คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #20 : chapter 18 พี่กันต์อินวันเดอร์แลนด์ (again and again and again and again...)
แบมมาร์สินำ
Chapter 18
---- Mark Tuan ----
เสียโทรศัพท์ปลุผมลาึ อนแริว่าเป็นแบมแบมโทรมาบอว่าลับถึห้อหลัาออไปื่มับเพื่อนๆมาแล้วะอี แ่ลับลายเป็นไอ้ยอูน้อรหัสสุที่รัโทรมาามให้ไป่วยลาแ์ี้เมาพวนั้นลับหอ
“ถ้าพวนั้นบอว่าะออไปื่มัน พี่เรียมใไว้แปสิบเปอร์เ็นเลยว่าสุท้าย้อเป็นนออไปรับพวนั้นลับหอ”
ยอูบออนที่นั่รถไปที่ร้าน้วยัน นี่เรียว่ารุ่นพี่แนะนำรุ่นน้อหรือเปล่า -*- มันบับแบฮยอนมาหลายเือนแล้วนี่เนอะ มันรู้อะไรๆเยอะว่าผม
“เป็นแบบนี้ประำนายไม่เบื่อบ้าหรอยอู” อุที่ยอูวนให้มา้วยันถาม
“เบื่อสิ -_- แ่เป็นห่วลัวว่ามันะเป็นอะไรมาว่า แ่ถ้ามันมาเินไปเรา็้อปรามให้มันเพลาๆลบ้า” ผมแอบำไว้ในใเียบๆอนไอ้ยอูมันเลเอร์ บาทีผม็ินะว่าผมามใแบมแบมเินไปอ่ะ แ่แบมแบม็ไม่เยทำอะไรนอลู่นอทา นอาเอาแ่ในิๆหน่อยๆแ่นั้นเอ
“ยิ่แบมแบมหน่ะัวแสบเลย ่วนี้เพลาๆลหน่อยเพราะามีบพี่มาร์อยู่นะผมเือนไว้่อน”
“อ่อ...” ผมรับในลำอ
“ไม่ไ้บอให้พี่ไม่สบายใ แ่บอให้พี่เรียมหาทารับมือนะรับ แบมแบมหน่ะอะไร็ีเสียแ่ไม่อบอยู่นิ่แล้ว็ี้เบื่อไปหน่อย ะบอว่าเ้าู้็ไม่ผิน่ะนะ แ่ผมิว่าพี่ะทำให้แบมแบมเลินิสัยนี้ไ้นะ” พูบมัน็เลี้ยวรถเ้าไปในร้าน ร้านนี้อยู่ไม่ไลาหอพัะศิลปรรมเท่าไหร่ แ่ห่าาหอพัะบริหารพอสมวร อันที่ริทามหาลัยเ้า็ไม่ไ้เาะแน่นอนหรอนะรับว่า้ออยู่หอะนั้นนี้เท่านั้น แ่เ็ส่วนให่็เลืออยู่หอพัับเพื่อนๆะเียวันมาว่า พอนานๆไปมันเลยเป็นอย่าที่เห็น
ไปถึ็เห็นินฮวานพยายามลาเบีับแ๊สันที่ะโนโหวเหวอยู่หน้าร้านให้มารวมับเพื่อนๆที่โ๊ะ พอนลานนึมาไ้ อีน็เินออไปอี วุ่นวายีแท้
เอิ่ม....แล้วพี่รหัสผมมานั่ร้อไห้อะไรอยู่ที่นี่้วยแหละเนี่ย -*-
“อย่าแะ้อูีถ้าไม่อยาโนเะ้านออ่ะนะ ปล่อยให้นาอึนเป็นนพาไปที่รถแทน” ยอูบอผม่อนะเินไปหาแบฮยอนที่นอนหลับอยู่ที่โ๊ะ
