ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter2: ดาวคนคู่กับรักแท้
** ~ ซารางอินกาโย คือเดนาวากาทตามยอนชิ ~
จาอินกาโย มามิจากูคือเดล
ซารางฮานแดโย โอนเจซางิคิตโดโมก
โซมิชีเนโย วีดิเจยาดึลลือโย... ฮูฮู่ฮู้
ซอโลนือมานนากีวีแฮ อิเจยาซารางชาจาชดาโก
ฉันหยุดฟังเพลงในขณะที่มือยังคีบหน้าสุดท้ายของเจ้าหญิงจอมจุ้นกับรักวุ่นๆในวังอยู่ จากนั่นฉันก็ค่อยๆหลับตาวาดภาพเรื่องราวต่างๆในจิตนาการ โดยมีเพลง Perhaps Love ขับกล่อมเป็นซาว์แทรก
ภาพในจิตนาการของฉันเป็นภาพเจ้าหญิงคนหนึ่งกับเจ้าชายรูปงามอยู่ในสวนดอกไม้ที่สวยราวกับสวนสวรรค์ เจ้าหญิงในมโนภาพนั่นก็คือฉันเอง ที่สำคัญตอนนี้เจ้าชายกำลังจะจูบเจ้าหญิง.....อุ๋ย!! เขินจังเลยค่ะ(นางเอกสงสัยจะบ้า) เจ้าชายค่อยๆยื่นหน้าเข้ามาใกล้ เข้ามาใกล้เรื่อยๆ จนฉันรู้สึกได้ถึงลมหายใจอุ่นๆของเขา หัวใจของฉันเต้นแรงมากราวกับจะหลุดออกมาดิ้นสามช่านอกร่างกาย ริมฝีปากของเข้าใกล้ใบหน้าของฉันเรื่อยๆ เรื่อยๆ และแล้ว....
~ ตุ๊บ~ หนังสือเจ้ากรรมถูกเหวี่ยงลงบนพื้น... โอ้ไม่นะหนังสือของฉานนนนน
“ไอดิน!!ฉันเรียกแกตั่งนานแล้วมั่วแต่เม่ออยู่ได้” ยัยแยมนี่เองตัวการ...ฉานนนนจาฆ่าแกไอ้เพื่อนทรพีบังอาจมาขัดขวางความสุขของฉัน...
“แยมนี่แกทำอะไรเนี่ย รู้ไหมว่าเมื่อกี่ฉันกำลังจะ........”
“จะอะไรไม่ทราบ”
“กำลังจะ......เอ่อไม่มีอะไร” ใครจะกล้าบอกความจริง ถ้าฉันบอกแยมนะมันต้องหาว่าฉันบ้าแน่ๆ ถึงแม้ตอนนี้ฉันจะดูเหมือนบ้าอยู่แล้วก็เถอะ
“แล้วที่ฉันเห็นอยู่บนหน้าแกมันอะไร บอกมาเดี๋ยวนี้นะ ทำไมแกถึงหน้าแดง”
“เปล่าก็ไม่มีอะไรนี่”
“บอกมาเดี๋ยวนี้นะยัยดิน” นี่มันเป็นเพื่อนหรือเป็นแม่ฉันเนี่ย
“ไม่มีอะไรไงเล่า ... ว่าแต่แกเถอะเขวี้ยงหนังสือฉันทำไม”
“อืม...ขอโทษล่ะกัน ก็ฉันเรียกแกเป็นพันรอบแล้วมั่ง แกก็มั่วแต่เม่ออยู่ได้”
“ช่างมันเถอะ ไม่เป็นไร”
“งั้นเราไปกินข้าวกันเถอะ ตอนนี้ฉันหิวจนแทบจะกินควายได้ทั้งตัวแร้ว”
“เดี๋ยวเก็บของก่อนนะ” ฉันพูดขณะที่กำลังเก็บหนังสือใส่กระเป๋า
“เสร็จแล้วจ้าไปกันเถอะ”
แล้วเราสองคนก็มาถึงโรงอาหาร โรงเรียนอาหารที่โรงเรียนมีขนาดเล็กมาก ยิ่งรวมเข้ากับร้านอาหารเพียงไม่กี่ร้านยิ่งทำให้ดูกันดารเข้าไปใหญ่ พอถึงเวลาพักกลางวันเหล่านักเรียนผู้หิวโหยทั้งหลายก็จะพากันวิ่งร้อยเมตรราวกับฝูงกระทิงป่า เพื่อมาชิงโต๊ะกินข้าว ซึ่งถ้าใครมาก่อนก็จะได้นั่งก่อน ใครมาทีหลังก็ต้องรอจนเมื่อยตูดกันไปข้างนึง ฉันกับแยมเลือกที่จะกินก๋วยเตี๋ยวไก่เหมือนเดิม ไม่ใช่ว่าพวกเราโปรดอะไรนักหนาหรอกนะ แต่ถ้าเทียบกับร้านอื่นๆแล้วละก็ร้านนี้ก็สวรรค์ล่ะค่ะ
“ไอดินพรุ่งนี้แพทจะมาที่โรงเรียน” แพทจะมางั้นหรอ???
