คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter1✿นางฟ้าตกสวรรค์?
1
นางฟ้าตกสวรรค์?
ฮ้า~ อากาศสดชื่นเย็นสบายจังเลย อยากอยู่บนท้องฟ้านานๆจังT^T แต่เดี๋ยวฉันก็ต้องลงไปที่โลกมนุษย์ซะแล้ว ไม่อยากไปเลยTOT แต่ภารกิจนี้เป็นภารกิจที่ยิ่งใหญ่มาก! ฉันจะต้องทำให้สำเร็จแล้วกลับไปสวรรค์อย่างปลอดภัย>_<
อันที่จริงถ้าฉันระวัง ไม่ซุ่มซ่ามไปสะดุดของที่วางอยู่แถวนั้นจนไปชนนางฟ้าองค์หนึ่งที่กำลังถือปีกแห่งสวรรค์เตรียมจะไปให้ท่านเทพีล้มจนปีกนั่นตกลงไป เรื่องแบบนี้ก็คงไม่เกิดTOT และถ้าภายใน1เดือนฉันไม่สามารถเอาปีกฯกลับไปยังแดนสวรรค์ได้ ประตูสวรรค์ก็จะเปิดออก ทำให้มนุษย์สามารถเข้าออกประตูสวรรค์ได้ และโลกสวรรค์ก็จะปั่นป่วน และฉันก็ต้องถูกลงโทษอย่างหนักTOT และก็จะไม่ได้เป็นนางฟ้าเต็มตัวอย่างที่ฝันไว้
อ้อ! ลืมไป ฉันชื่อบลูวิงค์ เป็นนางฟ้าฝึกหัดค่ะ นางฟ้าฝึกหัดก็คือนางฟ้าที่ยังไม่ได้สอบวัดความสามารถเพื่อเป็นนางฟ้าผู้มีศักยภาพ ซึ่งการสอบนั้นยากมาก! และนางฟ้าฝึกหัดอย่างฉันก็ต้องฝึกฝนเพื่อที่จะผ่านการสอบนั้นได้ นางฟ้าฝึกหัดอย่างพวกเราจะไม่มีปีก เพราะพวกเรายังมีพลังไม่พอ ฉันจึงต้องใช้ปีกฉุกเฉินซึ่งเป็นปีกที่ช่างเทวดาชั้นหนึ่งเป็นผู้คิดค้นขึ้น มันเป็นปีกที่ถอด-ใส่ได้ตามสะดวก แต่เราจะใช้มันในยามที่จำเป็นเท่านั้น เพราะปีกนี้ยังไม่สมบูรณ์
ฉันหยิบเจ้าเครื่องGPS ขึ้นมาดูขณะที่กำลังบินอยู่บนท้องฟ้า มันเป็นวัตถุทรงสี่เหลี่ยมสีดำๆ แล้วก็มีปุ่มกดอะไรก็ไม่รู้ข้างล่าง เจ้าเครื่องนี่มันจะรู้ตำแหน่งของปีกจริงๆเหรอ-O- มันดูพิลึกดีนะ เห็นท่าเทพีบอกว่าที่โลกมนุษย์เขาใช้กัน อืมม งั้นฉันลองใช้มั่งดีกว่า
...แล้วมันใช้ยังไงอ่ะ=O= ลองจิ้มๆดูนะ
จึ้กๆๆ
จึ้กๆๆๆ
ฉันกดมั่วไปหมด ปุ่มไหนเป็นอะไรไม่รู้กดมั่วอย่างเดียว-W-
-กรุงเทพฯ ประเทศไทย-
อ๊ะ! มีอะไรขึ้นมาบนหน้าจอก็ไม่รู้อ่ะ ‘กรุงเทพฯ ประเทศไทย’ หรือว่า...ปีกอยู่ที่นั่นเหรอ!!!
แล้วมันอยู่ที่ไหนล่ะวะ! กรุงเทพฯเนี่ย-*- ลองจิ้มอีกซิ
จึ้กๆๆๆๆ
จึ้กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ฉันกดอย่างไม่ยั้งมือด้วยความเมามัน
-*^%^#$@$#%$&(*)_(_*)(&*&%^#%$@$#@#%^%$^%*&(+_(_*)(^(
เฮ้ย!O_O
อยู่ดีๆเครื่องมันก็ติดๆดับๆแล้วก็มีอะไรก็ไม่รู้ขึ้นเต็มหน้าจอเลย!!!!
