The choice ตัวเลือก ให้หัวใจสัมผัสรัก

ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่ 5

หลังจากผมอาบน้ำเสร็จ+ล้างจานเสร็จ ก็มาเปิดทีวีดู เพราะช่วงวันเสาร์น่ะนะ มี

รายการสนุกๆดูตั้งเยอะ อย่าให้ผมเอ่ยเลยคร้าบ เอาเป็นว่าชอบทุกรายการที่มีเลยดีกว่า 

รายการที่ทีวีที่เรียกเลตติ้งส่วนมากมักจะมาวันเสาร์-อาทิตย์นี่แหละครับ  เอ่อผมหมายถึง

รายการทีวีนะครับไม่ใช่ละครน้ำเน่า ความจริงผมก้อไม่ได้อคติอะไรกับละครหรอกครับ แต่

แค่ไม่ค่อยชอบแค่นั้นเอง แต่ถ้านางเอกน่ารักก้อพอรับได้อยู่ 555

"ริว ไปเที่ยวกันเถอะ"

ผมนอนดูทีวีอยู่โซฟาดีๆกลับมีเสียงตะโกนเรียกผมซะงั้น 

"เธอหายงอนแล้วหรอเหมียว?"

"งอนบ้างอนบออะไร ฉันโกรธต่างหาก แต่ตอนนี้ฉันไม่โกรธและ"

"ทำไมอ่า ?"

' มาไม้ไหนอีกนะยัยเหมียว ฉันไม่เชื่อหรอกเธอจะหายโกรธง่ายขนาดนี้'

"ก็นายบอกจะพาฉัน 2 คนไปดูหนังไม่ใช่หรอ"

"ห๊ะ ฉันบอกตอนไหนเนี่ย"

"ก้อซีบอกว่าถ้าหายโกรธนายจะพาไปดูหนัง"

"ห๊ะ ซีเนี่ยนะ"

จะบ้าหรอ ซีเนี่ยนะพูดแบบนั้น ละเมอรึป่าวเนี่ยยัยเหมียว คนดีแบบซีเนี่ยนะจะพูด

แบบนี้ เป็นไปด้ายยยยยยยยยย

และตอนที่ผมกำลังคิดอยู่ ซีก็เดินเข้ามาทำหน้าเศร้าๆ ใส่ผมเหมือนรู้สึกผิดแล้ว

พูดว่า

"ขอโทษนะค่ะริว เดี๋ยวซีไปล้างจานให้เดี๋ยวนี้ละค่ะ"

"อ๋อ โอเคมาล้างเร็วๆเลย"

ผมรีบลากซีเข้ามาในห้องครัวเพื่อจะได้คุยกันแบบส่วนตัวไม่ต้องมียัยเหมียวมา

เป็นก้างขวางคอ เอ้ย ไม่ต้องให้ยัยเหมียวรู้ เอ๊ะเดี๋ยวก่อนนะนี่ผมลากซีเข้ามา งั้นก็หมายความ

ว่า.........................ผม-จับ-มือ-กับ-ซี อ่าดิ อ๊ากก จะบ้าหรอมัวคิดเรื่องบ้าบอคอแตกพันธุ์นี้ได้ไง

เนี่ย อุ้มซีขึ้นห้องยังทำมาแล้วกับอีแค่จับมือจะไปคิดเล็กคิดน้อยกับมันทำไม ตอนนี้มีเรื่อง

ใหญ่กว่าต้องหนักใจเฟ้ย

"ซีบอกเหมียวไปว่า ริวจะพาไปดูหนังหรอ"

"ค่ะ ขอโทษด้วยนะค่ะ ซีคิดว่าคงเป็นวิธีเดียวทำให้เหมียวหายโกรธริวนะค่ะ"

"ทำไมถึงคิดว่าเป็นวิธีเดียวอ่า"

"ก็เห็นเหมียวบอกว่าอยากดูหนังที่เข้าใหม่มาก และวันนี้หนังก็เข้าพอดี ซีก็เลย

บอกเหมียวไปว่าริวจะพาไปดู แต่ว่าไม่ต้องห่วงเรื่องค่าตั๋วนะค่ะ เดี๋ยวซีจ่ายให้เองทีหลังก็ได้

ค่ะ"

"เห้อ ช่างมันเถอะเดี๋ยวฉันจ่ายเองก็ได้ ให้ซีผู้หญิงมาจ่ายมันก็เกินไปอยู่เหมือนกัน"

"โอเคค่ะ งั้นเดี๋ยวซีไปล้างจานก่อนนะค่ะ"

"ไม่ต้องแล้วล่ะ ฉันอาบน้ำเสร็จฉันก็ล้างเรียบร้อยแล้ว"

"อ้าวแล้วเรียกซีมาล้างจานทำไมละค่ะ"