แพทเป็นเพื่อนของแยมที่สอบทุนพ.ศ.ว.ท. ได้ เราเคยเรียนด้วยกันในช่วง Summer ก่อนที่แพทจะโบกมือบ้ายบาย... หอบกระเป๋าเข้าไปเรียนที่โรงเรียนชื่อดังในกรุงเทพ
“ได้ข่าวว่ามันจะพาเพื่อนสนิทมาด้วย”
“ผู้ชายหรือผู้หญิง??”
“แล้วเค้าจะไปตรัสรู้ไหม เค้าชื่อแยมนะไม่ได้ชื่อแพท” จ้าๆฉันรู้ว่าแกชื่อแยมไม่ได้ชื่อแพท แต่แค่ถามเฉยๆมันผิดด้วยหรอ.... เอ๊ะ!!หรือว่าจะผิด ผิดเพราะว่าฉันน่ารักเกินไป หุหุ (มันเกี่ยวกันตรงไหนหว่า????)
หลังจากกลับมาถึงบ้าน ฉันก็มานั่งคุดคู้อยู่หน้าคอมเพื่อหาข้อมูลมาทำการบ้านที่อาจารย์สุดโหดให้ อาจารย์ให้เขียนบทความเป็นภาษาอังกฤษในหัวข้อ Animal in the fairy tale (สัตว์ในเทพนิยาย) จริงๆแล้วฉันชอบเขียนนะ ไม่ว่าจะเป็นนิยาย บทความ หรือกลอน แต่ถ้าจะให้เขียนเป็นภาษาอังกฤษแบบนี้ละก็... เอามีดมาแทงฉันเลยดีกว่ามา
ฉันเปิด Google พิมพ์คำว่าสัตว์ในเทพนิยายลงไป แล้วกด Enter ไม่นานหน้าต่างเว็บมากมายก็ปรากฏสู่สายตา ฉันคลิกเข้าไปในเว็บแห่งหนึ่ง สักครู่ก็ปรากฏรายชื่อสัตว์ต่างๆในฐานข้อมูล ฉันค่อยๆไล่สายตาอ่านไปทีละรายชื่อ
- นกฟินิกช์ ~ ไม่เอาหรอกรู้สึกว่าเพื่อนในห้องจะเลือกทำกันเยอะแล้ว ~
- มังกร ~ โอ๊ย!!นี่ยิ่งเยอะเข้าไปใหญ่เลย ~
- ยูนิคอร์น ~ ใช่แล้ว......อันนี้แหละเริ่ดสุด ~
หลังจากที่ชั้นตัดสินใจได้แล้วว่าจะเขียนบทความเรื่องยูนิคอร์น ฉันก็คลิกเข้าไปดูข้อมูลทันที
* ~ ยูนิคอร์นปรากฎอยู่ในงานศิลปะและเทพนิยายโบราณของดินแดนเมโสโปเตเมีย จีน และอินเดีย ยูนิคอร์นเป็นสัตว์ที่ดุร้ายมาก (เอ๊ะ!!ที่เคยอ่านในนิทานมามันใจดีไม่ใช่หรอ) แต่จะเชื่องเฉพาะกับหญิงบริสุทธิ์
( -_- ; หน้าหม้อชะมัดเลย) ยูนิคอร์นเป็นสัตว์ที่สวยงามที่ผสมผสานจากสัตว์หลายชนิด มีรูปร่างเหมือนม้า มีขาเป็นกวาง มีหางเป็นสิงห์ และมีหนวดเคราเป็นแพะ ลูกยูนิคอร์นแรกเกิดจะมีสีทอง คำว่ายูนิคอร์นมาจากภาษาละตินคือ Unicornis ชาวตะวันตกเชื่อว่ายูนิคอร์นเป็นสัญลักษณ์แห่งความบริสุทธิ์หรือหญิงพรหมจารี