คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : บทที่ 4 เป็นแฟนพี่ได้ไหมครับ (Honey pleas say yes)
Octo say
วันนี้ผมพูดได้ตรงๆเลยครับ เมื่อวานนี้เป็นวันแรกในรอบ ทศวรรษเลยมั้งครับ ที่ผมเข้านอนเร็ว เรียกได้ว่าเลยเวลาที่อาเหล่าม่า ผมนอนมาแค่แปปเดียวเองมั้ง แต่ผมไม่สนใจหรอก อยากให้ถึงวันพรุ่งนี้ เร็วๆจัง เพราะอะไรเหรอครับ ผมอยากเจอ คนๆนึงที่ทำให้ผมบ้าไปได้ขนาดนี้ ปกติช่วงเวลานี้ ผมคงออกไปหา ความสุข ในยามราตรีแล้ว ใช่ครับ คนๆนึงทำให้ผมเปลี่ยนไปขนาดนี้ แต่ผมไม่ได้จะ สนใจใครหรอกครับ ผมอยากให้ถึงวันพรุ่งนี้เร็ว และ ผมก็ต้องไปดักรอ แทนที่หน้าห้อง1500 ก่อนครับ ผมไม่เชื่อหรอกว่าหมอนั่น จะไม่หลบ ไม่หลีกผมเลย ตั้งแต่วันที่พบ เจอวันแรกวันนั้นผมก็เฝ้าแต่คิดถึง ใบหน้าของหมอนั่น อย่างหาคำตอบไม่ได้
“ถ้าจะบ้าไปแล้วแฮะเรา “ ผมเริ่มหน้าแดงขึ้นเล็กๆ เมื่อคิดว่าจะได้พบกัน แทนอีกในวันพรุ่งนี้
อันที่จริงวันนั้นผมไม่ได้อยากจะจูบแทนนะครับ แต่ตอนนั้น อารมณ์มันพาไปจริงๆ ตอนแรกผมก็แค่คิดว่าจะทำคะแนนเฉยๆ เผื่อหมอนั่นจะใจอ่อนกับผมบ้าง แต่ มันกลับได้ผลตรงกันข้ามเลย หมอนั่นเป็น คนที่บริสุทธิ์ที่สุดเลย ผมเคยพบแต่คนที่โอนอ่อนผ่อนตนให้ผมเสมอ และ พร้อมจะสนุกกับ ผม เอ่อ เราข้ามเรื่องนี้ไปดีกว่าครับ ผมว่ามันไม่ดีเท่าไรหรอก ถึงลุคของผมจะดูแบดบอย แต่ความจริงผมรับผิดชอบ แล้วก็เวลาชอบอะไรผมก็จะให้ความสนใจกับสิ่งนั้นนะครับ ผมอาจจะเคยผ่านอะไรๆมามาก แล้วก็ใช้ชีวิตแบบ สนุกสนานมามาก แต่ผมก็คิดเสมอนะครับ ว่าซักวันผมคงจะได้เจอกับคนที่ฟ้าส่งมาให้ผม ใช่แล้ววันนี้ผมก็ได้เจอ บางครั้งแค่มองหน้ากันมันก็รู้แล้วครับ ว่า เขาคือคนที่ฟ้าส่งมาให้ผมแม้ไม่ต้องพูดอะไร แต่ใจผมก็บอกว่า ใช่ ยังไงก็ใช่
แล้วหมอนั่นก็หวั่นไหวผมกับ ครับ ผมเลยลืมตัวไปหน่อย ยิ่ง ลิ้มรสมากเท่าไรก้ยิ่งหอมหวาน ผมเลยควบคุมตัวเองไม่ได้เลยเล่นงานหมอนั่นหนักไปสักหน่อย แต่ก็นะครับ มันก็ทำให้ผมได้รู้ว่า หมอนั่นก็ยังคิดถึงผมอยู่ในหัวของหมอนั่น แค่นั้นก็พอแล้วครับ ผมไม่อยากให้หมอนั่น ลืมผมแม้แต่วินาทีเดียวด้วยซ้ำ
