ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 4
เช้าวันต่อมา
ผมตื่นขึ้นมาเพราะแสงแดดแยงตา เอ๊ะ ' แสง '
"ซวยล่ะนี่ กี่โมงแล้วเนี่ยสายแล้วๆๆๆ!!"
ผมลุกจากโซฟาอย่างรีบร้อน แล้วไปดูนาฬิกา
"เห้ย 7.30 แล้วหรออ๊ากก สายแล้วๆๆ"
"ไม่สายหรอกค่ะ"
เสียงสาวน่ารักคนหนึ่งดังขึ้นมาไม่ใช่ใครที่ไหนหรอก ก้อผู้หญิงที่นอนห้องผมนั่น
แหละ เอ๊ะไม่สายหรอ หมายความว่าไงเนี่ย ผมตื่น7.30 นี่นะไม่สาย บ้ารึป่าว
"ไม่สายได้ไง ตื่นตั้ง7.30 นี่นะไม่สาย อ๊ากไม่มีเวลากินข้าวแล้วต้องรีบไปๆ"
"ไปไหนหรอค่ะ??"
ซีถามต่อ เห้อถามมาได้ไปไหนก้อต้องรีบไปทำงานน่ะสิเธอคิดจะโดดงานรึไง
ฉันยิ่งเงินเดือนน้อยๆอยู่ขืนโดดงาน รับรองโบนัสเดือนนี้ไม่เหลือแน่
"ถามได้ก้อรีบไปทำงานอ่าดิ แล้วเธอไม่รีบไปหรือไง?"
ผมถามกลับ แต่ว่าเธอกลับยิ้มแล้วตอบกลับว่า
"วันนี้วันเสาร์นะค่ะ จะไปทำงานทำไม"
เอ๊ วันนี้.......วันเสาร์ เออใช่วันนี้วันเสาร์นี่หว่า ลืมไปเลย เวรกรรม โชว์บ้าให้ซีดูอีก
-///- อ๊ากก หมดกันมาดเท่ห์ของช้านนน
"เอ่อคือ งั้นหรอ วันนี้วันเสาร์นี่เอง เหอะๆๆ นอนต่อดีม้ะ"
ผมเริ่มพูดตะกุกตะกัก หน้าเริ่มแดงนิดๆ
"คิคิ ริวนี่ตลกจังเลยนะค่ะ ไม่ต้องนอนหรอกค่ะเดี๋ยว เหมียวก้อซื้ออาหารเช้ามา
และค่ะ"
ซี พูดและก้อแอบหัวเราะเยาะผมเบาๆ แบบมีมารยาท จะว่าไปเธอก้อนิสัยน่ารักดี
นะ เสียอย่างเดียว ซื่อไปหน่อย
"ปั้ง ข้าวมาแล้วจ้า"
"นี่เธอ ประตูหน่ะหัดเปิดเบาๆหน่อยก้อได้ แล้วก้อไม่ต้องตะโกนให้ชาวบ้านเค้ารู้
หรอกน่า"
"ชิ อย่าบ่นไปหน่อยเลย ฉันอุตส่าห์ลงไปซื้อข้าวให้นายกิน ถ้านายบ่นอีก คราว
หน้าอย่าหวังเลยว่าฉันจะซื้อมาเผื่อนาย"
นี่ผมโดนยัยเหมียวขู่หรือเนี่ย ผมล่ะเซงจริงๆ ทำไมพวกเขาเป็นเพื่อนกันแต่นิสัยนี่
คนละขั้วกันเลยนะ ยัยเหมียวนี่ก้อห้าวๆและก้ออารมร้อน ส่วนซีนี่เย็นเหมือนน้ำ สรุปสอง
คนนี้เป็นเพื่อนกันได้ไงเนี่ย ผมเริ่มคิดๆไประหว่างที่ ซีกับเหมียวนำชามมาใส่โจ๊กให้เรา 3
คนกิน ส่วนผมน่ะหรอ 555 แน่นอนก้อยืนรอกินไง อิอิ [แมนมาก]
"นี่ถามไรหน่อยสิ พวกเธอเจอกันได้ไงหรอ?"