โดยทั่วไปยูนิคอร์นจะหลีกเลี่ยงการเกี่ยวข้องกับมนุษย์ แต่วิธีเดียวที่จับมันได้คือต้องใช้หญิงสาวสวยพรหมจารี เมื่อหญิงสาวเดินมาบริเวณที่มันอยู่และนั่งลงมันก็จะโน้มตัวลง ละความดุร้ายเอนตัวลงนอนบนตักของหญิงสาว แล้วเผลอหลับไป ทำให้ถูกจับโดยง่าย (สมน้ำหน้าหน้าหม้อดีนัก)
ฉันอ่านข้อความจบก็ก๊อบข้อมูลลงใน Word แล้วเซฟทันที เมื่อได้ข้อมูลแล้วที่เหลือก็เป็นส่วนที่ยากที่สุดเพราะต้องเอาข้อมูลทั้งหมดมาเรียบเรียงเป็นภาษาอังกฤษ เฮอ!!ยากชะมัดเลยนี่ฉันคิดถูกหรือคิดผิดเนี่ยที่เลือกเรียน English Program แต่ละวิชานะหินชะมัดยาดไหนจะการบ้านที่กองสูงเทียมยอดเขาเอฟเวอร์เรสอีก
เวลาผ่านไปสามชั่วโมงฉันก็ยังคงนั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์เช่นเดิม ง่ะทำไมการบ้านมันเยอะอย่างนะ ... หาววววววววว ... ง่วงจังเลย ขอนอนหลับสักงีบดีก่า... Zzzz ว่าแล้วฉันก็หลับคาโต๊ะคอมพิวเตอร์
ไอดินๆตื่นเดี๋ยวนี้นะการบ้านเธอยังไม่เสร็จไม่ใช่เหรอ (เสียงแองเจิลไอดิน)
“คุณนางฟ้า”
นอนไปเถอะไอดินการบ้านน่ะเดี๋ยวค่อยทำก็ได้ ( เสียงเดวิลไอดิน)
“ใช่ๆเดี๋ยวค่อยทำก็ได้”
ไม่ได้นะไอดิน ( แองเจิลไอดินท้วง)
ต้องได้สิ (เดวิลไอดินเถียงกลับ )
ไม่ได้ (เสียงแองเจิลไอดิน)
ได้ ( เสียงเดวิลไอดิน)
ไม่ได้ (เสียงแองเจิลไอดิน)
ได้ ( เสียงเดวิลไอดิน)
“โอ๊ย!!!!เลิกเถียงกันซะทีหนวกหูโว๊ยยยย” ฉันสะดุ้งตื่นขึ้นมา เฮ่อ... ไม่ทงไม่ทำอะไรมันแล้วออกไปเดินเล่นข้างนอกดีกว่า
ฉันเดินเข้าไปในสวนหลังบ้าน แม้มันจะเป็นตอนกลางคืนแต่สวนของฉันก็ยังคงมีแสงสว่างจากสปอตไลท์ส่องนำทาง ฉันนั่งลงบนพื้นหญ้าข้างต้นชงโคก่อนจะค่อยๆ เอนตัวลงนอนแหงนหน้ามองท้องฟ้า บนฟ้ามีดวงดาวมากมายกำลังส่องแสงระยิบระยับอยู่บนท้องฟ้าสีดำกำมะหยี่ ว้าว...ท้องฟ้าวันนี้สวยมากๆเลย ฉันมองไปที่กลุ่มดาวกลุ่มหนึ่งทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ....มันคือดาวอะไรนะทำไมวันนี้มันเปล่งแสงสว่างกว่าดาวดวงอื่น
“นั่นคือกลุ่มดาวคนคู่” คุณพ่อ???