“พี่ไป่วยินฮวานพาพี่เบีับพี่แ๊สันไปที่รถ่อนีว่า ทานั้นน่าะหนัสุแล้ว เี๋ยวผมูสามนทานั้นเอ แบมแบมไม่น่าเป็นห่วแล้วมั้ หลับไปแล้วอ่ะ” อุบอผมพร้อมี้ไปที่เฮุน านยอล แล้ว็ยูยอมที่นั่ออร้อไห้ันอยู่ ีวิะโศเศร้าอะไรนานั้นรับ -*-
นวมับเพราะมวิ้วมาเินไป่อนะไปลาัวแ๊สันที่ว้าใส่เสาไฟหน้าร้านให้ยแนิหู...นี่ไ้่าวว่าปิลานแล้วนะ อินัี้หรอ
“อุ๊ย สวัสีรับุมาร์ (._.)” อ้าว ไม่ไ้เมาหรอหรอ ็ทัผมปิีนี่นา
“ะพาผมไปไหนอ่ะ ผมไม่ไ้ทะเลาะับยอแแล้วนะรับ ผ๊มไม่ไปป่าอะเมอน ม่ายยยยยย” เอิ่ม...นี่มันเมาร้อยเปอร์เลยเถอะ เพ้อเ้ออะไรอมันเนี่ย =_=
หลัาที่ัารลาเบีับแ๊สันเ้าไปัไว้ในรถเรียบร้อยแล้ว ผม็ไปพยุแบมแบมที่นอนหลับเป็นายที่โ๊ะ ไม่ไ้อออาารโวยวายเหมือนนอื่นๆ
“แบมแบม ลุไ้แล้ว ลับหอัน” ผมบหน้าเบาๆปลุนเมาให้ลุเินไปที่รถ
“อื้อ” แบมแบมัวเียลุึ้นนผม้อ่วยพยุเอาไว้ไม่ให้ล้ม
“go! go!! go!!!” แบมแบมะโน่อนะี้นิ้วไป้าหน้า ผมอมยิ้มมอไอ้ลูหมาี้เมาที่ทำัวเป็นเ็ๆ นี่ผมเป็นโรหลแฟนหรือเปล่า ทำไมรู้สึว่าแบมแบมทำอะไร็ูน่ารัไปหมเลยวะ -,.-
“อนเมาเมื่อี้แบมแบมะูบนาอึน้วยนะรับพี่มาร์” ินฮวานที่อยู่้าๆพูึ้น รอยยิ้มผมนี่หายไปอย่ารวเร็วเลยให้ายเหอะ อบุมาๆเลยนะินฮวาน -_-^
“น้อมาร์อย่าเ้าใผินะ แบมแบมไม่ไู้บโนพี่ แ่ไปูบินฮวานแทน” นาอึนที่ำลัพยุโบมี่มาับวีรีบบอผม
แ่ไม่ว่าะูบใรผม็ไม่โอเทั้นั้นนั่นแหละ -_-^^
“แบมแบมมันไม่รู้ัวหรอรับว่าทำอะไรลไป พี่มาร์อย่าิมานะรับ มัน็เป็นแบบนี้อมันประำแหละ เมาแล้วูบไปทั่ว” วีพูึ้นบ้า
“อืม -_-^” ผมรับำหน้านิ่เหมือนเิม
“เอ่อ...ู่วย(?)มึเ็มที่แล้วนะแบมแบม โีมึ” แล้ววี็เินผ่านไป
ผมพยุแบมแบมไปที่รถแล้ว็ับพาแบมแบมไปส่ที่หอ หลัาัารลายูยอมไปนอนที่ห้อัวเอ (แอบเป็นระเบียบอย่าไม่น่าเื่อ ผิับสภาพเละเทะที่ห้อนั่เล่นมา) ผม็ลาแบมแบมมาส่ที่ห้ออีที ะหาว่าลำเอีย็ไ้นะที่ปล่อยให้ยูยอมนอนไปทั้อย่านั้น แ่มาหาผ้าุบน้ำมาเ็หน้าเ็ัวให้แบมแบมอ่ะ ทีหลัไว้นายหาแฟนมาเ็ัวให้แล้วันนะยูยอม -.,-
