The choice ตัวเลือก ให้หัวใจสัมผัสรัก

ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่ 6

  หลังจากกลับมาถึงห้องผม ก็ไม่มีไรทำเลย ไม่อยากจะยอมรับซักเท่าไรเลยแห๊ะ 

ว่าพอไม่มียัย 2 คนนั่นแล้วชีวิตเราเหงาจริงๆ เพิ่งรู้ตัวเองนะเนี่ยปกติใช้ชีวิตอยู่แบบบ้านๆ 

ธรรมดาไม่ไปยุ่งเกี่ยวกับใคร ก็ไม่ได้เหงาอะไร แต่พอมียัย 2 คนนั่นเข้ามาก็ทำให้        

ชีวิตบ้านๆแบบผมเนี่ยแหละ มีชีวิตชีวาขึ้นอย่างเห็นได้ชัดเลย เห้อ ไปหา 2 คนนั้นดีมั้ยนะ

ปกติก็ไม่เคยไปหาเลยนี่นา เอ๊ะ แล้วถ้าไปจะหาข้ออ้างอะไรดีเนี่ย ช่างมันเหอะไปก่อน

แล้วค่อยคิดละกัน

"ก๊อกๆ"

ผมยืนเคาะประตู 2 ทีแบบมีมารยาทแล้วไม่นานก็มีคนมาเปิดประตู 

"อ้าว คุณริวลืมอะไรหรอค่ะ"

ซี ที่เป็นคนมาเปิดประตูถามผม ก็ไม่แปลกอะไรหรอกที่เธอจะถามแบบนี้ ก็เพราะ

ผมไม่เคยมาเคาะประตูห้องเหมียวเลยนี่นา ช่างเหอะใครๆก็ต้องมีครั้งแรกทั้งนั้นแหละ ^^

"เอ่อ คือ... ขอเข้าไปหน่อยได้ม้ะ"

"แน่นอนค่ะเข้ามาเลย"

ซี เชิญผมเข้าห้องไป และตอนนั้นเองที่ผมได้มองไปรอบๆสำรวจห้องของเหมียว 

พบว่า เธอแทบไม่ตกแต่งห้องอะไรเพิ่มเติมเลย ถ้าจะให้พูดถึงเรื่องตกแต่งละก็ คงจะมี

แต่พวกตุ๊กตาละมั้ง ที่มีทุกซอกทุกมุมของห้องเลย ผมเลยสงสัยว่าในห้องน้ำจะมีตุ๊กตา

ไหมหว่า?55 ผมนี่ก็ไร้สาระเนอะ ใครมันจะเอาตุ๊กตาไปนั่งกอดในห้องน้ำ 555 คงเพี้ยน

แล้วละ

"นี่นายมาห้องฉันทำไมเนี่ย"

เหมียว เอนหน้ามาถามขณะที่กำลังนอนดูทีวีอยู่บนโซฟา ดูแล้วเหมือนผมไม่มีผิด

เลย แต่อย่างน้อยผมก็ทำตัวมีมารยาทเวลามีคนมาห้อง -0- ไม่ใช่นอนแผ่หลา อยู่อย่างนี้

"เอ่อ คือ...... ก็อาหารที่เธอหอบกลับมาน่ะ มันเงินฉันนะ กะจะไม่ให้ฉันกินบ้าง

เลยหรือไง"

ผมอ้างมั่วซั่วไป แต่อย่างน้อยก็เป็นเหตุผลที่ฟังขึ้นแหละนะ จริงๆผมไม่ได้เสียดา

ยมันหรอกครับ ผมอยากได้เพื่อนคุยมากกว่า 

"นายนี่ขี้งก จริงๆเลย นายจะเอาไปก็เอาไปเถอะ ฉันว่าฉันอิ่มแล้วละ"

"ไม่เป็นไรๆ ฉันกินคนเดียวก็กินไม่หมด เดี๋ยวไว้เย็นนี้ค่อย เวฟมากินกันก็ได้ ว่า

แต่พวกเธอทำไรอยู่เนี่ย"

"นายนี่บ้ารึป่าว ก็เห็นอยู่ว่าพวกฉันดูทีวี  ตาบอดรึป่าวห๊ะ" เหมียวพูด

"งั้นหรอ เหอะๆ" ผมเริ่มไม่มีไรคุยและถามซี๊ซั๊ว

อ๊าก โง่อีกแล้วถามอะไรที่มันมีสาระหน่อยสิ้

บังเอิญผมเหลือบไปเห็นกล่องเกมส์บิงโก 55 ตาดีจริงเรา 

"นี่ถ้านายไม่มีธุระอะไรแล้วก็กลับห้องนายไปเถอะ"

เหมียวกล่าวแบบอารมณ์เสียนิดๆ

"เอ่อ ฉันมาชวนพวกเธอเล่นเกมน่ะ มันว่างๆไม่มีไรทำ"

"เกมส์อะไรของนาย ?"