‘ บางครั้ง คุณอาจตกหลุมรักใครในไม่กี่นาที แต่จะมีสักกี่ครั้งที่คุณอยากรักใคร สักแสนล้านนาที
หมื่น แสน ล้านนาที ต่อไปนี้ ขอใช้มันไปกับเธอ อยากมีวันเวลาที่สวยงาม เติมฝันที่เคยละเมอ
แสนล้านนาที ต่อไปนี้ ไม่มีใครเทียมเท่าเธอ จะบอกให้คนทั้งโลก ได้รู้ว่า หนึ่งชีวิตฉันยกให้เธอ ทั้งหัวใจ ’
ผมนั่งฟัง spot เพลง แสนล้านนาทีอย่างตั้งใจ ผมฟังแล้ว ยิ้มออกมา อา ใช่สิ ผมรู้สึกแบบนี้ครับ ผมยิ้ม เพราะผมรู้สึกอยากใช้เวลาทั้งหมดที่มีอยู่ไปกับหมอนั่น อยากกินข้าว อยากเห็นหน้า อยากเห็นท่าทางแปลกๆของหมอนั่น อยากรู้ว่าผมจะทำให้ คนๆนึง คิดถึงผมได้มากแค่ไหน และอยากทำอะไรกับหมอนั่นอีกมากมาย
“เห้ย โต้ ทำอะไรวะ เห็นนั่งยิ้มคนเดียวมานานสองนานแล้วนะ” เบนถามผมอย่างสงสัย
“ก้ฟังเพลงไง ไม่เคยฟังเหรอ ?” ผมตอบกึ่งๆกวนประสาทมัน
“เหอะๆ แกฟังเพลงน่ะไม่แปลก แต่แกฟังเพลงแล้วยิ้มเนี่ย ไม่เคยเห็น ว่ะ บอกมาหน่อยซิ ไปทำอะไรมา ช่วงนี้ดูดีขึ้นนะ
เมริงน่ะ ไปทำไรมา หรือว่า มีความรัก “ เบนแหย่ผมเล่น
“เห้ย ไม่ใช่โว้ย “ผมปฏิเสธ มันหน้าแดง
“ว้าว ไอ้โต้ แกหน้าแดงเป็นด้วยเหรอ ทีตอนน้องกิ๊ก น้องเกิ๊กอะไรของแก จูบแกต่อหน้าประชาชนธารกำนัน เป็นร้อยยังไม่เห็นแกหน้าแดงเลย เห้ย ใครวะอยากเจอ”
“ไม่มีอะไรหรอกน่า “ ผมตอบกลับพร้อมเสตามองไปทางอื่น ไม่อยากให้มันจับได้ตอนนี้หรอกครับ
“หึหึ โต้ แกกับฉันเป็นเพื่อนกันมากี่ปี แกทำอะไร ฉันดูออกน่า เล่ามาเถอะ หรือจะเป็น เรื่องของ น้องแทน?” มันถามผมหน้ากรุ้มกริ่ม
“เห้ย แกรู้ได้ไงวะ”
“ ฮ่าๆ ใช่จริงๆด้วย แกคิดว่าไม่มีใครเห็นหรือไง ที่หน้าห้อง โซน E น่ะ ข้าเห็นนะโว้ย ไม่งั้นแถวนั้นจะไม่มีคนเหรอ ถ้าข้าไม่กันให้น่ะ ร้ายใช่เล่นเลยนะแก ดูถ้าทางน้องเขาไม่เล่นกับแกนิ อย่าพรากผู้เยาว์นะเว้ย มันติดคุก ฮ่าๆ” มันแหย่ผมเล่น