“ืมๆ ุ๊บๆ นสวยมาูบหน่อยิ๊” เอ่อ...อุส่าพยายาม่มอารม์ว่าะไม่อารม์เสียมาั้นาน ็ยัะละเมอบ้าบออะไรออมาให้หุหิอีนะ -_-^
“ไหน! ะูบใรอี!!” ผมเอาผ้ามาเ็ (ั) ปาอแบมแบมอย่าแรเพราะหมั่นไส้นเ้าัวร้อโอโอย
“อ๊า นสวยอย่าัปาสิรับ แบมแบมเ็บ” ูมัน! ูมัน!! อินสวยในฝันแบมแบมนี่มันเป็นใรผมหล่ะอยารู้ริๆ อยาะเิมาฝึมาเียลอาร์้วยันสัรั้ -_-^
ไม่ใ่ว่าผมไม่ิมาเรื่อที่ยอูบอนะรับ อีอย่าิิศัพท์เรื่อวามเ้าู้อแบมแบมนี่็พอไ้ยินมาบ้าเหมือนัน แ่ผมิว่าหานเราะบัน้อเื่อใและให้เียริันมาว่า ผมเลยไม่่อยยุ่เรื่อส่วนัวอแบมแบมเท่าไหร่ อีอย่า่วนี้แบมแบมอยป้วนเปี้ยนอยู่รอบๆัวผมลอเวลาอยู่แล้วเลยยัไม่่อยรู้สึอะไร
...หรือมันะเป็นแ่่วแรๆอย่าที่ยอูมันบอนะ
“นสวยเป็นไรอ่ะรับ ทำไมทำหน้าเศร้าั” แบมแบมถามพร้อมเอื้อมมือมาแะที่หน้าผม...ื่นึ้นมาั้แ่เมื่อไหร่เนี่ย -*-
“ป่าว ไม่มีอะไร” ผมอบ
“แล้วทำไมทำหน้าเศร้า ใรแล้อะไรนสวยบอแบมแบมไ้นะ เี๋ยวแบมแบมไปัารให้”
“ัารให้ริๆนะ” ผมถาม
“ริสิ เห็นแบบนี้แบมแบม่อสู้เ่นะ โอ๋ๆ ไม่เศร้านะ แบมแบมอปลอบแล้ว” แบมแบมลุึ้นมาอผมไว้ ทำไมยิ่เศร้าหล่ะเนี่ย
“แล้วแบมแบมรู้ไหมว่าอนนี้แบมแบมอใรอยู่” ผมถาม
“รู้สิ ็อนสวยไ” แบมแบมบอพร้อมับระับออให้แน่นว่าเิม
“ผิ นี่มาร์่าหาไม่ใ่นสวยอแบมแบมัหน่อย”
“ใรบอว่าไม่ใ่ นี่นสวยอแบมแบมัๆอย่าเถียสิ”
“ไม่ใ่ มาร์่าหา นี่มาร์นะ มาร์!!” ผมสะบััวออาอ้อมอแบมแบม่อนะับัวแบมแบมเย่า ย้ำให้นเมารู้ัวว่าผมือมาร์ ไม่ใ่ยัยนสวยบ้าบออะไรนั่นสัหน่อย!! ถึะิว่าัวเอประสาทนิๆที่มาถือสานเมาไม่ไ้สิอย่าแบมแบมหน่ะนะ แ่ผมไม่อบนี่นา ผมอยาให้แบมแบมิถึผมนเียว
“โอ๊ยย แบมแบมเ็บนะนสวย อย่าเย่าแรนัิ มาร์อ่ะอยู่นอวามฝันโน่น อยู่ในฝันอแบมแบมเป็นมาร์ไม่ไ้นะ้อเป็นนสวยเท่านั้น ใรให้ในีวิริมีเมียแมนว่าวะ แบมแบมเลย้อมาฝันเอาเนี่ย นสวย็หัเ้าใันหน่อยเ่!!” แบมแบมะโน... เี๋ยวนะ อะไรือฝันอะไรือีวิริ นี่ผมเมาหรือแบมแบมเมารับ? ทำไมผม
“พูอะไรเนี่ย”
“ทำไมนสวย้อโ่...”