ผมเริ่มถามขณะที่ทุกคนนั่งที่โต๊ะอาหารเสร็จเรียบร้อยแล้ว
"ถามทำไมหรอ มันไม่ใช่ธุระอะไรของนายสักหน่อยที่จะต้องมารู้เรื่องของพวก
ฉัน"
ง่ะ ยัยเหมียวนี่ตอบกวนโอ๊ยจริงๆเลย
"คิคิ ถ้าริวอยากรู้เดี๋ยว ซีเล่าให้ฟังเองก้อได้ค่ะ คือว่าตอนนั้นน่ะ เหมียวกับเพื่อนๆ
เค้าตามหาดาวคณะอยู่นะค่ะ แล้วก้อไม่มีใครที่เข้าตาเหมียวเค้าเลยนะค่ะ"
"อ๋อพอจะเดาออกและ พอเหมียวไปเจอซี ก้อเลยถูกใจเลยชวนให้มาเป็นดาว
ขณะสินะ"
"ค่ะ ตอนแรกซีก้อไม่รู้หรอกนะค่ะว่าดาวคณะมันคืออะไร แต่ว่าเหมียวก้อบอกว่า
เหมือนประกวศนางสาวไทยของมหาลัยนะค่ะ ซีก้อเห็นว่าไม่ได้เดือดร้อนอะไรก้อแค่ลง
สมัครไปให้คนอื่นโหวต ก้อเลยตอบตกลงไป แต่ว่าพอได้เป็นจริงๆ กลับมีผู้ชายมาเดิน
ตามตลอดเลย ซีรู้สึกไม่ค่อยชอบเลยค่ะมันเหมือนไม่เป็นตัวของตัวเองไงไม่รู้ เห้อและ
เหมียวก้อไม่ยอมบอกก่อนว่าถ้าเป็นแล้วต้องโดนตามแบบนี้"
"แหม ก้อตอนนั้นฉันยังไม่รู้จักเธอนี่นา ไม่คิดว่าเธอจะไม่รู้ ก้อเลยไม่ได้บอก
ฮ่าๆๆขอโทษด้วยละกัน "
เหมียวหัวเราะได้..... สุดๆจริง ผมยังไม่เคยหัวเราะแบบนี้เลยนะเนี่ย โจ๊กคาปากอยู่
แท้ๆ กลับอ้าปากหัวเราะไม่อายใครเห็นเลย
"อ๋อเข้าใจและ ซีจะเป็นดาวคณะก้อไม่ได้แปลกอะไรหรอก ว่าแต่พวกเธอสนิทยัง
ไงกันได้ไงอ่า"
"นายนี่คิดเองไม่เป็นเลยน้า นายก้อรู้ใช่ม้ะว่าซีน่ะป็อปปูล่าขนาดไหน ต้องมีพวก
หมาป่ามารอเนื้ออยู่เป็นธรรมดา แต่ว่าพอเจอฉันอยู่กับซีแค่นั้นแหละ พวกนั้นก้อหายหัว
ไปเลย 555 ตั้งแต่นั้นฉันก้ออยู่ใกล้ๆกับซีตลอดไม่ให้พวกหมาป่าหิวเนื้อมาเข้าใกล้ได้สัก
ตัว พูดแล้วก้อภูมิใจตัวเอง 55 มีแต่พวกกระจอกทั้งนั้นกลัวฉันจนหัวหดกันหมด"
"อ๋อ เข้าใจและ สรุปก้อคือ เหมียวเป็นไม้กันหมาให้ซีบ่อยๆใช่ม้ะ"
ผมได้หลอกด่ายัยเหมียว 555 ดีใจจริง
"ใช่ เห้ยเด๋วก่อนนี่นายหลอกด่าฉันนี่นา"
"ป่าวสักหน่อย ฉันพูดไปตามความจริงนะ"
"ไม่ต้องเลย เมื่อกี้หลอกด่าฉันชัดๆ งั้นเที่ยงนี้ก้อเชิญไปซื้อข้าวกินเองเถอะเชอะ"
"โอ๋ๆ งอนหรอๆเหมียวนี่น่ารักที่สุดเลยแถมใจดีที่สุดอีกด้วยน้าคร้าบ"
"คิคิ เด๋วซีไปซื้อให้ริวเองก้อได้ค่ะ ^^"