“หึหึ อยากทำมากกว่านั้นอีก เอาเป็นว่ารอดูพรุ่งนี้ก็แล้วกัน” ผมตอบ พร้อมกับฟังเพลงต่อ
“เออๆ ไม่ถามก้ได้วะ “ มันเลิกสนใจแล้วไปทำมาม่ากิน ครับ
แล้วพรุ่งนี พบกันนะครับ .......แทน หมอนั่นเกิดมาเพื่อเป็นตัวแทนความฝันของผมจริงๆ
.......20 พฤษภาคม
ตอนนี้ผมนั่งรออยู่หน้าห้อง 1500 กับ ไอ้เบนครับ ไม่รู้มันเป็นอะไร แต่มุนลุกลี้ลุกลน จู้จี้ และ น่ารำคาญกว่าที่ผมคิดไว้เยอะเลย อยากเจออะไรขนาดนั้น ผมนั่งรออยู่ตรงมุม อับทางสายตาทางเดินครับ ผมเตรียมตัวไว้แล้ว ผมรู้แน่ว่า หมอนั่นต้องหลบผมอย่างแน่นอน หลอกล่อให้เหยื่อตายใจก่อน แล้วค่อยตระคลุบ ฮ่าๆหมอนั่นเหมือนเหยื่อผมเลย
.......อ๊ะ หมอนั่นออกมาแล้ว มีดูซ้ายขวาก่อนซะด้วย แต่เอ๊ะ หมอนั่นมากับใคร ดูสนิทสนม กอดคอกัน ผมเริ่มบรรดาลโทสะขึ้นมาหน่อยๆแล้ว ชิ ทีกับผมล่ะหวงเนื้อหวงตัว ทีกับคนอื่นเนี่ย ยอมให้แตะเนื้อต้องตัวง่ายๆ หึ ผมเริ่มโมโหแล้วนะมองหาอยู่นั่นแหละ มองไปก็ไม่เจอหรอก จะหนีน่ะผมไม่แปลกใจ แต่สนิทกับไอ้ นั่นเกินไปหรือเปล่า ผมเดินเข้าไปหาหมอนั่น
ผมดึงหมอนั่นเข้ามาอยู่ในอ้อมแขนแกร่งง่ายๆเลยครับ เหมือนหมอนั่นเมาๆยังไงไม่รู้
“ ปล่อยนะ อะไรกับผมนักหนาวะเนี่ย” หมอนั่นตอบ แบบเริ่มไม่พอใจ
““อะไร หึ อย่ามาเยอะ กับฉันนะโว้ย อยู่ในสถานะที่ โวยวายได้เหรอ เตรียมคำอธิบายให้ดีด้วย เรามีความผิดหลายกระทงเลยล่ะ อย่าได้หวังจะได้ไปไหนง่ายๆเลย” ผมคำรามอย่างโมโห
“อะไรเล่า อะไรอีก ไอ้ผู้ปกครองบ้า “
“อะไรวะแทน มีอะไรหรือเปล่า”ไอ้อาร์มรุ่นนอ้งผม ถามอย่างสงสัย
“ไม่รู้ว่ะ ไอ้นี่มันบ้า ช่วยกูหน่อยดิ” แทนร้องขอความช่วยเหลือ
“ หึ ไอ้อาร์ม แกลืมหน้าพี่แกแล้วใช่ไหม ไม่อยากเดือดร้อน ก็กลับไปก่อน พี่ยังต้องเคลียร์กับ เพื่อนแกอีกนาน”
“เอ่อ ครับ”
“ว่าไง ที่นี้ใครจะช่วยอีกไหม” ผมจ้องหมอนั่น อย่างเอาเรื่อง
“ไม่ มีอะไรว่ามา เสียเวลา “หมอนั่นตอบแบบไม่มองหน้าผม
“ ทำไมต้องหนี ?” ผมถามอย่างใจเย็นทีสุดแล้ว