“แบมแบม” ผมปราม ถึะไม่ยอมรับว่าเป็นยัยนสวยอะไรนั่น แ่รู้ว่าที่แบมแบมำลั่าหมายถึผม -_-
“ฮรืออออ ทำไมนสวยุ T^T ให้มาร์ุนเียว็พอ ไม่เอานะๆ แบมแบมไม่ยอมให้นสวยุนะ” พูบ็ลไปนอนิ้นที่เีย นีูุ่ยับนบ้าหรือนเมารับอบูที ยิุ่ยยิ่ไม่รู้เรื่อ
“โอเๆ ะ..นสวยไมุ่แล้ว มาุยันีๆ่อน” ฮรืออออ หล่อมาทั้ีวินะรับผมหน่ะ ทำไม้อมาแทนว่าัวเอนสวย ะรอไห้ T^T
“ไมุ่แล้วแน่นะ?”
“อืม”
“เย่!” แบมแบมเลิอแแล้วระโมาอผม นี่ผมอยู่ในรายาร The return of superman รึเปล่า? อนนี้ให้อารม์ุพ่อเลี้ยลูอ่อนมา T_T
“สรุปว่านสวยเป็นใรแบมแบม” ผมถาม้ำ พยายามหลอล่อเ็ายัน์พิมุ์ให้ลับเ้าเรื่อมาุยับผม่อ
“นสวย็อยู่รหน้าแบมแบมนี่ไ”
“ไม่ใ่แบบนี้สิ” ผมบอ
“ไม่ใ่อะไร ็ถามถึนสวย นสวย็อยู่นี่ไ” พูพร้อมเอามือมาับหน้าผมเอีย้ายเอียวาไปมา
“ถ้าั้น...แล้วมาร์หล่ะ” ผมเปลี่ยนำถาม ุยไม่รู้เรื่อ็ุยมันทั้ืนนสร่าเมาันไป้านี่แหละ -_-^
“มาร์็ือที่รัอแบมแบมไ” โอ่ยยย ูปวหัว ุยับแบมแบมเสร็ผมวรไปพบิแพทย์ไหม รึไ?
“แล้วระหว่ามาร์ับนสวยแบมแบมรัใรมาว่าัน” ผมัสินใถามำถามที่อยารู้เลยว่าแบมแบมรัผมหรือเปล่า
“อืม...” แบมแบมูิหนั นี่ผมใเสียนะ ยัยนสวยนั่นมันสำันานั้นเลยหรอ
“ทำหน้าเศร้าอีแล้ว นสวยทำหน้าเศร้าแบบนี้แบมแบมใไม่ีนะ”
“็แบมแบมไม่ยอมเลือ”
“ะให้แบมแบมเลือไ้ยัไ ็ทั้มาร์แล้ว็นสวยมันนๆเียวันไม่ใ่หรอ?”
“ฮะ?”
“ฮื่อ...นเียวันไ นี่ๆ เี๋ยวแบมแบมะเล่าให้ฟั” เ็น้อยทำท่าั้ใเล่าให้ผมฟัเ็มที่
“อนแบมแบมื่นไปมหาลัย แบมแบม็ไปเอมาร์ใ่มะ แล้วทีนี้พอแบมแบมแยับมาร์ลับมานอนที่หอ แบมแบม็มาเอนสวยในฝันแทนไ แบมแบมอยาอยู่ับที่รัอแบมแบมลอเวลานี่นา” สรุปือผมนั่หึัวเอ? ยัยนสวยอะไรนั่นือผมในร่ามโนอแบมแบม...ี้หรอ?