...สงสัยว่าเครื่องจะพังซะแล้วล่ะTOT แล้วคราวนี้ฉันจะทำยังงายยยยยยT^T
แงๆๆTOT แบบนี้ฉันคงต้องโดนลงโทษแล้วจริงๆ ฉันทำเครื่องมือชิ้นสำคัญพังไปแล้ววววT^T
แต่เอ๊ะ!ฉันก็รู้แล้วนี่ว่าปีกนั่นอยู่ที่ไหน ถ้าฉันลงไปถามพวกมนุษย์ดูว่ากรุงเทพฯอยู่ที่ไหน พวกเขาต้องรู้แน่ๆ!!! แล้วคราวนี้ฉันก็จะใช้ปีกฉุกเฉินบินไปที่แห่งนั้นแล้วเอาปีกแห่งนภากลับสวรรค์สักที
ฮ่าๆ ฉันนี่ฉลาดจริงๆ^O^
ฉันตัดสินใจบินลงมาข้างล่าง ต่ำลงเรื่อยๆจนเริ่มเห็นบ้านพวกมนุษย์เล็กๆ และตึกสูงใหญ่ ในยามค่ำคืนอย่างนี้ดูสวยจังเลย แสงไฟจากตึกหลายตึกมองดูแล้วคล้ายดวงดาวบนท้องฟ้าจริงๆ*O*
ในขณะที่ฉันกำลังดื่มด่ำอยู่กับแสงสีของโลกมนุษย์ในยามราตรี ฉันก็รู้สึกได้ถึงลางร้ายอะไรบางอย่าง!!
!!!!!!!!!!!
จู่ๆก็มีลมแรงพัดมาจนฉันแทบปลิว ฉันจึงรู้ว่าพายุกำลังจะเข้าจึงรีบบินลงเพื่อหาที่หลบ แต่แล้วก็ไม่ทัน!!! พายุลูกใหญ่กำลังมาและฉันก็หลบไม่ทันแล้วซะด้วย!!!!
กรี๊ดดดดดดดดดด!!!!!
[Sunset]
“พี่ซันนน ฝนจะตกแล้วนะ เข้าบ้านซักทีเหอะ-*-” เสียงเล็กๆของ‘แซนด์ซายน์’ น้องสาวคนเดียวของผมตะโกนบอกผมที่นั่งอยู่ริมสระน้ำให้เข้าบ้านก่อนที่ฝนจะตก
“อื้อ เดี๋ยวพี่เข้าไป” ผมตะโกนบอกน้องสาวที่อยู่หน้าประตูบ้าน
ผมกับยัยซายน์อยู่กันสองคนพี่น้อง เพราะพ่อกับแม่ของเราต้องไปทำงานที่ต่างประเทศ นานๆทีถึงจะกลับมาบ้านสักที แต่พวกเราก็ชินและก็อยู่กันเองได้แล้ว เพราะคุณพ่อกับคุณแม่ก็จะส่งเงินมาให้ผมกับซายน์ทุกๆเดือน ไม่ลำบากอะไร
ผมนั่งดูดาวอยู่ริมสระ ดูเหมือนว่าวันนี้พายุจะเข้านะ แต่ผมไม่สนหรอก-_-; ผมชอบที่จะนั่งรับลมชมวิวตอนกลางคืนอย่างนี้ มันทำให้ผมอารมณ์ดีและผ่อนคลาย-_-;
แปะๆๆ
อา...ฝนลงเม็ดแล้วแฮะ รู้สึกสบายจริงๆเลยJ
ลมแรงจัง ฝนตกหนักซะด้วย แบบนี้ยิ่งรู้สึกชอบเข้าไปใหญ่เลย(โรคจิต-*-)
“กรี๊ดดดดดดดดดด”
เสียงอะไรน่ะ?
ตูมมมม!!!
อยู่ดีๆก็มีวัตถุอะไรบางอย่างตกลงมาในสระน้ำอย่างแรงจนน้ำกระเด็นออกมาโดนเสื้อของผม เหมือนกับว่ามันตกลงมาจากฟ้า!!!
“เฮ้ย! อะไรตกลงมาวะเนี่ย!!!” ผมร้องลั่นด้วยความตกใจแล้วหันไปมองรอบๆ
...ผมมองไปที่สระน้ำที่มีวัตถุประหลาดนั่นตกลงไปแล้วค่อยๆเดินเข้าไปใกล้สระอย่างช้าๆ…มันคืออะไรกันนะ?
พรวด!!!!!
แต่อยู่ๆก็มีผู้หญิงคนหนึ่งโผล่พรวดขึ้นมาจากน้ำ! ทำเอาผมที่กำลังจ้องสระน้ำอยู่ตกใจจนล้มลงไปเลยทีเดียว และดูเหมือนเธอกำลังตะเกียกตะกายเหมือนจะว่ายน้ำไม่เป็น!!!