“หนีอะไร ไม่ได้หนี แล้วมันเกี่ยวไรกับ นายด้วย?” ยังมาย้อนถามผมอีก
“อ้อ ลืมเรื่องเมื่อคืนแล้วใช่ไหม อยากได้แบบเมื่อคืนอีกใช่ไหม ได้เลยพี่จัดให้” ผมเลือดขึ้นหน้าสุดๆแล้ว อย่าหาว่าผมใจร้ายละกัน ผม เบียดตัวเข้าไปไกล้ชิดหมอนั่นมากขึ้น และทาบทับริมฝีปากอย่างร้อนแรง และ รุนแรง ครั้งแล้วครั้งเล่า ผมไม่สนใจอีกแล้วว่าตอนนี้อยู่ที่ไหน ผมต้องสั่งสอนให้หมอนั่นรับรู้ซะที ว่าการเป็นคนของผมน่ะ ไม่ใช่จะไปเกาะแกะใครก็ได้ง่ายๆ
จากอารมณ์ที่ร้อนแรงของผม เริ่มเปลี่ยนเป็นความหวาน ผมรู้แค่ว่าตอนนี้ผมต้องการหมอนั่น มีแต่คำว่าแทนอยู่ในหัวของผม
ร่างบางค่อยๆทรุดลงและ กำลังจะหมดอากาศหายใจ แต่ผมไม่สนอีกแล้ว ผมต้องการหมอนั่นมากขึ้นเรื่อย ต้องการอีก และ ความปรารถนา ผมรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ผมไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน
ใช่ตอนนี้ร่างบาง ขาดอากาศหายใจจนหมดสติไปเรียบร้อยแล้ว แต่ผมยังไม่คิดจะปล่อยหรอกครับ ผมค่อยช้อนร่างบางขึ้นให้อยู่ในวงแขนของผม ผมอุ้มหมอนั่นออกมาจากอาคาร ท่ามกลางเสียงซุบซิบนินทามากมาย ผมไม่ได้สนใจอีกแล้ว ตอนนี้ผมอยากอยู่กับหมอนั่นแค่สองคน
“ไอ้โต้ แกบ้าไปแล้วรึไง” เบนเตือนผม
“ไม่บ้า และอยากทำแบบนี้ด้วย ทำไม แกจะกลับห้องไหม “ผมถามมันโดยที่แทนยังอยู่ในอ้อมแขนของผม
“ไม่กลับก็ได้วะ เหอๆ หาที่นอนดีกว่า เออโชคดีละกัน แต่อย่าทำอะไรน้องเขามากนะเว้ย ....ดูท่าทางไม่ประสีประสา
ใช่หมอนั่นไม่เคยเลยล่ะ ไม่เคยแม้กระทั่งจะป้องกันตัวเองยังไง เมื่อถูกคนอื่น รังแก
“เออ น่า ขอบใจนะ แล้วแกจะกลับยังไงวะ”ผมถาม
“เออน่า เดี๋ยวหาทางกลับเอาเองแหละน่า โชคดี” เบนบอกลาผมแล้วเดินกลับเข้าไปในอาคาร
ผมเดินมาที่รถ เปิดประตูแล้ว นำร่างบางที่อยู่ในอ้อมแขนวางลงอย่างเบามือ
“หลับไปก่อนนะครับคนดี” ผมยิ้มกับร่างบางที่หลับอยู่
....ห้องของผม