เวร!! มึะิอะไรให้ับ้อนไปทำไมฮะแบมแบม =_=
“ทำไม้อแยเป็นนสวยให้มันยุ่ยา้วยฮะแบมแบม”
“โอ๊ยยย ทำไมนสวยเ้าใยา...”
“......” ผมนิ่
“โอเๆ ะบอแล้วเนี่ย ทำหน้าุอีแล้ว ็ปิมาร์อบุ แบมแบมลัวอ่ะ ไม่ล้ารุ่มร่ามเยอะ ไม่ใีเหมือนมาร์นสวยในฝันแบมแบม ามใแบมแบมทุอย่าเลย แบมแบมะหอมแ้ม็ไ้” ว่าแล้ว็้มลมาหอมแ้มผมทีนึ
“ูบ็ไ้” แล้ว็ุ๊บมาที่ปาผมเบาๆ
เอ่อ...ปิ็ให้หอมใหู้บอยู่นะไม่ไ้ห้ามสัหน่อย แล้วผมุรไหนเนี่ย -*-
“ูบรนี้” แล้วแบมแบม็้มมาูบที่ออ
“รนี้้วย” แล้ว็มาูบที่หัวไหล่
“รนี้อี” แล้ว็เลื่อนมาที่หน้าอ
“รนี้” ที่หน้าท้อ
“ว้า...นั่ท่านีู้บ่อไม่ถนัเลยแฮะ” แะูบ่อไปถึไหนฮะแบมแบม บอมาิว่าแะไปถึรหน๊ายยยยยย >///<
“ะ...เี๋ยวๆ ะทำอะไรอ่ะ” ผมรีบถาม เพราะอนนี้แบมแบม่อยๆันผมให้นอนราบไปับเียแล้วรับ หรือะูบ่อริๆ -////-
“ู่ว์...เป็นนสวย้อามใแบมแบมทุอย่านะรู้ไหม? ไหนว่าอยารู้ไว่าทำไมแบมแบม้อมาเอนสวยในฝัน ไม่อยารู้หรอว่าแบมแบมทำอะไรับนสวยมั่?” แบมแบม้มหน้ามาถามนหน้าะิับหน้าผมอยู่แล้ว
“มะ...ไม่อยารู้แล้ว -////-” ผมิว่าผมรู้แล้วว่าแบมแบม้อมีนสวย ปิ็เ้าใอ่ะนะว่าแบมแบมนี่โระอบแทะโลมเวลาเอผมอ่ะ แ่ไม่ิว่าะหนัหนานานี้
“แ่แบมแบมอยาบอนี่นา” อย่ามาทำน่ารัใส่นะ เี๋ยวยอม เอ้ย! ไม่ยอมสิไอ้บ้านี่มันเมาไม่รู้เรื่ออยู่!!
