ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : พี่อิช
วันนี้อากาศดีจัง^0^ เสียอย่างเดียวไม่มียัยพีนมาเดินด้วยกัน
"หน้าด้าน"เสียงแหลมของยัยกัฟดังขึ้นเมื่อฉันก้าวผ่านรั้วประตู
ฉันทำเป็นไม่สนใจแต่ยัยนั่นไม่ยอมหยุดแค่นั้นน่ะสิจะอะไรนักก็ไม่รู้ ฉันก็อยู่ของฉันดีๆ อากาศเสียหมด =^=
"คนเขามีแฟนแล้วยังจะไปราวีเขาอีกไม่อายบ้างหรือไง"ยัยกัฟจ้องมาทางฉันเขม็ง
ฉันเงียบไม่ตอบเพราะฉันไม่รู้ว่าฉันไปราวีใครที่ไหน วันๆก็นั่งแคะขี้เล็บ=.=
"เธอคิดจะทำอะไรกันแน่!"ยัยกัฟตวาดใส่หน้าฉัน
"อะไร"ฉันถามกลับ
"เอสเป็นแฟนฉัน เธอเข้าใจไหม"ยัยกัฟ
"ฉันรู้ ฉันรู้ดีด้วย"ฉันตอบเสียงเรียบ
"แล้วเธอคิดจะทำอะไร"ยัยกัฟหรี่ตามองฉัน
"ฉันป่าว"ฉันตอบตามความจริง
"ป่าวหรอ เมื่อวานฉันเห็นเธอเดินคุยกับเอสสองต่อสองยังจะบอกว่าป่าวอีกหรอ"ยัยกัฟเริ่มขึ้นเสียงอย่างหมดความอดทน
"เธอเข้าใจกำลังเข้าใจผิด ฉันกับเอส..."ฉันพูดยังไม่ทันจบยัยกัฟก็ตวดเสียงว่า
"ฉันรู้นะว่าแกเคยชอบเอส แต่ตอนนี้เขาคือแฟนฉัน ถ้าแกยังไม่เลิกฉันจะไม่ยอมเลิกง่ายๆแน่ แกต้องชดใช้"ยัยกัฟเปลี่ยนสรรพนามแล้วสบัดก้นหนีไป
ซวยแต่เช้าเลย ฉันไปยุ่งอะไรกับเอสที่ไหนล่ะ เข้าใจผิดแล้วยัง
ไม่ยอมฟังอีก คิดว่าตัวเองฉลาดนักหรือไง -[]-
"น้องดรีมครับ"พี่อิช
"ค่ะ"ฉันตอบงงๆ
พี่อิชยิ้มให้อย่างอ่อนโยน
"พี่ให้"พี่อิชยื่นตุ๊กตาหมีสีขาวขนปุยมาให้
"ให้ดรีมหรอค่ะ"ฉันรับตุ๊กตางงๆ ฉันงงหลายรอบแล้วนะ
"ใช่ พี่ให้น้องดรีม"พี่อิชยิ้มให้อีกครั้ง
โหย จะยิ้มอะไรนักหนาก็ไม่รู้ รู้ไหมว่าฉันจะยืนไม่ไหวแล้ว(จะละลาย)
"ขอบคุณค่ะ น่ารักเหมือนพี่อิชเลย"ฉันตอบแล้วเอาตุ๊กตามากอด
"ก็รักเลยสิครับ"พี่อิชพึมพำ
"อะไรนะคะ"ฉันถามพี่อิชที่พึมพำอะไรก็ไม่รู้ ทำเสน่ห์ใส่ฉคนอยู่หรือไง
"เย็นนี้พี่ไปส่งนะครับ"พี่อิชพูดยิ้มๆ (บ้าป่าวเนี่ย ยิ้มตลอดเวลา =*=)
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เย็นนี้ดรีมว่าจะไปซื้อของเข้าตู้เย็นน่ะค่ะ"ฉัน
"ดีครับ งั้นพี่พาไปนะครับ"พี่อิช
เหอะๆ ดีเลยไม่เปลืองค่าขนม แถมได้นั่งรถกับคนหล่ออีก *0* แต่ไม่ได้เราเป็นกุลสตรีต้องเล่นตัวหน่อย
"ยินดีมากๆเลยค่ะ ได้พี่อิชไปส่ง"ฉันตอบ(กุลสตรีตรงไหนเนี่ย:พี่อิช)
"พี่ไปไหว้อาจารย์ก่อนนะ"พี่อิชยิ้มให้อีกครั้งแล้วเดินไป
อารมณ์ดีขึ้นเยอะเลย ^0^
"ยัยดรีมมีแฟนเว้ย เอาตุ๊กตามาให้ถึงที่นี่ด้วย"เพื่อนในห้องฉันวิ่งประกาศดังลั่น
"บ้าน่า >\\\\<"ฉันด่าไล่หลัง
ออด~
เสียงออดเลิกเรียนดังขึ้นพร้อมนักเรียนที่โห่ร้องและนักเรียนที่วิ่งออกจากโรงเรียนอย่ารวดเร็วราวกับว่าไฟจะไหม้โรงเรียน=^=
"น้องดรีมครับ"พี่อิชยืนโบกมือที่รถสีบรอนซ์เงินเปิดประทุนและด้วยความบ้านนอกของฉันทำให้ไม่รู้ยี่ห้อรู้แค่ว่ามันเป็นรูปโล่
"ไปที่บ้านก่อนหรือไปซื้อของก่อนครับ"พี่อิช
"ไปบ้านก่อนค่ะ ดรีมไม่ได้เอาเงินมาด้วย"ฉันตอบ
"ครับ"พี่อิชพูดแล้วเปิดประตูรถให้
"เกรงใจจังเลยค่ะ"ฉันเอ่ยขึ้นเมื่อพี่อิชไปนั่งที่ตำแหน่งคนขับ
"ไม่เป็นไรหรอกครับ"พี่อิชพูดแล้วออกรถอย่างนุ่มนวล
"ไม่รู้จะตอบแทนยังไงเลยค่ะ"ฉันพูดพรางมองหน้าพี่อิช
คนอะไรหล่อรวยขนาดนี้ยังจะโสดอยู่อีก เอ หรือพี่เขาเป็นเกย์ บ้าคิดอะไรบ้าๆ ฉันสบัดหัวไล่ความคิดเล็กน้อย
"ไม่เป็นไรครับ ถ้าน้องอยากตอบแทนจริงๆก็ทำกับข้าวเลี้ยงพี่ซักมื้อได้ไหมครับ"พี่อิช
"โอ๊ย สบายมากค่ะ เย็นนี้เลยไหมค่ะ"ฉัน
"เป็นวันพรุ่งนี้ตอนเย็นได้ไหมครับ"พี่อิช
"ได้เลยค่ะ เดี๋ยวดรีมจะทำสุดฝีมือเลย รับรองอร่อยเหาะ"ฉันพูดไม่หยุดทำให้พี่อิชยิ้มขัน
"พี่อิชอ่ะ อย่ายิ้มแบบนั้นสิค่ะ"ฉันทำหน้ามุ้ย
"ครับๆ ไม่ยิ้มแล้วครับ"พี่อิชเปลี่ยนมายิ้มแบบอ่อนโยนแทน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น