ง่ะ นี่เธอซื่อเกินไปอ๊ะป่าว  ที่เธอบอกจะมาล้างจานฉันนึกว่าจะมาอธิบายให้ฉัน

ฟังซะอีก ไหงกลับจะมาล้างจานจริงๆละเนี่ย -0- เห้อ หนักใจมีเพื่อนแบบนี้

"เอาเถอะๆ พวกเธอไปแต่งตัวเถอะ ไปดูรอบ10โมงกว่าๆนี่แหละคนน้อยดี"

"ค่ะ งั้นซีไปบอกเหมียวก่อนนะค่ะ เหมียวต้องดีใจแน่เลยค่ะ"

จากนั้นก้อหายออกจากห้องกันไป2 คน   เห้อนี่ชีวิตผมจะมีวุ่นวายกว่านี้อีกมั้ยเนี่ย 

อยากนอนดูทีวีดีๆกลับมีมารมาผจญจนได้ แต่ไปดูก็คงไม่ได้เสียหายอะไร

หลายคนอาจจะสงสัยนะครับผมมีตังเยอะหรือไง เช่าคอนโดก็ติดรถไฟฟ้า แถมมี

เงินไปเที่ยวเล่นสนุกๆอีกงานก็ไม่ได้ดีเลิศเลออะไรทำไมกลับมีเงินเยอะ  ความจริงก็คือผม

เป็นคนต่างจังหวัดครับและพอตั้งแต่พ่อผมตายไปแม่ผมก็ออกบวชชี มรดกทั้งหมดเลยตกมา

ที่ผมที่เป็นลูกคนเดียวครับ เอิ๊กๆ และผมก็เลยตัดสินใจมาอยู่กรุงเทพนี่ละครับ

เห้อ พอคิดถึงวันเก่าๆแล้วก็อยากให้มันกลับมาอีกครั้ง  ภาพที่โดดคลองเล่นในน้ำ  

ช่างน่าประทับใจจริงๆ  ถามว่าทำไมตอนนี้ไม่ลองไปโดดเล่นงั้นหรอ? คำตอบก็รู้ๆกันอยู่คร้าบ 

แม่น้ำในกรุงเทพน่ะ  สุดแสนจะบรรยาย

"นี่ นายนั่งเหม่ออะไรอยู่ได้ จะไปกันได้รึยัง"

"เย้ย นี่เข้ามาทำไมไม่เคาะประตูก่อนเนี่ย"

"ก็นี่มันห้องนาย ไม่จำเป็นต้องมีมารยาทมากก็ได้"

ดูพูดเข้าสิ นี่มันห้องช้านน้า พูดอย่างกับเป็นห้องเธอ 

เหมียวใส่เชื้อยืดสีขาว กระโปรงบอลลูนสีชมพู และใส่ที่คาดผมสายจุด ดูแล้ว

เหมือนสาวบ้านๆธรรมดา ที่ไม่พิเศษอะไร -0- แต่ก็เป็นคนแต่งตัวมีรสนิยมเหมือนกัน ส่วนซี

ที่ยืนเงียบอยู่ข้างหลัง ใส่เดรสสีฟ้าอ่อน คาดด้วยเข็มขัดสีดำ น่าร๊าก >.<

ใครจะว่าผมลำเอียง ผมก็ไม่ว่าหรอกนะ อิอิ ก็แน่ละ มันเป็นภูมิฐานที่หน้าตาอยู่แล้

วอ่านะ อย่าพล่ามเลยดีกว่า ไปดูหนังเหอะ

ผมและอีก 2 สาวตกลงกันว่าจะมาดูที่ esplanade เห้อดูบิ๊กซีแถวบ้านก็ได้ทำไม

ต้องถ่อมาถึงนี่ด้วยก็ไม่รู้ ถ้าจ่ายค่ารถไฟฟ้าเองก็ไม่เท่าไร แต่นี่ให้ผมจ่ายให้นี่สิ วัยรุ่นเซง-*-

แถมยังอ้างเหตุผมด้วยอีกว่า ผมเป็นคนชวนมา ไม่จ่ายค่ารถแล้วจะชวนทำไม? แหมดูเจ๊แกพูด

เข้าสิ ไม่เคยพูดเข้าหูเล๊ย

ยืนเลือกโปรแกรมหนังอยู่ตั้งนาน สุดท้าย ก็ต้องตามใจเหมียวไปดูหนังผี อ๊ากนี่ผม

จ่ายตังนะทำไมผมไม่ได้เป็นคนเลือกเรื่องหนังที่จะดูล่ะ เอ่อผมยังไม่ได้บอกทุกคนใช่ม้ะว่า

ผมกลัวผี T^T

"อะไรนะ ที่นายไม่อยากดูหนังผีเพราะ นายกลัวผีเนี่ยนะ 55555555"