“คุณพ่อยังไม่นอนอีกหรอค่ะ”
“แล้วไอดินยังไม่นอนอีกหรอลูก” แล้วพ่อก็นั่งลงข้างๆ
“นู๋ยังทำการบ้านไม่เสร็จเลยค่ะ เมื่อยๆก็เลยออกมาเดินเล่น”
“อย่าหักโหมมากนักนะ”
“ค่ะ ...วันนี้ดาวสวยจังเลยนะค่ะโดยเฉพาะกลุ่มดาวกลุ่มนั่น” ฉันยกมือชี้ไปทางกลุ่มดาวคนคู่
“มีคนเคยบอกไว้ว่าเมื่อใดก็ตามที่กลุ่มดาวคนคู่ส่องสว่างกว่าดาวดวงอื่น วันรุ่งขึ้นก็จะมีคนได้พบกับรักแท้”
“ฟังดูโรแมนติกจังค่ะ”
“แน่นอน ไม่งั้นแม่จะแต่งงานกับพ่อหรอ”
“คุณพ่อค่ะ” ฉันเรียกพ่อพร้อมกับเอนหัวนอนลงบนตักของท่าน
“อืม”
“ความรักคืออะไรค่ะ?”
“ความรักมันไม่มีสูตรสำเร็จหรือบทนิยามใดๆหรอกไอดิน แต่สักวันถ้าลูกมีความรักแล้วลูกก็จะรู้เอง”
“หรอค่ะ....แล้วหนูจะมีวันนั้นไหมเนี่ย”
“ต้องมีสิ ลูกพ่อออกจะน่ารักซะขนาดนี้”
“ชมกันอย่างนี้หนูก็เขินแย่สิค่ะ ไม่เอาล่ะไปนอนดีกว่า ราตรีสวัสดิ์นะค่ะคุณพ่อ”
“เช่นกันลูก”
ความรักงั้นหรอ... คนอย่างฉันจะมีใครหลงมารักมั้ยเนี่ย
จาอินกาโย มามิจากูคือเดล
ซารางฮานแดโย โอนเจซางิคิตโดโมก
โซมิชีเนโย วีดิเจยาดึลลือโย... ฮูฮู่ฮู้
ซอโลนือมานนากีวีแฮ อิเจยาซารางชาจาชดาโก
ฉันหยุดฟังเพลงในขณะที่มือยังคีบหน้าสุดท้ายของเจ้าหญิงจอมจุ้นกับรักวุ่นๆในวังอยู่ จากนั่นฉันก็ค่อยๆหลับตาวาดภาพเรื่องราวต่างๆในจิตนาการ โดยมีเพลง Perhaps Love ขับกล่อมเป็นซาว์แทรก
ภาพในจิตนาการของฉันเป็นภาพเจ้าหญิงคนหนึ่งกับเจ้าชายรูปงามอยู่ในสวนดอกไม้ที่สวยราวกับสวนสวรรค์ เจ้าหญิงในมโนภาพนั่นก็คือฉันเอง ที่สำคัญตอนนี้เจ้าชายกำลังจะจูบเจ้าหญิง.....อุ๋ย!! เขินจังเลยค่ะ(นางเอกสงสัยจะบ้า) เจ้าชายค่อยๆยื่นหน้าเข้ามาใกล้ เข้ามาใกล้เรื่อยๆ จนฉันรู้สึกได้ถึงลมหายใจอุ่นๆของเขา หัวใจของฉันเต้นแรงมากราวกับจะหลุดออกมาดิ้นสามช่านอกร่างกาย ริมฝีปากของเข้าใกล้ใบหน้าของฉันเรื่อยๆ เรื่อยๆ และแล้ว....
~ ตุ๊บ~ หนังสือเจ้ากรรมถูกเหวี่ยงลงบนพื้น... โอ้ไม่นะหนังสือของฉานนนนน
“ไอดิน!!ฉันเรียกแกตั่งนานแล้วมั่วแต่เม่ออยู่ได้” ยัยแยมนี่เองตัวการ...ฉานนนนจาฆ่าแกไอ้เพื่อนทรพีบังอาจมาขัดขวางความสุขของฉัน...