“วะ...วันอื่น่อยบอไ้ไหม ไม่่วหรอแบมแบม นี่ึแล้วนะนอนเถอะ” พยายามหลอล่อเ็ายัน์พิมุ์ให้ิว่าัวเอำลั่วนอน ทั้ๆที่อนนี้ยัทำาแป๋วใส่ผม
“นี่แบมแบม็ำลันอนหลับฝันีอยู่ไ” อ๊า พูเยๆ็พอ อย่าเอามูมาเลี่ยหน้าันแบบนี้ >////<
“ะ...แ่ะ...นสวยะ...่วแล้ว -////-” หลอัวเอว่า่วนอนมั่ ทั้ๆที่ใเ้นแรนไม่รู้สึ่วเลยสันิ
“ทำไมวันนี้่วเร็วั ปินสวยอึะาย” อ๊า ไอ้บ้าามนี่มันินนาารถึผมแบบไหนันแน่วะ ฮรืออออออ T////T
“เ้า่วแล้วริๆนะ” ผมทำท่าน่าสสารไปให้ แบมแบมูิหนัแ่็พยัหน้าล
“ั้นนอน็ไ้ แ่นสวย้อุ๊บแบมแบม่อนนอนนะ แล้วห้ามเอาเี้ยวมาัปาแบมแบมอีหล่ะ แบมแบมเ็บ” ทำหน้าาน่าสสารพร้อมเอานิ้วมาี้ที่ปาบวมๆอัวเอ
อ่า....สสัยอนนั้นะหึัวเอแรไปหน่อย เอาผ้ามาถูปาแบมแบมะแรเลยอ่ะ
“อโทษนะ เ็บไหม” ผมผหัวึ้นไปุ๊บที่ริมฝีปาแบมแบม
“เ็บ แ่ไม่เป็นไร แบมแบมทนไ้ T^T” นั่น...ทำหน้าอ้อนใส่อี ผมเลยผหัวึ้นมาุ๊บเอาใอีรอบ
“ื้อ อีทีไ้มะ”
“ไหนว่าเ็บปา?” ผมถาม
“ยิู่บยิ่หายเ็บ” บอพร้อมยิ้มาหยี ผมเลยุ๊บอีทีนึ
“ื่นายยยยย” แบมแบมทำท่าพอใ่อนะ้มลมาอีรอบ ผมเลยรีบหลับาปี๋
“.........” รอนานละนะ มัวทำอะไรอยู่?
“…. zzZ” รับ ลืมาึ้นมา็พบว่าแบมแบมหลับไปแล้ว
...อืมนะ... ถ้าไม่เยเอเหุาร์หลับลาอาาศอแบมแบมมา่อนผมอาะใ แ่อนนี้ิว่าเริ่มะินแล้วหล่ะรับ =_=
“ืมๆ นอนอุ๊ามาร์้วน” แบมแบมพึมพำ่อนะว้าผมที่ยัไม่ทันไ้ลุออาเียไปอไว้แน่น
สเปเิมทีุ่้นเยเ๊ะๆ แล้วืนนี้ผมะแะมือุ๊แู่นี้ออาัวยัไหล่ะเนี่ย -_-^
อนเ้า....
“เฮ้ย!! มาร์มาห้อแบมั้แ่เมื่อไหร่ O_O” เสียะโนาน้าัวทำให้ผมัวเียื่นลืมาึ้นมาู ปรับูนสิสัพั็ำไ้ว่าทำไมผมมานอนอยู่ที่ห้อแบมแบมไ้
็เมื่อืนมันเล่นรัผมะแน่นนแะัวเอออมาไม่ไ้เลยปล่อยเลยามเลย นอนมันที่นี่นี่แหละ นี่นหรือูหลามรับถามหน่อย
“เมื่อืน มาร์ไปรับแบมที่ร้านเหล้าแล้วถูึให้อยู่นี่นเ้านี่แหละ” ผมบอ
“ริิ!!” พูบ็ลูบลำไปามัวพร้อม้มลไปสำรวัวเอใ้ผ้าห่ม...
เี๋ยวนะ...ทำไมทำยัะัวเอเป็นสาวน้อยเมาไม่รู้เรื่อ แล้วื่นมาพบว่าัวเอมานอนที่ห้อายหนุ่มแปลหน้าอย่านั้นหล่ะ -*-
แบมแบมมันเห็นผมเป็นนยัไวะ หรือวรเป็นผมไหมที่วรทำแบบนั้นหน่ะ แย่บทันหรอวะ อยาเป็นนายเอว่าั้น =_=
“เฮ้อ...่อยยัั่ว” แบมแบมทำท่าโล่อ
“ิว่ามาร์ะทำอะไรแบมอนเมารึไเนี่ย -_-^”
“อันนั้นแบมไม่ลัวหรอ แ่ลัวัวเอะไปปล้ำมาร์อนเมานี่แหละ ถ้าเป็นั้นนะแบมะโรธัวเอ” อ่า...แบมแบมเป็นห่ววามรู้สึผมเหมือนันนะเนี่ย -////-
“ปล้ำมาร์อนัวเอเมาไม่รู้ัวแบบนี้ อฟินันพอี”
“แบมแบม!!” ผมะโน ไอ้นี่มันห่วัวเอัๆ เมื่อีู้ะึ้ไปทำไม!!!