เหมียวด่าผมอีกแล้วครับท่าน แต่คราวนี้ผมไม่เถียงคร้าบ ยังไงผมก็โดนหัวเราะมา

ตั้งนานอยู่และเรื่องกลัวผีเนี่ย แถมเมื่อก่อนอยู่บ้านนอกเพื่อนๆมันยังแกล้งผม จนผมฉี่ราด 

โดนด่าแค่นี้ถือว่าจิ๊บๆ TT

"ริว กลัวผีก็ไม่เป็นไรค่ะเด๋ว ซีดูกับเหมียวเองก็ได้ แค่ริวจ่ายค่าตั๋วให้ก็ดีมากแล้วค่ะ"

ซีพูดแบบหน้ายิ้มๆ ฮือๆ ไม่ได้ๆ เราจะมาโชว์แต๋วต่อหน้าผู้หญิงไม่ได้ เราต้องใจ

กล้าสิ กะอีแค่หนังผีจะไปกลัวอะไร โดนเพื่อนแกล้งยังเจอมาแล้ว ไม่เห็นจะตายเลย 

"โถ่แค่หนังผี กระจอกน่า เดี๋ยวไปซื้อป็อปคอร์นนะ"

ผมเดินแยกตัวออกมา ซื้อป็อปคอร์น แต่หารู้ไม่มีคนกำลังนินทาผมอยู่ T^T

"คิคิ ดูพูดเข้าบอกไม่กลัวแต่ทำไมขาสั่น หงิกๆๆ เลย 555 งานนี้มีเฮแน่"

หลังจากซื้อป็อปคอร์นเข้าโรงไป ฮือๆเปลี่ยนใจไม่ดูได้มั้ยเนี่ย ขนาดหนังยังไม่เริ่ม

ผมยัง มือสั่นหงิกๆเลย ทำเอาผมหยิบป็อปคอร์นแทบไม่ได้ ทำไมน่ะหรอ ขืนหยิบป็อปคอร์น

แล้ว เกิดมือสั่นจนทำหก มีหวังโดนยัยเหมียวล้อยันถึงบ้านแน่ TT ชีวิตรันทด

หลังจากหนังเริ่มฉายไปผมก็เส้นกระตุกเป็นพักๆ ยัยเหมียวนี่ยิ่งแล้วใหญ่ พอหนัง

เริ่มเงียบๆ ยัยเหมียวยังมาแกล้งให้ผมตกใจอีก ผมอยากจะร้องไห้จริงๆ  นั่นยังไม่เท่าไรนะครับ 

ตอนที่ยัยเหมียวแกล้งผมบางทีซียังแอบหัวเราะเลย ฮือๆ TT ซีทำไมทำกับผมแบบนี้ แงๆแม่

จ๋าช่วยด้วย

จากหนังผีที่หน้ากลัวๆ  แต่ยัย 2 คนนี้กลับเดินออกจากโรงพร้อมกับรอยยิ้ม TT 

ส่วนผมน่ะหรอ กว่าจะออกจากโรงมาได้เหมือนทหารไปออกรบก็ไม่ปลาน จำไว้เลยน้าา ไว้

โอกาสหน้าก่อนเถอะชั้นต้องแกล้งให้มันหนักกว่าเดิม 2 เท่าเลยคอยดู

หลังจากหนังเลิก บ่ายโมงกว่าๆ เหมียวก็ชวนผมไปผลาญตัง เอ้ย ไปทานอาหาร

เที่ยงที่ร้านอาหารฝรั่งเศษเปิดใหม่อีก ฮือๆดีนะที่ร้านเค้าลด10%ฉลองเปิดวันแรก ไม่งั้นผม

คงต้องไปกด ATM มาเพิ่มอีกแน่ หรือไม่ก็คงล้างจานที่ร้านสัก2-3วันก็อาจจะพอค่าอาหารก็

พี่แกเค้า เล่นสั่งอาหารมาเหมือนกับมากัน 10 คน แถมยังบอกว่าไม่หมดจะห่อกลับบ้านไปกิน 

-*- ให้ตายเหอะ ยัยเหมียวเธอนี่มันเกลือเรียกลูกพี่เลยนะเนี่ย

หลังจากทานอาหารฝรั่งเศษเสร็จ อาหารที่เหลือก็ไม่แคล้วให้ผมหิ้วกลับอีก TT นี่

คิดถูกใช่มั้ยที่ พายัยเหมียวมาดูหนังเนี่ย ผมไปกินเลี้ยงกับเพื่อนยังไม่เสียเงินเยอะขนาดนี้เลย  

-0- พอมาถึงห้องอาหารที่ผมอุตส่าห์ถือมา  กลับเถูกปลี่ยนมือไปอยู่ที่ยัยเหมียวโดยไม่เหลือ

ให้ผมเลยสักกล่อง TT นี่มันเอาเปรียบกันชัดๆเลยนะ