“แยมนี่แกทำอะไรเนี่ย รู้ไหมว่าเมื่อกี่ฉันกำลังจะ........”
“จะอะไรไม่ทราบ”
“กำลังจะ......เอ่อไม่มีอะไร” ใครจะกล้าบอกความจริง ถ้าฉันบอกแยมนะมันต้องหาว่าฉันบ้าแน่ๆ ถึงแม้ตอนนี้ฉันจะดูเหมือนบ้าอยู่แล้วก็เถอะ
“แล้วที่ฉันเห็นอยู่บนหน้าแกมันอะไร บอกมาเดี๋ยวนี้นะ ทำไมแกถึงหน้าแดง”
“เปล่าก็ไม่มีอะไรนี่”
“บอกมาเดี๋ยวนี้นะยัยดิน” นี่มันเป็นเพื่อนหรือเป็นแม่ฉันเนี่ย
“ไม่มีอะไรไงเล่า ... ว่าแต่แกเถอะเขวี้ยงหนังสือฉันทำไม”
“อืม...ขอโทษล่ะกัน ก็ฉันเรียกแกเป็นพันรอบแล้วมั่ง แกก็มั่วแต่เม่ออยู่ได้”
“ช่างมันเถอะ ไม่เป็นไร”
“งั้นเราไปกินข้าวกันเถอะ ตอนนี้ฉันหิวจนแทบจะกินควายได้ทั้งตัวแร้ว”
“เดี๋ยวเก็บของก่อนนะ” ฉันพูดขณะที่กำลังเก็บหนังสือใส่กระเป๋า
“เสร็จแล้วจ้าไปกันเถอะ”
แล้วเราสองคนก็มาถึงโรงอาหาร โรงเรียนอาหารที่โรงเรียนมีขนาดเล็กมาก ยิ่งรวมเข้ากับร้านอาหารเพียงไม่กี่ร้านยิ่งทำให้ดูกันดารเข้าไปใหญ่ พอถึงเวลาพักกลางวันเหล่านักเรียนผู้หิวโหยทั้งหลายก็จะพากันวิ่งร้อยเมตรราวกับฝูงกระทิงป่า เพื่อมาชิงโต๊ะกินข้าว ซึ่งถ้าใครมาก่อนก็จะได้นั่งก่อน ใครมาทีหลังก็ต้องรอจนเมื่อยตูดกันไปข้างนึง ฉันกับแยมเลือกที่จะกินก๋วยเตี๋ยวไก่เหมือนเดิม ไม่ใช่ว่าพวกเราโปรดอะไรนักหนาหรอกนะ แต่ถ้าเทียบกับร้านอื่นๆแล้วละก็ร้านนี้ก็สวรรค์ล่ะค่ะ
“ไอดินพรุ่งนี้แพทจะมาที่โรงเรียน” แพทจะมางั้นหรอ???
แพทเป็นเพื่อนของแยมที่สอบทุนพ.ศ.ว.ท. ได้ เราเคยเรียนด้วยกันในช่วง Summer ก่อนที่แพทจะโบกมือบ้ายบาย... หอบกระเป๋าเข้าไปเรียนที่โรงเรียนชื่อดังในกรุงเทพ
“ได้ข่าวว่ามันจะพาเพื่อนสนิทมาด้วย”
“ผู้ชายหรือผู้หญิง??”
“แล้วเค้าจะไปตรัสรู้ไหม เค้าชื่อแยมนะไม่ได้ชื่อแพท” จ้าๆฉันรู้ว่าแกชื่อแยมไม่ได้ชื่อแพท แต่แค่ถามเฉยๆมันผิดด้วยหรอ.... เอ๊ะ!!หรือว่าจะผิด ผิดเพราะว่าฉันน่ารักเกินไป หุหุ (มันเกี่ยวกันตรงไหนหว่า????)
