(Fic Baramos) มุกเสี่ยวๆของชาวป้อมอัศวิน><

เนื้อเรื่อง

หลังจากเฟรินและคาโลทะเลาะกัน
เฟริน : ไมนายหลายใจงี้ฮะ! นี่ไม่รักฉันแล้วใช่มั้ย!?
คาโล : ใช่ฉันมันคนหลายใจ..................แต่รู้ไหมทุกใจมีแต่เธอคนเดียว 
เฟริน : 0_0


คิล : โอ๊ย! เจ็บคอจังเลยคับเรนอน
เรนอน : ทำไมถึงเจ็บละคะ คุณคิล?
คิล : ก็...ความรักมันค้ำคอยู่อ่ะคับ
เรนอน : //><//

เฟริน : นี่ๆ เด๋วคาบต่อปัยเรียนชั้นไหนหรอ?? 
โร : ชั้นรักเทอหล่ะ 
เฟริน : -*-

คิล : เรนอนมีเข็มกับด้ายมั้ยคับ
เรนอน : เอาไปทำอะไรหรอคะคุณคิล?
คิล : เอามาเย็บใจน่ะสิ เห็นหน้าเรนอน แล้วใจจะขาด 
เรนอน : //0_0//

คาโล : : นี่รู้ป่ะ เทอเปงคน โลภมาก 
เฟริน : : เอ้า ชั้นโลภตงไหนล่ะ
คาโล : : ก็เธอเล่นเอาหัวใจเราไปทั้ง 4 ห้องเลย

โร : นี่ๆๆ เราว่าเธอโดนแล้วนะ
เฟริน : โดนไร 
โร : ก้อโดนเรารักแล้วไง 
เฟริน : =_=

คิล : เรนอนๆ
เรนอน : คะ?
คิล : เก็บปากกาให้หน่อยสิ
เรนอน : นี่ค่ะ
คิล : แล้วอย่าลืมเก็บหัวใจเราที่ตกอยู่ข้างๆปากกาด้วยนะ 
เรนอน : ///>_<///

คาโล : เธอเป็นโรคหัวใจรั่วรึป่าว 
เฟริน : ไม่นิ ไมอ่ะ
คาโล : ก็เราใช้ความรักเติมเท่าไหร่ก็ไม่เต็มสักที 
เฟริน : //= =//


ครี้ด : แองจี้ตอนนี้อากาดเปงไงม่างอ่ะ 
แองจี้ : ก็ร้อนอ่ะ
ครี้ด : งั้นสงสัยเราให้ความอบอุ่นเทอมากเกินไป 
แองจี้ : 0_0

ครี้ด : เห้ย !! อย่า! 
แองจี้ : อย่าอะไร
ครี้ด:อย่าทำให้ฉัน ...รักเทอ 
 
คิล : ทำไมวันนี้มองรนอนแล้วเจ็บตาจัง 
เรนอน : อ้าว ทำไมล่ะคะ
คิล : ก้อเรนอนสวยเตะตางัย

โร : นี่ๆช่วยอะไรหน่อยได้มะ 
เฟริน : จะให้ทำไรหล่ะ
โร : ช่วยเดินไปตรงกระจกแล้วบอกคนนั้นว่าเราคิดถึง 
เฟริน : เวร-*-

คาโล : เฟริน รู้เปล่าว่าเที่ยวทะเลตอนไหนสวยที่สุด 
เฟริน : ตอนไหน
คาโล: ก็ตอนที่มีเธออยู่ด้วยไง 
เฟริน : //>_<//

โร : ทำยังไงดีเราลืม
เฟริน : ลืมอะไรหรอ
โร: เราลืมเธอไม่ได้ 

โร : ของเราหายอ่ะ ไม่รู้ว่าลืมไว้ที่เธอป่าว
เฟริน: ลืมไรไว้อ่ะ เดี๋ยวช่วยหา
โร: หัวจัยเราไง