ผมไม่ตอบแต่ชี้ไปที่กล่องบิงโกที่อยู่ใต้ตุ๊กตาตัวหนึ่ง เหมียวนิ่งเงียบไป เหมือน

กำลังใช้ความคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะตอบออกมาว่า

"ไม่เอาอ่า ฉันเบื่อเล่นมันและ"

ง่ะ แบบนี้แผนที่วางไว้ก็แป้กอ่าดิ

"แต่ซีว่าน่าสนุกนะค่ะ เหมียวเองก็ไม่ได้เล่นนานแล้วมาเล่นหน่อยดีกว่าค่ะ"

"ไม่เอาอ่า ถ้าพวกเธออยากเล่นก็เล่นกันไปเถอะ ฉันจะดูทีวี"

แล้วคุณหญิงเหมียวก็หันมาดูทีวีต่อ -*-

"ที่เธอไม่เล่นเพราะกลัวแพ้อ่าดิ อิอิ"

ผมกล่าวท้าทาย  มันก็เป็นวิธีที่ดีเหมือนกันนะเวลาจะชวนใครเล่นเกม แล้วเค้าไม่

เล่นน่ะ ส่วนมากก็ใช้ได้ผลเลยทีเดียว แต่หลังๆมีคนเริ่มรู้เยอะก็เริ่มใช้ไม่ค่อยได้ผลและ

"ไม่ต้องมาท้าทายเลย ฉันรู้ทันหรอกย่ะ ไม่เล่นก็คือไม่เล่น"

ว่าและมุกนี้มันเก่าเกินไป 555 เอาวะคงต้องใช้ท่าไม้ตายซะและ

"เอางี้ดีกว่ามั้ยมาแข่งกันดีกว่า ใครเป็นคนบิงโกเยอะที่สุด คนแพ้ต้องเป็นคนทำ

ความสะอาดห้องให้คนชนะ 1 เดือน เต็ม"

เหมียวหูผึ่งขึ้นมาทันทีพอผมพูดถึงข้อเสนอ 555 ยัยนี่หลอกง่ายเหมือนกันแห๊ะ 

ใครจะทำความสะอาดให้ใคร ยังไงผมก็ได้กำไรอยู่แล้ว เพราะถึงยังไงอย่างน้อยก็ได้คุย

กับ 2 คนนี้ อิอิ

"ก็ได้นะ แต่ว่าพวกฉันมี 2 คนนะจะบอกให้ แพ้แล้วอย่ามาพาลหาว่าพวกฉันคน

เยอะกว่าละ"

"ไม่มีปัญหา งั้นมาเล่นกันเลยดีกว่า กติกาก็ง่ายๆ จนกว่าจะถึงเวลาอาหารเย็น ใคร

บิงโกเยอะที่สุดก็จะเป็นผู้ชนะ"

ผมเริ่มส่งสายตาท้าทายให้เหมียว 555 ทำงานบ้าน 1 เดือนน่ะจิ๊บๆอยู่บ้านนอกผม

ดำนามาเป็นสิบๆไร่เชียวนะไม่อยากจะคุย ผมมีกล้ามด้วยละ อิอิ 

มาเล่นเกมส์ดีกว่า

"แล้วทามมาย ยัยเหมียวชนะทุกตาเลย T^T"

โหดร้ายเกินไปแล้วน้า

"ฮ่าๆๆ นายนี่มันอ่อนจริงๆเลยนะเล่นไม่เก่งดันมาท้าเซียน"

เหมียวเยาะเย้ยผม -0- มันเกี่ยวที่ฝีมือมั้ย?

"มันเกี่ยวซะที่ไหนเล่ามันอยู่ที่ดวงชัดๆ TT ฉันมันดวงซวยเอง"

"คิคิ ก็ถึงบอกไงนายยังอ่อนแค่ทริคง่ายๆก็จับฉันไม่ได้แล้ว" เหมียวยิ้มเยาะเย้ยผม

"เธอ... เล่นขี้โกงนี่นา" ผมหน้าบูดอ๊าก แบบนี้เอาเปรียบกันชัดๆ ขี้โกงเห็นๆ

"เล่นขี้โกงยังไงแล้วนายมีหลักฐานอะไรมาหาว่าฉันขี้โกง"