ตอนนี้ร่างบางนั้นนอนอยู่บนเตียงของผมแล้วครับ อ่าผมพาหมอนั่นมาที่ห้องของผม ขืนให้กลับไปตอนนี้ได้หนีหน้าผมอีกแน่ ยังไงวันนี้ ผมก็ต้องคุยกับหมอนี่ให้รู้เรื่อง ไม่รู้เรื่องก็จับกด ซะเลย ดูซิ ว่าหมอนี่จะขัดใจผมไหม
“อื้อ “ ร่างบางเริ่มขยับ แล้ว หลังจากนอนนิ่งมากว่า 2 ชั่วโมง ให้ตายเถอะ นอนเก่งจริงๆ
“ไง ตื่นแล้วเหรอ”
“อือ เห้ย แล้วนี่ ผมอยู่ไหน” แทนลุกพรวดขึ้นมาถาม อย่างตกใจและ หวาดระแวง
“อยู่ไหน อยู่ห้องพี่ไง “
“ห้องพี่ เห้ย พามาทำไม แล้ว ทำแบบนั้นทำไม “ แทนเริ่มมีท่าทีเดือดดาล มากขึ้น
“ก็อยากทำ “ผมตอบแบบไม่ยีหระ
“แล้วทำไม นายอยู่ในสภาพนั้น” หมอนั่นชี้มาทีผม ผมเลยลองก้มมองดูตัวเองสักหน่อย อ๋อ ผมอยู่ในชุดคลุมอาบน้ำครับ ไม่แปลกหรอกหมอนั่นคงคิดว่า โดนผมทำอะไรๆ แล้วล่ะมั้ง
“แล้วนายคิดว่า ทำไมนายถึงอยู่บนเตียง แล้วฉันอยู่ในชุดคลุมอาบน้ำล่ะ” ผมแหย่หมอนั่นเล่น
“นายทำอะไรฉันเหรอ” หมอนั่นเริ่มหน้าเศร้าลงเรื่อยๆ
“หึหึ ก็อยากจะทำอยู่หรอก แต่กับคนที่หลับอยู่เนี่ย ไม่ชอบ “
“ชอบแบบไหนล่ะ”
“ก็ ตอนตื่น แล้วก็สมยอมไง”
“อ้ากไอ้บ้า แกตายวันนี้แหละ ไอ้ชั่วเอ้ย” แทนปาหมอนมาใส่ผม เหอะๆ หมอนเหรอ มันจะเจ็บได้ยังไง ผมปาหมอนไปข้างๆแล้วผลักหมอนั่นกดลงกับเตียง
“เห้ย แค่ที่เรียนรวมมนั่นไม่พอเหรอ “ แทน ประท้วงผม
“ยัง ต่อให้ฉันได้นายตอนนี้ มันก็ยังไม่พอหรอก “ ผมตอบแบบหน้าไม่อาย
“ไอ้หื่น” หมอนั่นบริพาสผม
“ฮ่าๆก็จริงนะ นี่ มองหน้าพี่ก่อนได้ไหม อย่าเพิ่งโกรธได้ไหมครับ”
“ไม่” หมอนั่นตอบแล้วหลับตา ไว้
“แน่ใจนะว่าจะไม่ลืมตามาคุยดีๆ งั้นพี่จะทำตามใจตัวเองแล้วนะครับ” ผมบอกฉุนๆเล็กๆ ผมค่อยๆเอื้อมมือไปปลดกระดุมที่เสื้อของหมอนั่น
“เห้ย อย่าขี้โกงดิ คุยแล้วๆ” แทนสะดุ้งตัวแล้วพยายามแงะ มือผมออกจากกระดุมเสื้อของตัวเอง
“หึๆ ก็ยอมแต่แรกซะก็จบ” ผมพูดพลางหัวเราะเล็กๆ
“มีอะไรก็ว่ามา “หมอนั่นจ้องผมตาเขียวเลย
“ แทนครับ แทนคบใครอยู่ พี่ไม่สนหรอกนะครับ แต่ ....ช่วยเป็นแฟนพี่จะได้ไหมครับ”ผมพูดแล้วจ้องลงไปใน นัยน์ตาของแทนซึ่งกำลังสับสน
“มะ...”