หลังจากกลับมาถึงบ้าน ฉันก็มานั่งคุดคู้อยู่หน้าคอมเพื่อหาข้อมูลมาทำการบ้านที่อาจารย์สุดโหดให้ อาจารย์ให้เขียนบทความเป็นภาษาอังกฤษในหัวข้อ Animal in the fairy tale (สัตว์ในเทพนิยาย) จริงๆแล้วฉันชอบเขียนนะ ไม่ว่าจะเป็นนิยาย บทความ หรือกลอน แต่ถ้าจะให้เขียนเป็นภาษาอังกฤษแบบนี้ละก็... เอามีดมาแทงฉันเลยดีกว่ามา
ฉันเปิด Google พิมพ์คำว่าสัตว์ในเทพนิยายลงไป แล้วกด Enter ไม่นานหน้าต่างเว็บมากมายก็ปรากฏสู่สายตา ฉันคลิกเข้าไปในเว็บแห่งหนึ่ง สักครู่ก็ปรากฏรายชื่อสัตว์ต่างๆในฐานข้อมูล ฉันค่อยๆไล่สายตาอ่านไปทีละรายชื่อ
- นกฟินิกช์ ~ ไม่เอาหรอกรู้สึกว่าเพื่อนในห้องจะเลือกทำกันเยอะแล้ว ~
- มังกร ~ โอ๊ย!!นี่ยิ่งเยอะเข้าไปใหญ่เลย ~
- ยูนิคอร์น ~ ใช่แล้ว......อันนี้แหละเริ่ดสุด ~
หลังจากที่ชั้นตัดสินใจได้แล้วว่าจะเขียนบทความเรื่องยูนิคอร์น ฉันก็คลิกเข้าไปดูข้อมูลทันที
* ~ ยูนิคอร์นปรากฎอยู่ในงานศิลปะและเทพนิยายโบราณของดินแดนเมโสโปเตเมีย จีน และอินเดีย ยูนิคอร์นเป็นสัตว์ที่ดุร้ายมาก (เอ๊ะ!!ที่เคยอ่านในนิทานมามันใจดีไม่ใช่หรอ) แต่จะเชื่องเฉพาะกับหญิงบริสุทธิ์
( -_- ; หน้าหม้อชะมัดเลย) ยูนิคอร์นเป็นสัตว์ที่สวยงามที่ผสมผสานจากสัตว์หลายชนิด มีรูปร่างเหมือนม้า มีขาเป็นกวาง มีหางเป็นสิงห์ และมีหนวดเคราเป็นแพะ ลูกยูนิคอร์นแรกเกิดจะมีสีทอง คำว่ายูนิคอร์นมาจากภาษาละตินคือ Unicornis ชาวตะวันตกเชื่อว่ายูนิคอร์นเป็นสัญลักษณ์แห่งความบริสุทธิ์หรือหญิงพรหมจารี โดยทั่วไปยูนิคอร์นจะหลีกเลี่ยงการเกี่ยวข้องกับมนุษย์ แต่วิธีเดียวที่จับมันได้คือต้องใช้หญิงสาวสวยพรหมจารี เมื่อหญิงสาวเดินมาบริเวณที่มันอยู่และนั่งลงมันก็จะโน้มตัวลง ละความดุร้ายเอนตัวลงนอนบนตักของหญิงสาว แล้วเผลอหลับไป ทำให้ถูกจับโดยง่าย (สมน้ำหน้าหน้าหม้อดีนัก)
ฉันอ่านข้อความจบก็ก๊อบข้อมูลลงใน Word แล้วเซฟทันที เมื่อได้ข้อมูลแล้วที่เหลือก็เป็นส่วนที่ยากที่สุดเพราะต้องเอาข้อมูลทั้งหมดมาเรียบเรียงเป็นภาษาอังกฤษ เฮอ!!ยากชะมัดเลยนี่ฉันคิดถูกหรือคิดผิดเนี่ยที่เลือกเรียน English Program แต่ละวิชานะหินชะมัดยาดไหนจะการบ้านที่กองสูงเทียมยอดเขาเอฟเวอร์เรสอีก