“แหะๆ ล้อเล่นเอ ทำไม้อเสียั” แบมแบมหน้า๋อย พอเห็นแบบนี้ผม็ิถึเรื่อเมื่อืนึ้นมา
“ถามอะไรหน่อยสิ...มาร์ุหรอแบม” ผมถามในสิ่ที่้าาใมาั้แ่เมื่อืน
“ทำไมถามแบบนั้นหล่ะ”
“หน่า...ถาม็อบมาสิ” ผมบอ
“มา....” ยัมีหน้ามาทำหน้าทะเล้นใส่อี เหน้าูหน่อยไหมว่าเล่น้วยหรือเปล่า -_-
“ื้อ ทำหน้านิ่อีและ ริๆมาร์็ไม่่อยุหรอ แ่อบทำหน้านิ่เวลาแบมื้ออ่ะ”
“อ้าว ็แบมื้อริๆหนิ -*- ” ถึผมะอบามใแบมแบมแ่บาทีถ้ามันมาไป ผม็ปรามๆไว้เหมือนัน
“็ไม่ไ้ว่าอะไร ีะอีแบมะไ้รู้ไว่ามาร์อบหรือไม่อบให้ทำอะไรหน่ะนะ”
“็นึว่าไม่อบนุ”
“อือ ริๆ็ไม่อบ แ่แบมอบมาร์ไ เพราะั้นถึมาร์ะุแ่ไหน แบม็อบมาร์อยู่ีนั่นแหละ” อ่า.... ไปไม่เป็นเลยแฮะ ผมเลยเอาผ้าห่มมาปิหน้าแ้เิน -////-
“นี่...เมื่อืนแบมทำอะไรแปลๆับมาร์หรือเปล่าอ่ะ ทำไมถึถาม” แบมแบมถามึ้น ผมเลยเลิผ้าออ เห็นแบมแบมทำท่าหวาระแวเหมือนนมีวามลับอะไรบาอย่า่อนอยู่ และผม็รู้แล้วว่าวามลับที่ว่านั่นืออีนสวยนั่นเอ =_=
อยาบออยู่เหมือนัน แ่พอผมมาิูอีที็ิว่ามันอาะเป็นเรื่อที่แบมแบมอยาเ็บไว้เป็นวามลับับัวเออ่ะนะ ไม่ั้น็เล่าให้ผมฟัแล้ว เพราะปิแบมแบมมีอะไร็บอผมหม เอาเ้าริ ผมเอ็อายะพูเหมือนันแหละ
ฮรืออออออ เป็นนสวยที่ถูปู้ยี่ปู้ยำในวามฝันอแบมแบม อิา เอ๊ย! สสารัวเอั T^T
“เปล่าหนิ” พอผมบอแบมแบม็ทำหน้าโล่อ
“แ่เมื่อืนแบมเมาแล้วะไปูบนาอึนนะรู้ัวไหม”
“ห๊ะ!! โอ่ยยย ายๆๆๆ แบม้อายแน่ๆ แบมูบนาอึนริๆหรอมาร์ โอ๊ย!! ทำไี แบมหนีลับประเทศไทยอนนี้ทันไหม” แบมแบมูระวนระวายให่
“ื่นเ้นอะไรหน่ะ ไม่ไู้บโนะหน่อย ินฮวานวาไว้ทัน” ผมบอ
“เฮ้อ...”