ผมใช้มือปิดปากของแทนเอาไว้ก่อน เพราะผมยังพูดไม่จบ
“พี่ยังพูดไม่จบ ครับอย่าเพิ่งปฏิเสธ พี่ขอร้องนะครับ อย่าใช้แค่ความต่างของเราสองคน ที่เป็นผู้ชายเหมือนกัน หรืออะไรก็ช่างที่สวนทางกับความรู้สึกของนาย แต่พี่อยากให้เราลองคบกันจริงๆนะ แทนรู้ไหมว่าพี่ไม่เคยเป็นแบบนี้กับใคร ไม่เคยรู้สึกหงุดหงิดง่าย เมื่อมีใครเข้าหาคนที่ตัวเองชอบ กระทั่งกับรุ่นน้อง พี่ยังหึง พี่ไม่เคยคิดถึงใครนอกจากตัวเอง แต่พี่กลับคิดถึงแทนตลอดเวลา คิดถึงว่า แทนจะทำอะไร กับใคร ที่ไหน อยู่ยังไง มีความสุขไหม ถึง ตอนแรกพี่อาจจะ รังแกแทนมากไปหน่อยแต่แทนให้โอกาสพี่ได้ไหมครับ”
ผมพูดสิ่งที่อยู่ข้างในของผมออกมา
“คือ.....”แทนกำลังสับสน ผมรู้ดี หมอนั่นคงกำลังสับสนผมต้องรอครับ ผมรอได้เสมอ
“ยังไม่ต้องรีบตอบพี่นะครับ พี่รอได้ แต่วันนี้แทนไม่มีสิทธิ์ออกจากห้องนี้นะครับ คุณว่าที่แฟน” ผมบอกจะออกได้ยังไงล่ะครับ ผมไม่ให้กลับหรอก หอมซะขนาดนี้ ไม่ปล่อยกลับง่ายๆหรอก ขอแทะเล็มอีกหน่อยเหอะ
“เห้ย ไม่เอาแทนจะกลับห้อง นะครับ นะ น้า พะ....พี่โต้”
อ้าก น่ารักไปแล้ว มาเรียกผมพี่อีก โอ้ยจะละลายแต่ผมไม่ใจ่อนหรอกนะ หึหึ
“อ้อนไปพี่ก็ไม่ปล่อยให้กลับห้องหรอกครับ อย่าพยายามเลย ถึงแทนอยากออก ก็ออกไม่ได้หรอกครับ พี่บอกให้เพื่อนล๊อกประตูจากข้างนอกไว้แล้ว อย่าหวังให้ยาก”
“อะไรนะ “แทนรีบลุกขึ้น ผมก็ยอมถอยให้ครับ แล้วหมอนั่นก็รีบวิ่งไปที่ประตูห้อง แล้วเขย่าๆประตูห้อง
“ฮ่าๆ พี่บอกแล้ว มันเปิดไม่ออกหรอก” ผมยิ้มกว้าง
“ขี้โกง “ แทนท้วงอย่างเสียไม่ได้
“ฮ่าๆ “ผมขำกับท่าทางของหมอนั่น กลัวผมขนาดนั้นเลย?