เวลาผ่านไปสามชั่วโมงฉันก็ยังคงนั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์เช่นเดิม ง่ะทำไมการบ้านมันเยอะอย่างนะ ... หาววววววววว ... ง่วงจังเลย ขอนอนหลับสักงีบดีก่า... Zzzz ว่าแล้วฉันก็หลับคาโต๊ะคอมพิวเตอร์
ไอดินๆตื่นเดี๋ยวนี้นะการบ้านเธอยังไม่เสร็จไม่ใช่เหรอ (เสียงแองเจิลไอดิน)
“คุณนางฟ้า”
นอนไปเถอะไอดินการบ้านน่ะเดี๋ยวค่อยทำก็ได้ ( เสียงเดวิลไอดิน)
“ใช่ๆเดี๋ยวค่อยทำก็ได้”
ไม่ได้นะไอดิน ( แองเจิลไอดินท้วง)
ต้องได้สิ (เดวิลไอดินเถียงกลับ )
ไม่ได้ (เสียงแองเจิลไอดิน)
ได้ ( เสียงเดวิลไอดิน)
ไม่ได้ (เสียงแองเจิลไอดิน)
ได้ ( เสียงเดวิลไอดิน)
“โอ๊ย!!!!เลิกเถียงกันซะทีหนวกหูโว๊ยยยย” ฉันสะดุ้งตื่นขึ้นมา เฮ่อ... ไม่ทงไม่ทำอะไรมันแล้วออกไปเดินเล่นข้างนอกดีกว่า
ฉันเดินเข้าไปในสวนหลังบ้าน แม้มันจะเป็นตอนกลางคืนแต่สวนของฉันก็ยังคงมีแสงสว่างจากสปอตไลท์ส่องนำทาง ฉันนั่งลงบนพื้นหญ้าข้างต้นชงโคก่อนจะค่อยๆ เอนตัวลงนอนแหงนหน้ามองท้องฟ้า บนฟ้ามีดวงดาวมากมายกำลังส่องแสงระยิบระยับอยู่บนท้องฟ้าสีดำกำมะหยี่ ว้าว...ท้องฟ้าวันนี้สวยมากๆเลย ฉันมองไปที่กลุ่มดาวกลุ่มหนึ่งทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ....มันคือดาวอะไรนะทำไมวันนี้มันเปล่งแสงสว่างกว่าดาวดวงอื่น
“นั่นคือกลุ่มดาวคนคู่” คุณพ่อ???
“คุณพ่อยังไม่นอนอีกหรอค่ะ”
“แล้วไอดินยังไม่นอนอีกหรอลูก” แล้วพ่อก็นั่งลงข้างๆ
“นู๋ยังทำการบ้านไม่เสร็จเลยค่ะ เมื่อยๆก็เลยออกมาเดินเล่น”
“อย่าหักโหมมากนักนะ”
“ค่ะ ...วันนี้ดาวสวยจังเลยนะค่ะโดยเฉพาะกลุ่มดาวกลุ่มนั่น” ฉันยกมือชี้ไปทางกลุ่มดาวคนคู่
“มีคนเคยบอกไว้ว่าเมื่อใดก็ตามที่กลุ่มดาวคนคู่ส่องสว่างกว่าดาวดวงอื่น วันรุ่งขึ้นก็จะมีคนได้พบกับรักแท้”
“ฟังดูโรแมนติกจังค่ะ”
“แน่นอน ไม่งั้นแม่จะแต่งงานกับพ่อหรอ”
“คุณพ่อค่ะ” ฉันเรียกพ่อพร้อมกับเอนหัวนอนลงบนตักของท่าน
“อืม”
“ความรักคืออะไรค่ะ?”
“ความรักมันไม่มีสูตรสำเร็จหรือบทนิยามใดๆหรอกไอดิน แต่สักวันถ้าลูกมีความรักแล้วลูกก็จะรู้เอง”
“หรอค่ะ....แล้วหนูจะมีวันนั้นไหมเนี่ย”
“ต้องมีสิ ลูกพ่อออกจะน่ารักซะขนาดนี้”
“ชมกันอย่างนี้หนูก็เขินแย่สิค่ะ ไม่เอาล่ะไปนอนดีกว่า ราตรีสวัสดิ์นะค่ะคุณพ่อ”
“เช่นกันลูก”
ความรักงั้นหรอ... คนอย่างฉันจะมีใครหลงมารักมั้ยเนี่ย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น