"ก็เธอพูดออกมาเองอ่า" ฮือๆ นี่มันนางมารร้ายชัดๆ

"ฉันพูดไม่ได้แปลว่าฉันจะทำหนิ :P แล้วนายก็ห้ามผิดคำพูดด้วยต้องทำความ    

สะอาดห้องของฉัน 1 เดือน" เหมียวพูดยังไม่พอ ยังแลบลิ้นใส่ผมอีก จากนั้นก็ไปนอนดู

ทีวีอย่างมีความสุข ส่วนผมก็ยืนหงุดหงิด กระทืบเท้าอยู่กับที่ T^T

"โอ๊ย ริวเหยียบเท้าซีทำไมค่ะ - -*"

"ขอโทษๆ"  ก็ผมโมโหนี่นา แบบนี้มันไม่ใช่เกมส์แล้วนะ TT 

"แน่จริงมาแข่งกันใหม่สิ" ผมหันไปตะโกนใส่เหมียว

"นี่นายแพ้แล้วอย่าพาลสิ อีกอย่างจะแข่งกี่รอบนายก็แพ้อยู่ดีแหละ"  เหมียวหันมา

พูดกับผมทั้งๆที่นอนดูทีวีอยู่บนโซฟา

"รู้ได้ไง ว่าจะแพ้ เพราะเธอเล่นขี้โกงใช่มั้ยละ แน่จริงอย่าขี้โกงดิ - - *"

หนอยแน่ะ คนบ้าอะไรเล่นบิงโกชนะ 10 ตารวดจะดวงดีเกินไปแล้วนะ

"นี่นายหัดเป็นลูกผู้ชายบ้างสิ แพ้แล้วอย่าพาล -0-"

หนอยแน่ะเออเป็นลูกผู้ชายก็ได้ฟระ ผมกำหมัดแน่น ถ้าเป็นผู้ชายนะพ่อจะอัดไม่

เลี้ยงเลยคอยดู 

"ชิ จะให้ทำไรอ่า" ผมกล่าวแบบหงุดหงิดและเบนหน้าไปทางอื่น ไม่กล้ามองหน้า

เหมียว ชิ ก็กล้าด่าว่าเราไม่เป็นลูกผู้ชายนี่นา 

ป่าวหรอกครับจริงๆผมไม่อยากให้เหมียวเห็นว่าผมน้ำตาคลอเบ้า TT ก็ตอนเด็กๆ

เพื่อนชอบล้อผมว่า ตุ๊ดนี่นา และผมก็ร้องไห้ตลอดเลย ผมไม่แมนตรงไหนเนี่ย TT ฮือๆ

และพอกลับบ้านพ่อยังตีผมซ้ำอีก หาว่าเรื่องแค่นี้ร้องไห้ เป็นลูกผู้ชายรึป่าว ฮือๆ ขนาด

พ่อยังว่าผมเลย แบบนี้ไม่ให้ผมร้องได้ไง อ่า ฮือๆ อย่างเหอะนอกเรื่องไปไกลและ

"เอ๊ารีบพูดมาสิ จะให้ทำไรก่อน"

"เดี๋ยวสินายหนิ นายไม่ใช่คนสั่งนะ ฉันต่างหาก นายน่ะยืนเงียบๆรอฉันสั่งค่อยไป

ทำ ไม่ใช่ให้มาบ่นฉัน"

จ๋อย -..-

"เอิ่ม...ฉันยังนึกไม่ออกอ่า ไว้นึกออกแล้วจะไปบอกนายและกัน ตอนนี้นายก็กลับ

ห้องไปก่อน บ๊ายบายนะจ๊ะขี้แพ้ คิคิ" หนอยแหนะยังมาเยาะเย้ยอีก

ผมเดินกระทืบแรงๆให้รู้ว่าผมโมโห แล้วก็เดินไปที่ประตู กะจะเปิดประตูแรงๆ 

เอาให้ประตูพังไปเลย

จากนั้นก็มีเสียงจากนรกส่งมา "เดี๋ยวก่อน"

ผมเปิดกำลังจะปิดประตูพอดี แต่ชะงักมือไว้ก่อน แล้วหันไปถามว่า

"มีไรอีก ?"

"ฉันนึกออกและนายไปล้างห้องน้ำดีกว่า"

ง่ะดันนึกออกซะงั้น -0- ช่างมันเถอะแค่ล้างห้องน้ำเองจิ๊บๆ

"ห้องน้ำไปทางไปอ่า"

"นายนี่ติงต๊องจริงๆ อยู่คอนโดเดียวกันห้องน้ำมันก็อยู่เหมือนกันทุกห้องนั่นแหละ"

เออหวะ -0- โง่อีกและ

จากนั้นผมก็เดินเข้าไปในห้องน้ำแล้วก็เจอสิ่งที่ไม่คาดฝัน

"อ๊ากกกก"