“ยังจะขำอีก แทนไม่ขำนะ พี่มันเสือร้าย คราวที่แล้วก็เล่นงานแทนเกือบสลบ ไม่ยอมง่ายๆหรอกนะ”หมอนั่นประกาศก้าว
“ก็ไม่ได้จะทำอะไรซักหน่อย นี่ แค่ให้นอนด้วยเฉยๆ”
“นอน เหอะๆบ้าไปแล้ว นอนกับคนที่เพิ่งทำอะไรๆผมไปเนี่ยนะไม่มีทาง”
“หรือแทนไม่อยากนอนล่ะ อยากเป็นเมียพี่เดี๋ยวนี้เลยไหม” ผมถาม ผมเริ่มฉุนอีกแล้วนะ ช่วยอยู่กับผมหน่อยไม่ได้หรือไง ห้องมันมีอะไรดีนักหนา ถึงอยากกลับนัก
“มันก็เสี่ยงทั้งคู่ “
“ก็เลือกเอาละกันนะครับ ว่า จะนอนเฉยๆ หรือเป็นเมียพี่ตอนนี้ แทนคงต้องเสี่ยงแล้วล่ะ” ผมยักคิ้วให้พร้อมกับพูด
“สัญญานะ ว่าจะไม่ทำอะไร”
“จะทำ ถ้าไม่รีบลงมานอนข้างๆพี่เดี๋ยวนี้” ผมออกคำสั่ง
“สัญญานะ”
“อย่าพูดมากน่าจะนอนหรือไม่นอน ไม่นอนก็ เตรียมตัวซะ” ผมขู่เสียงเหี้ยม
“กะก็ได้ อย่าทำอะไรผมนะ” หมอนั่นตอบมาเสี่ยงสั่น
“ ครับ “ ผมรับปาก ยังไงผมก็ยังไม่ทำอะไร หรอกครับ ผมบอกแล้วไงไม่ทำอะไรคนไม่สมยอม
แทนค่อยๆก้าวมา แล้ว นั่งลงที่เตียง แล้วค่อยๆนอนลงข้างๆผม
หึหึ โอกาสมาแบบนี้ไม่คว้าคงไม่ได้
ควับ!!! ผมคว้าร่างเล็กเข้ามากอดไว้
“เห้ย ไหนว่าไม่ทำอะไรไง ไอ้คนโกหก” เขาบริพาสผมอีกครั้ง
“ก็ยังไม่ทำอะไรเลย แค่กอดเอง”ผมตอบหน้าตาย
“ปล่อยนะ”
“ไม่”
“อ๊ะๆ ห้ามกัดพี่นะครับ ถ้ากัดพี่ พี่รับรองได้ซอกคอขาวๆของแทนมีรอบแดงๆไปอวดชาวบ้านแน่นอนอย่าลืมนะเราทำอะไรกันที่เรียนรวม เขาก็จะได้รู้ ว่าแทนเป็นของพี่แล้ว พี่โอเคนะถ้าแทนไม่อาย”
แทนหยุดแล้วนอนนิ่งๆให้ผมกอด
ผมไม่ได้คิดไปเองใช่ไหมแวบหนึ่ง หมอนั่นยิ้ม แล้วก็นิ่งไป
“สงเคราะห์พี่ให้ฝันดีซักคืนนะครับ” ผมกระซิบที่ข้างหู ของเขา
“อือ....หลับฝันดีนะ” หมอนั่นตอบผมอย่างแผ่วเบา
...30นาทีผ่านไป
ร่างบางกว่าผล็อยหลับไปแล้วครับ ผมได้แต่มองหน้าเขาอยู่อย่างนั้น ให้ตายสิ ผมดูเท่าไหร่ก็ไม่เบื่อ ยิ่งหลับไม่มีพิษมีภัยอะไรยิ่งน่ารัก ผมรักหมอนี่แล้วครับ ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรผมคงหลงหมอนี่อย่างโงหัวไม่ขึ้นแล้วละครับ
อา....ผมไม่เคยมีความสุขมากๆแบบนี้มานานแค่ไหนแล้วนะ ผมอยากตื่นขึ้นมาเจอร่างบางที่กำลังซบกับอกแกร่งของผมเหมือนกับกำลังหาความอบอุ่น ผมจึงกระชับวงแขนให้แน่นขึ้น
ผมรักหมอนี่เหลือเกิน......
ขอบคุณฟ้าที่ทำให้ผมได้เจอกับ ชายคนนี้ครับ
และจะรักหมอนี่ตลอดไป ผมค่อยๆหลับตาลงและได้กลิ่นของหมอนี่ ผมคงหลับฝันดีแน่เลย
..............
‘แสนล้านนาทีต่อไปนี้ ขอใช้มันไปกับเธอ’
“พี่ขอใช้เวลาทั้งหมดของพี่ไปกับแทนนะครับ”ผมกระซิบที่กูของแทนแม้เขาจะไม่ได้ยินก็ตาม
(เพลง แสนล้านนาที : เบล สุพล)
ความคิดเห็น