“นี่ลัวนาอึนนานี้เลยหรอแบม แล้วไม่ลัวว่ามาร์ะโรธบ้าหรอที่แบมเที่ยวไปูบนอื่นหน่ะ” แบมแบมมันแร์วามรู้สึผมมั่ไหมเนี่ย =_=
“โธ่ ็แบมไม่ไ้ิอะไรับนาอึนหนิ อีอย่าแบมมีอะไร็เล่าให้มาร์ฟัหม แล้วแบม็ิว่ามาร์ไม่ใ่นไม่มีเหุผลอ่ะ เวลามีเรื่ออะไรมาร์ะถามแบม่อนเหมือนเมื่อี้ไ แ่เรื่อนาอึนนี่ แบมลัวหมาัวริอนาอึนะามมาลอบสัหารแบมทีหลั่าหา อุ๊บส์!!” แบมแบมเอามือปิปาทำาโหันมามอผม
“มาร์ไม่ใ่นอยารู้เรื่อนอื่นนะแบม ทำไม้อทำท่าแบบนั้น =_=”
“แหะๆ ห้ามมาร์เอาไปบอใรนะ บนโลนี้มีนรู้แ่สามนือแบม มาร์ แล้ว็หมาัวนั้น โอเไหม?” ไม่โอเแล้วะยัไ ผมะไปบออะไรใรไ้ แม้แ่ื่อหมายัไม่รู้เลย =_=
“ั้น็่าหัวหมามันเถอะ มาร์ไม่ใ่พวอบยุ่เรื่อาวบ้านเหมือนแบมะหน่อย”
“อ้าว... วมาแวะันะั้น นี่ี่โมแล้วอ่ะ ไปอาบน้ำหา้าวินันเถอะแบมหิวแล้วอ่ะ”
“็รีบไปสิ” ผมบอ
“็นึว่าอยาไปอาบ้วยัน” พูบ็แอบหอมแ้มผมไปทีนึแล้ววิ่หนีไปเ้าห้อน้ำ หลบหมอนที่ผมเวี้ยไปไ้อย่าหวุหวิ ยัไม่วายมีโผล่หน้าออมาวนประสาทอีรอบ
“อะไรอีหล่ะ?” ผมถาม
“มาร์อย่าิมาเรื่อูบหล่ะ แบมเอ็ไม่รู้ะแ้นิสัยนี้ยัไเหมือนัน แ่ยัไพวเพื่อนๆแบมมัน็่วยเฟไม่ให้แบมเผลอไปไลู่บาวบ้านอยู่แล้วหล่ะมาร์ไม่้อห่วหรอนะ อีอย่า ั้แ่แบมรู้ัับมาร์ แบม็อยาูบมาร์แ่นเียวนี่แหละ” พูบ็รีบปิประูอย่ารวเร็ว
อ่า...ยัไีหล่ะ วรเินแล้วแอบไปรี๊ใ้ผ้าห่มไหม รึไ? -////-
----------------------------------
#แบมมาร์สินำ
To be continued.
แบมมาร์เน้นๆเลย่ะอนนี้เยอนที่แล้วที่ออมานิเียวอ่ะนะ เียนไป็ิว่าพี่ัน์อพี่นี่ผีบ้าึ้นทุวัน (พี่อโทษ T^T) อยาราม่านะแ่สารภาพเลยว่าี้เีย ถ้าราม่าอินี่ะพาราม่ายาว แล้วที่นี้็ะนอย์เอ ไม่อยาเียนเพราะเียนราม่าไม่เ่ แล้วยัไหล่ะ พอไม่อยาเียนิัน็ะอหน่ะสิะ (ริๆอนนี้็ออยู่ T_T)
นี่แหละ ให้แบมมาร์เรียนรู้ันไปเรื่อยๆแบบนี้แหละ ราม่าเียวอเรื่อนี้ืออนนี้พี่ัน์ยัไม่ไ้น้อมาร์เป็นเมียเลย่ะ นาเลย้อฝันเอาเลยเห็นมะ น่าสสารเนอะ หน่วแร
แล้วเอันอนหน้า่ะ ะพาไปูฮันบินประวาวเือนมหาลัย ุ๊บ
ความคิดเห็น