิย์หน้าอ่ะ”
.
.
.
.
.
10นาทีผ่านไปปปปปปปปปปปป
ผมยอาหารมาั้โ๊ะ
“ไปามมาร์มาเร็ว
แล้วม๊าไปามป๊าับอาหิอาายมา่อน” ผมพยัหน้าแล้วเินึ้นไปบนั้นสอ
ห้อผม
แอ๊
รี๊
“ทำไมไม่ล็อประู!!” ผมรีบเอามือปิาแล้วหันหลัให้ทันที
“ะปิทำไม ็มีเหมือนๆัน”
ึึ ึ
“หันมาไ้แล้ว”ผม่อยๆหันลับ
ปึ
“โอ้ย” ผมรีบเอามือมาับมูที่เ้าไปปะทะับอแร่
“โทษๆ”
“ม๊าให้ามไปิน้าว” ผมพูออไปแล้วำลัะเินออไป้านอ
หมับ
ุบ
“โอ้ย หลั” ผมร้ออย่าัแล้วเอามือมาับที่หลั
แล้วมาร์็ามึ้นมาบนเียแล้วร่อมผม
ไว้
“อยาินแบมมาว่า” มาร์พู่อนะยิ้มมุมปามาให้ผม
่อนะโน้มหน้าลมาใล้
“เี๋ยวๆ
มาร์เหนื่อยเยอะแล้วูิปาบวมหมแล้ว แล้วแบมทำเอ”
Mark
รู้สึมีวามสุในารไ้แล้เ็โยเ็อย่าแบมแบม
เนี้ยแล้แล้วสนุสุ
“เี๋ยวๆ มาร์เหนื่อยเยอะแล้วูิปาบวมหมแล้ว แล้วแบมทำเอ”
อนแระแ่แล้แ่ถ้าอยาไ้็ะสนอ
แล้วผม็ปล่อยให้แบมแบมมาร่อมัวผมไว้แทน
แล้วแบมแบม็เอามือน้อยๆมาลูบไล้ไปทั่วๆัวผมเอิ่มใรสอนนนนนนน
ผมรู้สึว่าผม้อารมาว่า
นี้อี ผม้อารแบม
“อื้อ” ผมราออมาเบาๆผมเห็นแบมยิ้มออมา แล้วแบม็โน้มหน้าลมา
ผมำลัรอรับทุสัมผัสที่แบมแบมเป็นนมอบให้ ลูายผม้อารแบม
“อุ้ย ทำเอแล้วันนะ” แล้วแบม็ลุึ้นเินออไปาห้อเลยย
“แบมมมมมมมมมมมมมมม” ผมรีบวิ่เ้าไปเ้าห้อน้ำทันที
---------------------------------------------------
นานๆมาทีนะ
ความคิดเห็น