ซี พูดแทรกขึ้นมาขณะที่ผมง้อเหมียวอยู่ ทำเอาผมหันมาจ้องหน้าซี และพอได้เห็น
เวลาเธอยิ้มแค่นั้นแหละ ใจผมมันก้อละลายแล้ว >,<
"ยัยซี เออใช่สิ๊ชั้นมันเป็นส่วนเกินหนิ"
เหมียวลุกขึ้นพร้อมกับยกชามโจ๊กขึ้นและจะลุกออกจากห้องไป
"นี่เดี๋ยวก่อนสิ"
ผมเรียกเหมียวเอาไว้ก่อนที่เธอจะเดินไปถึงประตู
"อะไรอีกฉันมันเป็นส่วนเกินไม่ใช่หรอ"
"ป่าวจะบอกว่าชามที่เธอกินน่ะอย่าลืมเอามาคืนฉันนะ ฮ่าๆๆ"
เหมียวทำหน้าบูดเบี้ยวพร้อมกับเดินทำเสียงอู้อี้มาวางกระแทกชามโจ๊กไว้ที่โต๊ะ
อาหาร
"เอาไปเลย ไม่กินแล่วเชอะ"
จากนั้นเธอก้อเดินงอนตุ๊บป่องออกจากห้องไป 555 ได้แกล้งยัยเหมียวนี่สนุกดีเห
มือนกันแห๊ะ
"คิคิ ริวนี่ละก้อ เด๋วซีขอไปง้อเหมียวก่อนนะค่ะถ้าริวกินอิ่มแล้ววางจานไว้เลยก้อ
ได้ค่ะเด๋ว ซีมาล้างจานให้ ไปก่อนนะค่ะ"
ซีพูดพร้อมกับเดินออกไปจากห้อง
หึหึ มียัย 2 คนนี้คอยให้แหย่เล่น เอ้ยคุยเล่นก้อสนุกดีแห๊ะ เห้อตอนนี้มิ้วทำไรอยู่น้า
โทรหามิ้วหน่อยดีกว่า
"ฮัลโหลจ้ะ มิ้วหรอ ตอนนี้ทำไรอยู่อ่า"
"ฉันเพิ่งอาบน้ำเสร็จ เด๋วคงลงไปหาไรทานข้างล่างน่ะ ตอนนี้ริวทำไรอยู่ละ"
"ฮ่าๆ ตอนนี้ผมเพิ่งทานข้าวเสร็จ เด๋วคงไปอาบน้ำน่ะ อิอิ ทำสลับกันเลย"
"เอ๊ะยังไม่อาบน้ำ แต่ลงไปทานข้าวก่อนหรอ ปกติริวต้องอาบน้ำก่อนหนิ"
' ซวยและดันมีพิรุธให้มิ้วจับได้อีกไม่ได้ๆต้องใจเย็นก่อนเด๋วความแตกละซวย'
"อ๋อโทรสั่งขึ้นมากินน่ะ พอดีวันนี้ผมขี้เกียจลงไปเลยให้เค้ามาส่งที่ห้อง"
ฮู่ว เกือบไปแล้วเราดีนะ ยังแถไปได้อยู่ 555
"อ๋อ แล้ววันนี้ริวจะไปไหนมั้ย เห็นโทรมาแต่เช้าเลย"
"เหอะๆ ก้อกำลังจะโทรมาถามเลยว่าวันนี้ มิ้วอยากไปไหนรึป่าว?"
"อ๋อ วันนี้ท่าจะยังไม่ว่างน่ะ มีงานค้างอยู่หน่อยน่ะว่าจะทำให้เสร็จ"
"แหมวันหยุดยังขยันอยู่เลยนะ อิอิ งั้นพรุ่งนี้ว่างมั้ยละ"
"พรุ่งนี้น่าจะได้นะ ทำไมหรอริวอยากไปไหนอ่า"
"อิอิ ถ้ารู้ก่อนก้อไม่เซอไพรส์อ่าดิ ไว้ถึงพรุ่งนี้ก้อรู้เองแหละ อิอิ"
"หึหึ ก้อได้ค่ะ งั้นพรุ่งนี้เจอกันกี่โมงละ"
"เด๋วพรุ่งนี้ผมไปรับมิ้วที่บ้าน ประมาณบ่าย3นะ แค่นี้ละบ๊ายบายตั้งใจทำงานละ"
"ค่ะบาย"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น