เกล็ดนาคีปาฏิหาริย์

อานนท์เด็กหนุ่มที่ดิ้นรนอย่างหนักมีความสุขเล็กๆ กับกับงานที่เขารัก แรกเริ่มจากงานเขียนนิยายกลายเป็นหนึ่งในทีมงานเขียนบทละคร อาชีพที่ต้องพัฒนาไปตามยุคกำลังบีบให้เขาต้องรับงานชิ้นใหม่จากผู้เป็นเจ้านาย ซีรี่ย์วายที่เป็นกระแสในทุกสื่อในยุคปัจจุบัน อานนท์พยายามที่จะเจรจากับพี่พันนา(ผู้กำกับ)ว่าอยากจะของานในแนวที่ตัวเองถนัดแต่ทว่าพี่พันนาก็บอกว่าอยากให้นนท์หลุดออกจากกรอบเดิมๆ ของตนเอง งานของนนท์ที่ผ่านมามันก็ดีมากอยู่แล้วทุกงาน เขาอยากให้นนท์รับงานนี้เอาไว้เพราะค่าจ้างที่จะได้มันดีกว่างานที่นนท์กำลังคืดที่จะเขียนในตอนนี้

นนท์รับปากขอลองดูสักตั้งหนึ่งและเริ่มกลับมานั่งคิดถึงเรื่องราวที่อยากจะเล่าและเอามาถ่ายทอด เขาคิดวนเวียนซ้ำไปมาหลายครั้งอยู่ภายในห้องนอนของเขา สุดท้ายก็ได้แต่มานั่งปรับทุกข์ในใจกับตุ๊กตากระต่ายสีขาวตัวโปรด เขาไม่รู้ว่าจะเขียนซีรี่ย์วายที่พี่พันนาขอให้ลองทำด้วยเรื่องอันใด “แกอยู่กับฉันมาหลายปี และเป็นคนที่ฉันเล่าเรื่องของตัวเองให้ฟังมากที่สุด ถ้าตอบคำถามและเสนอไอเดียวให้กับฉันได้ก็คงดีเนอะ ไอติม” นนท์ถอนหายใจเฮือกหนึ่งและดึงตุ๊กตากระต่ายสีขาวตัวใหญ่มากอดและหอมมันอย่างชื่นใจ “ดีใจนะที่แกอยู่เคียงข้างฉันเสมอเลย ถึงจะไม่ยอมพูดอะไรเลยก็เถอะ”

แล้วเรื่องปาฏิหาริย์ก็ได้ถือกำเนิดเกิดขึ้น ในเช้าวันต่อมาหลังจากที่อานนท์ขับรถออกจากบ้างไปทำงาน และเจ้าจัมโบ้หมาโกเด็นก็ฉวยโอกาสแอบเดินย่องเข้าห้องของนนท์เพื่อจะงับตุ๊กตากระต่ายตัวนอนลงมาฟัดเล่น แต่แล้วเสียงกระทบกันของแก้วก็ดังกริ้งขึ้นที่คอของตุ๊กตากระต่าย มันค่อยๆ เปลี่ยนสภาพแขนขายืดเหยียดยาวและขนจากเส้นใยที่นุ่มฟูกลายเป็นเนื้อหนังมังสา ตัวเนื้อขาวเนียนหน้าตาจิ้มลิ้มน่ารักปากแดงระเรื่อ 

มันกลายสภาพเป็นมนุษย์ไปเสียแล้ว

“โอ้ โห่ววว นี้มันเกิดอะไรขึ้นกันนะ ทำไมร่างกายของผมถึงได้กลายเป็นแบบนี้ ฮู้วหู้ววว…ไม่คิดว่าในตอนนี้ผมเองก็มีตรงนั้นแบบที่พี่นนท์มีด้วยละฮะ” ไอติมในร่างเด็กหนุ่มก้มลงตาโตลุกวาวกับสิ่งที่อยุ๋กลางหว่างขาของเขาและพูดออกมาอย่างชอบใจ

เอาแล้ว จะเกิดเรื่องวุ่นๆ อะไรกันขึ้นบ้างนะ รอติดตามเอาไว้ได้เลย.