...ถ้างั้นไอ้วัตถุประหลาดที่ตกลงมาจากฟ้าเมื่อกี้ก็คือยัยนี่น่ะเหรอ=[]=
“ช่วยด้วยๆ ฉัน...ฉันว่ายน้ำไม่เป็น แค่กๆ” เธอพยายามตีแขนขาไปมาเพื่อเอาชีวิตรอดและเรียกให้ผมลงมาช่วยแต่ตอนนี้ผมกำลังช็อกมากๆ ในหัวกำลังวิเคราะห์สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ หูก็อื้อไปหมด
“…เธอตกลงมาจากไหนเนี่ย=[]=”
“มาช่วย...ฉันก่อนนนน แค่กๆ จะ...จะจมแล้ว!!!” ดูเหมือนว่าเธอจะเริ่มหมดแรงแล้ว ร่างของเธอเริ่มจมลงสู่ก้นสระ...
เมื่อผมเห็นเธอจมลงไปจึงตั้งสติได้! (ช้าไปมั้ย=_=;)ผมรีบกระโดดลงไปช่วยเธอทันที สายตาของผมพยายามมองหาเธอแต่เพราะตอนนี้เป็นเวลากลางคืนแถมกำลังมีพายุอีกต่างหาก มันจึงทำให้ผมหาตัวเธอลำบากมาก ผมจึงว่ายลงไปก้นสระ(ที่ลึก4เมตรกว่า-_-;) และเห็นร่างของเธอลางๆจึงรีบว่ายลงไปพาตัวเธอขึ้นจากสระทันที ก่อนจะอุ้มเธอเข้าบ้านเพราะเห็นว่าฝนกำลังตกอย่างหนัก
พอเข้ามาในบ้านผมก็เห็นไฟปิดหมดแล้ว สงสัยยัยซายน์คงจะเข้านอนแล้วแน่เลย ดีแล้วล่ะ! จะได้ไม่ยุ่งยาก
“เธอๆๆ ฟื้นสิ!!!” ผมเขย่าตัวเธอเบาๆ
“…”
“เธอๆๆ !!!!!” ผมเขย่าตัวเธออีกครั้ง
“…”
“ไม่ได้ๆ ขืนปล่อยไว้ยัยนี่ได้ตายแน่ๆ ต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว!”
“…”
ผมก้มหน้าลงทำการผายปอดสลับกับปั๊มหัวใจ
“อย่าเพิ่งเป็นอะไรไปนะ ไม่งั้นฉันซวยแน่ๆ!!”
ผมทำอย่างนั้นซ้ำๆอยู่หลายครั้ง แต่เธอก็ไม่ยอมฟื้นขึ้นมาสักที
“ตื่นสักทีสิวะ =[]=”
“แค่กๆๆ”
ก่อนที่ผมจะปั๊มหัวใจเธออีกครั้งเธอก็ลืมตาขึ้นมาแล้วไออยู่หลายที
“ค่อยยังชั่ว!” ผมถอนหายใจโล่งอกเมื่อเห็นว่าเธอไม่เป็นอะไร ตกใจชะมัดเลย=_=;
“นาย...ช่วยฉันไว้...เหรอ” เธอจ้องหน้าผมแล้วพูดเสียงเบา
“อือ-_-;”
...แล้วหลังจากนั้น เธอก็สลบไปเลย=_=’’
แล้วมาสลบเอาตอนนี้เนี่ยนะ!! แล้วผมจะต้องทำยังไงกับเธอล่ะเนี่ย!?!
.........................................................................................................................
บทที่1มาเสริฟแล้วค่า>O< เป็นยังไงกันบ้างคะ?
ตาลนั่งเขียนตั้ง3วันแน่ะT^T 3วันได้ตอนนึง555+
พระเอกมันชื่อซันเซ็ตนะคะ เผื่อใครจะยังไม่รู้
5555+ บลูวิงค์ของเราว่ายน้ำไม่เป็นค่ะ เพราะอยู่แต่
บนฟ้าาา>O< ส่วนซันเซ็ตนี่ก็มัวแต่อึ้ง ไม่ยอมไปช่วย
นางเอกของเราสักที น่าสงสารT^T ตอนนี้สั้นไปรึเปล่าคะ?
ถ้าสั้นไปตอนหน้าตาลจะได้ทำให้ยาวกว่านี้ ตาลไม่รู้ว่า
ความยาวเท่าไรจึงจะเหมาะสมอ่ะค่ะ แต่งยาวๆมันก็มึนนะคะT^T
เอาเป็นว่าคุยกันแค่นี้ก่อนดีกว่า ถ้าชอบก็มาเม้นท์ให้กันบ้างนะคะ
ตาลจะได้มีพลัง!! 555+
สวัสดีค่า^O^
ϟユニか .
ความคิดเห็น